6 Aku kandha, ”Oh Gusti Allahku, aku isin lan ngrasa ora pantes ndonga marang Njenengan, merga kesalahanku lan kesalahané bangsaku wis numpuk nganti ngluwihi sirahku. Pelanggaranku lan pelanggarané bangsaku ya wis tumpuk-tumpuk nganti tekan langit.+

7 Oh Yéhuwah, Njenengan mesthi nindakké sing bener, ning aku lan bangsaku isané mung ngisin-isinké awakku dhéwé kaya dina iki. Wong Yéhuda, penduduk Yérusalèm, lan kabèh wong Israèl wis Njenengan sebar ing negara sing cedhak lan sing adoh merga ora setya marang Njenengan.+

10 Gusti Allah kandha, ”Mbiyèn pas ketemu Israèl,+ Aku kaya nemu buah anggur ing padhang belantara.

Mbiyèn pas ndelok nènèk moyangmu, Aku kaya ndelok buah ara sing pertama ing wité.

Ning bar kuwi, wong-wong mau padha nyembah Baal Péor.+

Wong-wong mau padha ngabdi marang brahala sing ora ana gunané.+

Wong-wong mau dadi njijiki kaya brahala-brahala sing disembah kuwi.