2 Rong dina bar kuwi, ana pésta mantènan ing kutha Kana ing Galiléa. Ibuné Yésus ana ing kono. 2 Yésus lan murid-muridé ya diundang ing pésta mantènan kuwi.

3 Wektu kuwi, minuman angguré wis mèh entèk. Terus, ibuné Yésus ngomong karo Yésus, ”Wong-wong kuwi kentèkan anggur.” 4 Ning Yésus njawab, ”Bu, kuwi kan dudu urusané awaké dhéwé, ta? Saiki durung wektuné aku tumindak.” 5 Ibuné kandha marang para pelayan, ”Turutana apa waé sing dhèwèké omongké.” 6 Ing kono, ana genthong banyu enem saka watu. Sak genthong isa diisi loro utawa telung takeran cairan.* Genthong kuwi disedhiakké kanggo nyucèkké badan kaya kebiasaané wong Yahudi.+ 7 Yésus ngomong karo para pelayan kuwi, ”Isinen genthong-genthong kuwi nganggo banyu.” Terus, genthong-genthong kuwi diisi nganti kebak. 8 Yésus ngomong manèh, ”Saiki, jupuken sithik banyuné, lan wènèhna marang ketua pésta.” Para pelayan kuwi manut préntahé Yésus. 9 Terus, ketua pésta ngicipi banyu mau, sing saiki wis berubah dadi anggur. Ketua pésta kuwi ora ngerti asalé anggur kuwi saka ngendi, ning para pelayan sing njupuk ngerti. Bar kuwi, ketua pésta ngundang* mantèn lanang. 10 Ketua pésta kuwi kandha, ”Biasané, sing disuguhké dhisik kuwi anggur sing apik. Terus nèk wong-wong wis mabuk, sing kurang apik lagi disuguhké. Ning, kowé nyimpen anggur sing apik lan lagi mbok suguhké saiki.” 11 Yésus nindakké mukjijaté* sing pertama kuwi ing kutha Kana ing Galiléa, lan mukjijat kuwi dadi bukti nèk Yésus nduwé kuwasa.+ Murid-murid dadi nduwé iman marang Yésus.