1 Tésalonika
2 Sedulur-sedulur, kowé dhéwé mesthi padha ngerti nèk kunjunganku marang kowé ana hasilé. 2 Senajan wiwitané aku kabèh wis ngalami kasangsaran lan dirèmèhké ing Filipi kaya sing padha kok ngertèni, Gusti Allah kita wis nggawé aku kendel* kanggo martakké kabar apik bab Gusti Allah marang kowé, senajan ngadhepi akèh tentangan.* 3 Aku kabèh ora mènèhi naséhat nganggo pikiran sing salah, utawa nganggo niat jahat, utawa nganggo cara ngapusi, 4 nanging merga Gusti Allah wis nganggep aku kabèh cocog lan dipercaya kanggo martakké kabar apik, aku kabèh ngomong, dudu kanggo nyenengké manungsa, nanging kanggo nyenengké Gusti Allah, sing mriksa atiné aku kabèh.
5 Kowé padha ngerti nèk aku kabèh ora tau nggunakké tembung-tembung sing tujuané mung kanggo nyenengké wong utawa éthok-éthok apik merga nduwé niat sing srakah. Gusti Allah seksiné! 6 Aku kabèh uga ora tau nggolèk kamulyan saka manungsa, saka kowé utawa wong liya, senajan aku kabèh isa waé mbebani kowé nganggo ragad sing gedhé merga aku kabèh rasulé Kristus. 7 Nanging aku kabèh tumindak alus marang kowé, kaya ibu sing nyusoni lan kanthi alus ngopèni* bayiné. 8 Merga aku kabèh bener-bener nresnani kowé, aku kabèh seneng* martakké kabar apik bab Gusti Allah marang kowé, lan aku kabèh lila masrahké uripku* kanggo mbantu kowé.
9 Sedulur-sedulur, kowé mesthi padha éling nèk aku kabèh wis mempeng nyambut gawé lan ngupaya kanthi tenanan. Aku kabèh nyambut gawé awan lan bengi supaya ora mbebani sapa waé ing antaramu nganggo ragad sing gedhé, wektu aku kabèh martakké kabar apik bab Gusti Allah marang kowé. 10 Kowé kabèh lan Gusti Allah dadi seksi nèk aku kabèh tumindak setya, bener, lan ora nindakké kesalahan marang kowé, yaiku para pengikuté Gusti. 11 Kowé ngerti tenan piyé aku kabèh terus mènèhi naséhat, nguwatké, lan mènèhi kesaksian marang saben wong ing antaramu, kaya bapak marang anak-anaké, 12 supaya tumindakmu tansah nyenengké Gusti Allah, sing wis ngundang kowé kanggo mlebu ing Kratoné lan nampa kamulyan saka Panjenengané.
13 Kuwi sebabé, aku kabèh uga ora mandheg kanggo ngucap sokur marang Gusti Allah, merga wektu kowé krungu pangandikané Gusti Allah saka aku kabèh, kowé ora nganggep kuwi omongané manungsa, nanging nganggep kuwi bener-bener pangandikané Gusti Allah, sing mbantu kowé kabèh yaiku para pengikuté Gusti. 14 Sedulur-sedulur, kowé wis niru jemaaté Gusti Allah ing Yudéa sing nyawiji karo Kristus Yésus, merga kowé dianiaya karo wong-wong sing sakbangsa karo kowé, kaya sedulur-sedulur kuwi uga dianiaya karo wong-wong Yahudi, 15 sing malah matèni Gusti Yésus lan para nabi sarta nganiaya aku kabèh. Wong-wong kuwi ora nyenengké Gusti Allah lan apa sing ditindakké wong-wong kuwi ora ana gunané kanggo sapa waé. 16 Aku kabèh martakké marang bangsa-bangsa liya supaya wong-wong kuwi padha dislametké, nanging wong-wong Yahudi kuwi ngupaya ngalang-alangi aku kabèh. Nganggo cara kuwi, wong-wong Yahudi kuwi terus nindakké akèh dosa, nanging akiré wong-wong kuwi bakal ngrasakké murkané Gusti Allah.
17 Sedulur-sedulur, kita pisah kanggo sawetara wektu, nanging kita tetep cedhak ing ati. Merga aku kabèh péngin banget ketemu karo kowé, aku kabèh ngupaya tenanan kanggo ketemu langsung karo kowé.* 18 Mula, aku kabèh péngin marani kowé. Aku, Paulus, wis ngupaya ora mung ping pisan nanging ping pindho. Senajan ngono, Sétan ngalang-alangi dalanku. 19 Nèk dudu kowé, sapa sing bakal dadi pangarep-arepku utawa kabungahanku utawa mahkotaku sing tak banggakké ing ngarepé Gusti Yésus ing mangsa rawuhé? 20 Kowé sing dadi kamulyan lan kabungahan kanggo aku kabèh.