Yakobus
3 Sedulur-sedulurku, ora kabèh wong saka ing antaramu kudu dadi guru, merga kowé kabèh ya wis padha ngerti nèk wong sing dadi guru bakal nduwé tanggung jawab sing luwih gedhé marang Gusti Allah. 2 Kita kabèh kerep nggawé salah.* Nèk wong ora tau salah ngomong,* dhèwèké kuwi manungsa sing sampurna, sing isa ngendhalèni badané kabèh. 3 Nèk kita masang tali kendhali ing cangkemé jaran supaya jaran kuwi manut, kita uga isa ngendhalèni badané kabèh. 4 Gatèkna uga kapal-kapal: Senajan gedhé banget lan diterjang angin gedhé, nanging kapal mung dikendhalèni nganggo kemudhi sing cilik banget menyang arah ngendi waé sing dipéngini nahkodané.
5 Semono uga, ilat kuwi anggota badan sing cilik nanging isa ngomongké perkara-perkara sing gedhé. Geni sing cilik waé isa ngobong alas sing gedhé, ta? 6 Ilat kuwi uga kaya geni. Ilat kuwi anggota badan sing kebak karo perkara-perkara sing jahat, merga ilat isa nggawé najis badan lan ngrusak* uripé wong, padha kaya Géhéna.* 7 Kabèh jenis kéwan galak, manuk, kéwan sing nggremet,* lan kéwan laut isa digawé lulut, lan wis digawé lulut karo manungsa. 8 Nanging ora ana manungsa sing isa nggawé lulut ilaté. Ilat kuwi angèl dikendhalèni, mbebayani, lan kebak racun sing nyebabké mati. 9 Nganggo ilat, kita muji Yéhuwah, Bapak kita, nanging nganggo ilat kuwi uga kita ngutuk wong liya sing digawé ”mirip karo Gusti Allah”. 10 Saka tutuk sing padha isa metu pujian lan kutukan.
Sedulur-sedulurku, bab-bab kaya ngono kuwi kuduné ora kelakon. 11 Apa saka sumur sing padha isa metu banyu tawar lan banyu asin? 12 Sedulur-sedulurku, wit ara kan ora isa ngasilké woh zaitun, ta? Lan wit anggur ora isa ngasilké woh ara, ta? Sumur sing ngetokké banyu asin uga ora isa ngetokké banyu tawar.
13 Apa ana ing antaramu sing wicaksana lan kebak pangertèn? Nèk ana, wong kuwi kudu nindakké apa sing apik, sing nduduhké nèk wong kuwi nindakké sakabèhé nganggo watak sing alus sing asalé saka kawicaksanan. 14 Nanging nèk ing atimu ana rasa mèri lan sikap seneng padu,* aja bangga merga kawicaksananmu. Kuwi padha waé ngapusi. 15 Kuwi dudu kawicaksanan sing asalé saka ndhuwur, nanging kawicaksanan saka donya, saka pepénginan jasmani, lan saka roh-roh jahat. 16 Ing ngendi ana rasa mèri lan sikap seneng padu, ing kono uga bakal ana kahanan sing kisruh lan kabèh tumindak jahat.
17 Nanging kawicaksanan saka ndhuwur kuwi sing kapisan murni, seneng rukun, masuk akal,* siap kanggo manut, kebak welas asih lan tumindak sing apik, ora pilih kasih, lan ora munafik. 18 Sakliyané kuwi, winih saka tumindak sing bener kuwi disebar ing kahanan sing tentrem kanggo* wong-wong sing nggawé rukun.