Pangentasan

11 Yéhuwah kandha karo Musa, ”Aku bakal ngukum Firaun lan Mesir sepisan manèh. Sakwisé kuwi, dhèwèké bakal ngéntukké kowé lunga saka kéné.+ Malah, dhèwèké bakal ngusir kowé saka kéné.+ 2 Saiki ngomonga karo kabèh wong Israèl, lanang lan wédok, nèk wong-wong kuwi kudu njaluk barang-barang saka pérak lan emas marang wong Mesir, tanggané wong-wong kuwi.”+ 3 Yéhuwah nggawé wong Mesir apikan karo wong Israèl. Malah, ing tanah Mesir, Musa dihormati banget karo para abdiné Firaun lan kabèh rakyat Mesir.

4 Musa ngomong karo Firaun, ”Yéhuwah kandha, ’Kira-kira mengko pas tengah wengi, Aku bakal lunga menyang tanah Mesir,+ 5 lan kabèh anak pertama ing Mesir bakal mati,+ saka anak pertamané wong sing lagi mréntah, yaiku Firaun,* nganti anak pertamané budhak wédok sing paling rendah.* Kabèh anak pertamané kéwan ya bakal mati.+ 6 Bakal ana swara tangisan sing banter banget ing tanah Mesir. Durung tau kelakon kaya ngono lan ora bakal kelakon manèh.+ 7 Ning, wong Israèl lan ternaké ora bakal kena apa-apa. Asu waé ora bakal njegogi wong-wong kuwi. Dadi, kowé isa ngerti nèk tumindaké Yéhuwah marang wong Mesir béda karo tumindaké marang wong Israèl.’”+ 8 Musa ya kandha, ”Kabèh abdimu bakal marani aku lan sujud marang aku, terus kandha, ’Kowé lan bangsamu kudu lunga saka kéné.’+ Sakwisé kuwi, aku bakal lunga.” Karo nesu banget, Musa lunga saka ngarepé Firaun.

9 Terus Yéhuwah kandha karo Musa, ”Firaun ora bakal ngrungokké kowé+ bèn Aku isa nggawé mukjijat luwih akèh ing tanah Mesir.”+ 10 Musa lan Harun wis nggawé akèh mukjijat ing ngarepé Firaun.+ Ning, Yéhuwah meneng waé senajan Firaun* tetep ndableg. Mula, Firaun ora ngéntukké wong Israèl lunga saka tanahé.+