12 Wektu wong-wong kuwi teka bareng kowé ing pésta-pésta sing kok anakké kanggo nduduhké katresnan marang sedulur-sedulur, wong-wong kuwi kaya watu karang sing ora kétok ing njero banyu, kaya pangon sing nggolèk pangan kanggo wetengé dhéwé tanpa rasa wedi, kaya méga sing kabur kena angin nanging ora dadi udan, kaya wit sing ora ngetokké woh ing musimé, sing wis bener-bener mati* lan oyodé wis kejabut.