Yéhoas kaya wit sing disangga. Sakwisé penyanggané dicabut, wit kuwi ambruk pas kena angin. Sakwisé Yéhoyada mati, Yéhoas ora wedi manèh karo Yéhuwah pas dipengaruhi karo wong-wong sing ora nyembah Dhèwèké. Apa pelajarané? Mung merga keluarga utawa sedulur-sedulur ing jemaat dadi teladan, ora otomatis awaké dhéwé wedi karo Yéhuwah. Awaké dhéwé isa tetep cedhak karo Yéhuwah mung nèk maca Alkitab, ngrenungké kuwi, lan ndonga. (Yér. 17:​7, 8; Kol. 2:​6, 7) Yéhuwah ora njaluk sing ngluwihi kesanggupané awaké dhéwé. Yéhuwah mung péngin awaké dhéwé ’wedi karo Dhèwèké lan manut karo préntahé, merga iki kabèh kewajibané manungsa’. (Pkh. 12:13) Nèk wedi karo Yéhuwah, awaké dhéwé isa ngadhepi masalah apa waé lan tetep setya. Ora ana sing isa misahké awaké dhéwé saka Yéhuwah. w23.06 18-19 ¶17-19

Ing awal ayat 5 ana kata-kata, ”Gusti Allah sing lungguh ing takhta kuwi kandha.” (Why. 21:5a) Kata-kata iki istiméwa. Ing buku Wahyu, Yéhuwah ngomong langsung kuwi mung ping telu thok. Salah sijiné ana ing ayat iki. Dadi, jaminan iki sing ngomong dudu malaékat, dudu Yésus, tapi Yéhuwah dhéwé. Nah, Yéhuwah ”ora isa ngapusi”. (Tit. 1:2) Kuwi berarti kata-katané Yéhuwah, termasuk sing ing Wahyu 21:​5, 6 isa dipercaya. Terus Yéhuwah ngomong, ”Deloken.” Ing basa asliné, kata ”deloken” kerep muncul ing buku Wahyu. Terus, Gusti Allah bar kuwi ngomong apa? Gusti Allah ora ngomong, ”Aku arep nggawé kabèh dadi anyar.” Gusti Allah ngomongé, ”Aku nggawé kabèh dadi anyar.” Janjiné Yéhuwah mémang kelakoné isih sukmbèn, tapi saking pastiné, Yéhuwah ngomongé seolah-olah kuwi wis kelakon.—Yés. 46:10. w23.11 3-4 ¶7-8

Rasul Pétrus kudu berjuang ngatasi kelemahané. Contoné, pas Yésus ngomong nèk menurut ramalan dhèwèké kudu sengsara lan mati, Pétrus malah ngélikké Yésus. (Mrk. 8:​31-33) Pétrus karo murid-murid liyané ya bola-bali padu soal sapa sing paling penting. (Mrk. 9:​33, 34) Bengi sakdurungé Yésus mati, Pétrus ya tau nyerang lan nyabet kupingé Malkhus nganti pothol. (Yoh. 18:10) Terus bengi kuwi, merga wedi karo wong-wong, Pétrus ora ngakoni Yésus nganti ping telu. (Mrk. 14:​66-72) Bar kuwi Pétrus nangis lan sedhih banget. Yésus terus nyemangati Pétrus bèn ora cilik ati. Bar diuripké manèh, Yésus ngekèki Pétrus kesempatan mbuktèkké nèk isih sayang Yésus. Yésus ngongkon Pétrus ngopèni domba-dombané. (Yoh. 21:​15-17) Pétrus gelem. Terus pas Péntakosta, dhèwèké ya ana ing Yérusalèm lan termasuk sing nampa roh suci. w23.09 22 ¶6-7