Wilangan
24 Wektu Biléam ngerti Yéhuwah seneng nèk Israèl diberkahi, dhèwèké ora nggolèk manèh mantra sing isa nyilakani kaya sakdurungé.+ Pas dhèwèké ndelok padhang belantara 2 lan ndelok bangsa Israèl kémah nurut sukuné dhéwé-dhéwé,+ Biléam éntuk roh suciné Gusti Allah.+ 3 Terus Biléam ngucapké puisi iki:+
”Omongané Biléam anaké Béor,
Omongané wong lanang sing mripaté melèk,
4 Omongané wong sing ngrungokké omongané Gusti Allah,
Sing ndelok wahyu saka Sing Mahakuwasa,
Sing mbungkuk karo mripaté melèk,+
5 Kémahmu apik banget, oh Yakub,
Tabernakelmu, oh Israèl.+
6 Kuwi kaya lembah* sing jembar banget,+
Kaya taman ing pinggir kali,
Kaya gaharu* sing ditandur Yéhuwah,
Kaya wit aras* ing cedhak banyu.
8 Gusti Allah nggawa Israèl metu saka Mesir;
Gusti Allah kaya sunguné sapi lanang liar kanggo wong-wong kuwi.
Israèl bakal numpes bangsa-bangsa sing seneng nindhes.+
Israèl bakal nggrogoti balung-balungé wong-wong kuwi, lan wong-wong kuwi bakal dihancurké nganggo panah-panahé.
9 Israèl turonan, dhèwèké turonan kaya singa.
Merga kaya singa, sapa sing wani nangèkké?
Wong-wong sing mberkahi kowé bakal diberkahi,
Wong sing ngutuk kowé bakal dikutuk.”+
10 Balak dadi nesu banget marang Biléam. Karo nesu, dhèwèké keplok-keplok lan kandha, ”Kowé tak kongkon mréné bèn ngutuki mungsuhku,+ ning kok kowé malah mberkahi wong-wong kuwi nganti ping telu. 11 Saiki kowé muliha. Sakjané aku arep mènèhi kowé kehormatan gedhé,+ ning Yéhuwah marahi kowé ora sida éntuk kuwi.”
12 Biléam njawab Balak, ”Aku kan wis ngomong marang para utusané njenengan, 13 ’Senajan Balak mènèhi aku omahé sing kebak pérak lan emas, aku ora isa sak karepku dhéwé nglanggar préntahé Yéhuwah, embuh kuwi sing apik utawa sing èlèk. Aku mung ngomongké apa sing diomongké Yéhuwah.’+ 14 Saiki aku arep bali menyang bangsaku. Aku bakal ngandhani njenengan apa sing bakal ditindakké bangsa iki sukmbèn* marang bangsané njenengan.” 15 Terus Biléam ngucapké puisi iki:+
”Omongané Biléam anaké Béor,
Omongané wong lanang sing mripaté melèk,+
16 Omongané wong sing ngrungokké omongané Gusti Allah,
Sing ngerti soal Sing Mahakuwasa,
Sing éntuk wahyu saka Sing Mahaluhur,
Karo mbungkuk mripaté melèk:
17 Aku ndelok dhèwèké, ning ora saiki;
Aku nyawang dhèwèké, ning dhèwèké isih adoh.
Dhèwèké mesthi bakal ngremuk bathuké wong Moab+
Lan sirahé kabèh prajurit sing kejem.
18 Dhèwèké bakal njupuk Édom dadi duwèké.+
Mungsuhé Séir bakal njupuk Séir+ dadi duwèké.+
Israèl bakal nduduhké sifaté sing kendel.
19 Saka Yakub bakal metu wong sing isa ngalahké,+
Lan wong kuwi bakal numpes wong sing slamet saka kutha sing dihancurké.”
20 Pas ndelok Amalèk, Biléam nglanjutké puisiné:
21 Pas ndelok wong Kèni,+ dhèwèké nglanjutké puisiné:
”Panggonanmu aman, lan kowé manggon ing tebing watu.
22 Ning, wong Kèni* bakal diobong nganti entèk.
Ora suwé manèh kowé bakal ditawan Asiria.”
23 Terus dhèwèké nglanjutké puisiné:
”Cilaka! Ora ana sing bakal slamet pas Gusti Allah nindakké iki.
24 Kapal-kapal bakal teka saka pesisir Kitim.+
Wong-wong kuwi bakal nindhes Asiria.+
Wong-wong kuwi bakal nindhes Èbèr.
Ning, wong-wong kuwi* dhéwé ya bakal bener-bener musnah.”
25 Terus, Biléam+ lunga lan bali menyang panggonané, lan Balak ya lunga.