ALKITAB NJELASKÉ SING SAKTENANÉ

Buku Purwaning Dumadi kandha, ”Sang Yéhuwah Allah tumuli akarya manungsa, kang kinarya lebuning bumi, iku ing bolonganing irungé disebuli ambekaning urip; mangkono manungsa dadi titah kang urip.” Tembung ”titah kang urip” kuwi saka basa Ibrani ne’phesh, sing tegesé makhluk sing ambekan.​—Purwaning Dumadi 2:7.

Alkitab sakjané wis cetha nerangké nèk Gusti Allah maringi ”ambekaning urip”, utawa daya urip, banjur Adam dadi ”titah kang urip”. Dadi, Alkitab ora kandha nèk Gusti Allah maringi Adam roh sing ora isa mati. Mula, ing Alkitab ora ana ayat sing nggunakké tembung ”roh sing ora isa mati”.