Sakwisé kuwi, salah siji petugas ngampleng rainé Yésus lan kandha, ”Apa kaya ngono carané njawab imam kepala?” Nanging merga ngerti nèk ora salah, Yésus njawab, ”Nèk omonganku salah, duduhna endi salahé. Nanging nèk omonganku bener, ngapa kowé ngampleng aku?” (Yohanes 18:22, 23) Hanas banjur ngongkon Yésus digawa marang mantuné, yaiku Kayafas.

Kabèh anggotané Sanhèdrin, yaiku imam agung wektu kuwi, para pemimpiné wong Yahudi, lan ahli Taurat, padha ngumpul ing omahé Kayafas. Pengadilan kaya ngono kuwi sakjané ora sah merga dianakké ing wengi Riyaya Paskah. Nanging, wong-wong kuwi ora perduli lan tetep nindakké rencana jahaté.

Wong-wong iki pancèn wis suwé sengit marang Yésus. Sakwisé nguripké manèh Lazarus, Sanhèdrin wis mutuské nèk Yésus kudu dipatèni. (Yohanes 11:47-53) Lan pirang-pirang dina sakdurungé pengadilan iki, wong-wong kuwi padha nggawé rencana jahat kanggo nangkep Yésus lan matèni dhèwèké. (Matius 26:3, 4) Dadi, sakdurungé pengadilan kuwi dimulai, Yésus sakjané wis divonis mati.

Wektu Yésus ditangkep ing Taman Gètsemani, para rasul ninggalké Yésus lan mlayu merga wedi. Nanging, ana rong rasul sing akiré balik ngetutké Yésus, sing siji yaiku Pétrus ”lan salah siji murid liyané”, kayané rasul Yohanes. (Yohanes 18:15; 19:35; 21:24) Pétrus lan Yohanes mungkin nyusul Yésus pas Yésus digawa marang Hanas. Wektu Yésus digawa marang Imam Agung Kayafas, Pétrus lan Yohanes ngetutké saka kadohan. Wong loro kuwi kayané wedi kélangan nyawané, nanging ya kuwatir karo apa sing bakal dialami Gustiné.