”Taurat lan Tulisan Para Nabi diwartakké nganti jamané Yohanes. Wiwit wektu kuwi, Kratoné Allah diwartakké dadi kabar apik, lan saben wong ngupaya tenanan kanggo mlebu ing kono. Senajan langit lan bumi iki sirna, sak huruf utawa sak titik waé ing Taurat mesthi bakal kelakon.” (Lukas 3:18; 16:16, 17) Piyé omongané Yésus iki nduduhké nèk owah-owahan gedhé iki lagi kelakon?

Wektu kuwi, Hukum Musa lagi digenepi, merga Hukum kuwi mbantu wong-wong isa nitèni Mèsias lan sadhar nèk butuh bantuané. Wektu Hukum kuwi wis digenepi, umaté Gusti Allah ora perlu nindakké Hukum Musa manèh. Contoné, Hukum Musa ngijinké wong pegatan merga werna-werna alesan, nanging saiki Yésus kandha, ”Saben wong sing megat bojoné lan nikah karo wong wadon liyané nindakké laku jina. Lan wong lanang sing nikah karo wong wadon sing dipegat bojoné mau uga nindakké laku jina.” (Lukas 16:18) Wong Farisi, sing seneng nggawé akèh aturan, nesu banget wektu krungu kuwi.