PELAJARAN 2

Wajar

2 Korintus 2:17

RINGKESAN: Kudu wajar wektu ngomong bèn wong liya ngerti nèk awaké dhéwé tulus lan perduli.

Ndonga lan persiapan. Kudu ndonga bèn isa lancar wektu nyampèkké topiké. Pikirna gagasan utamané. Aja mung ngapalké, ning kudu ngupaya ngomong nganggo kata-katané dhéwé.

Sakdurungé macakké Alkitab utawa wacan Alkitab, awaké dhéwé kudu ngerti maksud saka bahan sing arep diwacakké bèn lancar wektu maca. Wektu maca percakapan, awaké dhéwé kudu maca nganggo perasaan, ning aja digawé-gawé.
Kudu tulus. Pikirna manfaaté topik kuwi kanggo sing ngrungokké. Perasaané awaké dhéwé isa kétok saka wajah lan gerakané awaké dhéwé.

Senajan kudu wajar, ning aja sembrana wektu ngomong. Kata-katané awaké dhéwé kudu jelas, lan gunakna tata bahasa sing bener.
Ndelok sing dijak omong. Awaké dhéwé kudu ndelok wong sing dijak omong. Wektu nyampèkké ceramah, aja mung ndelok sekilas kabèh sing teka, ning isa ndelok siji-siji.