PERPUSTAKAAN ONLINE Warta Penting
PERPUSTAKAAN ONLINE
Warta Penting
Jawa
é
  • é
  • É
  • è
  • È
  • ALKITAB
  • PUBLIKASI
  • PERTEMUAN IBADAH
  • mwbr20 Oktober hlm. 1-12
  • Referensi kanggo Jadwal Kagiyatan Urip lan Nginjil

Ora ana video ing bagéan iki.

Ana sing error.

  • Referensi kanggo Jadwal Kagiyatan Urip lan Nginjil
  • Referensi kanggo Jadwal Kagiyatan Urip lan Nginjil—2020
  • Subjudhul
  • 5-11 OKTOBER
  • 12-18 OKTOBER
  • 19-25 OKTOBER
  • 26 OKTOBER–1 NOVEMBER
Referensi kanggo Jadwal Kagiyatan Urip lan Nginjil—2020
mwbr20 Oktober hlm. 1-12

Referensi kanggo Jadwal Kagiyatan Urip lan Nginjil

5-11 OKTOBER

SINAU SAKA ALKITAB | PANGENTASAN 31-32

”Aja Nganti Nyembah Brahala”

(Pangentasan 32:1) Nalika bangsa iku sumurup, yen Nabi Musa nganti lawas ora mandhap-mandhap saka ing gunung, banjur padha nglumpuk ana ing ngarsane Rama Harun, ature: ”Sumangga, kula panjenengan damelaken allah, ingkang badhe tindak wonten ing ngajeng kula; margi Musa, ingkang sampun ngirid lampah kula medal saking tanah Mesir punika, kula sami boten mangertos kadadosanipun.”

w09-IN 15/5 11 ¶11

Kerahkan Diri ke Kematangan—”Hari Besar Yehuwa Sudah Dekat”

11 Menerapkan apa yang telah kita pelajari dari Alkitab bisa menjadi tantangan, terutama ketika situasinya sulit. Misalnya, tidak lama setelah Yehuwa membebaskan putra-putra Israel dari perbudakan di Mesir, mereka ”berselisih dengan Musa” dan terus ”menguji Yehuwa”. Mengapa? Karena kurangnya air minum. (Kel. 17:1-4) Belum sampai dua bulan memasuki perjanjian dengan Allah dan setuju untuk menjalankan ”semua firman yang telah Yehuwa ucapkan”, mereka sudah melanggar hukum-Nya tentang penyembahan berhala. (Kel. 24:3, 12-18; 32:1, 2, 7-9) Apakah itu karena mereka merasa ketakutan sebab Musa begitu lama meninggalkan mereka sewaktu ia diberi instruksi di Gunung Horeb? Apakah mungkin mereka mengira bahwa orang Amalek akan menyerang lagi dan orang Israel akan kalah tanpa Musa, yang acungan kedua tangannya telah membuat mereka menang sebelumnya? (Kel. 17:8-16) Itu bisa saja, tapi apa pun penyebabnya, orang Israel ”menolak untuk taat”. (Kis. 7:39-41) Paulus mendesak orang Kristen untuk ”berupaya sebisa-bisanya” agar tidak ”jatuh menurut pola ketidaktaatan yang sama” seperti yang diperlihatkan orang Israel ketika mereka takut untuk memasuki Tanah Perjanjian.​—Ibr. 4:3, 11.

(Pangentasan 32:4-6) Sawuse Rama Harun nampeni iku mau kabeh, tumuli didhapur sarana katatah dadi pepethan pedhet cor-coran. Ing kono pangucape wong akeh: ”He Israel! Iku allahmu kang wus ngirid lakumu metu saka ing tanah Mesir.” 5 Bareng Rama Harun mirsa, banjur yasa misbyah ana ing sangarepe pepethan pedhet iku, Rama Harun nuli nguwuh: ”Sesuk riyaya sumaos marang Pangeran Yehuwah!” 6 Esuke tumuli padha tangi sarta nyajekake kurban obaran lan kurban slametan, sawuse mangkono wong mau banjur padha mangan lan ngombe, nuli ngadeg sarta asumyak-sumyak.

w12-IN 15/10 25 ¶12

Taati Allah dan Nikmati Apa yang Ia Janjikan

12 Yehuwa segera bertindak untuk memenuhi perjanjian-Nya dengan Israel. Ia memilih imam-imam untuk melayani di kemah ibadat. Keimaman ini berfungsi membantu manusia yang tidak sempurna mendekat kepada-Nya. Akan tetapi, Israel yang telah membaktikan diri kepada Allah malah melupakan ikrar mereka dan ”memedihkan hati Pribadi Kudus Israel”. (Mz. 78:41) Misalnya, ketika Musa berada di Gunung Sinai untuk menerima petunjuk selanjutnya, bangsa Israel mulai tidak sabar dan tidak lagi beriman kepada Allah. Mereka mengira bahwa Musa telah meninggalkan mereka. Jadi, mereka membuat patung anak lembu emas dan mengatakan, ”Hai, Israel, inilah Allahmu, yang telah membawa engkau keluar dari tanah Mesir.” (Kel. 32:1, 4) Lalu, mereka mengadakan perayaan yang mereka sebut ”perayaan bagi Yehuwa”. Mereka pun menyembah patung itu dan mempersembahkan korban kepadanya. Melihat hal itu, Yehuwa berkata kepada Musa, ”Dengan cepat mereka telah menyimpang dari jalan yang harus mereka tempuh yang telah kuperintahkan.” (Kel. 32:5, 6, 8) Dan sayangnya, sejak saat itu, Israel sering mengingkari sumpah mereka kepada Allah.​—Bil. 30:2.

(Pangentasan 32:9, 10) Karomaneh pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Musa: ”Ingsun wus nyatitekake bangsa iki, lah iki bangsa kang wangkal. 10 Kang iku sira eklasa, bebenduningSun mulad-mulad bakal numpes bangsa iku, nanging sira bakal Sundadekake bangsa gelengan gedhe.”

w18.07 19 ¶14

Sapa sing Mihak Yéhuwah?

14 Wong-wong Israèl ngerti nèk nyembah brahala kuwi salah. (Pa. 20:3-5) Ning, saiki wong-wong kuwi malah nyembah ”reca pedhèt”, utawa brahala sing wujudé anak lembu emas. Wong-wong kuwi mikir isih ngabdi marang Yéhuwah, padahal wis nglanggar hukumé Allah. Malah, Harun kandha nèk kuwi ’riyaya marang Yéhuwah’. Piyé tanggepané Yéhuwah? Yéhuwah kandha marang Musa nèk wong-wong kuwi wis ”tumindak duraka” lan ora manut karo prentahé Yéhuwah. Yéhuwah nesu banget nganti péngin numpes bangsa kuwi.​—Pa. 32:5-10.

Wulangan Penting

(Pangentasan 31:17) Iku dadia pratandha ana ing antarane Ingsun lan wong Israel kanggo ing salawas-lawase, awitdene sajroning nem dina anggone Pangeran Yehuwah karya langit lan bumi, lan ing dina kapitu Panjenengane kendel makarya perlu ngaso.”

w19.12 2 ¶4

Ana Wektu kanggo Kerja lan kanggo Istirahat

4 Dadi, Yéhuwah lan Yésus seneng nyambut gawé. Apa kuwi artiné awaké dhéwé ya kudu nyambut gawé terus tanpa istirahat? Ora ngono. Yéhuwah pancèn ora isa kesel lan ora butuh istirahat. Ning, Alkitab kandha nèk Yéhuwah ”lèrèn lan ngaso” sakwisé nyiptakké langit lan bumi. (Pa. 31:17, Basa Jawi Padintenan) Dadi, Yéhuwah kaya-kayané mandheg nyambut gawé sedhéla kanggo ndeloki hasil karyané lan kuwi nggawé Dhèwèké ngrasa puas. Yésus ya seneng nyambut gawé wektu ing bumi. Ning, dhèwèké ya nyedhiakké wektu kanggo istirahat lan mangan bareng karo kanca-kancané.​—Mat. 14:13; Luk. 7:34.

(Pangentasan 32:32, 33) Ewasamanten sapunika Paduka mugi karsaa ngapunten dosanipun, dene manawi boten kepareng, nama kawula kemawon mugi Paduka icali saking kitab seratan Paduka.” 33  Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Musa: ”Wong kang gawe dosa marang Ingsun, iku kang Sunbusek jenenge saka ing kitabingSun.

w18.09 6 ¶14

”Bungah Nèk Kowé Nindakké Kuwi”

14 Cara liyané manèh kanggo duduhké sikap andhap asor yaiku ”cepet ngrungokké”. (Yak. 1:19) Yéhuwah dadi tuladha sing paling apik ing bab ngrungokké. (Pd. 18:32; Ys. 10:14) Contoné, coba deloken Pangentasan 32:11-14. (Wacanen.) Yéhuwah gelem ngrungokké dongané kabèh wong sing nduwé iman. Contoné, Yéhuwah ngrungokké tenanan wektu Musa ngomongké isi pendapaté, senajan Yéhuwah ora kudu nindakké kuwi. Dadi, apa panjenengan gelem ngrungokké wong sing tau salah njupuk keputusan, lan gelem nindakké sing disaranké?

Maca Alkitab

(Pangentasan 32:15-35) Nabi Musa tumuli mundur, mandhap saka ing gunung karo ngasta papan angger-angger loro, papan kang padha kaseratan sisih loro pisan, ing ngarep lan ing buri. 16 Papan loro mau yasane Gusti Allah, tulisane iya seratane Gusti Allah pribadi, kaukir ana ing papan mau. 17 Bareng Yusak krungu giyak-giyake wong akeh, banjur matur marang Nabi Musa: ”Ing palereban kepireng swara suraking perang!” 18 Nanging pangandikane Nabi Musa: ”Iku dudu swaraning kidung kaunggulan lan iya dudu kidung pangadhuh marga kasoran, aku krungu swarane kidung saur-sauran.” 19 Kacarita bareng wus cedhak ing palereban, sarta mirsa reca pedhet lan wong-wong padha jejogedan, Nabi Musa banjur duka banget, nganti papan watu loro mau dibanting, temah pecah ana ing sikile gunung. 20 Reca pedhet gaweane wong-wong mau banjur dipundhut dening Nabi Musa, diobong sarta diejur-ejur nganti dadi lembut banget, tumuli disawurake ing banyu lan wong Israel padha didhawuhi ngombe banyu iku. 21 Nabi Musa tumuli ngandika marang Rama Harun: ”Bangsa iki nandukake apa marang kowe, dene kowe nganti nekakake dosa kang samono gedhene marang wong-wong iki?” 22 Nanging wangsulane Rama Harun: ”Sampun ngantos duka bendara kula, panjenengan pirsa piyambak bilih bangsa punika sampun kawengku ing piawon, 23 cariyosipun dhateng kula makaten: Kula mugi panjenengan damelaken allah ingkang badhe tindak wonten ngajeng kula, awitdene Musa ingkang sampun ngirid lampah kula medal saking tanah Mesir, kula boten sumerep kedadosanipun. 24 Kula lajeng mangsuli makaten: Sapa kang duwe mas dicopota! Tiyang-tiyang wau lajeng ngladosaken masipun dhateng kula, lajeng kula lebetaken ing latu, ingkang muncul reca pedhet punika.” 25 Bareng Nabi Musa mirsa yen bangsa iku kaya jaran kang mbedhal saka ing gedhongan, marga Rama Harun kang ngeculake, temah dadi pepoyokane para satrune. 26 Nabi Musa banjur jumeneng mapan ana ing gapurane palereban sarta ngandika: ”Sing sapa nganggep marang Pangeran Yehuwah, majua mrene!” Ing kono bani Lewi padha maju kabeh marang ing ngarsane Nabi Musa. 27 Nuli padha kadhawuhan: ”Pangandikane Pangeran Yehuwah, Gusti Allahe Israel mangkene: Kabeh padha nyengkelita pedhang ana ing lambungmu, palerebane padha dlajahana saka ing gapura siji terus tekan ing gapura sijine, lan saben wong matenana sadulure, kancane lan tangga-teparone!” 28 Wong bani Lewi banjur padha ngestokake apa sadhawuhe Nabi Musa, temah ing dina iku panunggalane umat kang padha mati watara wong telung ewu. 29 Sawuse mangkono Nabi Musa tumuli ngandika: ”Wiwit samengko kowe padha misungsungna awakmu marang Pangeran Yehuwah, siji-sijine padha misungsungna nyawane anake lanang lan sadulure, temah kowe padha kaparingan berkah ing dina iki.” 30 Esuke Nabi Musa ngandika marang bangsa iku: ”Kowe wus padha nglakoni dosa gedhe, nanging saiki aku dakmunggah seba marang ing ngarsane Pangeran Yehuwah, bokmanawa aku bisa ngolehake karukunan marga saka dosamu iku.” 31 Nabi Musa banjur sowan marang ing ngarsane Pangeran Yehuwah sarta munjuk: ”Adhuh, bangsa punika sampun nglampahi dosa ageng, dene sampun sami damel allah mas kangge sesembahan. 32 Ewasamanten sapunika Paduka mugi karsaa ngapunten dosanipun, dene manawi boten kepareng, nama kawula kemawon mugi Paduka icali saking kitab seratan Paduka.” 33 Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Musa: ”Wong kang gawe dosa marang Ingsun, iku kang Sunbusek jenenge saka ing kitabingSun. 34 Nanging samengko wis, sira lungaa, bangsa iku kairida menyang panggonan kang wus Sundhawuhake marang sira, lan malaekatingSun kang bakal lumaku ana ing ngarepira; nanging ing dina piwalesingSun, Ingsun bakal paring piwales tumrap dosane marang wong-wong iku.” 35 Mangkono Pangeran Yehuwah anggone matrapi bangsa iku, awit wus padha akon gawe pedhet, kang banjur kayasa dening Rama Harun mau.

12-18 OKTOBER

SINAU SAKA ALKITAB | PANGENTASAN 33-34

”Sipat-sipaté Yéhuwah”

(Pangentasan 34:5) Pangeran Yehuwah banjur tumendhak ana ing mega, tumuli jumeneng ana ing sacedhake Nabi Musa sarta nyebut asmaning Sang Yehuwah.

it-2-IN 200

Nama

Ciptaan fisik memberikan kesaksian tentang keberadaan Allah, tetapi tidak menyingkapkan nama-Nya. (Mz 19:1; Rm 1:20) Mengenal nama Allah berarti lebih dari sekadar mengetahui siapa nama-Nya. (2Taw 6:33) Mengenal nama Allah berarti mengenal Pribadi-Nya—maksud-tujuan, kegiatan, dan sifat-sifat-Nya sebagaimana disingkapkan dalam Firman-Nya. (Bdk. 1Raj 8:41-43; 9:3, 7; Neh 9:10.) Hal ini diilustrasikan dalam kasus Musa, pria yang Yehuwa ’kenal dengan namanya’, maksudnya kenal dengan akrab. (Kel 33:12) Musa mendapat hak istimewa untuk melihat manifestasi kemuliaan Yehuwa dan juga ’mendengar nama Yehuwa dinyatakan’. (Kel 34:5) Pernyataan itu bukan sekadar pengulangan nama Yehuwa melainkan pernyataan tentang sifat-sifat serta kegiatan-kegiatan Allah. ”Yehuwa, Yehuwa, Allah yang berbelaskasihan dan murah hati, lambat marah dan berlimpah dengan kebaikan hati yang penuh kasih dan kebenaran, yang terus memberikan kebaikan hati yang penuh kasih kepada ribuan orang, mengampuni kesalahan dan pelanggaran dan dosa, tetapi ia sekali-kali tidak akan membebaskan orang dari hukuman, menjatuhkan hukuman untuk kesalahan bapak-bapak ke atas putra-putra dan ke atas cucu-cucu lelaki, ke atas generasi yang ketiga dan ke atas generasi yang keempat.” (Kel 34:6, 7) Demikian pula, nyanyian Musa, yang memuat kata-kata ”sebab aku akan menyatakan nama Yehuwa”, menceritakan cara Yehuwa berurusan dengan Israel dan menggambarkan kepribadian-Nya.​—Ul 32:3-44.

(Pangentasan 34:6) Ing kono Pangeran Yehuwah banjur tindak langkung ngarepe sarta nguwuh-uwuh: ”Yehuwah, Yehuwah, iku Allah kang asipat welas lan asih, luwih dening sabar, gedhe kamirahane lan kasetyane,

w09-IN 1/5 18 ¶3-5

Ketika Yehuwa Memperkenalkan Diri-Nya

Hal pertama yang Yehuwa singkapkan tentang diri-Nya adalah bahwa Ia ”Allah yang berbelaskasihan dan murah hati”. (Ayat 6) Menurut seorang pakar, kata Ibrani yang diterjemahkan ”berbelaskasihan” memperlihatkan ”keibaan hati [Allah] yang lembut seperti yang dimiliki seorang bapak terhadap anaknya”. Kata yang diterjemahkan ”murah hati” berkaitan dengan kata kerja yang ”menggambarkan tanggapan yang sepenuh hati dari seseorang yang memiliki sesuatu untuk diberikan kepada orang yang membutuhkannya”. Jelaslah, Yehuwa ingin kita tahu bahwa Ia memperhatikan para penyembah-Nya sebagaimana orang tua memperhatikan anak-anak mereka—dengan kasih sayang yang lembut dan kepedulian yang dalam akan kebutuhan mereka.​—Mazmur 103:8, 13.

Selanjutnya, Yehuwa mengatakan bahwa Ia ”lambat marah”. (Ayat 6) Ia tidak cenderung menjadi marah terhadap hamba-hamba-Nya di bumi. Sebaliknya, Ia sabar terhadap mereka, bertahan menghadapi kelemahan mereka seraya memberi mereka kesempatan untuk mengubah haluan yang berdosa.​—2 Petrus 3:9.

Allah kemudian mengatakan bahwa Ia ”berlimpah dengan kebaikan hati yang penuh kasih dan kebenaran”. (Ayat 6) Kebaikan hati yang penuh kasih, atau kasih yang loyal, adalah sifat Yehuwa yang berharga; dengan sifat ini Ia menjalin ikatan yang kukuh dan langgeng antara diri-Nya dan umat-Nya. (Ulangan 7:9) Yehuwa juga adalah sumber kebenaran. Ia tidak dapat menipu atau ditipu. Karena Ia adalah ”Allah kebenaran”, kita dapat sepenuhnya beriman akan segala sesuatu yang Ia katakan, termasuk janji-Nya untuk masa depan.​—Mazmur 31:5.

(Pangentasan 34:7) kang netepake sih susetyane marang wong ewon, kang ngapura kaluputan, panerak lan dosa; nanging babar pisan ora ngalisake wong kang salah saka ing paukuman, kang malesake kaluputaning bapa marang anak-putune, turun ping telu lan ping pat.”

w09-IN 1/5 18 ¶6

Ketika Yehuwa Memperkenalkan Diri-Nya

Kebenaran penting lain yang Yehuwa ingin kita tahu tentang diri-Nya adalah bahwa Ia mengampuni ”kesalahan dan pelanggaran dan dosa”. (Ayat 7) Ia ”siap mengampuni” para pedosa yang bertobat. (Mazmur 86:5) Pada waktu yang sama, Yehuwa tidak pernah menyetujui kejahatan. Ia menjelaskan bahwa ”ia sekali-kali tidak akan membebaskan orang dari hukuman”. (Ayat 7) Allah yang kudus dan adil tidak akan membiarkan para pedosa yang sengaja luput dari hukuman. Cepat atau lambat, mereka akan merasakan akibat perilaku mereka yang berdosa.

Wulangan Penting

(Pangentasan 33:11) Pangeran Yehuwah anggone imbal pangandika karo Nabi Musa iku aben-ajeng kaya wong guneman karo kancane; sawuse mangkono Nabi Musa tumuli bali menyang ing palereban maneh, nanging abdine, Yusak bin Nun wong nom-noman iku ora lunga saka ing tarub.

(Pangentasan 33:20) Pangeran Yehuwah ngandika maneh: ”Sira mesthi ora bisa tahan ndeleng pasuryaningSun, awit ora ana manungsa kang ndeleng Ingsun bisa lestari urip.”

w04-IN 15/3 27 ¶5

Pokok-Pokok Penting Buku Keluaran

33:11, 20—Bagaimana Allah berbicara kepada Musa ”muka dengan muka”? Ungkapan ini mengartikan percakapan dua arah yang akrab. Musa berbicara dengan wakil Allah dan secara lisan menerima petunjuk dari Yehuwa melaluinya. Tetapi, Musa tidak melihat Yehuwa, karena ’tidak seorang pun dapat melihat Allah dan tetap hidup’. Sebenarnya, Yehuwa tidak secara pribadi berbicara kepada Musa. Hukum ”disampaikan melalui malaikat-malaikat melalui tangan seorang perantara”, kata Galatia 3:19.

(Pangentasan 34:23, 24) Setaun rambah kaping telu sakehe wong lanang panunggalanira padha sebaa marang ing ngarsane Pangeran Yehuwah, Gusti Allahe Israel, 24 awitdene Ingsun bakal nundhungi bangsa-bangsa saka ing ngarepira sarta ngelar jajahanira. Lan ora ana bangsa kang bakal melik ngebeki tanahira, angger sira tetep seba marang ing ngarsane Pangeran Yehuwah Gusti Allahira setaun rambah kaping telu.

w98-IN 1/9 20 ¶5

Pastikan untuk Mendahulukan Perkara yang Utama!

Tiga kali setahun setiap pria Israel dan proselit di negeri itu diperintahkan untuk menghadap Yehuwa. Karena sadar bahwa segenap keluarga akan mendapat manfaat rohani dari peristiwa-peristiwa demikian, banyak kepala keluarga mengatur agar istri dan anak-anak menyertai mereka. Tetapi, siapa yang akan melindungi rumah dan ladang mereka dari serangan musuh sewaktu keluarga itu sedang pergi? Yehuwa berjanji, ”Tiada seorangpun yang akan mengingini negerimu, apabila engkau pergi untuk menghadap ke hadirat TUHAN, Allahmu, tiga kali setahun.” (Keluaran 34:24) Dibutuhkan iman bagi bangsa Israel untuk percaya bahwa jika mereka mendahulukan kepentingan rohani, mereka tidak akan dirugikan secara materi. Apakah Yehuwa membuktikan bahwa kata-kata-Nya benar? Tak perlu diragukan lagi!

Maca Alkitab

(Pangentasan 33:1-16) Pangeran Yehuwah tumuli ngandika marang Nabi Musa: ”Wis, sira lungaa, mangkata saka ing kene, sira dalah bangsa kang wus sira irid lakune metu saka ing tanah Mesir iku, padha menyanga ing tanah kang wus Sunprasetyakake klawan supaos marang Abraham, Iskak lan Yakub mangkene: Turunira kang bakal Sunparingi tanah iku — 2 Ingsun bakal nglampahake malaekat siji kang bakal lumaku ana ing ngarepira sarta bakal nundhungi bangsa Kanaan, bangsa Amori, bangsa Het, bangsa Feris, bangsa Hewi lan bangsa Yebus — 3 yaiku tanah kang luber puwan lan madu, sabab Ingsun ora bakal tindak ana ing tengahira, marga sira iku bangsa kang wangkal, supaya sira ora Suntumpes ana ing dedalan.” 4 Nalika bangsa iku krungu pangandika pangancam kang nggegirisi iku, banjur padha susah, lan ora ana siji-sijia kang manganggo rerenggane. 5 Marga wus ana pangandikane Pangeran Yehuwah marang Nabi Musa: ”Sira nglantarna pangandikaningSun marang wong Israel: Sira iku bangsa kang wangkal. Saupama Ingsun tindak ana ing tengahira munga sadhela bae, mesthi sira bakal padha Suntumpes. Kang iku saiki sira padha nyelehna rerengganira, nuli Ingsun bakal nggalih, apa kang bakal Suntandukake marang sira.” 6 Marga saka iku wong Israel padha ora nganggo rerenggan maneh, wiwit saka ing gunung Horeb iku. 7 Sawuse iku Nabi Musa banjur mendhet tarub sarta ditancebake ing sajabane palereban kapara adoh, iku diarani Tarub Pasewakan. Saben wong kang ngupaya marang Pangeran Yehuwah, iku nuli mara menyang ing Tarub Pasewakan kang ana ing sajabane palereban. 8 Samangsa Nabi Musa menyang ing tarub iku, wong kabeh padha mapan ngadeg ana lawanging tarube dhewe-dhewe, karo mandeng marang tindake nganti salebete ing tarub. 9 Manawa Nabi Musa lumebet ing tarub mau, tugu mega nuli mudhun mapan ana ing lawangane tarub, sarta Pangeran Yehuwah banjur imbal pangandika karo Nabi Musa. 10 Bareng wong kabeh padha ndeleng tugu mega mapan ana ing lawangane tarub, wong sabangsa padha ngadeg, tumuli sumungkem sujud, saben wong ana ing lawanging tarube dhewe. 11 Pangeran Yehuwah anggone imbal pangandika karo Nabi Musa iku aben-ajeng kaya wong guneman karo kancane; sawuse mangkono Nabi Musa tumuli bali menyang ing palereban maneh, nanging abdine, Yusak bin Nun wong nom-noman iku ora lunga saka ing tarub. 12 Nabi Musa banjur munjuk marang Pangeran Yehuwah: ”Lah kawula Paduka pangandikani: Bangsa iki konen mangkat, mangka Paduka boten paring sumerep dhateng kawula, sinten ingkang badhe Paduka dhawuhi nyarengi kawula; ewadene sampun wonten pangandika Paduka dhateng kawula: Ingsun wanuh marang jenengira, lan sira iya wus oleh sih-mirma ana ing ngarsaningSun. 13 Ingkang punika manawi kawula pancen angsal sih-mirma wonten ing ngarsa Paduka, panyuwun kawula mugi kawula kasumerepna dhateng ing pangreh Paduka, supados kawula sageda mangertos Paduka, supados kawula tetep nampeni sih-mirma wonten ing ngarsa Paduka. Paduka mugi karsaa enget, bilih bangsa punika umat Paduka.” 14 Pangandikane Pangeran Yehuwah: ”Ingsun pribadi kang bakal nganthi marang sira lan maringi katentreman marang sira.” 15 Unjuke Nabi Musa marang Sang Yehuwah: ”Manawi sanes Paduka pribadi ingkang nganthi kawula, kawula mugi sampun ngantos Paduka dhawuhi bidhal saking ngriki. 16 Kadospundi sagedipun kasumerepan, manawi kawula sampun tampi sih-mirma wonten ing ngarsa Paduka, inggih kawula dalah umat Paduka punika? Punika rak margi Paduka nganti lampah kawula sadaya, ngantos kawula dalah umat Paduka punika kabedakaken kaliyan bangsa-bangsa ingkang wonten ing salumahipun bumi punika.”

19-25 OKTOBER

SINAU SAKA ALKITAB | PANGENTASAN 35-36

”Yéhuwah Mbantu Bèn Awaké Dhéwé Luwih Trampil”

(Pangentasan 35:25, 26) Karodene sakehe wong wadon kang ahli, padha ngantih dhewe banjur nggawa kang wus diantih mau, yaiku bakal wungu tuwa, bakal wungu nom, bakal jingga lan lena alus. 26 Lan sakehe wong wadon kang duwe keahlian kanthi legawa padha ngantih wulu wedhus.

w14-IN 15/12 4 ¶4

Yehuwa Memberkati Kerelaan Saudara

Yang benar-benar membuat Yehuwa senang bukanlah persembahannya, melainkan kerelaan dari mereka yang mendukung ibadat murni. Mereka juga tergerak untuk menyumbangkan waktu dan tenaga. Menurut Alkitab, semua wanita yang terampil memintal dengan tangannya. Ya, semua wanita terampil yang hatinya tergerak, memintal bulu kambing. Selain itu, Yehuwa memenuhi Bezalel dengan ”hikmat, pengertian dan pengetahuan dan dengan segala macam keahlian”. Sebenarnya, Allah memberi Bezalel dan Oholiab keahlian yang dibutuhkan untuk melakukan semua pekerjaan yang ditugaskan.​—Kel. 35:25, 26, 30-35.

(Pangentasan 35:30-35) Nabi Musa tumuli ngandika marang wong Israel: ”Lah, Pangeran Yehuwah wus netepake Bezaleel bin Uri bin Hur, saka taler Yehuda, 31 wus kaparingan Rohe Gusti Allah, temah nduweni keahlian, pangreten lan kawruh tumrap sarupane gegawean, 32 yaiku bisa gawe rancangan kang kudu ditindakake bab gawe dandanan mas, selaka lan tembaga, 33 ngukir-ngukir sesotya kang kagawe isen, ngukir kayu lan nindakake sarupane pagawean kang wus karancang mau. 34 Sarta Pangeran Yehuwah wus maringake kapinteran ana ing atine, mangkono uga marang Aholiab bin Ahisamakh saka taler Dhan, temah bisa memulang, 35 padha kaparingan keahlian bisa nggarap sarupane pagawean tukang, gaweane wong kang ahli, nggarap barang sulaman kang manca-warna saka bakal wungu tuwa, bakal wungu nom, bakal jingga lan lena alus, apadene tenunan, ringkes bisa nggarap sakabehe pagawean lan ngrancang rupa-rupa.

w11-IN 15/12 19 ¶6

Hamba Allah Zaman Dahulu Dibimbing Roh Kudus

6 Pengalaman Bezalel, hamba Allah yang hidup sezaman dengan Musa, menyingkapkan cara roh Allah dapat membantu kita. (Baca Keluaran 35:30-35.) Bezalel ditunjuk untuk membuat barang-barang untuk tabernakel. Apakah ia memang seorang perajin sehingga dapat melaksanakan proyek besar ini? Mungkin saja. Tetapi, pekerjaan terakhirnya adalah membuat batu bata di Mesir. (Kel. 1:13, 14) Jadi, bagaimana Bezalel akan melaksanakan tugas yang sulit ini? Yehuwa ”memenuhi dia dengan roh Allah dalam hal hikmat, pengertian dan pengetahuan dan dengan segala macam keahlian untuk membuat berbagai rancangan, untuk membuat . . . segala macam barang yang membutuhkan kemahiran”. Bakat apa pun yang tadinya dimiliki Bezalel makin berkembang dengan bantuan roh kudus. Demikian pula yang dialami Oholiab. Bezalel dan Oholiab akhirnya menjadi sangat terampil sehingga tidak saja dapat melakukan tugasnya tetapi juga bisa mengajar orang lain. Ya, Allah menaruh dalam hati mereka kecakapan untuk mengajar.

(Pangentasan 36:1, 2) Kaya mangkono anggone kudu nyambut-gawe Bezaleel lan Aholiab lan saben wong kang ahli, kang wus kaparingan keahlian lan pangreten dening Sang Yehuwah, temah padha ngreti pratikele nggarap sarupane pegawean kanggo ngadegake pasucen, nyondhongi apa sadhawuhe Pangeran Yehuwah.” 2 Nabi Musa banjur nimbali Bezaleel karo Aholiab lan saben wong kang ahli, kang ing sajroning atine wus padha kaparingan kawasisan dening Pangeran Yehuwah, iya sakehe wong kang legawa atine supaya padha teka nindakake pagawean iku.

w11-IN 15/12 19 ¶7

Hamba Allah Zaman Dahulu Dibimbing Roh Kudus

7 Bukti lain bahwa Bezalel dan Oholiab dibimbing oleh roh Allah adalah hasil karya mereka sangat baik mutunya. Kira-kira 500 tahun kemudian, barang-barang itu masih tetap digunakan. (2 Taw. 1:2-6) Tidak seperti perajin masa kini, Bezalel dan Oholiab tidak mencari ketenaran pribadi. Mereka ingin agar Yehuwa yang mendapat pujian.​—Kel. 36:1, 2.

Wulangan Penting

(Pangentasan 35:1-3) Nabi Musa banjur nglempakake sapasamuwane wong Israel kabeh, sarta padha dipangandikani mangkene: ”Iki pangandika kang kadhawuhake dening Sang Yehuwah supaya padha dilakoni. 2 Nem dina wong padha nindakna pagaweane, nanging ing dina kapitu kudu ana wektu ngaso kang suci, yaiku Sabat, dina ngaso babar pisan kagem Pangeran Yehuwah. Sadhengah wong kang nglakoni pagawean ing dina iku, kudu kaukum pati. 3 Ing dina Sabat kowe aja padha daden geni ana ing ngendi bae ing sajroning papan panggonanmu.”

w05-IN 15/5 23 ¶14

Mengenal Jalan-Jalan Yehuwa

14 Prioritaskan hal-hal rohani. Bangsa Israel tidak boleh membiarkan upaya untuk memenuhi kebutuhan jasmani menggeser perhatian yang seharusnya diberikan kepada kegiatan rohani. Kehidupan orang Israel tidak boleh dibaktikan semata-mata untuk pengejaran duniawi. Yehuwa menetapkan waktu tertentu setiap minggu yang Ia sebut suci, yang digunakan secara eksklusif untuk kegiatan yang berkaitan dengan ibadat kepada Allah yang benar. (Keluaran 35:1-3; Bilangan 15:32-36) Setiap tahun, ada lagi waktu yang ditetapkan untuk mengadakan pertemuan-pertemuan kudus. (Imamat 23:4-44) Ini merupakan kesempatan untuk membicarakan tindakan Yehuwa yang perkasa, untuk diingatkan kembali akan jalan-jalan-Nya, dan untuk menyatakan syukur kepada-Nya atas segala kebaikan-Nya. Seraya umat itu menyatakan pengabdian mereka kepada Yehuwa, rasa takut yang saleh dan kasih mereka akan bertumbuh, dan ini akan membantu mereka berjalan di jalan-jalan-Nya. (Ulangan 10:12, 13) Prinsip-prinsip bagus yang terkandung dalam perintah-perintah tersebut bermanfaat bagi hamba-hamba Yehuwa dewasa ini.​—Ibrani 10:24, 25.

(Pangentasan 35:21) Sawuse mangkono saben wong kang adreng atine, kanthi lila legawa padha ngaturake pisungsung-mligi konjuk marang Pangeran Yehuwah, kanggo pagawean mgrampungake Tarub Pasewakan lan kanggo sakehing kaperluan pangibadah ana ing kono apadene kanggo yasa sandhangan suci.

w00-IN 1/11 29 ¶2

Kemurahan Hati yang Limpah Menghasilkan Sukacita

Maka, bayangkan bagaimana perasaan orang Israel. Dari generasi ke generasi, mereka diperbudak dengan kejam dan hidup berkekurangan. Sekarang, mereka sudah bebas dan memiliki kekayaan. Bagaimana kalau mereka diminta untuk membagi kekayaan mereka? Mereka bisa saja merasa bahwa mereka sudah bekerja keras untuk memperolehnya dan berhak mempertahankannya. Akan tetapi, sewaktu diundang untuk menyumbang secara finansial guna mendukung ibadat yang murni, mereka melakukannya—tanpa ragu-ragu dan tanpa pelit-pelit! Mereka tidak lupa bahwa Yehuwa-lah yang membuat mereka memiliki harta materi itu. Oleh karena itu, mereka memberikan dengan limpah perak, emas, dan ternak mereka. Mereka memberi dengan ”rela hati”. Mereka ’didorong oleh hati’. ’Mereka digerakkan oleh roh’. Itu benar-benar ”persembahan sukarela kepada Yehuwa”.​—Keluaran 25:1-9; 35:4-9, 20-29; 36:3-7.

Maca Alkitab

(Pangentasan 35:1-24) Nabi Musa banjur nglempakake sapasamuwane wong Israel kabeh, sarta padha dipangandikani mangkene: ”Iki pangandika kang kadhawuhake dening Sang Yehuwah supaya padha dilakoni. 2 Nem dina wong padha nindakna pagaweane, nanging ing dina kapitu kudu ana wektu ngaso kang suci, yaiku Sabat, dina ngaso babar pisan kagem Pangeran Yehuwah. Sadhengah wong kang nglakoni pagawean ing dina iku, kudu kaukum pati. 3 Ing dina Sabat kowe aja padha daden geni ana ing ngendi bae ing sajroning papan panggonanmu.” 4 Karomaneh pangandikane Nabi Musa marang sapasamuwane wong Israel kabeh: ”Iki pangandika kang kadhawuhake dening Pangeran Yehuwah: 5 Sira padha ngaturna pisungsung-mligi konjuk marang Sang Yehuwah saka kang sira duweni. Saben wong kang legawa atine iku nggawaa pisungsung-mligi konjuk marang Sang Yehuwah: mas, selaka, tembaga, 6 bakal wungu tuwa, bakal wungu nom, bakal jingga, lena alus, wulu wedhus, 7 lulang wedhus gembel lanang kang dipulas abang, lulang dhuyung, kayu sittah, 8 lenga kanggo padamaran, bumbu-bumbu kanggo lenga jebad lan dupa kang wangi-wangi, 9 sesotya krisopras lan sesotya kang bakal kaembanan kanggo ing kotang efod sarta ing tutup dhadha. 10 Nuli sakehe wong panunggalanira kang ahli padha tekaa lan gawea samubarang kang wus kadhawuhake dening Pangeran Yehuwah, 11 yaiku Tarub Suci, payoning Tarub, lan tutuping payon, canthelane lan blabage, kendhite, sakane lan ompake; 12 pethi dalah pikulane, tutup pangruwatan lan gebere aling-aling; 13 meja dalah pikulane lan sapirantine kabeh lan roti sesaosan; 14 padamaran kang kanggo madhangi dalah pirantine, samare lan lengane kang kanggo padamaran mau; 15 misbyah padupan dalah pikulane, lenga jebad lan dupa saka bumbu kang wangi; klambu lawanganing Tarub Suci; 16 misbyah kurban obaran dalah pancak-sujine tembaga, pikulane lan sapirantine kabeh, wadhah banyu satadhahane; 17 geber plataran, cagake, ompake lan klambu gapura plataran; 18 pathoke Tarub Suci lan pathoke plataran dalah taline; 19 sandhangan dines kanggo ngladeni ana ing pasucen, lan sandhangan suci panganggone Imam Harun lan sandhangane para anake kanggo ngimami.” 20 Wong sapasamuwane Israel kabeh banjur padha bubaran saka ngarsane Nabi Musa. 21 Sawuse mangkono saben wong kang adreng atine, kanthi lila legawa padha ngaturake pisungsung-mligi konjuk marang Pangeran Yehuwah, kanggo pagawean mgrampungake Tarub Pasewakan lan kanggo sakehing kaperluan pangibadah ana ing kono apadene kanggo yasa sandhangan suci. 22 Sakehe wong kang lila legawa atine, lanang wadon, padha teka nggawa anting-anting irung, anting-anting kuping, ali-ali cap lan kalung, sawernaning barang mas-masan; mangkono uga saben wong kang nyaosake pisungsung mas kagem Pangeran Yehuwah minangka pisungsung goyangan, 23 lan saben wong kang duwe bakal wungu tuwa, bakal wungu nom, bakal jingga, lena alus, wulu wedhus, lulang wedhus gembel lanang kang dipulas abang, apadene lulang dhuyung, iya teka nggawa iku. 24 Saben wong kang arep nyaosake pisungsung-mligi awujud selaka utawa tembaga, iku iya teka kalawan nggawa pisungsung-mligi iku konjuk marang Sang Yehuwah, lan saben wong kang duwe kayu sittah, iya teka nggawa iku kanggo ngedegake tarub iku.

26 OKTOBER–1 NOVEMBER

SINAU SAKA ALKITAB | PANGENTASAN 37-38

”Mézbah ing Tabernakel lan Gunané kanggo Ibadah”

(Pangentasan 37:25) Bezaleel iya gawe misbyah padupan, kayu sittah kang digawe, dawane saasta, ambane iya saasta, dadi pesagi, nanging dhuwure rong asta, sungu-sungune iras-irasan karo misbyahe.

it-2-IN 115 ¶3

Mezbah

Mezbah dupa. Mezbah dupa (yang juga disebut ”mezbah emas” [Kel 39:38]) juga terbuat dari kayu akasia, bagian atas dan sisi-sisinya dilapisi dengan emas. Bagian atasnya dikelilingi pinggiran dari emas. Mezbah itu berukuran 44,5 cm × 44,5 cm, dengan tinggi 89 cm, dan juga mempunyai ’tanduk-tanduk’ yang mencuat dari keempat sudut atasnya. Dua gelang emas dibuat untuk tempat galah-galah pengusung dari kayu akasia yang dilapisi emas, dan gelang-gelang ini dipasang di bawah pinggiran emas pada sisi-sisi yang berseberangan. (Kel 30:1-5; 37:25-28) Dupa dengan ramuan khusus dibakar di atas mezbah ini dua kali sehari, pada pagi hari dan pada waktu senja. (Kel 30:7-9, 34-38) Ayat-ayat lain menyebutkan digunakannya sebuah pedupaan, atau penadah bara, untuk membakar dupa, dan tampaknya alat itu juga digunakan sehubungan dengan mezbah dupa. (Im 16:12, 13; Ibr 9:4; Pny 8:5; bdk. 2Taw 26:16, 19.) Mezbah dupa terletak di dalam tabernakel persis di depan tirai Ruang Mahakudus sehingga dikatakan bahwa mezbah itu ada ”di depan tabut Kesaksian”.​—Kel 30:1, 6; 40:5, 26, 27.

(Pangentasan 37:29) Karomaneh iya gawe lenga jebad kang suci, lan dupa murni, kang kagawe bumbu-bumbu kang wangi, kaya gaweane tukang nyampur bumbu-bumbu.

it-1-IN 615

Dupa

Dupa suci yang ditetapkan untuk digunakan di tabernakel di padang belantara terbuat dari bahan-bahan yang mahal, sumbangan dari jemaat Israel. (Kel 25:1, 2, 6; 35:4, 5, 8, 27-29) Ketika memberikan resep ilahi untuk campuran empat bahan itu, Yehuwa berfirman kepada Musa, ”Ambillah wewangian: tetesan getah rasamala, dupa wangi, damar galbanum wangi, dan kemenyan murni. Masing-masing sama jumlahnya. Itu harus kaubuat menjadi dupa, campuran rempah-rempah, buatan seorang pembuat minyak rempah, digarami, murni, sesuatu yang kudus. Lalu engkau harus menumbuk sebagian darinya menjadi serbuk halus dan menaruh sebagian darinya di depan Kesaksian di kemah pertemuan, di mana aku akan tampil di hadapanmu. Ini harus menjadi mahakudus bagi kamu sekalian.” Kemudian, untuk menandaskan kepada mereka akan keeksklusifan dan kekudusan dupa, Yehuwa menambahkan, ”Barang siapa membuat dupa yang seperti ini untuk menikmati baunya harus dimusnahkan dari antara bangsanya.”​—Kel 30:34-38; 37:29.

(Pangentasan 38:1) Bezaleel iya gawe misbyah kurban obaran kayu sittah, dawane limang asta, ambane iya limang asta, dadi pesagi, nanging dhuwure telung asta.

it-2-IN 115 ¶1

Mezbah

Mezbah-Mezbah Tabernakel. Sewaktu tabernakel didirikan, dua mezbah dibuat sesuai dengan pola ilahi. Mezbah persembahan bakaran (yang juga disebut ”mezbah tembaga” [Kel 39:39]) dibuat dari kayu akasia dalam bentuk peti berongga, tampaknya tanpa tutup ataupun alas. Ukurannya 2,2 m × 2,2 m dan tingginya 1,3 m, dan ada ’tanduk-tanduk’ yang mencuat dari keempat sudut atasnya. Seluruh permukaannya dilapisi tembaga. Sebuah ruji-ruji, atau jaring, dari tembaga ditaruh di bawah bingkai mezbah ”di bagian dalam”, ”di bagian tengah”. Empat gelang dipasang pada keempat ujung dekat ruji-ruji itu, dan tampaknya ke dalam gelang-gelang ini juga kedua galah dari kayu akasia yang dilapisi tembaga itu dimasukkan, untuk mengangkut mezbah. Dengan demikian, mungkin ada sebuah lubang pipih memanjang yang dibuat pada kedua sisi mezbah untuk menyisipkan ruji-ruji yang datar itu; gelang-gelangnya keluar dari kedua sisi itu. Ada cukup banyak perbedaan pendapat di kalangan para pakar tentang hal ini, dan banyak yang beranggapan bahwa mungkin sekali ada dua set gelang; yang kedua, tempat memasukkan galah-galah pengangkut, dipasang langsung di bagian luar mezbah. Peralatan dari tembaga pun dibuat, yaitu wadah dan sekop untuk abu, mangkuk untuk menampung darah binatang, garpu untuk mengambil daging, dan penadah bara.​—Kel 27:1-8; 38:1-7, 30; Bil 4:14.

Wulangan Penting

(Pangentasan 37:1) Bezaleel nuli gawe pethi iku, kang kagawe kayu sittah, dawane loro satengah asta, ambane karotengah asta, lan dhuwure iya karotengah asta,

(Pangentasan 37:10) Bezaleel mau iya gawe meja kayu sittah, dawane rong asta, ambane saasta, dhuwure karotengah asta,

(Pangentasan 37:25) Bezaleel iya gawe misbyah padupan, kayu sittah kang digawe, dawane saasta, ambane iya saasta, dadi pesagi, nanging dhuwure rong asta, sungu-sungune iras-irasan karo misbyahe.

it-1-IN 77

Akasia

Akasia memiliki banyak duri panjang yang menyembul dari cabang-cabangnya yang menyebar. Cabang-cabang tersebut biasanya berjalinan dengan cabang-cabang akasia yang berdekatan sehingga saling melilit seperti belukar. Pasti itulah sebabnya catatan Alkitab hampir selalu menggunakan bentuk jamaknya, yaitu syit·timʹ. Tinggi akasia dapat mencapai 6-8 m, tetapi sering kali tampak seperti semak. Pohon ini berdaun lembut yang berbentuk seperti bulu unggas dan penuh dengan bunga-bunga kuning yang harum, dan menghasilkan buah polong yang ujung-ujungnya runcing dan melengkung. Kulitnya yang hitam dan kasar melapisi kayunya yang berat, sangat keras, berurat halus, dan yang kebal terhadap serangan serangga. Karena memiliki karakteristik seperti itu dan tumbuh di gurun, akasia sangat cocok sebagai bahan untuk membuat tabernakel serta perlengkapannya. Akasia digunakan untuk membuat tabut perjanjian (Kel 25:10; 37:1), meja roti pertunjukan (Kel 25:23; 37:10), mezbah-mezbah (Kel 27:1; 37:25; 38:1), galah-galah untuk mengangkut barang-barang tersebut (Kel 25:13, 28; 27:6; 30:5; 37:4, 15, 28; 38:6), pilar-pilar untuk tirai dan penyekat (Kel 26:32, 37; 36:36), dan rangka-rangka kayu (Kel 26:15; 36:20) beserta palang-palang penghubungnya (Kel 26:26; 36:31).

(Pangentasan 38:8) Nuli yasa wadhah banyu lan uga tadhahane kang digawe tembaga, pangilone para wong wadon kang padha ngladeni pagawean ana ing ngarepe lawang Tarub Pasewakan.

w15-IN 1/4 15 ¶4

Tahukah Anda?

Berbeda dengan cermin kaca yang ada sekarang, cermin pada zaman Alkitab biasanya terbuat dari logam seperti perunggu, tembaga, perak, emas, atau emas putih yang dipoles. Alkitab pertama kali menyebut tentang cermin sewaktu ada pembangunan tabernakel, yaitu tempat ibadat pertama bangsa Israel. Para wanita menyumbangkan cermin untuk membuat baskom tembaga dan kakinya. (Keluaran 38:8) Cermin-cermin ini mungkin dilebur dan dibentuk menjadi baskom.

Maca Alkitab

(Pangentasan 37:1-24) Bezaleel nuli gawe pethi iku, kang kagawe kayu sittah, dawane loro satengah asta, ambane karotengah asta, lan dhuwure iya karotengah asta, 2 banjur diblongsong ing mas murni ing jero lan ing jabane, sarta dietrapi plisir mas mubeng temu gelang. 3 Karodene iya digawekake gelangan mas cor-coran patang iji padha kaetrapake ing pojoke ngisor papat pisan, yaiku gelangan loro ana iringan kang siji, gelangan loro maneh ana iringan sijine. 4 Sarta maneh gawe pikulan kayu sittah padha kablongsong ing mas, 5 pikulan iku dislobokake ing gelangan kang ana ing iringane pethi, kagawe ngusung. 6 Nuli iya gawe tutup pangruwatan kang kagawe mas murni, dawane loro satengah asta lan ambane karotengah asta, 7 sarta iya yasa kerub mas loro kang kagawe mas gemblengan, kaprenahake ing pungkasane tutup pangruwatan iku. 8 Kerub kang siji ana ing pungkasaning sisih kenene, lan kerub sijine ana ing pungkasaning sisih kananing tutup, kerub sakarone padha digawe irasan karo tutup pangruwatan mau kaprenah ing poncot karo-karone. 9 Kerub-kerub iku padha mbeber swiwine karo pisan mandhuwur ngaubi tutup pangruwatan, sarta raine arep-arepan lan tumungkul marang tutup pangruwatan. 10 Bezaleel mau iya gawe meja kayu sittah, dawane rong asta, ambane saasta, dhuwure karotengah asta, 11 diblongsong ing mas murni lan dietrapi plisir mas mubeng. 12 Karodene diwenehi wengku mubeng temu gelang ambane satebah, lan wengku mau iya dietrapi plisir mas mubeng. 13 Sarta digawekake gelangan mas cor-coran patang iji, gelangan iku padha dipasang ing saben pojok, kaprenah ing sikile papat pisan. 14 Gelangane padha mepet ing wengku, gelangan iku minangka slobokane pikulan kang kagawe ngusung meja mau. 15 Pikulane iku kayu sittah kang kablongsong ing mas, kagawe ngusung meja iku. 16 Lan iya gawe piranti kang tumumpang ing meja iku, yaiku pinggan lan piring, tuwung lan kendhi, kang kagawe ngesok kurban unjukan, kabeh kang kagawe mas murni. 17 Karomaneh iya gawe padamaran mas murni, padamaran iku kang digawe mas gemblengan, iya dhasare iya sikilane, iya adeg-adege lan slagane, kudhupe lan kembange, kabeh padha kagawe irasan. 18 Ana pange nem metu saka ing lambunge, pange padamaran mau telu saka ing sisih kenene, lan telu saka ing sisih kanane lambung. 19 Siji-sijine pang ana rerekane salaga kembang saked telung iji karo rerekan kudhup lan kembang; dadi pange nem kang metu saka padamaran iku iya padha kaya mangkono kabeh. 20 Dene adeg-adege padamaran iku dhewe iya ana slagane kembang saked patang iji karo kudhup lan kembang. 21 Ana kudhup siji kaprenah ing sangisore pang sajodho kang kapisan kang metu saka padamaran iku, ana siji ing sangisore pang sajodho kang kapindho, ana siji ing sangisore pang sajodho kang katelu; kaya mangkono panggawene pang nem kang metu saka ing adeg-adege padamaran. 22 Kudhup-kudhup lan pang-pang mau padha kagawe iras-irasan karo padamarane, kabeh kagawe saka mas murni gemblengan. 23 Padamaran iku digawekake damar clupak pitung iji sasapite lan tadhahe langes, iya mas murni kang kagawe. 24 Mas murni satalenta kang dianggo gawe padamaran iku dalah sapirantine kabeh.

    Wacan Basa Jawa (2013-2025)
    Metu
    Mlebu
    • Jawa
    • Kirim
    • Pengaturan
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Syarat Penggunaan
    • Kebijakan Privasi
    • Pengaturan Privasi
    • JW.ORG
    • Mlebu
    Kirim