4 მისი დიდებული მშვენების დამჭკნარი ყვავილი,+ რომელიც პოხიერი ველის თავშია, იქნება როგორც საადრეო ლეღვი+ ზაფხულის დადგომამდე, რომელსაც მნახველი ხელთ იგდებს თუ არა, მაშინვე ყლაპავს.
7ვაიმე,+ რადგან შეგროვილ ზაფხულის ხილსა* და მომცვრეულ ყურძენს დავემსგავსე! ყურძნის ერთი მტევანიც აღარ დარჩა+ საჭმელად, აღარც საადრეო ლეღვი, ჩემი სულისთვის სასურველი!+