ეკლესიასტე*

1 სიტყვები შემკრებისა,+ დავითის ძისა, რომელიც მეფობდა იერუსალიმში.+ 2 „ამაოებათა ამაოება!+ — თქვა შემკრებმა. — ამაოებათა ამაოება! ყველაფერი ამაოებაა!“+ 3 რას არგებს კაცს გარჯა,+ რომელსაც მზის ქვეშ ეწევა?+ 4 თაობა მიდის,+ თაობა მოდის,+ დედამიწა კი მარადიულად რჩება.+ 5 მზე ანათებს, მზე ჩადის+ და კვლავ იმ ადგილისკენ ისწრაფვის, საიდანაც უნდა გამოანათოს.+

6 ქარი სამხრეთისკენ ქრის და ჩრდილოეთისკენ ბრუნდება.+ ტრიალებს და ბრუნავს განუწყვეტლივ,+ კვლავ და კვლავ თავისი წრებრუნვის+ დასაწყისს უბრუნდება.

7 ზამთრის ნიაღვრები+ ზღვისკენ მიედინებიან,+ ზღვა კი არ ივსება.+ ზამთრის ნიაღვრები საიდანაც მიედინებიან, კვლავ იქ ბრუნდებიან, რომ ისევ იდინონ.+ 8 ყველაფერი დამღლელია;+ არავის შეუძლია ამის აღწერა. თვალი ცქერით ვერ ძღება,+ ვერც ყური ივსება სმენით.+ 9 რაც იყო, იგივე იქნება,+ და რაც გაკეთებულა, იგივე გაკეთდება; ასე რომ, არაფერია ახალი მზის ქვეშ.+ 10 განა არსებობს რამე, რაზეც იტყვიან, აჰა, ახალიაო?! ის უკვე უხსოვარი დროიდან+ არსებობს; რაც გაჩნდა, ჩვენამდეც არსებობდა.+ 11 აღარავის ახსოვს ძველ დროს მცხოვრები ხალხი; ისინიც აღარ ეხსომებათ, ვინც მომავალში მოვა.+ მათ აღარ გაიხსენებენ მათ შემდეგ მოსულები.+

12 მე, შემკრები, განვაგებდი ისრაელს იერუსალიმიდან.+ 13 გული მივმართე, რომ გამომეკვლია და მეძებნა სიბრძნე+ ყველაფერში, რაც ცისქვეშეთში ხდება — მწუხარების მომტან საქმეში, რაც ღმერთმა ადამიანის ძეებს მიუჩინა გასაკეთებლად.+ 14 ვიხილე ყოველი საქმე, რაც მზის ქვეშ გაკეთებულა,+ და აჰა, ყველაფერი ამაოებაა და ქარის დევნა.+

15 გამრუდებულს ვერ გაასწორებ+ და არარსებულს ვერ დათვლი. 16 გულში+ ვთქვი: „დიდი სიბრძნე შევიძინე, იმათზე მეტი, ვინც ჩემამდე ყოფილა იერუსალიმში;+ დიდ სიბრძნესა და ცოდნას ეზიარა ჩემი გული“.+ 17 გული იმისკენ მივმართე, რომ გამეგო, რა იყო სიბრძნე და სიბრიყვე;+ გავიგე, რა არის უგუნურება;+ ესეც ქარის დევნაა.+ 18 დიდ სიბრძნეს დიდი მწუხარება მოაქვს;+ ვინც მეტ ცოდნას იძენს, ტკივილს იმატებს.+

2 გულში ვთქვი:+ „მოდი, გამოვცდი მხიარულებას.+ ვნახავ ყოველივეს, რაც კარგია“.+ და, აი, ესეც ამაოება ყოფილა. 2 სიცილზე ვთქვი: „სისულელეა!“+ მხიარულებაზე:+ „რის მაქნისია?“

3 გულით ვიკვლევდი, რა იყო უგუნურება — სხეულს ღვინით ვიხალისებდი,+ თუმცა გულს სიბრძნით წარვმართავდი;+ მინდოდა, მენახა, ადამიანთა მოდგმისთვის რა იყო კარგი იმაში, რასაც ისინი აკეთებდნენ ცისქვეშეთში მთელი თავიანთი სიცოცხლე.+ 4 უფრო დიდი საქმეებიც+ წამოვიწყე: ავიშენე სახლები,+ გავიშენე ვენახები,+ 5 გავიშენე ბაღები და წალკოტები,+ სადაც ყველანაირი ხეხილი ჩავყარე. 6 ჩემს ტყეში ნორჩი ხეების+ მოსარწყავად წყალსატევები გავაკეთე.+ 7 მსახურები და მოახლეები ავიყვანე;+ მყავდა ისეთი მსახურებიც, რომლებიც ჩემს სახლში დაიბადნენ.+ მრავლად მყავდა საქონელი; ნახირი და ფარა იმათზე მეტი მყავდა, ვიდრე მათ, ვინც ჩემამდე ყოფილა იერუსალიმში.+ 8 დავიგროვე ოქრო-ვერცხლი+ და მეფეთა და სამთავროთა განძი.+ დავიყენე მომღერალი კაცები და ქალები;+ მყავდა ცოლი, ცოლებიც+ კი — ადამიანთა მოდგმის ნეტარება.+ 9 განვდიდდი და გავმდიდრდი იმათზე მეტად, ვინც ჩემამდე ყოფილა იერუსალიმში,+ მაგრამ სიბრძნე არ დამიკარგავს.+

10 რაც კი თვალმა მთხოვა, უარი არაფერზე მითქვამს.+ გულისთვის არანაირი სიხარული არ დამიკლია; ხარობდა ჩემი გული ჩემი ნაღვაწით+ და ეს იყო ჯილდო ჩემი გარჯისთვის.+ 11 დავუკვირდი ყოველ საქმეს, რაც საკუთარი ხელით მიკეთებია, და გარჯას, რომლითაც ვირჯებოდი.+ აი, ამაოება ყოფილა ყველაფერი და ქარის დევნა;+ არაფერს მოაქვს სარგებლობა მზის ქვეშ.+

12 მივუბრუნდი სიბრძნეს,+ სიბრიყვესა და უგუნურებას.+ რას გააკეთებს კაცი, რომელიც მეფის შემდეგ მოვა? იმას, რაც ხალხს უკვე გაუკეთებია. 13 ვნახე, რომ სიბრძნეს უგუნურებაზე მეტი სარგებლობა მოაქვს,+ როგორც სინათლეს მოაქვს სიბნელეზე მეტი სარგებლობა.+

14 ბრძენს თვალები თავის ადგილზე აქვს,+ სულელი კი უკუნ სიბნელეში დადის.+ მივხვდი, რომ ყველას ერთი ბოლო აქვს.+ 15 გულში ვთქვი:+ „იგივე ბოლო მეწევა მეც,+ რაც უგუნურს“.+ მაშ ასე რისთვის დავბრძენდი+ მაშინ? კვლავ ვთქვი გულში: „ესეც ამაოებაა“. 16 როგორც სულელს არ იხსენებენ მარადიულად, ასევე არ გაიხსენებენ ბრძენსაც.+ მოდის დრო, როცა ყველა დავიწყებას მიეცემა. როგორ მოკვდება ბრძენი? როგორც სულელი კვდება.+

17 შემძულდა სიცოცხლე,+ რადგან ის საქმე, რაც მზის ქვეშ ხდება, დამამწუხრებლად მივიჩნიე,+ ვინაიდან ამაოება ყოფილა ყველაფერი და ქარის დევნა.+ 18 შემძულდა მთელი ჩემი ნაღვაწი, რისთვისაც ვირჯებოდი მზის ქვეშ+ და რომელიც ჩემ შემდეგ მომავალს უნდა დავუტოვო.+ 19 ვინ იცის, ბრძენი იქნება ის თუ უგუნური?+ მის ხელში აღმოჩნდება მთელი ჩემი ნაღვაწი, რისთვისაც ვირჯებოდი და სიბრძნეს ვავლენდი მზის ქვეშ.+ ესეც ამაოებაა. 20 მიმოვიხედე და გული ამიცრუვდა+ მთელ ჩემს ნაღვაწზე, რისთვისაც ვირჯებოდი მზის ქვეშ. 21 არის კაცი, რომელიც სიბრძნით, ცოდნითა და სიმარჯვით ირჯება,+ მაგრამ მისი საკუთრება მას შეხვდება, ვისაც ამისთვის არ უშრომია.+ ესეც ამაოებაა და დიდი უბედურება.+

22 მაშ, რაღა რჩება ადამიანს მთელი მისი გარჯისა და მისი გულის მისწრაფებისგან, რომლითაც ირჯებოდა მზის ქვეშ?+ 23 მისი საქმიანობა ტკივილისა და ჯავრის მომტანია+ მთელი სიცოცხლე; ღამითაც კი ვერ ისვენებს მისი გული.+ ესეც ამაოებაა.

24 კაცისთვის იმაზე უკეთესი არაფერია, რომ ჭამოს, სვას და სულს აამოს თავისი გარჯით.+ ვნახე, რომ ესეც ჭეშმარიტი ღვთის ხელიდანაა.+ 25 ვინ ჭამს+ და სვამს ჩემზე უკეთესად?+

26 კაცს, რომელიც მოსაწონია მისთვის,+ სიბრძნე, ცოდნა და მხიარულება უბოძა;+ ცოდვილს კი იმისთვის აგროვებინებს და ახვეჭინებს, რომ ჭეშმარიტი ღვთისთვის მოსაწონ კაცს მისცეს.+ ესეც ამაოებაა და ქარის დევნა.+

3 ყველაფერს თავისი დრო აქვს,+ ყველა საქმეს აქვს თავისი დრო ცისქვეშეთში: 2 შობის დრო+ და სიკვდილის დრო;+ დარგვის დრო და დარგულის ამოძირკვის დრო;+ 3 მოკვლის დრო+ და განკურნების დრო;+ დანგრევის დრო და აშენების დრო;+ 4 ტირილის დრო+ და სიცილის დრო;+ მოთქმის დრო+ და ცეკვა-თამაშის დრო;+ 5 ქვების გადაყრის დრო+ და ქვების შეგროვების დრო;+ ხვევნის დრო+ და ხვევნისგან თავის შეკავების დრო;+ 6 ძებნის დრო+ და დაკარგვასთან შეგუების დრო; შენახვის დრო და გადაყრის დრო;+ 7 დახევის დრო+ და დაკერების დრო;+ დუმილის დრო+ და ლაპარაკის დრო;+ 8 სიყვარულის დრო და სიძულვილის დრო;+ ომის დრო+ და მშვიდობის დრო.+ 9 რას არგებს მკეთებელს თავისი გარჯა?+

10 ვნახე საქმე, რომელიც ღმერთმა მისცა ადამიანთა მოდგმას გასაკეთებლად.+ 11 მან ყველაფერი მშვენივრად შექმნა თავის დროზე.+ მარადიულობაც კი ჩადო მათ გულებში,+ რათა ადამიანებს თავიდან ბოლომდე ვერასოდეს გაეგოთ, რაც ჭეშმარიტმა ღმერთმა შექმნა.+ 12 დავინახე, რომ არაფერია მათთვის იმაზე უკეთესი, რომ გაიხარონ და სიკეთე აკეთონ მთელი სიცოცხლე;+ 13 ყოველმა კაცმა უნდა ჭამოს, სვას და სიამე ნახოს თავის გარჯაში.+ ეს ღვთისგან ნაბოძები ძღვენია.+

14 მივხვდი, რომ ყველაფერი, რასაც ღმერთი აკეთებს, მარადიულია.+ მას ვერც ვერაფერს დაუმატებ და ვერც ვერაფერს მოაკლებ;+ ჭეშმარიტი ღვთის გაკეთებულია ეს,+ რათა ხალხს მისი შიში ჰქონდეს.+

15 რაც არის, ის უკვე ყოფილა, და რაც იქნება, ისიც ოდესღაც იყო;+ ჭეშმარიტი ღმერთი+ ეძებს იმას, ვინც იდევნება.+

16 კვლავ ვიხილე მზის ქვეშ, რომ იქ, სადაც სამართალი უნდა ყოფილიყო, ბოროტება იყო, და იქაც, სადაც სიმართლე უნდა ყოფილიყო, ბოროტება იყო.+ 17 გულში ვთქვი:+ „ჭეშმარიტი ღმერთი გაასამართლებს მართალსაც და ბოროტსაც,+ რადგან ყველა საქმეს და ყველანაირ სამუშაოს თავისი დრო აქვს“.+

18 გულში ვთქვი ადამიანთა მოდგმაზე, რომ ჭეშმარიტი ღმერთი გამოარჩევს მათ, რათა დაინახონ, რომ ცხოველებივით არიან.+ 19 ადამიანთა მოდგმის ბოლო და ცხოველების ბოლო ერთი და იგივეა.+ როგორც ერთი კვდება, ისე კვდება მეორეც;+ ყველას ერთი სული* აქვს,+ ასე რომ, ადამიანი ცხოველზე ვერაფრით უპირატესობს, რადგან ყველაფერი ამაოა. 20 ყველა ერთ ადგილას მიდის;+ მტვრისგან არიან შექმნილნი+ და მტვერსვე უბრუნდებიან.+ 21 ვინ იცის, ადის კი ადამიანის სული ზევით, და ჩადის კი ცხოველის სული მიწაში?+ 22 დავინახე: არაფერია იმაზე უკეთესი, რომ კაცმა თავისი საქმით გაიხაროს,+ რადგან ეს არის მისი ჯილდო. ვინ მოიყვანს მას, რომ დაანახვოს, რაც მის შემდეგ მოხდება?+

4 კიდევ ერთხელ გადავხედე ყოველივეს, რომ მენახა ყოველგვარი ჩაგვრა,+ რომელიც მზის ქვეშ ხდება. და, აი, ჩაგრულთა ცრემლები;+ არავინ ჰყავდათ ნუგეშისმცემელი.+ ძალა მათ მჩაგვრელთა ხელში იყო, მათ კი ნუგეშისმცემელი არ ჰყავდათ. 2 ცოცხლებზე ბედნიერად მკვდრები ჩავთვალე.+ 3 ამ ორივეზე უკეთეს მდგომარეობაში კი ის არის,+ ვინც ჯერ არ დაბადებულა და არ უნახავს დამამწუხრებელი საქმე, მზის ქვეშ რომ კეთდება.+

4 ვიხილე, რომ ყოველგვარი გარჯა და სიმარჯვე საქმეში+ ქიშპობაა ერთმანეთის მიმართ.+ ესეც ამაოებაა და ქარის დევნა.

5 სულელი გულხელდაკრეფილია+ და საკუთარ ხორცს ჭამს.+

6 ერთი მუჭა დასვენება სჯობია ორ მუჭა გარჯასა და ქარის დევნას.+

7 კიდევ ერთხელ გადავხედე ყოველივეს, რომ დამენახა, რა იყო ამაოება მზის ქვეშ: 8 არის მარტოხელა კაცი,+ რომელსაც არც შვილი ჰყავს+ და არც ძმა, მაგრამ ბოლო არ უჩანს მის გარჯას. მისი თვალები სიმდიდრით ვერ ძღება,+ ამბობს: ვისთვის ვირჯები და რისთვის ვაკლებო სიამეს ჩემს სულს?+ ესეც ამაოებაა და დამამწუხრებელი საქმე.+

9 ორის ერთად ყოფნა სჯობს მარტო ყოფნას,+ რადგან კარგ საზღაურს მიიღებენ თავიანთი გარჯის სანაცვლოდ.+ 10 თუ ერთი დაეცემა, მეორე წამოაყენებს თავის ამხანაგს.+ მაგრამ რა ეშველება მარტომყოფს, თუ დაეცა და წამომყენებელი არავინ ჰყავს?+

11 თუ ორნი ერთად დაწვებიან, გათბებიან, მაგრამ ერთი როგორ გათბება?+ 12 ერთს თუ მოერევა ვინმე, ორი ერთად ხომ გაუმკლავდება მას!+ მალე არ გაწყდება სამმაგი ძაფი.

13 ღარიბი, მაგრამ ბრძენი ყმაწვილი+ სჯობია მოხუცებულ, მაგრამ უგუნურ მეფეს,+ რომელიც გაფრთხილებას არაფრად აგდებს.+ 14 ყმაწვილი საპყრობილიდან გამოდის გასამეფებლად,+ თუმცა იმ მეფის მეფობის დროს ღარიბად იყო დაბადებული.+ 15 ვნახე ყველა ცოცხალი, რომელიც დადის მზის ქვეშ, და ისიც, თუ რა ემართება იმ ყმაწვილს, რომელიც მის ადგილზე დგება.+ 16 ბოლო არ უჩანს ხალხს, რომელზეც ის მმართველობს;+ მოგვიანებით კი ხალხი აღარ გაიხარებს მისით,+ რადგან ესეც ამაოებაა და ქარის დევნა.+

5 დაუკვირდი შენს ნაბიჯებს,+ როცა ჭეშმარიტი ღვთის სახლში მიდიხარ; გიჯობს მზად იყო მოსასმენად,+ ვიდრე მსხვერპლი შესწირო სულელებივით,+ რომლებმაც არ იციან, ცუდს რომ აკეთებენ.+

2 წინ ნუ გაგისწრებს ენა, შენი გული+ ჭეშმარიტი ღვთის წინაშე სიტყვის წარმოთქმას ნუ იჩქარებს,+ რადგან ჭეშმარიტი ღმერთი ზეცაშია,+ შენ კი — დედამიწაზე; ამიტომ ცოტა ილაპარაკე.+ 3 ბევრ საქმეს სიზმრები* მოჰყვება,+ მრავალსიტყვაობას კი — სულელის ხმა.+ 4 როცა ღმერთს აღთქმას აძლევ, ნუ დააყოვნებ მის შესრულებას,+ რადგან სულელი კაცი არავის ჰგვრის სიამოვნებას.+ შეასრულე აღთქმული.+ 5 ჯობია, არ აღუთქვა,+ ვიდრე აღუთქვა და არ შეასრულო.+ 6 ბაგით ნუ შეაცოდვინებ შენს სხეულს,+ ნურც ანგელოზის წინაშე იტყვი,+ რომ ეს შეცდომა იყო.+ რატომ უნდა განარისხო ჭეშმარიტი ღმერთი შენი სიტყვებით და მოასპობინო შენი ნახელავი?+ 7 ბევრ საქმეს სიზმრები,+ ამაოება და მრავალსიტყვაობა მოჰყვება; შენ კი თვით ჭეშმარიტი ღვთის გეშინოდეს.+

8 თუ ხედავ, რომ რომელიმე სამთავროში ღარიბებს ჩაგრავენ და ძალით ართმევენ სამართლიანობასა+ და სიმართლეს, ნუ გაგაოცებს ეს,+ რადგან მაღალზე უფრო მაღლა მდგომი+ უყურებს+ ამას; არიან მათზე მაღლა მდგომნიც.

9 მიწის ნაყოფი ყველასთვისაა;+ მეფესაც სჭირდება მსახურები ყანაში.+

10 ვერცხლის მოყვარული ვერცხლით ვერ გაძღება, ვერც სიმდიდრის მოყვარული გაძღება შემოსავლით.+ ესეც ამაოებაა.+

11 რაც მეტია ქონება, მით მეტია მჭამელი.+ რას არგებს ის მის მფლობელს, გარდა იმისა, რომ თავისი თვალით უყურებს მას?!+

12 ტკბილია მსახურის ძილი,+ მიუხედავად იმისა, ცოტას ჭამს ის თუ ბევრს; მდიდარს კი ძილს უფრთხობს ქონების სიუხვე.

13 დიდი უბედურება ვიხილე მზის ქვეშ: მფლობელისთვის შენახული სიმდიდრე მისდა საუბედუროდ.+ 14 დამამწუხრებელმა საქმემ დააკარგვინა სიმდიდრე+ და მაშინ შეეძინა ვაჟი, როცა ხელში არაფერი ჰქონდა.+

15 როგორიც დედის მუცლიდან გამოვიდა, ისეთივე შიშველი წავა;+ როგორიც მოვიდა, ისეთი წავა; თან ვერაფერს წაიღებს+ თავისი გარჯის სანაცვლოდ, ვერაფერს, რისი წაღებაც შეიძლება.

16 ესეც დიდი უბედურებაა: კაცი სწორედ ისე წავა, როგორც მოვიდა. რა ხეირი აქვს კაცს, რომელიც ქარისთვის ირჯება?+ 17 მთელი თავისი დღენი სიბნელეში ჭამს დიდი სიმწრით,+ ავადმყოფობითა და გულისწყრომით.

18 აი, ვნახე, რა არის საუკეთესო და მშვენიერი: კაცმა უნდა ჭამოს, სვას და სიამე ნახოს მთელი თავისი გარჯის სანაცვლოდ,+ მზის ქვეშ რომ ირჯება მთელი თავისი სიცოცხლე, რაც ჭეშმარიტმა ღმერთმა მისცა; ეს არის მისი ჯილდო. 19 ყველას, ვისაც ჭეშმარიტმა ღმერთმა სიმდიდრე და ქონება უბოძა,+ იმის უნარიც მისცა, რომ მისით ისარგებლოს,+ მიიღოს თავისი ჯილდო და იხაროს თავისი გარჯით.+ ეს ღვთისგან ნაბოძები ძღვენია.+ 20 ხშირად არ გაახსენდება მას წარსული დღეები, რადგან ჭეშმარიტი ღმერთი სიხარულით უვსებს გულს.+

6 ვიხილე უბედურება მზის ქვეშ, რაც ხშირია ადამიანთა მოდგმაში: 2 კაცს, რომელსაც ჭეშმარიტი ღმერთი სიმდიდრეს, ქონებასა და დიდებას აძლევს,+ ყველაფერი აქვს, რასაც მისი სული მოისურვებს,+ მაგრამ ჭეშმარიტი ღმერთი არ აძლევს ამით საზრდოობის საშუალებას;+ უცხოს+ კი შეუძლია ისაზრდოოს. ესეც ამაოებაა და მძიმე სნეულება. 3 კაცი ასჯერაც+ რომ გახდეს მამა და მრავალი წელიც რომ იცხოვროს, სიცოცხლის დღეები რომ გაუმრავლდეს,+ მაგრამ ვერ დაკმაყოფილდეს ყოველივე კარგით,+ და საფლავიც არ ეღირსოს,+ ვიტყოდი, რომ ასეთ კაცს უდღეურიც კი სჯობია;+ 4 ვინაიდან ის ამაოდ მოდის და სიბნელეში მიდის, მის სახელს სიბნელე მოიცავს;+ 5 მზე არ უნახავს და არც გაუგია.+ ის იმ კაცზე უფრო დასვენებულია.+ 6 ორი ათასი წელიც რომ ეცხოვრა და კარგი არაფერი ენახა,+ რა ხეირი?! განა ყველა ერთ ადგილას არ მიდის?!+

7 ადამიანები თავიანთივე პირისთვის ირჯებიან,+ მაგრამ სულს ვერ ივსებენ. 8 ბრძენი სულელზე რით უპირატესობს?+ რას არგებს დაჩაგრულს იმის ცოდნა, როგორ იაროს ცოცხალთა წინაშე? 9 ჯობია თვალებით ხედავდე, ვიდრე სულის სურვილმა გატაროს.+ ესეც ამაოებაა და ქარის დევნა.+

10 რაც არის, იმას უკვე დაერქვა სახელი, და ცნობილია, რა არის ადამიანი;+ მას არ შეუძლია ედავოს თავისზე ძლიერს.+

11 ბევრი რამ არის ამაო.+ რას არგებს ეს კაცს? 12 ვინ იცის, რა არის კარგი ადამიანის ცხოვრებაში,+ მთელი მისი ამაო ცხოვრების განმავლობაში, რომელსაც აჩრდილივით ატარებს?+ ვინ ეტყვის კაცს, რა მოხდება მის შემდეგ მზის ქვეშ?+

7 კარგი სახელი სჯობია კარგ ზეთს,+ სიკვდილის დღე — დაბადების დღეს;+ 2 ნადიმზე წასვლას გლოვის სახლში წასვლა სჯობია,+ რადგან ეს არის ადამიანის ბოლო; ცოცხალმა ეს გულთან ახლოს უნდა მიიტანოს. 3 სიცილს მწუხარება სჯობია,+ რადგან როცა კაცს სახე დაღვრემილი აქვს, მისი გული უკეთესი ხდება.+ 4 ბრძენთა გული გლოვის სახლშია,+ სულელთა გული კი — მხიარულების სახლში.+

5 ბრძენისგან გაკიცხვის მოსმენა სჯობია+ სულელთა სიმღერის მოსმენას.+ 6 რაღა ქოთნის ქვეშ ეკლების ტკაცუნი და რაღა სულელის სიცილი;+ ესეც ამაოებაა. 7 ჩაგვრისგან ბრძენიც კი შეიძლება გიჟივით მოიქცეს;+ ძღვენს+ გულის გარყვნა შეუძლია.+

8 საქმის დასასრული სჯობია მის დასაწყისს.+ მომთმენი კაცი სჯობია სულით ამპარტავანს.+ 9 ნუ იჩქარის შენი სული განაწყენებას,+ რადგან განაწყენება სულელთა უბეში ბუდობს.+

10 ნუ იტყვი, წარსული დღეები ახლანდელს სჯობდაო,+ რადგან სიბრძნე+ არ ახლავს ამ სიტყვებს.

11 კარგია სიბრძნე მემკვიდრეობასთან ერთად და სასარგებლოა მათთვის, ვინც მზეს ხედავს.+ 12 სიბრძნეც იცავს+ კაცს და ფულიც;+ ცოდნა იმით უპირატესობს, რომ სიბრძნესთან ერთად სიცოცხლეს უნარჩუნებს მის მქონეთ.+

13 შეხედეთ ჭეშმარიტი ღვთის საქმეებს.+ ვინ შეძლებს მისი გამრუდებულის გასწორებას?+ 14 როცა კარგი დღე გაქვს, კარგი საქმეები აკეთე,+ უბედურების დღეს კი იცოდე, რომ ესეც და ისიც ჭეშმარიტი ღვთისგანაა,+ რათა ადამიანები ვერ მიხვდნენ, რა იქნება მათ შემდეგ.+

15 ყველაფერი მაქვს ნანახი ჩემი ამაო დღეების მანძილზე;+ მართალი, თავის სიმართლეში რომ იღუპება,+ და ბოროტი, დიდხანს რომ ცოცხლობს თავის ბოროტებაში.+

16 ნუ იქნები მეტისმეტად მართალი+ და ნურც მეტისმეტად ბრძენად წარმოაჩენ საკუთარ თავს.+ რად გინდა, რომ გაინადგურო თავი?+ 17 ნუ ჩაეფლობი ბოროტებაში+ და ნურც უგუნური იქნები.+ რად გინდა, რომ დროზე ადრე მოკვდე?+ 18 ჯობია ერთსაც ჩაეჭიდო და მეორესაც არ გაუშვა ხელი,+ რადგან ღვთისმოშიში ყველაფერს დააღწევს თავს.+

19 სიბრძნე უფრო მეტ ძალას აძლევს ბრძენს, ვიდრე ათ მთავარს აქვს ქალაქში.+ 20 არ არსებობს მართალი კაცი დედამიწაზე, რომელიც კარგს აკეთებდეს და არ სცოდავდეს.+

21 გულთან ნუ მიიტან ყველა სიტყვას, რასაც ხალხი ამბობს,+ რათა არ გაიგო, როგორ გწყევლის შენი მსახური.+ 22 ვინაიდან გულის სიღრმეში იცი, რომ შენც არაერთხელ დაგიწყევლია სხვები.+

23 ყოველივე ეს სიბრძნით გამოვცადე. ვთქვი, დავბრძენდები-მეთქი, მაგრამ შორს იყო სიბრძნე ჩემგან.+ 24 რაც ყოფილა, მიუწვდომელია და მეტისმეტად ღრმა. ვინ გაიგებს ამას?+ 25 მიმოვიხედე და გული+ მივმართე იმისკენ, რომ მცოდნოდა, მეძებნა და გამომეკვლია სიბრძნე+ და ყველაფრის არსი;+ რათა მცოდნოდა, სისულელე რომ ბოროტებაა და სიბრიყვე — უგუნურება.+ 26 გამოვიკვლიე და ვნახე, რომ სიკვდილზე მწარე+ ყოფილა ქალი, რომელიც მახეა, მისი გული ბადეა, ხელები კი — ბორკილები.+ ვინც მას თავს დააღწევს, ის კარგად იქცევა ჭეშმარიტი ღვთის წინაშე, ის კი, ვისაც გამოიჭერს, სცოდავს.+

27 „აი, გამოვიკვლიე, — თქვა შემკრებმა,+ — ერთიმეორის მიყოლებით, რომ გამეკეთებინა დასკვნა,+ 28 რასაც ჩემი სული გამუდმებით ეძებდა, მაგრამ ვერ ვპოვე. ათასი კაციდან ერთი მართალი ვნახე,+ ქალებიდან კი — ვერც ერთი.+ 29 აი, მივხვდი, რომ ჭეშმარიტმა ღმერთმა ადამიანები მართლებად შექმნა,+ მაგრამ ისინი ბევრ სხვა გეგმას აწყობენ“.+

8 ვინ შეედრება ბრძენს?+ ვის შეუძლია ყველაფრის ახსნა?+ სიბრძნე კაცს სახეს უნათებს და სახის კუშტ გამომეტყველებასაც კი უცვლის.+

2 გეუბნები: „შეასრულე მეფის ბრძანება+ ღვთისთვის დადებული ფიცის გამო.+ 3 ნუ იჩქარებ მისგან წასვლას.+ ცუდ საქმეში ნუ ჩაებმები.+ ყველაფერს, რასაც მოისურვებს, გააკეთებს,+ 4 რადგან მეფის სიტყვას ძალა აქვს.+ ვინ ეტყვის მას, რას აკეთებო?“

5 ბრძანების შემსრულებელს უბედურება არ ეწევა.+ ბრძენმა გულმა იცის დრო და სამართალი.+ 6 ყველაფერს თავისი დრო აქვს და ყველაფერი გასამართლდება,+ რადგან ადამიანებს მრავლად ხვდებათ უბედურება.+ 7 არავინ იცის, რა მოხდება.+ ვის შეუძლია უთხრას კაცს, რა და როგორ მოხდება?

8 არავის აქვს ძალაუფლება სულზე*,+ რომ შეაკავოს ის, არც სიკვდილის დღეზე აქვს ვინმეს ძალაუფლება;+ ვერც ომს დააღწევს თავს;+ ბოროტება ვერ იხსნის მასში ჩაფლულებს.+

9 ყოველივე ვნახე და გულით დავუკვირდი ყოველ საქმეს, რაც მზის ქვეშ ხდება იმ დროს, როცა კაცი კაცზე მძლავრობს მისდა საზიანოდ.+ 10 თუმცა ასე ხდება, ისიც მინახავს, როგორ დაუმარხავთ ბოროტები;+ მინახავს, როგორ მოსულან და როგორ წასულან ისინი წმინდა ადგილიდან+ და დავიწყებას მისცემიან იმ ქალაქში, სადაც ასე იქცეოდნენ.+ ესეც ამაოებაა.

11 სწრაფადვე რომ არ სრულდება განაჩენი ბოროტი საქმისთვის,+ ამიტომ არის ადამიანის გული მთლიანად ბოროტების ჩადენისკენ მიმართული.+ 12 ვიცი, რომ ცოდვილმა შეიძლება ასჯერაც ჩაიდინოს ბოროტება+ და დიდხანსაც იცოცხლოს ისე, როგორც მოესურვება; მაგრამ ისიც ვიცი, რომ ჭეშმარიტი ღვთის მოშიშებს ხელი მოემართებათ,+ რადგან მისი შიში აქვთ.+ 13 ბოროტს კი ხელი არ მოემართება;+ მისი დღეები ჩრდილივით იქნება+ და ვერ შეძლებს მათ გახანგრძლივებას, რადგან ღვთის შიში არა აქვს.+

14 აი კიდევ ერთი ამაოება დედამიწაზე: ზოგ მართალს ბოროტეულთა საქმეებისამებრ მიეგება+ და ზოგ ბოროტს — მართალთა საქმეებისამებრ.+ ვთქვი, რომ ესეც ამაოებაა.

15 შევაქე მხიარულება,+ რადგან ადამიანისთვის იმაზე უკეთესი არაფერია მზის ქვეშ, რომ ჭამოს, სვას და გაიხაროს. ეს თან უნდა ახლდეს მას გარჯაში მთელი სიცოცხლე,+ რაც მას ჭეშმარიტმა ღმერთმა უბოძა მზის ქვეშ.+ 16 ასე რომ, გული მივმართე,+ რომ შემეცნო სიბრძნე და მენახა ის საქმე, რაც დედამიწაზე ხდება+ და რის გამოც კაცის თვალებს დღისით თუ ღამით ძილი არ ეკარება.+

17 ვნახე ჭეშმარიტი ღვთის ყოველი საქმე,+ რომ ადამიანს არ შეუძლია ჩასწვდეს იმ საქმეს, რაც მზის ქვეშ კეთდება.+ როგორც არ უნდა გაისარჯოს ადამიანი მის ძებნაში, მაინც ვერ ჩასწვდება.+ თუნდაც თქვას, რომ საკმაოდ ბრძენია და შეუძლია მიხვდეს,+ მაინც ვერ ჩასწვდება.+

9 ყველაფერი ეს გულთან ახლოს მივიტანე, რათა გამომეკვლია,+ რომ მართლებიც, ბრძენნიც და მათი საქმეებიც ჭეშმარიტი ღვთის ხელშია.+ ადამიანებმა არც სიყვარული იციან და არც სიძულვილი, რაც მათზე უწინ ყოფილა.+ 2 ერთი და იგივე რამ ემართება ყველას.+ ერთი ბოლო+ აქვს მართალსაც+ და ბოროტსაც;+ კარგს, სუფთასაც და უწმინდურსაც; მსხვერპლის შემწირველსაც და მასაც, ვინც მსხვერპლს არ სწირავს. ერთი და იგივე ემართება კარგ ადამიანსაც და ცოდვილსაც,+ დამფიცებელსაც და მასაც, ვისაც დაფიცების ეშინია.+ 3 აი რა არის სამწუხარო ყოველივე იმაში, რაც მზის ქვეშ ხდება: რაკი ერთი ბოლო აქვს ყველას,+ ადამიანის ძეთა გულები ბოროტებით არის სავსე;+ მთელი სიცოცხლე სიბრიყვე+ აქვთ გულში, შემდეგ კი მკვდრებთან მიდიან!+

4 ვინც ცოცხლებს შორის არის, მას იმედი აქვს, რადგან ცოცხალი ძაღლი+ მკვდარ ლომს+ სჯობია. 5 ცოცხლებმა იციან, რომ მოკვდებიან,+ მკვდრებმა კი არაფერი იციან;+ არც საზღაური მიეზღვებათ, რადგან მათი ხსოვნა დავიწყებას ეძლევა.+ 6 ქრება მათი სიყვარული, სიძულვილი და შური;+ რაც მზის ქვეშ ხდება, აღარაფერში აღარასოდეს ექნებათ წილი.+

7 წადი, სიხარულით ჭამე პური და გულმხიარულმა დალიე ღვინო,+ რადგან ჭეშმარიტმა ღმერთმა მოიწონა შენი საქმეები.+ 8 ყოველთვის თეთრი იყოს შენი ტანსაცმელი+ და ზეთი ნუ მოაკლდება შენს თავს.+ 9 დატკბი შენს საყვარელ ცოლთან+ ცხოვრებით მთელი შენი ამაო სიცოცხლე — რომელიც ღმერთმა მოგცა მზის ქვეშ — მთელი შენი ამაო დღენი, რადგან ეს არის შენი ჯილდო ცხოვრებასა+ და გარჯაში, რომელსაც მზის ქვეშ ეწევი. 10 ყველაფერი, რასაც ხელს მოჰკიდებ, აკეთე მთელი შენი ძალით,+ რადგან არც საქმე, არც ჩანაფიქრი, არც ცოდნა+ და არც სიბრძნე+ არ არის სამარეში*,+ სადაც მიდიხარ.+

11 გავიხედე და დავინახე, რომ მზის ქვეშ ვერც სწრაფები იმარჯვებენ რბოლაში+ და ვერც ძლიერები — ბრძოლაში;+ არც ბრძენებს აქვთ საკვები+ და არც გაგების უნარის მქონეთ — სიმდიდრე;+ არც მცოდნეთ ეპყრობიან კეთილგანწყობით,+ რადგან ყველა ადამიანზე დრო და შემთხვევა მოქმედებს.+ 12 კაცმა+ არ იცის თავისი დრო.+ როგორც თევზები ებმებიან ბოროტ ბადეში+ და ჩიტები — კაკანათში,+ ასევე ებმებიან ადამიანის ძეებიც უბედური დროის მახეში,+ მოულოდნელად რომ ატყდებათ თავს.+

13 ვიხილე მზის ქვეშ სიბრძნე, რომელიც დიდი იყო ჩემს თვალში: 14 იყო ერთი პატარა ქალაქი, რომელშიც კაცები ცოტანი იყვნენ; მოვიდა დიდებული მეფე, ალყა შემოარტყა და დიდი სიმაგრეები აღმართა.+ 15 აღმოჩნდა იქ ერთი კაცი, გაჭირვებული, მაგრამ ბრძენი, რომელმაც თავისი სიბრძნით იხსნა ქალაქი;+ თუმცა აღარავის გახსენებია ეს გაჭირვებული კაცი.+ 16 ვთქვი: „სიბრძნე ძლევამოსილებას სჯობია;+ თუმცა გაჭირვებულის სიბრძნეს არაფრად აგდებენ და მის სიტყვებს არ ისმენენ“.+

17 ბრძენთა წყნარად ნათქვამ სიტყვებს უფრო ისმენენ,+ ვიდრე მის ყვირილს, ვინც სულელთა შორის მმართველობს.+

18 სიბრძნე საბრძოლო იარაღს სჯობია. ერთ ცოდვილს ბევრი კარგი რამის მოსპობა შეუძლია.+

10 მკვდარი ბუზები აყროლებენ და აქაფებენ მენელსაცხებლის+ ზეთს. ასევე მცირე უგუნურება სახელს უტეხს მას, ვისაც სიბრძნისა და დიდების გამო აფასებენ.+

2 ბრძენს გული მარჯვნივ აქვს,+ სულელს კი — მარცხნივ.+ 3 უგუნური რომელი გზითაც უნდა წავიდეს,+ თავის უგუნურებას ავლენს და ყველას ეუბნება, რომ უგუნურია.+

4 თუ მმართველი სულით აენთება შენ წინააღმდეგ, ნუ დატოვებ შენს ადგილს,+ რადგან სიმშვიდე დიდ ცოდვებს არბილებს.+

5 დამამწუხრებელი რამ ვიხილე მზის ქვეშ — შეცდომა,+ რომელსაც ძალაუფლების მქონე უშვებს:+ 6 უგუნურებს მაღალი მდგომარეობა უკავიათ,+ ღირსეულები კი დამდაბლებულნი არიან.

7 მინახავს ცხენებზე ამხედრებული მსახურები და მიწაზე მსახურებივით მოსიარულე მთავრები.+

8 ვინც ორმოს თხრის, თვითონვე ჩავარდება შიგ;+ ვინც ქვის კედელს ანგრევს, მას გველი უკბენს.+

9 ქვის მჭრელს ქვავე დააზიანებს; მორების მჩეხავს სიფრთხილე მართებს.+

10 თუ რკინის იარაღი დაბლაგვდა და კაცმა პირი არ გაულესა,+ მთელი ძალ-ღონის დახარჯვა მოუწევს. წარმატების მისაღწევად სიბრძნით მოქმედებას კარგი შედეგი მოაქვს.+

11 თუ გველმა კაცს მონუსხვამდე უკბინა,+ მონუსხვის უნარი რაღას არგებს?!

12 ბრძენის პირიდან გამომავალ სიტყვებს კეთილგანწყობა+ მოაქვს, სულელს კი თავისივე ბაგეები შთანთქავს.+ 13 მისი პირიდან გამომავალი პირველივე სიტყვები უგუნურებაა,+ ბოლო კი — გამაუბედურებელი სიბრიყვე. 14 უგუნური ბევრს ლაპარაკობს.+

არ იცის კაცმა, რა იქნება მომავალში. ვინ ეტყვის მას, რა იქნება მის შემდეგ?+

15 გარჯა დაქანცავს სულელებს,+ რადგან არ იციან, როგორ მივიდნენ ქალაქში.+

16 რა გეშველება, ქვეყანავ, როცა შენი მეფე ყმაწვილია+ და შენი მთავრები დილიდანვე სუფრას უსხედან?! 17 ბედნიერი ხარ, ქვეყანავ, როცა შენი მეფე წარჩინებულთა შვილია და შენი მთავრები თავის დროზე ჭამენ იმისთვის, რომ გაძლიერდნენ და არა იმისთვის, რომ დათვრნენ.+

18 დიდი სიზარმაცის გამო ჭერი ჩამოწვება, გულხელდაკრეფის გამო სახლში წყალი ჩამოვა.+

19 პური მშრომელთა სიხარულია, ღვინო ცხოვრებას ახალისებს,+ ფული კი ყველაფერზე პასუხისმგებელია.+

20 შენს საძინებელშიც კი ნუ დასწყევლი მეფეს+ და შიდა ოთახში, სადაც წვები, ნუ დასწყევლი მდიდარს,+ რადგან ცის ფრინველი წაიღებს ხმას და ფრთოსანი გასცემს ამბავს.+

11 წყალს+ გაატანე შენი პური+ და მრავალი დღის შემდეგ კვლავ იპოვი მას.+ 2 მიეცი შვიდს, რვასაც კი,+ ნაწილი იმისა, რაც გაქვს, რადგან არ იცი, რა უბედურება მოხდება დედამიწაზე.+

3 როცა ღრუბლები წყლით ივსება, დედამიწაზე კოკისპირულ წვიმად ჩამოიცლება;+ თუ ხე ძირს ეცემა,+ სამხრეთით იქნება თუ ჩრდილოეთით, სადაც დაეცემა, იქვე დარჩება.

4 ვინც ქარს შეჰყურებს, თესლს ვერ დათესავს; ვინც ღრუბლებს შესცქერის, ვერ მოიმკის.+

5 როგორც არ იცი, როგორ წარმოქმნის სული* ძვლებს ორსულის მუცელში,+ ისე არ იცი ყოველივეს შემქმნელი ჭეშმარიტი ღვთის საქმენი.+

6 დილით თესე თესლი და საღამომდე ნუ დაასვენებ ხელს,+ რადგან არ იცი, რაში მოგემართება ხელი,+ ერთსა თუ მეორეში, ან იქნებ ორივე კარგი გამოდგეს.

7 ტკბილია სინათლე და კარგია, თვალი რომ მზეს ხედავს;+ 8 თუ კაცი მრავალი წელი იცოცხლებს, გაიხაროს მათით;+ ახსოვდეს სიბნელის დღეები,+ რომლებიც შეიძლება მრავლად ჰქონდეს. ყოველი დღე ამაოებაა.+

9 გაიხარე,+ ახალგაზრდავ, შენი ახალგაზრდობის წლებით და სიკეთე გიყოს შენმა გულმა შენს სიჭაბუკეში; მიჰყევი იმას, რასაც გული გეუბნება და რასაც თვალით ხედავ;+ მაგრამ იცოდე, რომ ყოველივე ამისთვის ჭეშმარიტი ღმერთი გაგასამართლებს.+ 10 გულიდან მოიშორე მწუხარება და აარიდე ხორცს უბედურება,+ რადგან ამაოებაა ახალგაზრდობა და საუკეთესო წლები.+

12 გახსოვდეს შენი დიდებული შემოქმედი+ შენს სიჭაბუკეში,+ სანამ დაგიდგებოდეს დამამწუხრებელი დღეები+ ან წლები, როცა იტყვი: არ მახარებსო ისინი;+ 2 სანამ არ დაბნელებულა მზის, მთვარისა და ვარსკვლავების ნათელი,+ სანამ ღრუბლები არ გამოჩენილა და კოკისპირული წვიმა არ წამოსულა; 3 როცა სახლის მცველები+ აკანკალდებიან, ძალ-ღონით სავსე კაცები მოიხრებიან,+ დამფქველი ქალები+ შეწყვეტენ მუშაობას, რადგან დაცოტავდებიან, და სარკმლიდან+ მომზირალი ქალები სიბნელეს იხილავენ; 4 ქუჩაში გამავალი კარები ჩაიკეტება,+ წისქვილის ხმა შესუსტდება,+ კაცი ჩიტის ხმაზე წამოდგება და მომღერალი ასულები ხმადაბლა იმღერებენ;+ 5 სიმაღლის შეეშინდებათ და ძლიერი შიში შეიპყრობთ გზაზე; ნუში აყვავდება+ და კუტკალია წალასლასდება, კაპარი დასკდება, რადგან წავა კაცი იმ სახლში, სადაც დიდხანს იცხოვრებს,+ და მოტირალნი ქუჩაში გარს შემოეხვევიან.+ 6 ვერცხლის ზონარი გაწყდება, ოქროს თასი დაიმტვრევა,+ დოქი წყაროზე გატყდება და ჭის ბორბალი დაიმტვრევა. 7 მტვერი დაუბრუნდება მიწას,+ სადაც მანამდე იყო, სული*+ კი — ჭეშმარიტ ღმერთს,+ მის მომცემს.+

8 „ამაოებათა ამაოება! — თქვა შემკრებმა,+ — ყველაფერი ამაოებაა“.+

9 დაბრძენდა შემკრები+ და ხალხსაც გამუდმებით აძლევდა ცოდნას;+ ფიქრობდა და გულმოდგინედ იკვლევდა,+ რათა თანამიმდევრობით შეედგინა მრავალი იგავი.+ 10 შემკრები ცდილობდა, ეპოვა სასიამოვნო სიტყვები+ და ზუსტი სიტყვებით დაეწერა ჭეშმარიტება.+

11 ბრძენთა სიტყვები სახრესავითაა,+ ამ გამონათქვამთა შემგროვებლები ჩაჭედებულ ლურსმნებს+ ჰგვანან; ერთი მწყემსისგანაა+ ისინი. 12 უფრთხილდი, შვილო, ყველაფერს, რაც ამაზე მეტია: წიგნების წერას ბოლო არ ექნება და მათზე გადაყოლა დამღლელია სხეულისთვის.+

13 ყოველივეს მოსმენის შემდეგ დასკვნა ასეთია: ჭეშმარიტი ღვთის გეშინოდეს+ და მისი მცნებები დაიცავი,+ რადგან ეს არის ადამიანის ვალდებულება. 14 ყოველ საქმეს ჭეშმარიტი ღმერთი გაასამართლებს, ყველაფერს, რაც დაფარულია, და გაარჩევს, კარგია თუ ცუდი.+