გაიუსი

[ნაწარმოებია ფუძიდან, რომელიც ნიშნავს მიწას].

1. მოციქულ პავლეს მაკედონელი თანამგზავრი მესამე მისიონერული მოგზაურობის დროს, რომელიც ეფესოში ვერცხლის მჭედელი დემეტრიოსის მიერ ატეხილი აურზაურის დროს არისტარქესთან ერთად თეატრში შეათრიეს (სქ. 19:29).

2. დერბელი (მცირე აზია) ქრისტიანი, რომელიც სხვა ექვს ძმასთან ერთად თან ახლდა მოციქულ პავლეს ბოლო მისიონერული მოგზაურობის დროს. როგორც ჩანს, ეს ძმები ჩამოშორდნენ პავლეს, რის შემდეგაც ტროაში (მცირე აზიის დას. სანაპირო) წავიდნენ და იქ ელოდებოდნენ მოციქულს (სქ. 20:4, 5). შესაძლოა ის იგივე №1 იყოს, რადგან ბიბლიის ამ მონაკვეთში გაიუსთან ერთად არისტარქეცაა მოხსენიებული. თუ ეს ასეა, მაშინ გამოდის, რომ გაიუსი მაკედონიაში დაიბადა (ან წარმოშობით იყო იქიდან), მაგრამ დერბეში სახლობდა.

3. კორინთელი ქრისტიანი, რომელიც პავლემ მონათლა. იმ დროისთვის, როცა მოციქულმა რომაელებს წერილი მისწერა, როგორც ჩანს, სწორედ გაიუსი უწევდა მასპინძლობას როგორც თავად პავლეს, ისე მთელ კრებას. ეს შესაძლოა იმაზე მიანიშნებდეს, რომ კორინთელი ქრისტიანები შეხვედრების ჩასატარებლად გაიუსის სახლში იკრიბებოდნენ (1კრ. 1:14; რმ. 16:23).

4. ქრისტიანი, რომელსაც იოანე მოციქულმა თავისი მესამე წერილი მისწერა და შეაქო იმისთვის, რომ ჭეშმარიტებაში დადიოდა, სტუმართმოყვარეობას ავლენდა, ერთგული იყო და სიყვარულით გამოირჩეოდა (3ინ. 1, 3—6).