ლისანია

[შედგენილია რამდენიმე სიტყვის ფუძიდან, რომელთა მნიშვნელობაცაა გაშვება და მწუხარება]

აბილინის მხარის გამგებელი (ტეტრარქი) იმ პერიოდში, როცა იოანე ნათლისმცემელმა (ახ. წ. 29) კეისარ ტიბერიუსის მმართველობის მე-15 წელს მსახურება დაიწყო (ლკ. 3:1). რომის ტეტრარქიის, აბილინის დედაქალაქი იყო აბილა, რომელიც დამასკოსთან (სირია) ახლოს მდებარეობდა. იმ ტერიტორიაზე ნაპოვნია კეისარ ტიბერიუსისდროინდელი წარწერა, რომელიც გათავისუფლებულ „ტეტრარქ ლისანიას“ მიერ ტაძრის მიძღვნის უკვდავსაყოფად იყო გაკეთებული (Corpus Inscriptionum Graecarum, ტ. 3, № 4521). ზოგიერთი ლუკას უზუსტობაში სდებს ბრალს, რადგან იოსებ ფლავიუსის ცნობით, მარკუს ანტონიუსმა კლეოპატრას წაქეზებით ლისანია ძვ. წ. 34 წელს სიკვდილით დასაჯა („იუდეველთა სიძველენი“, წ. XV, თ. 4, აბზ. 1). მაგრამ ლუკა არ შემცდარა, რადგან მის მიერ ნახსენები ლისანია ზემოხსენებული ლისანიას (პტოლემეს ვაჟი) შემდეგ ცხოვრობდა, ეს უკანასკნელი კი სიკვდილით დასჯამდე აბილინის მხარეს კი არა, მახლობელ ქალკიდას მართავდა და არც ტეტრარქის ტიტულს ფლობდა.