ბუნი

[ბენაიას შემოკლებული ფორმა, ნიშნავს: იეჰოვა აშენებს].

1. ლევიანი, რომლის შთამომავალსაც ნეემიას ხელმძღვანელობით იერუსალიმის გალავნის აღდგენის შემდეგ წილისყრით იქ ცხოვრების უფლება ერგო (ნემ. 11:1, 15).

2. ლევიანი, რომელიც ეზრასა და ნეემიას დროს იდგა მათ შორის, რომლებიც მონანიების ნიშნად „ხმამაღლა შეღაღადებდნენ იეჰოვას“ (ნემ. 9:4).

3. ხალხის ერთ-ერთი თავკაცი, რომლის შთამომავალმაც (ან თავად მან) ბეჭედი დაასვა ნეემიას ინიციატივით დადებულ ერთგულების შეთანხმებას (ნემ. 10:1, 14, 15).