ტაძრის მცველთა უფროსი

მღვდელმთავრის შემდეგ მეორე კაცი (სქ. 4:1). ის ზედამხედველობდა ტაძარში მომსახურე მღვდლებსა და ლევიანებს, რომლებიც ექვემდებარებოდნენ ნაკლებად მაღალი მდგომარეობის მქონე უფროსებს, იცავდნენ იერუსალიმის ტაძარს და ზრუნავდნენ წესრიგზე (ლკ. 22:4, 52). ლევიანები დაყოფილნი იყვნენ 24 ჯგუფად, რომელთაგან თითოეული წელიწადში ორჯერ თითო კვირას მსახურობდა. თითოეულ ჯგუფს, როგორც ჩანს, ჰყავდა თავისი უფროსი. თავის მხრივ, ეს ჯგუფი იყოფოდა პატარა ჯგუფებად, რომელთაც თავიანთი უფროსები ჰყავდათ.

ტაძრის მცველთა უფროსები დიდ ძალაუფლებას ფლობდნენ. ისინი შეითქვნენ უფროს მღვდლებთან და მოისყიდეს იუდა, რომ იესო გაეცა. იესოს დასაპატიმრებლად ისინი თავიანთ ჯარისკაცებთან და მღვდლებთან ერთად მივიდნენ (ლკ. 22:3, 4, 52). ტაძრის მცველთა უფროსმა პეტრესა და იოანეს ტაძარში დაპატიმრებას კანონიერი სახე მისცა (სქ. 4:1, 3). მოგვიანებით, ანგელოზის მიერ სატუსაღოდან პეტრესა და სხვა მოციქულების გათავისუფლების შემდეგ, ტაძრის მცველთა უფროსმა თავის ხელქვეითებთან ერთად ძალის გამოუყენებლად, თითქოსდა კანონის საფუძველზე, მიიყვანა ისინი სინედრიონის წინაშე (სქ. 5:24—26).