დელაია

[იეჰოვამ ამოიყვანა [სახსნელად]].

1. მღვდელი აარონის საგვარეულოდან, რომელიც დავითის დროს წილისყრით აირჩიეს მღვდლების 23-ე ჯგუფის ზედამხედველად (1მტ. 24:1, 5, 18).

2. შემაიას ვაჟი; ერთ-ერთი მეფე იეჰოაიკიმის სამეფო კარის მთავართაგან, რომლებმაც მოისმინეს ბარუქის მიერ წაკითხული იერემიას წიგნის სიტყვები და შემდეგ, როგორც ჩანს, მეფეს შეატყობინეს ყველაფერი. როცა იეჰოიაკიმის წინაშე კითხულობდნენ გრაგნილს, დელაია და სხვა ორი მთავარი ამაოდ ევედრებოდნენ მეფეს, არ დაეწვა ის (იერ. 36:11—26).

3. ზერუბაბელთან ერთად ძვ. წ. 537 წელს იერუსალიმში დაბრუნებულთაგან ზოგიერთის წინაპარი, რომლებმაც ვერ დაამტკიცეს, რომ ისრაელები იყვნენ (ეზრ. 2:1, 59, 60; ნემ. 7:61, 62).

4. მეჰეტაბელის ვაჟი და შემაიას მამა; შემაია სანბალატმა და ტობიამ გამგებელი ნეემიას შესაშინებლად დაიქირავეს (ნემ. 6:10—13).

5. ელიოენაის შვიდი ვაჟიდან ერთ-ერთი; დავითის შთამომავალი სოლომონის ხაზით (1მტ. 3:10, 24).