ნებაი

[შესაძლოა ნაწარმოებია ფუძიდან, რომელიც ნიშნავს გაფურჩქვნას, ნაყოფის გამოღებას]

ხალხის ერთ-ერთი თავკაცი, რომლის შთამომავალმაც (ან თავად მან) ნეემიას დროს დადებული „მტკიცე შეთანხმება“ ბეჭდით დაადასტურა (ნემ. 9:38; 10:1, 14, 19).