ქრისტეს გამომსყიდველური მსხვერპლი — ხსნისთვის ღვთის მიერ არჩეული გზა

„ვინაიდან ისე შეიყვარა ღმერთმა წუთისოფელი, რომ მისცა თავისი მხოლოდშობილი ძე, რათა ყოველი მისი მორწმუნე არ დაიღუპოს, არამედ ჰქონდეს საუკუნო სიცოცხლე“ (იოანე 3:16).

1, 2. აღწერეთ ის რთული მდგომარეობა, რომელშიც კაცობრიობა ჩავარდა.

წარმოიდგინეთ, რომ ისეთი დაავადება გაქვთ, რომელიც აუცილებლად ქირურგიულ ჩარევას მოითხოვს. რა გრძნობა დაგეუფლებოდათ, როდესაც დაინახავდით, რომ ოპერაციის საფასური თქვენს შესაძლებლობებს ბევრად აღემატება? რას იზამდით, თუ თქვენი ოჯახისა და მეგობრების მიერ ერთობლივად გაღებული სახსრებიც კი ვერ დაფარავდა ამ ხარჯებს? ასეთნაირად სიკვდილ-სიცოცხლის მიჯნაზე ყოფნა, ალბათ, გუნებას მოგიწამლავდათ.

² ეს მაგალითი თვალსაჩინოდ აჩვენებს, რა მდგომარეობაში ჩავარდა კაცობრიობა. პირველი ადამიანები, ადამი და ევა, სრულყოფილად იყვნენ შექმნილი (მეორე რჯული 32:4). მათ მარადიული ცხოვრების პერსპექტივა ჰქონდათ და შეეძლოთ განეხორციელებინათ ღვთის განზრახვა: „ინაყოფიერეთ და იმრავლეთ, აავსეთ დედამიწა, დაეუფლეთ მას“ (დაბადება 1:28). მაგრამ ადამი და ევა თავიანთი შემოქმედის წინააღმდეგ წავიდნენ (დაბადება 3:1–6). დაუმორჩილებლობამ არა მარტო ისინი გახადა ცოდვილი, არამედ მთელი მათი შთამომავლობა. მოგვიანებით ერთგულმა კაცმა, იობმა, თქვა: „ვინ შექმნის წმიდას უწმიდურისგან? არავინ“ (იობი 14:4).

3. როგორ გადავიდა სიკვდილი „ყველა ადამიანში“?

³ ამგვარად, ცოდვა შეიძლება შევადაროთ დაავადებას, რომელიც ყველას გადაგვედო, რადგან ბიბლია ამბობს: „ყველამ შესცოდა“. ამ მდგომარეობას სიცოცხლისთვის საშიში შედეგები მოჰყვა. მართლაც, „ცოდვის საზღაური სიკვდილია“ (რომაელთა 3:23; 6:23). ვერც ერთი ჩვენგანი ვერ გაექცევა ამას. ყველა კვდება, რადგან ყველა სცოდავს. როგორც ადამის შთამომავლები, ყველა ამ საცოდავ მდგომარეობაში ვიბადებით (ფსალმუნი 50:7). „როგორც ერთი ადამიანის მიერ ცოდვა შემოვიდა წუთისოფელში, — წერდა პავლე, — ხოლო ცოდვის მიერ — სიკვდილი, ასევე სიკვდილი გადავიდა ყველა ადამიანში, რადგან ყველამ შესცოდა“ (რომაელთა 5:12). მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ხსნის არავითარი იმედი არ არსებობს.

ცოდვისა და სიკვდილის ჩამოშორება

4. რატომ არ შეუძლიათ ადამიანებს, თავად ჩამოიშორონ ავადმყოფობა და სიკვდილი?

⁴ რა ჩამოგვაშორებდა ცოდვასა და მის შედეგს, სიკვდილს? ცხადია, რომ ეს უნდა იყოს იმხელა რაღაც, რის გაღების შესაძლებლობაც არც ერთ ადამიანს არ შესწევს. ფსალმუნმომღერალი მოთქვამდა: «ძვირია მათი სულის გამოხსნა და არ ეგების [„ადამიანი ვერ გადაიხდის“, Today’s English Version] უკუნისამდე. რომ ცოცხლად დარჩეს სამარადისოდ და არ იხილოს საფლავი» (ფსალმუნი 48:9, 10). მართალია, სწორი კვებითა და სამედიცინო საშუალებებით შეგვიძლია რამდენიმე წლით გავიხანგრძლივოთ სიცოცხლე, მაგრამ მემკვიდრეობით მიღებული ცოდვისგან ვერც ერთი ჩვენგანი ვერ განიკურნავს საკუთარ თავს. ვერც ერთი ჩვენგანი ვერ შეაბრუნებს სიბერის პროცესს და ვერ აღუდგენს სხეულს იმ სრულყოფილ მდგომარეობას, რომელიც ღმერთმა თავდაპირველად მისცა. პავლე ნამდვილად არ აზვიადებდა, როდესაც წერდა, რომ ადამის ცოდვის გამო ქმნილება „დაემორჩილა ამაოებას“, ანუ, „იერუსალიმის ბიბლიის“ თანახმად, „თავის დანიშნულებას ვეღარ ასრულებდა“ (რომაელთა 8:20). მაგრამ, საბედნიეროდ, შემოქმედს უპატრონოდ არ მივუტოვებივართ. მან მიიღო ზომები, რათა ერთხელ და სამუდამოდ ცოდვა და სიკვდილი ჩამოეშორებინა. როგორ?

5. როგორ ირეკლავდა ისრაელებისთვის მიცემული რჯული სამართლიანობას?

⁵ იეჰოვა ‘სიმართლისა და სამართლის მოყვარულია’ (ფსალმუნი 32:5). ისრაელებისთვის ღვთის მიერ მიცემული კანონთა კრებულიდან ჩანს, რომ ყველა საკითხს სათანადო ყურადღებითა და სამართლიანობით ეკიდებოდნენ. მაგალითად, ამ კრებულში ვკითხულობთ, რომ „სიცოცხლე სიცოცხლის წილ უნდა ზღონ“. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, თუ ისრაელი ვინმეს მოკლავდა, წართმეული სიცოცხლის წილ საკუთარი უნდა გაეღო (გამოსვლა 21:23; რიცხვნი 35:21). ამგვარად, ღვთის სამართლიანობის სასწორის თეფშების წონასწორობა არ დაირღვეოდა (შეადარეთ გამოსვლა 21:30).

6. ა) რა გაგებით შეიძლება ეწოდოს ადამს მკვლელი? ბ) როგორი სიცოცხლე დაკარგა ადამმა და როგორი მსხვერპლის გაღება იქნებოდა აუცილებელი სამართლიანობის სასწორის თეფშების გასაწონასწორებლად?

⁶ შეცოდებამ ადამი მკვლელად აქცია. რა გაგებით? იმ გაგებით, რომ მან ცოდვა და, მაშასადამე, სიკვდილი, ყველა შთამომავალს გადასცა. ადამის ცოდვის გამოა, რომ დღეს ჩვენი სხეულები იფიტება და ნელ-ნელა მიწას ვუბრუნდებით (ფსალმუნი 89:10). პირველი მამაკაცის ცოდვას უფრო სერიოზული შედეგიც მოჰყვა. გახსოვდეთ, რომ ადამმა საკუთარ თავსა და შთამომავლობას ჩვეულებრივი, დაახლოებით 70–80 წლის სიცოცხლე კი არ დაუკარგა, არამედ სრულყოფილი, მარადიული სიცოცხლე. მაშ, თუ „სიცოცხლე სიცოცხლის წილ უნდა ზღონ“, როგორი სიცოცხლის გაღება დააკმაყოფილებდა ამ შემთხვევაში სამართლიანობას? ლოგიკურია, რომ სრულყოფილი — ისეთი სიცოცხლე, როგორიც ადამს ჰქონდა და რომელსაც სრულყოფილი ადამიანების წარმოშობის უნარი ჰქონდა. სრულყოფილი ადამიანის მსხვერპლად შეწირვა არა მარტო სამართლიანობის სასწორის თეფშებს გააწონასწორებდა, არამედ კაცობრიობას სრულიად ჩამოაშორებდა ცოდვასა და მის შედეგს, სიკვდილს.

ცოდვის საზღაურის გაღება

7. განმარტეთ სიტყვა „გამოსყიდვა“.

⁷ ბიბლიაში ცოდვისგან დასახსნელად გადასახდელ ფასს ‘გამოსასყიდი’ ეწოდება (ფსალმუნი 48:8). ეს სიტყვა შეიძლება მიუთითებდეს გადასახადზე, რომელსაც ვინმეს გამტაცებელი მოითხოვს თავისი მსხვერპლის გათავისუფლების საფასურად. რა თქმა უნდა, გამოსასყიდს, რომელიც იეჰოვამ გაიღო, არავითარი კავშირი აქვს გატაცებასთან, თუმცა საფასურის გადახდა ორივე შემთხვევაში მოითხოვება. ებრაული ზმნა, რომელიც „გამოსასყიდად“ გადმოითარგმნა, პირდაპირი მნიშვნელობით „გადახდას“ ნიშნავს. ცოდვის გამოსასყიდი ზუსტად სათანადო ოდენობით უნდა გადახდილიყო — ის ადამის სრულყოფილი სიცოცხლის შესაბამისი უნდა ყოფილიყო.

8. ა) რაში მდგომარეობს გამოხსნის პრინციპი? ბ) როგორ გვეხება ჩვენ, ცოდვილ ადამიანებს, ეს პრინციპი?

⁸ ეს ეთანხმება მოსეს რჯულში მოცემულ პრინციპს — პრინციპს გამოხსნის შესახებ. თუ ისრაელი გაღარიბდებოდა და არაისრაელს მონად მიეყიდებოდა, ნათესავს შეეძლო ამ მონაზე დადებული საფასურის გადახდა და მისი გამოხსნა (ანუ გამოსყიდვა) (ლევიანნი 25:47–49). ბიბლია ამბობს, რომ ჩვენ, არასრულყოფილი ადამიანები, „ცოდვის მონები“ ვართ (რომაელთა 6:6; 7:14, 25). რის საშუალებით შეიძლებოდა ჩვენი გამოხსნა? როგორც უკვე დავინახეთ, დაკარგული სრულყოფილი სიცოცხლის დასაბრუნებლად, არც მეტი და არც ნაკლები, სრულყოფილი სიცოცხლის გაღება მოითხოვებოდა.

9. რა იღონა იეჰოვამ ცოდვისგან კაცობრიობის გამოსასყიდად?

⁹ რა თქმა უნდა, ჩვენ, ადამიანები, არასრულყოფილები ვიბადებით. არც ერთი ჩვენგანი არ არის ადამის სწორი და არც ერთს არ შეუძლია იმ გამოსასყიდის გაღება, რომელსაც სამართლიანობა მოითხოვს. როგორც სტატიის დასაწყისში იყო მოხსენიებული, ჩვენ საშიში დაავადების მქონე ავადმყოფის მდგომარეობაში ვიმყოფებით და არა გვაქვს იმის სახსრები, რომ ოპერაციის საფასური გადავიხადოთ. განა მადლიერი არ ვიქნებოდით ამ დროს ვინმეს შუამდგომლობა რომ გაეწია და გადასახადი გადაეხადა? სწორედ ეს გააკეთა იეჰოვამ! მან ზომები მიიღო, რათა ერთხელ და სამუდამოდ გავეთავისუფლებინეთ ცოდვისგან. დიახ, ის მზად არის, მოგვცეს ის, რასაც თვითონ ვერასოდეს შევწვდებოდით. როგორ? ‘ღვთის მადლი, — წერდა პავლე, — მარადიული სიცოცხლეა ჩვენს უფალში, ქრისტე იესოში’ (რომაელთა 6:23). იოანემ იესო აღწერა როგორც „ღვთის კრავი, რომელიც იღებს წუთისოფლის ცოდვას“ (იოანე 1:29). ახლა კი ვნახოთ, თუ როგორ გამოიყენა იეჰოვამ თავისი საყვარელი ძე ამ გამოსასყიდის გადასახდელად.

‘შესაბამისი გამოსასყიდი’

10. როგორ შეეხო ‘თესლის’ შესახებ წინასწარმეტყველებები იოსებსა და მარიამს?

¹⁰ ედემის ბაღში მომხდარი შემთხვევისთანავე იეჰოვამ გამოაცხადა თავისი განზრახვა ‘თესლის’, ანუ შთამომავლის, შესახებ, რომელიც კაცობრიობას ცოდვისგან გამოისყიდდა (დაბადება 3:15). მთელი რიგი გამოცხადებების საშუალებით იეჰოვამ გამოკვეთა საგვარეულო შტო, რომლისგანაც თესლი წარმოიშობოდა. გარკვეული დროის შემდეგ ამ გამოცხადებებმა იოსებსა და მარიამზე მიუთითა, რომლებიც დანიშნულები იყვნენ და პალესტინაში ცხოვრობდნენ. სიზმარში იოსებს უფლის ანგელოზმა უთხრა, რომ მარიამი სულიწმიდით იყო დაორსულებული და ‘შობდა ძეს, რომლისთვის იესო უნდა დაერქმია, ვინაიდან ის იხსნიდა თავის ხალხს მათი ცოდვებისგან’ (მათე 1:20, 21).

11. ა) როგორ წარმართა იეჰოვამ ყველაფერი ისე, რომ მისი ძე სრულყოფილ ადამიანად დაბადებულიყო? ბ) რატომ შეეძლო იესოს „შესაბამისი გამოსასყიდის“ გაღება?

¹¹ ეს არავითარ შემთხვევაში არ იყო ჩვეულებრივი ორსულობა, ვინაიდან იესო განკაცებამდე ზეცაში არსებობდა (იგავნი 8:22–31; კოლასელთა 1:15). იეჰოვას სასწაულებრივი ძალით მისი სიცოცხლე მარიამის საშვილოსნოში იქნა გადანერგილი, რამაც შესაძლებელი გახადა, რომ ღვთის საყვარელი ძე ადამიანად დაბადებულიყო (იოანე 1:1–3, 14; ფილიპელთა 2:6, 7). იეჰოვამ ყველაფერი ისე გააკეთა, რომ იესო არ შებღალულა ადამის ცოდვით. ის სრულყოფილი დაიბადა. ამგვარად, იესო ფლობდა იმას, რაც ადამმა დაკარგა — სრულყოფილი ადამიანის სიცოცხლეს. ასე რომ, ის იყო ადამიანი, რომელსაც შეეძლო ცოდვის საფასურის გადახდა! და სწორედ ეს გააკეთა მან ახ. წ. 33 წლის 14 ნისანს. იმ ისტორიული მნიშვნელობის დღეს იესო არ შეეწინააღმდეგა თავის მტრებს, რომ მოეკლათ, და ამგვარად „შესაბამისი მსხვერპლი“ გაიღო (1 ტიმოთე 2:6, აქ).

სრულყოფილი ადამიანის სიცოცხლის ფასი

12. ა) აღწერეთ ის დიდი სხვაობა, რომელიც იესოსა და ადამის სიკვდილს შორის არსებობს. ბ) როგორ გახდა მორჩილი კაცობრიობისთვის იესო „მარადისობის მამა“?

¹² იესოსა და ადამის სიკვდილი ერთმანეთისგან განსხვავდებოდა; სწორედ ეს სხვაობა უსვამს ხაზს გამოსყიდვის ფასს. ადამმა სიკვდილი დაიმსახურა, რადგან ნებაყოფლობით აირჩია შემოქმედისადმი დაუმორჩილებლობა (დაბადება 2:16, 17). იესოს კი არაფრით დაუმსახურებია სიკვდილი, რადგან ‘ცოდვა არ ჩაუდენია’ (1 პეტრე 2:22). ამიტომ სიკვდილისას იესოს ჰქონდა რაღაც ძალიან ძვირფასი, რასაც ცოდვილი ადამი არ ფლობდა. ეს იყო სრულყოფილ ადამიანად ცხოვრების უფლება. ამგვარად, იესოს სიკვდილს გამოსასყიდი ფასი ჰქონდა. ზეცაში სულიერ ქმნილებად ამაღლებისას მან ამ მსხვერპლის ფასი იეჰოვას წარუდგინა (ებრაელთა 9:24). იესომ ასეთნაირად გამოიხსნა ცოდვილი კაცობრიობა, რითაც ახალი მამა გახდა და შეენაცვლა ადამს (1 კორინთელთა 15:45). იესოს მართლაც რომ საფუძვლიანად ეწოდება „მარადისობის მამა“ (ესაია 9:5). დაფიქრდით ამის მნიშვნელობაზე! ადამმა, ცოდვილმა მამამ, მთელ თავის შთამომავლობას სიკვდილი გადასცა. იესომ კი, სრულყოფილმა მამამ, საკუთარი სიცოცხლე გაიღო, რათა მორჩილი კაცობრიობისათვის მარადიული ცხოვრება მიეცა.

13. ა) აღწერეთ თუ როგორ გადაიხადა იესომ ადამის ვალი. ბ) რატომ არ ფარავს იესოს მსხვერპლი ადამისა და ევას ცოდვებს?

¹³ მაგრამ როგორ შეიძლება, რომ მხოლოდ ერთი ადამიანის სიკვდილმა მრავალთა ცოდვა გამოისყიდოს? (მათე 20:28). რამდენიმე წლის წინათ ჩვენი ჟურნალის ერთ სტატიაში გამოსყიდვა თვალსაჩინოდ იყო აღწერილი: „წარმოიდგინეთ ფაბრიკა, რომელშიც ასობით ადამიანი მუშაობს. დირექტორის უპატიოსნებამ ფაბრიკა გააკოტრა, რის გამოც ის დაიხურა. ასობით ადამიანი უმუშევარი რჩება და გასავალს ვერ უმკლავდება. მათი მეუღლეები, შვილები და მევალეები ზარალდებიან მხოლოდ ერთი კაცის უპატიოსნების გამო. შემდეგ გამოჩნდება მდიდარი კეთილისმყოფელი, იხდის კომპანიის ვალებს და ფაბრიკა კვლავ იწყებს მუშაობას. ამ ვალების გადახდა შვებას გვრის მრავალ მუშას, მათ ოჯახებსა და მევალეებს. მაგრამ სარგებლობს ამ კეთილდღეობით ფაბრიკის ყოფილი დირექტორი? არა. ის ციხეში ზის და არასოდეს დააბრუნებენ ძველ ადგილზე. მსგავსად ამისა, ადამის ვალის გადახდას მილიონობით მისი შთამომავლისთვის მოაქვს სარგებლობა, მაგრამ არა ადამისთვის“.

14, 15. რატომ შეიძლება ითქვას, რომ ადამმა და ევამ შეგნებულად შესცოდეს, და რით განსხვავდება ჩვენი და მათი მდგომარეობა?

¹⁴ ეს სამართლიანია. გაიხსენეთ, ადამმა და ევამ შეგნებულად შესცოდეს. მათ ღვთისადმი დაუმორჩილებლობა ირჩიეს. ჩვენ კი, პირიქით, ცოდვილები დავიბადეთ. ჩვენ არჩევანი არა გვქონია. ამიტომ, რაც უნდა ვეცადოთ, ყოველმხრივ უცოდველად მაინც ვერ მოვიქცევით (1 იოანე 1:8). ზოგჯერ შეიძლება თავს მოციქულ პავლესავით ვგრძნობდეთ: „კეთილის გაკეთება მსურს და ბოროტი გვერდით მიწევს. ვინაიდან შინაგანი ადამიანის მიხედვით მეამება ღვთის რჯული. მაგრამ ჩემს ასოებში მე ვხედავ სხვა რჯულს, რომელიც წინააღმდეგობას უწევს ჩემი გონების რჯულს და მხდის ჩემს ასოებში მყოფი ცოდვის რჯულის ტყვედ. უბადრუკი ადამიანი ვარ!“ (რომაელთა 7:21–24).

¹⁵ მაგრამ გამოსყიდვის საფუძველზე იმედიანად ვართ! იესო არის თესლი, რომლის მეშვეობითაც, როგორც ღმერთმა აღგვითქვა, „იკურთხებიან. . . ქვეყნიერნი“ (დაბადება 22:18; რომაელთა 8:20). იესოს მსხვერპლი მისადმი რწმენის გამომვლენებს ბრწყინვალე შესაძლებლობებისკენ უხსნის გზას. განვიხილოთ რამდენიმე მათგანი.

სარგებლობა, რომელიც ქრისტეს გამომსყიდველურ მსხვერპლს მოაქვს

16. რა სარგებლობა მოაქვს ახლა იესოს გამომსყიდველურ მსხვერპლს, მიუხედავად იმისა, რომ ცოდვილები ვართ?

¹⁶ იაკობი, რომელმაც ბიბლიის ერთ-ერთი წიგნი დაწერა, აღიარებს: „ჩვენ ყველანი ბევრს ვცოდავთ“ (იაკობი 3:2). მაგრამ ქრისტეს გამომსყიდველური მსხვერპლის საფუძველზე ცოდვები მოგვეტევება. იოანე წერს: „თუ ვინმე შესცოდავს, გვყავს შუამდგომელი მამის წინაშე, მართალი იესო ქრისტე. ის არის ჩვენი. . . ცოდვების მიმტევებელი“ (1 იოანე 2:1, 2). რა თქმა უნდა, დაუდევრად არ უნდა მოვეკიდოთ ცოდვას (იუდა 4; შეადარეთ 1 კორინთელთა 9:27). მაგრამ, თუ შევცოდავთ, შეგვიძლია იეჰოვას გადავუშალოთ გული და დარწმუნებული ვიყოთ, რომ ის ‘მზად არის პატიებისთვის’ (ფსალმუნი 86:5, აქ [85:5]; 129:3, 4; ესაია 1:18; 55:7; საქმეები 3:19). ამგვარად, გამოსყიდვა იმის საშუალებას გვაძლევს, რომ ღმერთს სუფთა სინდისით ვემსახუროთ. აგრეთვე შესაძლებლობას გვაძლევს, იესო ქრისტეს სახელით ლოცვით მივმართოთ მას (იოანე 14:13, 14; ებრაელთა 9:14).

17. რა კურთხევები მოგველის გამოსყიდვის საფუძველზე?

¹⁷ ქრისტეს გამომსყიდველური მსხვერპლი გზას ხსნის, რათა შესრულდეს ღვთის განზრახვა — მორჩილმა კაცობრიობამ მარადიულად იცხოვროს სამოთხეში დედამიწაზე (ფსალმუნი 36:29). პავლე წერდა: „ღვთის ყველა აღთქმანი მასში [იესოში] ჰო არის“ (2 კორინთელთა 1:20). მართალია, ჯერჯერობით სიკვდილი ‘სუფევს’ (რომაელთა 5:17). მაგრამ გამოსყიდვა ღმერთს იმის საფუძველს აძლევს, რომ მოსპოს ეს „უკანასკნელი მტერი“ (1 კორინთელთა 15:26; გამოცხადება 21:4). იესოს გამომსყიდველური მსხვერპლი მკვდრებზეც გავრცელდება. „მოდის ჟამი, — თქვა იესომ, — როდესაც ყველანი, ვინც სამარხებში არიან, მის [იესოს] ხმას მოისმენენ [და]. . . გამოვლენ“ (იოანე 5:28, 29; 1 კორინთელთა 15:20–22).

18. რა ტრაგიკული გავლენა იქონია ცოდვამ ადამიანებზე და როგორ შეიცვლება ყოველივე ეს ღვთის ახალ ქვეყნიერებაში?

¹⁸ წარმოიდგინეთ, რა საუცხოო იქნება სიცოცხლე, ისეთი სიცოცხლე, რომელიც თავიდან იყო ჩაფიქრებული — ყოველგვარი იმ საწუხარის გარეშე, რომლებიც დღემდე გვტანჯავს. ცოდვა არა მარტო ღმერთთან ურთიერთობას გვიფუჭებს, არამედ გვიზიანებს გონებას, გულსა და სხეულსაც. მაგრამ ბიბლია აღგვითქვამს, რომ ღვთის ახალ ქვეყნიერებაში „არ იტყვის მცხოვრები: ავად ვარო“. დიახ, კაცობრიობას აღარ შეაწუხებს ფიზიკური და ემოციური დაავადებები. რატომ? ესაია იძლევა პასუხს: „ხალხს, მასში დამკვიდრებულს, მიეტევება დანაშაული“ (ესაია 33:24).

გამოსყიდვა — სიყვარულის გამოვლინება

19. როგორ უნდა მივიღოთ თითოეულმა ჩვენგანმა ქრისტეს გამომსყიდველურ მსხვერპლი?

¹⁹ სიყვარულმა იეჰოვა თავისი საყვარელი ძის გამოგზავნისკენ აღძრა (1 იოანე 4:9; რომაელთა 5:8). თავის მხრივ, იესო სიყვარულმა აღძრა, რომ „ეგემა სიკვდილი ყველას გულისთვის“ (ებრაელთა 2:9; იოანე 15:13). პავლეს ჰქონდა საფუძველი, დაეწერა: „ქრისტეს სიყვარულით ვართ მოცულნი. . . ქრისტე კი ყველასთვის მოკვდა, რათა ცოცხლებმა თავიანთთვის კი აღარ იცოცხლონ, არამედ იმისთვის, ვინც მათთვის მოკვდა და აღდგა“ (2 კორინთელთა 5:14, 15). თუ იესოს მოქმედებას ვაფასებთ, შესაბამისად მოვიქცევით კიდეც. გამოსყიდვა ხომ მკვდრეთით აღდგომის გზას გვიხსნის! ფაქტია, რომ ჩვენი მოქმედებებით არ უნდა უგულებელვყოთ იესოს მსხვერპლის დიდი მნიშვნელობა (ებრაელთა 10:29).

20. მოიყვანეთ რამდენიმე შემთხვევა, რომელთა დროსაც იესოს „სიტყვას“ ვიცავთ.

²⁰ მაშ, როგორ შეიძლება გამოსყიდვისთვის მთელი გულით მადლიერების გამოხატვა? შეპყრობამდე ცოტა ხნით ადრე იესომ თქვა: „ვისაც ვუყვარვარ, ის ჩემს სიტყვას დაიცავს“ (იოანე 14:23). იესო ‘სიტყვაში’ იმ მითითებასაც გულისხმობდა, რომ მთელი ენთუზიაზმით მიგვეღო მონაწილეობა შემდეგი დავალების შესრულებაში: „წადით და მოიმოწაფეთ ყველა ხალხი, მონათლეთ ისინი“ (მათე 28:19). მისადმი მორჩილება ჩვენგან სულიერი ძმებისადმი სიყვარულის გამოვლენასაც მოითხოვს (იოანე 13:34, 35).

21. რატომ უნდა დავესწროთ გახსენების საღამოს, რომელიც 1 აპრილს ჩატარდება?

²¹ გამოსყიდვისთვის მადლიერების გამოვლენის ერთ-ერთი საუკეთესო საშუალება ქრისტეს სიკვდილის გახსენების საღამოზე დასწრებაა. ეს საღამო წელს 1 აპრილს ჩატარდებაa. ესეც იესოს ‘სიტყვის’ ნაწილია, რადგან ამ დღესასწაულის შემოღებისას იესომ თავის მიმდევრებს უთხრა: „ეს გააკეთეთ ჩემს მოსაგონებლად“ (ლუკა 22:19). ამ უმნიშვნელოვანეს საღამოზე დასწრებითა და ქრისტეს ყველა მითითების გულისყურით მოსმენით იმის მტკიცე რწმენას გამოვავლენთ, რომ იესოს გამომსყიდველური მსხვერპლი ხსნისთვის ღვთის მიერ არჩეული გზაა. მართლაც, „სხვაში არავისში არ არსებობს ხსნა“ (საქმეები 4:12).

[სქოლიო]

შეგიძლიათ გაიხსენოთ?

◻ რატომ არ შეუძლიათ ადამიანებს ცოდვილი მდგომარეობიდან დასახსნელად გამოსასყიდის გაღება?

◻ რა მხრივ არის იესო „შესაბამისი გამოსასყიდი“?

◻ როგორ გამოიყენა იესომ სრულყოფილ ადამიანად ცხოვრების უფლება ჩვენს ასარგებლოდ?

◻ რა კურთხევები მოაქვს კაცობრიობისთვის ქრისტეს გამომსყიდველურ მსხვერპლს?

[სურათი 15 გვერდზე]

მხოლოდ სრულყოფილ ადამიანს — ადამის სწორს — შეეძლო სამართლიანობის სასწორის თეფშების გაწონასწორება.

[სურათი 16 გვერდზე]

რადგან იესოს ჰქონდა უფლება, ეცხოვრა, როგორც სრულყოფილ ადამიანს, მის სიკვდილს გამოსასყიდი ფასი ჰქონდა.