სქოლიო

a როცა ღვთისმოშიშმა იობმა შვილები და ქონება დაკარგა, „არ შეუცოდავს . . . და არ დაუდანაშაულებია ღმერთი“ (იობ. 1:22; 2:10). მაგრამ, როცა ვაიმეგობრებმა დაადანაშაულეს, მან დაუფიქრებლად დაიწყო ლაპარაკი. იმ მომენტში მისთვის უმთავრესი ღვთის სახელის განწმენდა კი არა, საკუთარი რეპუტაციის დაცვა გახდა (იობ. 6:3; 13:4, 5; 32:2; 34:5).