ადვილია იეჰოვას მსახურება? ~ დიდებულ მასწავლებელს არ უთქვამს, რომ ეს ადვილი იქნებოდა. სიკვდილის წინა ღამეს იესომ მოციქულებს უთხრა: „თუ ქვეყნიერებას სძულხართ, იცით, რომ თქვენზე ადრე მე შემიძულა“ (იოანე 15:18).

ერთხელ პეტრე იკვეხნიდა, რომ არასოდეს მიატოვებდა იესოს, მაგრამ იესომ უთხრა, რომ იმ ღამესვე სამჯერ უარყოფდა. ეს ასეც მოხდა! (მათე 26:31—35, 69—75). რატომ უარყო პეტრემ იესო? ~ იმიტომ, რომ პეტრეს შეეშინდა. იგივე დაემართათ სხვა მოციქულებსაც.

იცი, რატომ შეეშინდათ მოციქულებს? ~ იმიტომ, რომ მათ არ გააკეთეს ის, რაც ძალიან მნიშვნელოვანი იყო. ის, რაც მათ გამორჩათ მხედველობიდან, ჩვენთვისაც მნიშვნელოვანია, რადგან დაგვეხმარება, ვემსახუროთ იეჰოვას იმისდა მიუხედავად, თუ სხვები რას გვეტყვიან ან გაგვიკეთებენ. სანამ გავიგებდეთ, რა არის ეს, საჭიროა გავიგოთ, რა მოხდა იმ უკანასკნელ საღამოს, რომელიც იესომ მოციქულებთან გაატარა.

მათ პასექის დღესასწაული აღნიშნეს. პასექი იყო განსაკუთრებული ვახშამი, რომელიც ყოველ წელს უნდა მოემზადებინათ. ის ხალხს ეგვიპტის მონობიდან გათავისუფლებას შეახსენებდა. იმავე საღამოს იესომ სხვა განსაკუთრებული ვახშამი დააწესა. ერთ-ერთი შემდგომი თავიდან გავიგებთ, როგორ გვეხმარება ეს ვახშამი, რომ გვახსოვდეს იესო. ვახშმის შემდეგ იესომ გაამხნევა მოციქულები, შემდეგ კი გეთსემანეს ბაღში წაიყვანა. ეს მათი საყვარელი ადგილი იყო, სადაც ხშირად დადიოდნენ.

იესო განმარტოვდა და ლოცვა დაიწყო. მან პეტრეს, იაკობსა და იოანესაც სთხოვა, ელოცათ. მაგრამ მათ ჩაეძინათ. იესო სამჯერ განმარტოვდა სალოცავად და ყოველი დაბრუნებისას მათ მძინარეებს ნახულობდა (მათე 26:36—47). იცი, რატომ უნდა ეფხიზლათ და ელოცათ მოციქულებს? ~ მოდი გავიგოთ.

იმ საღამოს იუდა ისკარიოტელი პასექს იესოსთან და სხვა მოციქულებთან ერთად აღნიშნავდა. როგორც გახსოვს, იუდა ქურდი იყო. ახლა მან იესოს გაცემა ჩაიფიქრა. მან იცოდა, სად იკრიბებოდნენ გეთსემანეს ბაღში იესო და მისი მოციქულები. ამიტომ, იქ ჯარისკაცები მიიყვანა, რათა იესო დაეპატიმრებინათ. როცა ისინი მივიდნენ, იესომ ჰკითხა: „ვის ეძებთ?“

ჯარისკაცებმა უპასუხეს: „იესოს“. იესოს არ შეეშინდა, ამიტომ თქვა: „მე ვარ“. ჯარისკაცები იმდენად გაოცდნენ იესოს გამბედაობით, რომ უკან გაიწიეს და მიწაზე დაეცნენ. შემდეგ იესომ მათ უთხრა: ‘თუ მე მეძებთ, ჩემი მოციქულები გაუშვით’ (იოანე 18:1—9).

ჯარისკაცებმა იესო შეიპყრეს და ხელები შეუკრეს, მოციქულებს კი შეეშინდათ და გაიქცნენ. მაგრამ პეტრეს და იოანეს უნდოდათ გაეგოთ, რა მოხდებოდა. ამიტომ, მოშორებით მიჰყვებოდნენ იესოს. იესო მღვდელმთავარ კაიაფას სახლში მიიყვანეს. რადგან იოანე მღვდელმთავრის ნაცნობი იყო, დარაჯმა მას და პეტრეს ეზოში შესვლის ნება დართო.

კაიაფას სახლში უკვე შეკრებილიყვნენ მღვდლები სასამართლოს მოსაწყობად. მათ უნდოდათ, რომ იესო სიკვდილით დაესაჯათ. ამიტომ, მოიყვანეს მოწმეები, რომლებმაც ცილი დასწამეს იესოს. ხალხი კი მუშტებს ურტყამდა და სილას აწნავდა მას. იმ დროს, როცა იქ ასეთი ამბავი იყო, პეტრე ეზოში იჯდა მოახლეებთან.

დარაჯმა — მოახლე გოგონამ, რომელმაც პეტრესა და იოანეს ეზოში შესვლის ნება დართო, იცნო პეტრე და უთხრა: ‘შენც იესოსთან იყავი! ’ პეტრემ უარყო, რომ იცნობდა იესოს. ცოტა ხნის შემდეგ სხვა გოგონამ შენიშნა პეტრე და იქ მყოფებს უთხრა: ‘ეს კაცი იესოსთან იყო’. პეტრემ კვლავ უარყო. მოგვიანებით რამდენიმე კაცმა დაინახა პეტრე და უთხრეს: „შენ მართლა ერთი იმათგანი ხარ“. პეტრემ მესამედ უარყო: „არ ვიცნობ მაგ კაცს!“ მან დაიფიცა კიდეც, რომ სიმართლეს ამბობდა; ამ დროს იესო შემობრუნდა და პეტრეს გადახედა (მათე 26:57—75; ლუკა 22:54—62; იოანე 18:15—27).

იცი, რატომ იცრუა პეტრემ? ~ მას შეეშინდა. რატომ შეეშინდა პეტრეს? რა არ გააკეთა მან, რაც გამბედაობის მოკრებაში დაეხმარებოდა? აბა დაფიქრდი. რა გააკეთა იესომ, გამბედაობა რომ ჰქონოდა? ~ ის ლოცულობდა; ღმერთმა კი მას გამბედაობა შეჰმატა. გახსოვს, იესომ სამჯერ უთხრა პეტრეს, ეფხიზლა და ელოცა. მაგრამ რა მოხდა? ~

პეტრეს სამჯერვე ჩაეძინა. ის არ ლოცულობდა და არ ფხიზლობდა. ამიტომ, როდესაც იესო შეიპყრეს, პეტრე მზად არ იყო ამისთვის. მოგვიანებით, როცა იესო სასამართლოში სცემეს და სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანეს, პეტრე შიშმა შეიპყრო. გახსოვს, რამდენიმე საათის წინ რა უთხრა იესომ თავის მოციქულებს? ~ მან გააფრთხილა ისინი: ‘თუ მე შემიძულა ქვეყნიერებამ, თქვენც შეგიძულებთ’.

ახლა წარმოვიდგინოთ, რომ პეტრეს მსგავს სიტუაციაში ვართ. ვთქვათ საკლასო ოთახში ხარ და თანაკლასელები ცუდად ლაპარაკობენ იმათზე, ვინც დაბადების დღეებს არ აღნიშნავს ან შობას არ ზეიმობს. ამ დროს ვინმე რომ შემობრუნდეს და გკითხოს: „მართალია, რომ შენ დაბადების დღეებზე არ დადიხარ?“ ან სხვებმა გითხრან: „გავიგეთ, რომ შობას არ ზეიმობ!“ შეგეშინდებოდა სიმართლის თქმის? ~ პეტრეს მსგავსად ტყუილის თქმას ხომ არ ეცდებოდი? ~

მოგვიანებით პეტრემ ძალიან ინანა, რომ უარყო იესო. როცა მიხვდა, რა გააკეთა, გარეთ გავიდა და ატირდა. დიახ, ის დაუბრუნდა იესოს (ლუკა 22:32). აბა დაფიქრდი, რა დაგვეხმარება, რომ შიშის გამო ისეთი რამ არ ვთქვათ, რაც პეტრემ თქვა? ~ გახსოვდეს, პეტრემ არ ილოცა და სიფხიზლე არ შეინარჩუნა. მაშ, რა არის საჭირო იმისათვის, რომ დიდებული მასწავლებლის მიმდევრები ვიყოთ? ~

რა თქმა უნდა, დახმარებისთვის იეჰოვას უნდა მივმართოთ ლოცვით. როცა იესო ლოცულობდა, იცი, რა გააკეთა ღმერთმა? ~ განსამტკიცებლად იესოს ანგელოზი გამოუგზავნა (ლუკა 22:43). შეუძლიათ ღვთის ანგელოზებს ჩვენი დახმარება? ~ ბიბლიაში ნათქვამია: „დაიბანაკებს ანგელოზი უფლისა მის მოშიშთა ირგვლივ და გადაარჩენს მათ“ (ფსალმუნები 33:8). ღმერთი რომ დაგვეხმაროს, მარტო ლოცვა არ არის საკმარისი. იცი, კიდევ რა არის საჭირო? ~ იესომ თავის მიმდევრებს უთხრა, ეფხიზლათ. შენი აზრით, როგორ შევძლებთ სიფხიზლის შენარჩუნებას? ~

საჭიროა, ყურადღებით მოვისმინოთ ის, რასაც ქრისტიანულ შეხვედრებზე ამბობენ. ასევე ყურადღება უნდა მივაქციოთ იმას, რასაც ბიბლიაში ვკითხულობთ. ამ ყველაფერთან ერთად საჭიროა, რეგულარულად ვილოცოთ და იეჰოვას დახმარება ვთხოვოთ მისდამი მსახურებაში. თუ ამას გავაკეთებთ, დავძლევთ შიშს და ძალიან გავიხარებთ დიდებულ მასწავლებელსა და მის მამაზე სხვებთან საუბრით.

ყოფილხარ როდისმე მოწყენილი ან გიგრძნია მარტოობა? ~ გიფიქრია, ნეტავი ვინმეს თუ ვუყვარვარო? ~ ზოგ ბავშვს უფიქრია ასე. მაგრამ ღმერთი გვეუბნება: „მე არ დაგივიწყებ შენ!“ (ესაია 49:15). განა შესანიშნავი არ არის ამაზე ფიქრი? ~ დიახ, იეჰოვას მართლა ძალიან ვუყვარვართ!

ბიბლიის ერთმა დამწერმა თქვა: „დამაგდო ჩემმა დედ-მამამ; ხოლო უფალი მიმიღებს მე“ (ფსალმუნები 26:10). ჩვენთვის ამის ცოდნა ნამდვილად დიდი ნუგეშია, არა? ~ დიახ, იეჰოვა გვეუბნება: ‘ნუ გეშინია, რადგან მე შენთან ვარ ... მე დაგეხმარები’ (ესაია 41:10).

ხანდახან იეჰოვა უშვებს, რომ სატანამ პრობლემები შეგვიქმნას. იეჰოვა სატანას იმის ნებასაც კი აძლევს, რომ გამოსცადოს ღვთის მსახურები. ერთხელ ეშმაკმა ისე დატანჯა იესო, რომ მან იეჰოვას შეჰღაღადა: „ჩემო ღმერთო, ჩემო ღმერთო, რატომ მიმატოვე?“ (მათე 27:46). თუმცა იესო იტანჯებოდა, მან იცოდა, რომ იეჰოვას უყვარდა ის (იოანე 10:17). იესომ ისიც იცოდა, რომ ღმერთმა დართო ნება სატანას, გამოეცადა ღვთის მსახურები და მათთვის ცხოვრება გაერთულებინა. სხვა თავიდან გავიგებთ, რატომ მისცა ღმერთმა სატანას ამის ნება.

პატარებს ხშირად ეშინიათ. მაგალითად, როდისმე დაკარგულხარ? ~ შეგეშინდა? ~ ბევრ ბავშვს შეეშინდებოდა. ერთხელ დიდებულმა მასწავლებელმა ამბავი მოჰყვა, რომ ვიღაც დაიკარგა; მაგრამ ეს ამბავი დაკარგულ ბავშვზე კი არ იყო, არამედ ცხვარზე.

რაღაცით შენც ჰგავხარ ცხვარს. რით? ცხვარი უმწეო და სუსტი ცხოველია. მას ყოველთვის ვიღაცა უნდა უვლიდეს და იცავდეს. კაცს, რომელიც ცხვარს უვლის, მწყემსი ჰქვია.

ამ იგავში იესო მოგვითხრობს მწყემსზე, რომელსაც ასი ცხვარი ჰყავდა. ერთხელაც ერთი ცხვარი დაიკარგა. მას ალბათ აინტერესებდა, რა ხდებოდა იმ გორაკის იქით და ფარას ჩამორჩა. შეგიძლია წარმოიდგინო, რას იგრძნობდა ის, როცა მიმოიხედავდა და დაინახავდა, რომ სრულიად მარტო იყო? ~

რას გააკეთებდა მწყემსი, როდესაც აღმოაჩენდა, რომ ფარას ერთი ცხვარი აკლდა? ნუთუ არ იდარდებდა და იტყოდა: „ჩემი ბრალი სულაც არა არის, ცხვარი რომ დაიკარგა“? თუ დანარჩენ 99 ცხვარს უსაფრთხო ადგილას დატოვებდა და დაკარგულის საძებრად გაეშურებოდა? ღირდა კი ერთი ცხვრისთვის ასე შეწუხება? ~ შენ რომ დაკარგული ცხვრის ადგილას ყოფილიყავი, გენდომებოდა, მწყემსს მოეძებნე? ~

მწყემსს ძალიან უყვარს თავისი ცხვრები, მათ შორის ის დაკარგულიც. ამიტომ, ის დაკარგულის მოსაძებნად მიდის. წარმოიდგინე, როგორ გაიხარებდა დაკარგული ცხვარი, როდესაც მწყემსს დაინახავდა! იესომ თქვა, რომ მწემსსაც ძალიან გაუხარდებოდა მისი პოვნა. ის ერთი ცხვრის პოვნით უფრო გაიხარებდა, ვიდრე იმით, რომ მის გარდა, კიდევ 99 ჰყავდა. ვის შევადარებდით ასეთ მწყემსს? ვინ ზრუნავს ჩვენზე ისე, როგორც ის მწყემსი ზრუნავდა თავის ცხვარზე? ~ იესომ თქვა, რომ მისი ზეციერი მამა. მისი მამა კი იეჰოვაა.

იეჰოვა ღმერთი თავისი ხალხის დიდებული მწყემსია. მას უყვარს თავისი მსახურები, მათ შორის შენისთანა პატარებიც. მას არ უნდა, რომ ვიღაცამ ან რაღაცამ ზიანი მოგვაყენოს. ნამდვილად მანუგეშებელია იმის ცოდნა, რომ ღმერთი ასე ძალიან ზრუნავს ჩვენზე! (მათე 18:12—14).

ნამდვილად გწამს იეჰოვა ღმერთი? ~ არის ის შენთვის რეალური პიროვნება? ~ მართალია, ჩვენ არ შეგვიძლია იეჰოვას დანახვა, რადგან ის სულია. მისი სხეული ჩვენი თვალისთვის უხილავია, თუმცა ის რეალური პიროვნებაა. ის გვხედავს ჩვენ. მან იცის, როდის გვჭირდება დახმარება. ჩვენ შეგვიძლია ვესაუბროთ მას ლოცვებში, ზუსტად ისე, როგორც რომელიმე ადამიანთან ვსაუბრობთ. იეჰოვას უნდა, რომ მას ვესაუბრებოდეთ.

მაშ, რა უნდა გააკეთო, თუ მოწყენილი ხარ ან მარტოობას გრძნობ? ~ ელაპარაკე იეჰოვას. დაუახლოვდი მას. ის განუგეშებს და დაგეხმარება. გახსოვდეს, რომ იეჰოვას უყვარხარ მაშინაც კი, როცა გგონია, რომ არავის სჭირდები. მოდი გადავშალოთ ბიბლია და წავიკითხოთ 22-ე ფსალმუნი. ეს ფსალმუნი ასე იწყება: „უფალი ჩემი მწყემსია, არაფერი არ მომაკლდება. ხასხასა მოლზე დამასვენებს და წყნარ წყლებზე წამიძღვება მე“.

ყურადღება მიაქციე, რას ამბობს ამ ფსალმუნის დამწერი მეოთხე მუხლში: „შავეთის ველზეც რომ ვიარო, ბოროტებისა არ მეშინია, რადგან შენა ხარ ჩემთან; მანუგეშებენ შენი კვერთხი და შენი საყრდენი“. აი რას გრძნობს ხალხი, ვისი ღმერთიც იეჰოვაა. ისინი ნუგეშს პოულობენ, როდესაც გასაჭირში არიან. ამას შენც გრძნობ? ~

როგორც მოსიყვარულე მწყემსი ზრუნავს თავის ფარაზე, იეჰოვაც ასევე ზრუნავს თავის ხალხზე. ის მათ სწორ გზებს უჩვენებს და ისინიც სიხარულით მიჰყვებიან მას. მაშინაც კი, როდესაც გარშემო შფოთი და არეულობაა, მათ არ ეშინიათ. მწყემსი კომბალს იყენებს, რომ ცხვარი ნადირისგან დაიცვას. ბიბლიაში ნათქვამია, როგორ იცავდა მწყემსი დავითი თავის ცხვარს ლომისა და დათვისგან (1 მეფეთა 17:34—36). ღვთის ხალხმა იცის, რომ იეჰოვა დაიცავს მათ. ისინი თავს უსაფრთხოდ გრძნობენ, რადგან იეჰოვაა მათ გვერდით.

იეჰოვას ნამდვილად უყვარს თავისი ცხვარი და სათუთად ზრუნავს მათზე. ბიბლია ამბობს: ‘როგორც მწყემსი, ისე წაუძღვება თავის ცხვარს. თავისი მკლავებით მოაგროვებს ბატკნებს და მზრუნველობას გაუწევს’ (ესაია 40:11).

განა არ გახარებს, რომ იეჰოვა ასეთია? ~ გინდა შენც იყო მისი ცხვარი? ~ ცხვარი უსმენს თავისი მწყემსის ხმას და ცდილობს, მწყემსს არ ჩამორჩეს. შენ თუ უსმენ იეჰოვას? ~ ხარ მასთან ახლოს? ~ მაშინ, არასოდეს არაფრის შეგეშინდება. იეჰოვა ყოველთვის შენთან იქნება.