-
„მივიღეთ ერთსულოვანი გადაწყვეტილება“საგულდაგულოდ იქადაგეთ ღვთის სამეფოზე
-
-
ᲗᲐᲕᲘ 14
„მივიღეთ ერთსულოვანი გადაწყვეტილება“
როგორ მიიღო ხელმძღვანელმა საბჭომ გადაწყვეტილება და რა მოჰყვა ამას შედეგად?
1, 2. ა) რა მნიშვნელოვან კითხვებზე უნდა გაეცა პასუხი პირველი საუკუნის ხელმძღვანელ საბჭოს? ბ) რა დაეხმარა მათ სწორი დასკვნის გაკეთებაში?
ᲛᲝᲚᲝᲓᲘᲜᲘᲡᲒᲐᲜ ყველას სუნთქვა ეკვრის. იერუსალიმში შეკრებილი მოციქულები და უხუცესები გრძნობენ, რომ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღების დრო დადგა. წინადაცვეთის საკითხმა სხვა არანაკლებ მნიშვნელოვანი კითხვები წამოჭრა: უნდა დაიცვან ქრისტიანებმა მოსეს კანონი? უნდა არსებობდეს განსხვავება იუდეველ და უცხოტომელ ქრისტიანებს შორის?
2 ხელმძღვანელმა ძმებმა უკვე ბევრი რამ განიხილეს. ისინი დაფიქრდნენ ღვთის წინასწარმეტყველურ სიტყვასა და თვითმხილველთა ნაამბობზე, რაც იეჰოვას მხარდაჭერაზე მოწმობდა. ყველამ თქვა თავისი სათქმელი; ახლა კი წინადაცვეთის საკითხთან დაკავშირებულ ფაქტებს ერთ დასკვნამდე მიჰყავს ისინი. იეჰოვას სულის ხელმძღვანელობა აშკარაა. მაგრამ მიჰყვებიან ისინი ამ ხელმძღვანელობას?
3. რატომ გვმართებს „საქმეების“ წიგნის ამ ეპიზოდის განხილვა?
3 მოციქულებსა და უხუცესებს წმინდა სულის ხელმძღვანელობის მორჩილებისთვის რწმენა და გაბედულება მოეთხოვებოდათ. მოსალოდნელი იყო, რომ იუდეველ რელიგიურ წინამძღოლებს სულ უფრო შესძულებოდათ ქრისტიანები; ისინი კი, რომლებსაც სურდათ, ყველა მოსეს კანონს დამორჩილებოდა, მოციქულებსა და უხუცესებს წინააღმდეგობას გაუწევდნენ. რას გააკეთებდა ხელმძღვანელი საბჭო? ამ თავის განხილვისას დავინახავთ, როგორ მიიღო გადაწყვეტილება, და როგორ ჰბაძავს იეჰოვას მოწმეების დღევანდელი ხელმძღვანელი საბჭო მის მაგალითს. ჩვენც ამ მაგალითს უნდა მივყვეთ, როცა ქრისტიანული ცხოვრების გზაზე გადაწყვეტილებებისა და სირთულეების წინაშე ვდგებით.
„ამას წინასწარმეტყველთა შემდეგი სიტყვებიც ადასტურებს“ (საქმეები 15:13—21)
4, 5. რომელი წინასწარმეტყველის სიტყვებს ციტირებდა იაკობი მსჯელობისას?
4 ლაპარაკი მოწაფე იაკობმა,a იესოს ნახევარძმამ დაიწყო. როგორც ჩანს, შეხვედრას ის უძღვებოდა. მან ხელმძღვანელი საბჭოს ყველა წევრის სათქმელი თქვა: „სიმონმა ყველაფერი გვიამბო, თუ როგორ მოხედა ღმერთმა პირველად უცხოტომელებს და როგორ გამოარჩია მათგან ხალხი, რომ მისი სახელი ეტარებინათ. ამას წინასწარმეტყველთა შემდეგი სიტყვებიც ადასტურებს“ (საქ. 15:14, 15).
5 სიმონის, იგივე სიმონ-პეტრეს, სიტყვამ და ბარნაბასა და პავლეს მოყვანილმა შემთხვევებმა, შესაძლოა იაკობს ის ბიბლიური მუხლები გაახსენა, რომლებიც განსახილველ საკითხს ჰფენდა ნათელს (იოან. 14:26). იაკობმა ჯერ თქვა, რომ პეტრეს ნათქვამს წინასწარმეტყველთა სიტყვები ადასტურებდა, მერე კი ამოსის 9:11, 12 მუხლები მოიყვანა. ეს წიგნი ებრაული წერილების იმ ნაწილს ეკუთვნოდა, რომელსაც „წინასწარმეტყველთა წიგნებს“ უწოდებდნენ (მათ. 22:40; საქ. 15:16—18). ალბათ შენიშნეთ, რომ იაკობის ციტირებული სიტყვები განსხვავდებოდა იმისგან, რაც დღეს „ამოსის“ წიგნშია ჩაწერილი. იაკობი, როგორც ჩანს, სეპტუაგინტიდან, ებრაული წერილების ბერძნული თარგმანიდან, ციტირებდა.
6. როგორ ჰფენდა ნათელს წმინდა წერილები განსახილველ საკითხს?
6 იეჰოვამ ამოსის პირით იწინასწარმეტყველა, რომ დადგებოდა დრო, როცა ღმერთი აღმართავდა „დავითის დაცემულ კარავს“, ანუ დავითის შთამომავალს მისცემდა მეფობას და დაამყარებდა მესიის სამეფოს (ეზეკ. 21:26, 27). ნიშნავდა ეს იმას, რომ იეჰოვა ებრაელ ერთან განსაკუთრებულ ურთიერთობას აღადგენდა? არა. წინასწარმეტყველების თანახმად უცხოტომელები ღვთის სახელით იწოდებოდნენ. ალბათ, გახსოვთ სულ ცოტა ხნით ადრე ნათქვამი პეტრეს სიტყვები: „ჩვენ [იუდეველ ქრისტიანებსა] და მათ [უცხოტომელ მორწმუნეებს] შორის [ღმერთს] არანაირი განსხვავება არ გაუკეთებია და მათი გულები მათივე რწმენის გამო განწმინდა“ (საქ. 15:9). ამგვარად, როგორც იუდეველებს, ისე უცხოტომელებს შესაძლებლობა ჰქონდათ, გამხდარიყვნენ ღვთის სამეფოს მემკვიდრეები (რომ. 8:17; ეფეს. 2:17—19). არც ერთი ღვთივშთაგონებული წინასწარმეტყველება არ მიანიშნებდა იმაზე, რომ სამეფოს მემკვიდრეობის მისაღებად უცხოტომელი მორწმუნეები წინადაცვეთილები და პროზელიტები უნდა გამხდარიყვნენ.
7, 8. ა) რა თქვა იაკობმა? ბ) როგორ უნდა გავიგოთ მისი სიტყვები?
7 წმინდა წერილებისა და დამაჯერებელი არგუმენტების საფუძველზე იაკობმა იქ შეკრებილ მოციქულებსა და უხუცესებს შესთავაზა: „მე ვფიქრობ, არ გავუძნელოთ უცხოტომელებს ღვთისკენ მოქცევა; მხოლოდ ის მივწეროთ, რომ მოერიდონ კერპთშენაწირს, უზნეობას, დამხრჩვალსა და სისხლს. მოსეს სიტყვებს ხალხი ხომ ისედაც ძველი დროიდან ქადაგებს ყველა ქალაქში და ყოველ შაბათს ხმამაღლა კითხულობს სინაგოგებში“ (საქ. 15:19—21).
8 ზემოთ აღვნიშნეთ, რომ, როგორც ჩანს, შეხვედრას იაკობი უძღვებოდა; ამის გათვალისწინებით, იმაზე მეტი ხომ არ აიღო იაკობმა თავის თავზე, ვიდრე უფლება ჰქონდა და დამოუკიდებლად ხომ არ მიიღო გადაწყვეტილება? არა, მან თქვა, ვფიქრობო, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ ის არ ცდილობდა, სხვების მაგივრად გადაეწყვიტა რამე; იაკობმა უბრალოდ აზრი გამოთქვა მოსმენილი არგუმენტებისა და წმინდა წერილებიდან გამომდინარე, როგორ შეიძლებოდა მოქცეულიყვნენ.
9. რა მოჰყვებოდა შედეგად იაკობის წინადადების გათვალისწინებას?
9 გონივრული იყო იაკობის აზრი? აშკარაა, რომ კი, რადგან მისი წინადადება მოიწონეს მოციქულებმა და უხუცესებმა. რა მოჰყვებოდა შედეგად ამ წინადადების გათვალისწინებას? ერთი მხრივ, უცხოტომელ ქრისტიანებს არ გაუძნელდებოდათ ღვთის მსახურება, რადგან მათგან მოსეს კანონის შესრულებას არ მოითხოვდნენ (საქ. 15:19). მეორე მხრივ, გადაწყვეტილება იმ იუდეველი ქრისტიანების სინდისსაც ითვალისწინებდა, რომლებიც წლების მანძილზე სინაგოგებში ყოველ შაბათს კითხულობდნენ მოსეს სიტყვებს (საქ. 15:21).b იაკობის წინადადების გათვალისწინება განამტკიცებდა იუდეველ და უცხოტომელ ქრისტიანთა ურთიერთობას. რაც ყველაზე მთავარია, ეს გადაწყვეტილება იეჰოვას ნებასთან იქნებოდა შეთანხმებული. მართლაც, არაჩვეულებრივად გადაიჭრებოდა პრობლემა, რომელიც ღვთის ხალხის ერთიანობასა და სულიერ კეთილდღეობას უქმნიდა საფრთხეს! რა შესანიშნავი მაგალითია დღევანდელი ქრისტიანული კრებისთვის!
ალბერტ შრედერი მოხსენებას კითხულობს 1998 წლის საერთაშორისო კონგრესზე.
10. როგორ მიჰყვება დღეს ხელმძღვანელი საბჭო პირველი საუკუნის ხელმძღვანელი საბჭოს მაგალითს?
10 როგორც წინა თავიდან დავინახეთ, პირველი საუკუნის ხელმძღვანელი საბჭოს მსგავსად დღესაც იეჰოვას მოწმეთა ხელმძღვანელი საბჭოc ყველა საკითხში სამყაროს უზენაეს მმართველს, იეჰოვას, და კრების თავს, იესო ქრისტეს, მიმართავს ხელმძღვანელობისთვის (1 კორ. 11:3). ის, თუ როგორ აკეთებენ ამას კარგად ჩანს ალბერტ შრედერის სიტყვებიდან, რომელიც ხელმძღვანელ საბჭოში მსახურობდა 1974 წლიდან თავისი მიწიერი ცხოვრების დასრულებამდე, 2006 წლის მარტამდე. მან თქვა: „ხელმძღვანელი საბჭო ყოველ ოთხშაბათს იკრიბება და შეხვედრის დასაწყისში ლოცვით იეჰოვას წმინდა სულის ხელმძღვანელობას სთხოვს. ყველაფერი კეთდება იმისათვის, რომ ყველა საკითხი და ყველა გადაწყვეტილება ღვთის სიტყვასთან, ბიბლიასთან, იყოს შეთანხმებული“. მილტონ ჰენშელმა, რომელიც დიდხანს მსახურობდა ხელმძღვანელ საბჭოში და რომელმაც 2003 წლის მარტში დაასრულა მიწიერი ცხოვრება, „საგუშაგო კოშკის“ ბიბლიური სკოლა „გალაადის“ 101-ე კლასის კურსდამთავრებულებს ერთი მნიშვნელოვანი კითხვა დაუსვა: „არსებობს დედამიწაზე სხვა რომელიმე ორგანიზაცია, რომლის ხელმძღვანელებიც მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღებამდე ღვთის სიტყვას, ბიბლიას მიმართავენ?“. პასუხი ცალსახაა.
არჩეული ძმების გაგზავნა (საქმეები 15:22—29)
11. როგორ გადაეცა კრებებს ხელმძღვანელი საბჭოს გადაწყვეტილება?
11 იერუსალიმში შეკრებილმა ხელმძღვანელმა საბჭომ წინადაცვეთის საკითხზე ერთსულოვანი გადაწყვეტილება მიიღო. მაგრამ კრებებში ძმებსაც რომ ერთსულოვნად ემოქმედათ, ეს გადაწყვეტილება კრებებისთვის გასაგებად, ადვილად მისაღებად და სიყვარულით უნდა გადაეცათ. როგორ შეიძლებოდა ამის საუკეთესოდ გაკეთება? „საქმეებში“ ნათქვამია: „მოციქულებმა და უხუცესებმა მთელ კრებასთან ერთად გადაწყვიტეს, რომ თავიანთგან აერჩიათ იუდა, რომელსაც ბარსაბასაც ეძახდნენ, და სილა, ხელმძღვანელი ძმები, და პავლესთან და ბარნაბასთან ერთად ანტიოქიაში გაეგზავნათ“. მათ აგრეთვე წერილი დაწერეს და ძმებს გადასცეს, რომ ანტიოქიის, სირიისა და კილიკიის კრებებში წაეკითხათ (საქ. 15:22—26).
12, 13. რა შედეგი მოჰყვებოდა კრებებში ა) იუდასა და სილას გაგზავნას? ბ) ხელმძღვანელი საბჭოს წერილის გაგზავნას?
12 იუდა და სილა, „ხელმძღვანელი ძმები“, ყოველმხრივ მზად იყვნენ, ხელმძღვანელი საბჭოს წარმომადგენლებად ემსახურათ. ოთხი კაცის გაგზავნა იმის მაჩვენებელი იყო, რომ წამოჭრილ კითხვაზე პასუხის გარდა ხელმძღვანელ საბჭოს ახალი მითითებებიც ჰქონდა გადასაცემი. ეს არჩეული კაცები პავლესა და ბარნაბასთან ერთად კრებებს ინახულებდნენ, რაც იერუსალიმში მცხოვრებ იუდეველ ქრისტიანებსა და იუდეის გარეთ მცხოვრებ უცხოტომელ ქრისტიანებს ერთმანეთთან დაახლოებაში დაეხმარებოდათ. ხელმძღვანელმა საბჭომ მართლაც გონივრული და საუკეთესო გადაწყვეტილება მიიღო! ეს კი ღვთის ხალხის მშვიდობასა და ერთიანობას განამტკიცებდა.
13 ხელმძღვანელი საბჭოს წერილი წინადაცვეთის საკითხთან დაკავშირებით არა მხოლოდ კონკრეტული მითითებებით შემოიფარგლებოდა, არამედ უცხოტომელ ქრისტიანებს ანახვებდა, რა უნდა გაეკეთებინათ იეჰოვას კურთხევისა და კეთილგანწყობის მისაღებად. წერილის ძირითად ნაწილში ნათქვამი იყო: „წმინდა სულმა და ჩვენ მართებულად მივიჩნიეთ, მეტი აღარაფერი დაგვეკისრებინა თქვენთვის იმ აუცილებლის გარდა, რომ მოერიდოთ კერპთშენაწირს, სისხლს, დამხრჩვალს და უზნეობას. თუ ამ ყოველივეს მოერიდებით, ხელი მოგემართებათ. მშვიდობით!“ (საქ. 15:28, 29).
14. როგორ ინარჩუნებს იეჰოვას ხალხი ერთობას უთანხმოებით სავსე ქვეყნიერებაში?
14 დღეს ასი ათასზე მეტ კრებაში დაახლოებით 8 მილიონი იეჰოვას მოწმე მსახურობს; ისინი ერთნი არიან რწმენითა და საქმით. როგორ შეიძლება ასეთი ერთობა არსებობდეს არეულ და უთანხმოებით სავსე ქვეყნიერებაში? უპირველეს ყოვლისა, ერთიანობა კრების თავის, იესო ქრისტეს ნათელი და შეუვალი ხელმძღვანელობის შედეგია. ქრისტე „ერთგული და გონიერი მონის“, ხელმძღვანელი საბჭოს, მეშვეობით გვხელმძღვანელობს (მათ. 24:45—47). მის მითითებებს ერთგულად მიჰყვება მსოფლიო საძმო, რაც, თავის მხრივ, ხელს უწყობს ასეთ ერთობას.
გამხნევდნენ და გაიხარეს (საქმეები 15:30—35)
15, 16. როგორ გადაწყდა წინადაცვეთის საკითხი და რამ განაპირობა შედეგი?
15 საქმეების მე-15 თავში ვკითხულობთ, რომ ანტიოქიაში ჩასვლის შემდეგ იერუსალიმიდან გაგზავნილმა ძმებმა „შეკრიბეს მოწაფეები და წერილი გადასცეს“. როგორ იმოქმედა იქაურებზე ხელმძღვანელი საბჭოს წერილში მოცემული მითითებების წაკითხვამ? ისინი გამხნევდნენ და დიდად გაიხარეს (საქ. 15:30, 31). გარდა იმისა, რომ წერილი ჩაუტანეს, იუდა და სილა „ძმებს ამხნევებდნენ და განამტკიცებდნენ“. ბარნაბას, პავლესა და სხვა ძმების მსგავსად, ისინიც წინასწარმეტყველები, ანუ ღვთის ნების განმცხადებლები, იყვნენ (საქ. 13:1; 15:32; გამ. 7:1, 2).
16 აშკარაა, რომ იეჰოვამ წინადაცვეთის საკითხის გადასაჭრელად გადადგმული ყველა ნაბიჯი აკურთხა, რის გამოც ეს საკითხი საუკეთესოდ გადაწყდა. რამ განაპირობა ასეთი შესანიშნავი შედეგი? პირველ რიგში იმან, რომ ღვთის სიტყვაზე დაყრდნობითა და წმინდა სულის ხელმძღვანელობით ხელმძღვანელმა საბჭომ კრებებს ნათელი და დროული მითითებები მისცა; და მეორე — ძმებმა დიდი სიყვარულით გადასცეს კრებებს მიღებული გადაწყვეტილება.
17. რა ბიბლიური საფუძველი აქვს სარაიონო ზედამხედველების საქმიანობას?
17 დღეს იეჰოვას მოწმეთა ხელმძღვანელი საბჭო პირველი საუკუნის ხელმძღვანელი საბჭოს მაგალითს მიჰყვება და დროულ მითითებებს აძლევს მსოფლიო საძმოს. მიღებული გადაწყვეტილებები მას ნათლად და გასაგებად მიაქვს კრებებამდე, მაგალითად, სარაიონო ზედამხედველების მონახულების დროს. ეს თავგანწირული ძმები ერთი კრებიდან მეორეში მიდიან, კრებებს ნათელ მითითებებს აძლევენ და ამხნევებენ. პავლესა და ბარნაბას მსგავსად, რომლებიც „ასწავლიდნენ და სხვებთან ერთად ქადაგებდნენ სასიხარულო ცნობას, იეჰოვას სიტყვას“, ისინიც დიდ დროს უთმობენ მსახურებას (საქ. 15:35) და ჰბაძავენ იუდასა და სილას, რომლებიც „ძმებს ამხნევებდნენ და განამტკიცებდნენ“.
18. რისი გაკეთება მართებს იეჰოვას ხალხს, მისი მხარდაჭერა რომ არ დაკარგონ?
18 რა შეიძლება ითქვას კრებებზე? რისი წყალობით ნარჩუნდება კრებების ერთიანობა და მშვიდობა ამ უთანხმოებით სავსე ქვეყნიერებაში? გავიხსენოთ, რა თქვა მოგვიანებით მოწაფე იაკობმა: „ღვთიური სიბრძნე კი, პირველ ყოვლისა, წმინდაა, მერე მშვიდობიანი, კეთილგონიერი, მორჩილი . . . სიმართლის ნაყოფი მშვიდობიან პირობებში ითესება მშვიდობისმყოფელთათვის“ (იაკ. 3:17, 18). როცა იაკობი ამ სიტყვებს წერდა, არ ვიცით, იერუსალიმში შეკრება ჰქონდა თუ არა მხედველობაში; მაგრამ ფაქტია, რომ, როგორც საქმეების მე-15 თავიდან გავიგეთ, სადაც ერთიანობა და თანამშრომლობაა, მხოლოდ იქ არის იეჰოვას მხარდაჭერა.
19, 20. ა) საიდან ჩანს, რომ ანტიოქიის კრებაში მშვიდობა და ერთობა იყო? ბ) რაზე შეეძლოთ პავლესა და ბარნაბას ყურადღების გადატანა?
19 მშვიდობა და ერთობა ანტიოქიის კრებაში ადვილად შესამჩნევი იყო. ანტიოქიელ ძმებს არ უკამათიათ იერუსალიმიდან ჩამოსულ ძმებთან, პირიქით, ისინი მადლიერნი იყვნენ იუდასა და სილას სტუმრობისთვის და მხოლოდ მას შემდეგ გაუშვეს ისინი იერუსალიმში მოციქულებსა და უხუცესებთან, რაც „იქ რამდენიმე ხანი დაჰყვეს“ (საქ. 15:33).d შეგვიძლია დარწმუნებული ვიყოთ, რომ მოგზაურობიდან დაბრუნებული ძმების მონათხრობით იერუსალიმელი ძმებიც გაიხარებდნენ. იეჰოვას წყალობა იყო ის, რომ მათ ასე კარგად შეასრულეს თავიანთი მისია!
20 ანტიოქიაში მყოფ პავლესა და ბარნაბას ახლა შეეძლოთ მთელი ყურადღება სამქადაგებლო საქმიანობის ზედამხედველობაზე გადაეტანათ. იმავე საქმეს აკეთებენ სარაიონო ზედამხედველები, როცა მათთვის გამოყოფილ რაიონებში კრებებს ინახულებენ (საქ. 13:2, 3). ეს იეჰოვას ხალხისთვის დიდი კურთხევაა! მომდევნო თავში განვიხილავთ, როგორ აკურთხა იეჰოვამ ეს ორი გულმოდგინე მქადაგებელი და რა გააკეთებინა მათ.
დღეს ქრისტიანები სულიერ საზრდოს ხელმძღვანელი საბჭოსა და მისი წარმომადგენლების მეშვეობით იღებენ.
a იხილეთ ჩარჩო „უფლის ძმა იაკობი“.
b იაკობი გონივრულად მოიქცა, როცა მოსეს სიტყვები მოიხსენია, რომლებშიც კანონებიც ეწერა და ისიც, თუ კანონის მიცემამდე როგორ ეპყრობოდა ღმერთი თავის მსახურებს და რას ითხოვდა მათგან. მაგალითად, „დაბადებიდან“ კარგად ჩანს ღვთის თვალსაზრისი სისხლზე, მრუშობასა და კერპთაყვანისმცემლობაზე (დაბ. 9:3, 4; 20:2—9; 35:2, 4). ამგვარად იეჰოვამ საყოველთაო პრინციპები გააცხადა, და ეს პრინციპი ეხებოდა ყველას, როგორც იუდეველს, ისე უცხოტომელს.
c იხილეთ ჩარჩო „დღევანდელი ხელმძღვანელი საბჭო“.
d ზოგ თარგმანში 34-ე მუხლში ნათქვამია, რომ სილამ არჩია, ანტიოქიაში დარჩენილიყო (საქართველოს საპატრიარქოს გამოცემა). მაგრამ, როგორც ჩანს, ეს მუხლი შედარებით ახალ ხელნაწერებში იქნა ჩამატებული.
-
-
„მივიღეთ ერთსულოვანი გადაწყვეტილება“საგულდაგულოდ იქადაგეთ ღვთის სამეფოზე
-
-
ᲗᲐᲕᲘ 14
„მივიღეთ ერთსულოვანი გადაწყვეტილება“
როგორ მიიღო ხელმძღვანელმა საბჭომ გადაწყვეტილება და რა მოჰყვა ამას შედეგად?
1, 2. ა) რა მნიშვნელოვან კითხვებზე უნდა გაეცა პასუხი პირველი საუკუნის ხელმძღვანელ საბჭოს? ბ) რა დაეხმარა მათ სწორი დასკვნის გაკეთებაში?
ᲛᲝᲚᲝᲓᲘᲜᲘᲡᲒᲐᲜ ყველას სუნთქვა ეკვრის. იერუსალიმში შეკრებილი მოციქულები და უხუცესები გრძნობენ, რომ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღების დრო დადგა. წინადაცვეთის საკითხმა სხვა არანაკლებ მნიშვნელოვანი კითხვები წამოჭრა: უნდა დაიცვან ქრისტიანებმა მოსეს კანონი? უნდა არსებობდეს განსხვავება იუდეველ და უცხოტომელ ქრისტიანებს შორის?
2 ხელმძღვანელმა ძმებმა უკვე ბევრი რამ განიხილეს. ისინი დაფიქრდნენ ღვთის წინასწარმეტყველურ სიტყვასა და თვითმხილველთა ნაამბობზე, რაც იეჰოვას მხარდაჭერაზე მოწმობდა. ყველამ თქვა თავისი სათქმელი; ახლა კი წინადაცვეთის საკითხთან დაკავშირებულ ფაქტებს ერთ დასკვნამდე მიჰყავს ისინი. იეჰოვას სულის ხელმძღვანელობა აშკარაა. მაგრამ მიჰყვებიან ისინი ამ ხელმძღვანელობას?
3. რატომ გვმართებს „საქმეების“ წიგნის ამ ეპიზოდის განხილვა?
3 მოციქულებსა და უხუცესებს წმინდა სულის ხელმძღვანელობის მორჩილებისთვის რწმენა და გაბედულება მოეთხოვებოდათ. მოსალოდნელი იყო, რომ იუდეველ რელიგიურ წინამძღოლებს სულ უფრო შესძულებოდათ ქრისტიანები; ისინი კი, რომლებსაც სურდათ, ყველა მოსეს კანონს დამორჩილებოდა, მოციქულებსა და უხუცესებს წინააღმდეგობას გაუწევდნენ. რას გააკეთებდა ხელმძღვანელი საბჭო? ამ თავის განხილვისას დავინახავთ, როგორ მიიღო გადაწყვეტილება, და როგორ ჰბაძავს იეჰოვას მოწმეების დღევანდელი ხელმძღვანელი საბჭო მის მაგალითს. ჩვენც ამ მაგალითს უნდა მივყვეთ, როცა ქრისტიანული ცხოვრების გზაზე გადაწყვეტილებებისა და სირთულეების წინაშე ვდგებით.
„ამას წინასწარმეტყველთა შემდეგი სიტყვებიც ადასტურებს“ (საქმეები 15:13—21)
4, 5. რომელი წინასწარმეტყველის სიტყვებს ციტირებდა იაკობი მსჯელობისას?
4 ლაპარაკი მოწაფე იაკობმა,a იესოს ნახევარძმამ დაიწყო. როგორც ჩანს, შეხვედრას ის უძღვებოდა. მან ხელმძღვანელი საბჭოს ყველა წევრის სათქმელი თქვა: „სიმონმა ყველაფერი გვიამბო, თუ როგორ მოხედა ღმერთმა პირველად უცხოტომელებს და როგორ გამოარჩია მათგან ხალხი, რომ მისი სახელი ეტარებინათ. ამას წინასწარმეტყველთა შემდეგი სიტყვებიც ადასტურებს“ (საქ. 15:14, 15).
5 სიმონის, იგივე სიმონ-პეტრეს, სიტყვამ და ბარნაბასა და პავლეს მოყვანილმა შემთხვევებმა, შესაძლოა იაკობს ის ბიბლიური მუხლები გაახსენა, რომლებიც განსახილველ საკითხს ჰფენდა ნათელს (იოან. 14:26). იაკობმა ჯერ თქვა, რომ პეტრეს ნათქვამს წინასწარმეტყველთა სიტყვები ადასტურებდა, მერე კი ამოსის 9:11, 12 მუხლები მოიყვანა. ეს წიგნი ებრაული წერილების იმ ნაწილს ეკუთვნოდა, რომელსაც „წინასწარმეტყველთა წიგნებს“ უწოდებდნენ (მათ. 22:40; საქ. 15:16—18). ალბათ შენიშნეთ, რომ იაკობის ციტირებული სიტყვები განსხვავდებოდა იმისგან, რაც დღეს „ამოსის“ წიგნშია ჩაწერილი. იაკობი, როგორც ჩანს, სეპტუაგინტიდან, ებრაული წერილების ბერძნული თარგმანიდან, ციტირებდა.
6. როგორ ჰფენდა ნათელს წმინდა წერილები განსახილველ საკითხს?
6 იეჰოვამ ამოსის პირით იწინასწარმეტყველა, რომ დადგებოდა დრო, როცა ღმერთი აღმართავდა „დავითის დაცემულ კარავს“, ანუ დავითის შთამომავალს მისცემდა მეფობას და დაამყარებდა მესიის სამეფოს (ეზეკ. 21:26, 27). ნიშნავდა ეს იმას, რომ იეჰოვა ებრაელ ერთან განსაკუთრებულ ურთიერთობას აღადგენდა? არა. წინასწარმეტყველების თანახმად უცხოტომელები ღვთის სახელით იწოდებოდნენ. ალბათ, გახსოვთ სულ ცოტა ხნით ადრე ნათქვამი პეტრეს სიტყვები: „ჩვენ [იუდეველ ქრისტიანებსა] და მათ [უცხოტომელ მორწმუნეებს] შორის [ღმერთს] არანაირი განსხვავება არ გაუკეთებია და მათი გულები მათივე რწმენის გამო განწმინდა“ (საქ. 15:9). ამგვარად, როგორც იუდეველებს, ისე უცხოტომელებს შესაძლებლობა ჰქონდათ, გამხდარიყვნენ ღვთის სამეფოს მემკვიდრეები (რომ. 8:17; ეფეს. 2:17—19). არც ერთი ღვთივშთაგონებული წინასწარმეტყველება არ მიანიშნებდა იმაზე, რომ სამეფოს მემკვიდრეობის მისაღებად უცხოტომელი მორწმუნეები წინადაცვეთილები და პროზელიტები უნდა გამხდარიყვნენ.
7, 8. ა) რა თქვა იაკობმა? ბ) როგორ უნდა გავიგოთ მისი სიტყვები?
7 წმინდა წერილებისა და დამაჯერებელი არგუმენტების საფუძველზე იაკობმა იქ შეკრებილ მოციქულებსა და უხუცესებს შესთავაზა: „მე ვფიქრობ, არ გავუძნელოთ უცხოტომელებს ღვთისკენ მოქცევა; მხოლოდ ის მივწეროთ, რომ მოერიდონ კერპთშენაწირს, უზნეობას, დამხრჩვალსა და სისხლს. მოსეს სიტყვებს ხალხი ხომ ისედაც ძველი დროიდან ქადაგებს ყველა ქალაქში და ყოველ შაბათს ხმამაღლა კითხულობს სინაგოგებში“ (საქ. 15:19—21).
8 ზემოთ აღვნიშნეთ, რომ, როგორც ჩანს, შეხვედრას იაკობი უძღვებოდა; ამის გათვალისწინებით, იმაზე მეტი ხომ არ აიღო იაკობმა თავის თავზე, ვიდრე უფლება ჰქონდა და დამოუკიდებლად ხომ არ მიიღო გადაწყვეტილება? არა, მან თქვა, ვფიქრობო, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ ის არ ცდილობდა, სხვების მაგივრად გადაეწყვიტა რამე; იაკობმა უბრალოდ აზრი გამოთქვა მოსმენილი არგუმენტებისა და წმინდა წერილებიდან გამომდინარე, როგორ შეიძლებოდა მოქცეულიყვნენ.
9. რა მოჰყვებოდა შედეგად იაკობის წინადადების გათვალისწინებას?
9 გონივრული იყო იაკობის აზრი? აშკარაა, რომ კი, რადგან მისი წინადადება მოიწონეს მოციქულებმა და უხუცესებმა. რა მოჰყვებოდა შედეგად ამ წინადადების გათვალისწინებას? ერთი მხრივ, უცხოტომელ ქრისტიანებს არ გაუძნელდებოდათ ღვთის მსახურება, რადგან მათგან მოსეს კანონის შესრულებას არ მოითხოვდნენ (საქ. 15:19). მეორე მხრივ, გადაწყვეტილება იმ იუდეველი ქრისტიანების სინდისსაც ითვალისწინებდა, რომლებიც წლების მანძილზე სინაგოგებში ყოველ შაბათს კითხულობდნენ მოსეს სიტყვებს (საქ. 15:21).b იაკობის წინადადების გათვალისწინება განამტკიცებდა იუდეველ და უცხოტომელ ქრისტიანთა ურთიერთობას. რაც ყველაზე მთავარია, ეს გადაწყვეტილება იეჰოვას ნებასთან იქნებოდა შეთანხმებული. მართლაც, არაჩვეულებრივად გადაიჭრებოდა პრობლემა, რომელიც ღვთის ხალხის ერთიანობასა და სულიერ კეთილდღეობას უქმნიდა საფრთხეს! რა შესანიშნავი მაგალითია დღევანდელი ქრისტიანული კრებისთვის!
ალბერტ შრედერი მოხსენებას კითხულობს 1998 წლის საერთაშორისო კონგრესზე.
10. როგორ მიჰყვება დღეს ხელმძღვანელი საბჭო პირველი საუკუნის ხელმძღვანელი საბჭოს მაგალითს?
10 როგორც წინა თავიდან დავინახეთ, პირველი საუკუნის ხელმძღვანელი საბჭოს მსგავსად დღესაც იეჰოვას მოწმეთა ხელმძღვანელი საბჭოc ყველა საკითხში სამყაროს უზენაეს მმართველს, იეჰოვას, და კრების თავს, იესო ქრისტეს, მიმართავს ხელმძღვანელობისთვის (1 კორ. 11:3). ის, თუ როგორ აკეთებენ ამას კარგად ჩანს ალბერტ შრედერის სიტყვებიდან, რომელიც ხელმძღვანელ საბჭოში მსახურობდა 1974 წლიდან თავისი მიწიერი ცხოვრების დასრულებამდე, 2006 წლის მარტამდე. მან თქვა: „ხელმძღვანელი საბჭო ყოველ ოთხშაბათს იკრიბება და შეხვედრის დასაწყისში ლოცვით იეჰოვას წმინდა სულის ხელმძღვანელობას სთხოვს. ყველაფერი კეთდება იმისათვის, რომ ყველა საკითხი და ყველა გადაწყვეტილება ღვთის სიტყვასთან, ბიბლიასთან, იყოს შეთანხმებული“. მილტონ ჰენშელმა, რომელიც დიდხანს მსახურობდა ხელმძღვანელ საბჭოში და რომელმაც 2003 წლის მარტში დაასრულა მიწიერი ცხოვრება, „საგუშაგო კოშკის“ ბიბლიური სკოლა „გალაადის“ 101-ე კლასის კურსდამთავრებულებს ერთი მნიშვნელოვანი კითხვა დაუსვა: „არსებობს დედამიწაზე სხვა რომელიმე ორგანიზაცია, რომლის ხელმძღვანელებიც მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღებამდე ღვთის სიტყვას, ბიბლიას მიმართავენ?“. პასუხი ცალსახაა.
არჩეული ძმების გაგზავნა (საქმეები 15:22—29)
11. როგორ გადაეცა კრებებს ხელმძღვანელი საბჭოს გადაწყვეტილება?
11 იერუსალიმში შეკრებილმა ხელმძღვანელმა საბჭომ წინადაცვეთის საკითხზე ერთსულოვანი გადაწყვეტილება მიიღო. მაგრამ კრებებში ძმებსაც რომ ერთსულოვნად ემოქმედათ, ეს გადაწყვეტილება კრებებისთვის გასაგებად, ადვილად მისაღებად და სიყვარულით უნდა გადაეცათ. როგორ შეიძლებოდა ამის საუკეთესოდ გაკეთება? „საქმეებში“ ნათქვამია: „მოციქულებმა და უხუცესებმა მთელ კრებასთან ერთად გადაწყვიტეს, რომ თავიანთგან აერჩიათ იუდა, რომელსაც ბარსაბასაც ეძახდნენ, და სილა, ხელმძღვანელი ძმები, და პავლესთან და ბარნაბასთან ერთად ანტიოქიაში გაეგზავნათ“. მათ აგრეთვე წერილი დაწერეს და ძმებს გადასცეს, რომ ანტიოქიის, სირიისა და კილიკიის კრებებში წაეკითხათ (საქ. 15:22—26).
12, 13. რა შედეგი მოჰყვებოდა კრებებში ა) იუდასა და სილას გაგზავნას? ბ) ხელმძღვანელი საბჭოს წერილის გაგზავნას?
12 იუდა და სილა, „ხელმძღვანელი ძმები“, ყოველმხრივ მზად იყვნენ, ხელმძღვანელი საბჭოს წარმომადგენლებად ემსახურათ. ოთხი კაცის გაგზავნა იმის მაჩვენებელი იყო, რომ წამოჭრილ კითხვაზე პასუხის გარდა ხელმძღვანელ საბჭოს ახალი მითითებებიც ჰქონდა გადასაცემი. ეს არჩეული კაცები პავლესა და ბარნაბასთან ერთად კრებებს ინახულებდნენ, რაც იერუსალიმში მცხოვრებ იუდეველ ქრისტიანებსა და იუდეის გარეთ მცხოვრებ უცხოტომელ ქრისტიანებს ერთმანეთთან დაახლოებაში დაეხმარებოდათ. ხელმძღვანელმა საბჭომ მართლაც გონივრული და საუკეთესო გადაწყვეტილება მიიღო! ეს კი ღვთის ხალხის მშვიდობასა და ერთიანობას განამტკიცებდა.
13 ხელმძღვანელი საბჭოს წერილი წინადაცვეთის საკითხთან დაკავშირებით არა მხოლოდ კონკრეტული მითითებებით შემოიფარგლებოდა, არამედ უცხოტომელ ქრისტიანებს ანახვებდა, რა უნდა გაეკეთებინათ იეჰოვას კურთხევისა და კეთილგანწყობის მისაღებად. წერილის ძირითად ნაწილში ნათქვამი იყო: „წმინდა სულმა და ჩვენ მართებულად მივიჩნიეთ, მეტი აღარაფერი დაგვეკისრებინა თქვენთვის იმ აუცილებლის გარდა, რომ მოერიდოთ კერპთშენაწირს, სისხლს, დამხრჩვალს და უზნეობას. თუ ამ ყოველივეს მოერიდებით, ხელი მოგემართებათ. მშვიდობით!“ (საქ. 15:28, 29).
14. როგორ ინარჩუნებს იეჰოვას ხალხი ერთობას უთანხმოებით სავსე ქვეყნიერებაში?
14 დღეს ასი ათასზე მეტ კრებაში დაახლოებით 8 მილიონი იეჰოვას მოწმე მსახურობს; ისინი ერთნი არიან რწმენითა და საქმით. როგორ შეიძლება ასეთი ერთობა არსებობდეს არეულ და უთანხმოებით სავსე ქვეყნიერებაში? უპირველეს ყოვლისა, ერთიანობა კრების თავის, იესო ქრისტეს ნათელი და შეუვალი ხელმძღვანელობის შედეგია. ქრისტე „ერთგული და გონიერი მონის“, ხელმძღვანელი საბჭოს, მეშვეობით გვხელმძღვანელობს (მათ. 24:45—47). მის მითითებებს ერთგულად მიჰყვება მსოფლიო საძმო, რაც, თავის მხრივ, ხელს უწყობს ასეთ ერთობას.
გამხნევდნენ და გაიხარეს (საქმეები 15:30—35)
15, 16. როგორ გადაწყდა წინადაცვეთის საკითხი და რამ განაპირობა შედეგი?
15 საქმეების მე-15 თავში ვკითხულობთ, რომ ანტიოქიაში ჩასვლის შემდეგ იერუსალიმიდან გაგზავნილმა ძმებმა „შეკრიბეს მოწაფეები და წერილი გადასცეს“. როგორ იმოქმედა იქაურებზე ხელმძღვანელი საბჭოს წერილში მოცემული მითითებების წაკითხვამ? ისინი გამხნევდნენ და დიდად გაიხარეს (საქ. 15:30, 31). გარდა იმისა, რომ წერილი ჩაუტანეს, იუდა და სილა „ძმებს ამხნევებდნენ და განამტკიცებდნენ“. ბარნაბას, პავლესა და სხვა ძმების მსგავსად, ისინიც წინასწარმეტყველები, ანუ ღვთის ნების განმცხადებლები, იყვნენ (საქ. 13:1; 15:32; გამ. 7:1, 2).
16 აშკარაა, რომ იეჰოვამ წინადაცვეთის საკითხის გადასაჭრელად გადადგმული ყველა ნაბიჯი აკურთხა, რის გამოც ეს საკითხი საუკეთესოდ გადაწყდა. რამ განაპირობა ასეთი შესანიშნავი შედეგი? პირველ რიგში იმან, რომ ღვთის სიტყვაზე დაყრდნობითა და წმინდა სულის ხელმძღვანელობით ხელმძღვანელმა საბჭომ კრებებს ნათელი და დროული მითითებები მისცა; და მეორე — ძმებმა დიდი სიყვარულით გადასცეს კრებებს მიღებული გადაწყვეტილება.
17. რა ბიბლიური საფუძველი აქვს სარაიონო ზედამხედველების საქმიანობას?
17 დღეს იეჰოვას მოწმეთა ხელმძღვანელი საბჭო პირველი საუკუნის ხელმძღვანელი საბჭოს მაგალითს მიჰყვება და დროულ მითითებებს აძლევს მსოფლიო საძმოს. მიღებული გადაწყვეტილებები მას ნათლად და გასაგებად მიაქვს კრებებამდე, მაგალითად, სარაიონო ზედამხედველების მონახულების დროს. ეს თავგანწირული ძმები ერთი კრებიდან მეორეში მიდიან, კრებებს ნათელ მითითებებს აძლევენ და ამხნევებენ. პავლესა და ბარნაბას მსგავსად, რომლებიც „ასწავლიდნენ და სხვებთან ერთად ქადაგებდნენ სასიხარულო ცნობას, იეჰოვას სიტყვას“, ისინიც დიდ დროს უთმობენ მსახურებას (საქ. 15:35) და ჰბაძავენ იუდასა და სილას, რომლებიც „ძმებს ამხნევებდნენ და განამტკიცებდნენ“.
18. რისი გაკეთება მართებს იეჰოვას ხალხს, მისი მხარდაჭერა რომ არ დაკარგონ?
18 რა შეიძლება ითქვას კრებებზე? რისი წყალობით ნარჩუნდება კრებების ერთიანობა და მშვიდობა ამ უთანხმოებით სავსე ქვეყნიერებაში? გავიხსენოთ, რა თქვა მოგვიანებით მოწაფე იაკობმა: „ღვთიური სიბრძნე კი, პირველ ყოვლისა, წმინდაა, მერე მშვიდობიანი, კეთილგონიერი, მორჩილი . . . სიმართლის ნაყოფი მშვიდობიან პირობებში ითესება მშვიდობისმყოფელთათვის“ (იაკ. 3:17, 18). როცა იაკობი ამ სიტყვებს წერდა, არ ვიცით, იერუსალიმში შეკრება ჰქონდა თუ არა მხედველობაში; მაგრამ ფაქტია, რომ, როგორც საქმეების მე-15 თავიდან გავიგეთ, სადაც ერთიანობა და თანამშრომლობაა, მხოლოდ იქ არის იეჰოვას მხარდაჭერა.
19, 20. ა) საიდან ჩანს, რომ ანტიოქიის კრებაში მშვიდობა და ერთობა იყო? ბ) რაზე შეეძლოთ პავლესა და ბარნაბას ყურადღების გადატანა?
19 მშვიდობა და ერთობა ანტიოქიის კრებაში ადვილად შესამჩნევი იყო. ანტიოქიელ ძმებს არ უკამათიათ იერუსალიმიდან ჩამოსულ ძმებთან, პირიქით, ისინი მადლიერნი იყვნენ იუდასა და სილას სტუმრობისთვის და მხოლოდ მას შემდეგ გაუშვეს ისინი იერუსალიმში მოციქულებსა და უხუცესებთან, რაც „იქ რამდენიმე ხანი დაჰყვეს“ (საქ. 15:33).d შეგვიძლია დარწმუნებული ვიყოთ, რომ მოგზაურობიდან დაბრუნებული ძმების მონათხრობით იერუსალიმელი ძმებიც გაიხარებდნენ. იეჰოვას წყალობა იყო ის, რომ მათ ასე კარგად შეასრულეს თავიანთი მისია!
20 ანტიოქიაში მყოფ პავლესა და ბარნაბას ახლა შეეძლოთ მთელი ყურადღება სამქადაგებლო საქმიანობის ზედამხედველობაზე გადაეტანათ. იმავე საქმეს აკეთებენ სარაიონო ზედამხედველები, როცა მათთვის გამოყოფილ რაიონებში კრებებს ინახულებენ (საქ. 13:2, 3). ეს იეჰოვას ხალხისთვის დიდი კურთხევაა! მომდევნო თავში განვიხილავთ, როგორ აკურთხა იეჰოვამ ეს ორი გულმოდგინე მქადაგებელი და რა გააკეთებინა მათ.
დღეს ქრისტიანები სულიერ საზრდოს ხელმძღვანელი საბჭოსა და მისი წარმომადგენლების მეშვეობით იღებენ.
a იხილეთ ჩარჩო „უფლის ძმა იაკობი“.
b იაკობი გონივრულად მოიქცა, როცა მოსეს სიტყვები მოიხსენია, რომლებშიც კანონებიც ეწერა და ისიც, თუ კანონის მიცემამდე როგორ ეპყრობოდა ღმერთი თავის მსახურებს და რას ითხოვდა მათგან. მაგალითად, „დაბადებიდან“ კარგად ჩანს ღვთის თვალსაზრისი სისხლზე, მრუშობასა და კერპთაყვანისმცემლობაზე (დაბ. 9:3, 4; 20:2—9; 35:2, 4). ამგვარად იეჰოვამ საყოველთაო პრინციპები გააცხადა, და ეს პრინციპი ეხებოდა ყველას, როგორც იუდეველს, ისე უცხოტომელს.
c იხილეთ ჩარჩო „დღევანდელი ხელმძღვანელი საბჭო“.
d ზოგ თარგმანში 34-ე მუხლში ნათქვამია, რომ სილამ არჩია, ანტიოქიაში დარჩენილიყო (საქართველოს საპატრიარქოს გამოცემა). მაგრამ, როგორც ჩანს, ეს მუხლი შედარებით ახალ ხელნაწერებში იქნა ჩამატებული.
-
-
„მივიღეთ ერთსულოვანი გადაწყვეტილება“საგულდაგულოდ იქადაგეთ ღვთის სამეფოზე
-
-
ᲗᲐᲕᲘ 14
„მივიღეთ ერთსულოვანი გადაწყვეტილება“
როგორ მიიღო ხელმძღვანელმა საბჭომ გადაწყვეტილება და რა მოჰყვა ამას შედეგად?
1, 2. ა) რა მნიშვნელოვან კითხვებზე უნდა გაეცა პასუხი პირველი საუკუნის ხელმძღვანელ საბჭოს? ბ) რა დაეხმარა მათ სწორი დასკვნის გაკეთებაში?
ᲛᲝᲚᲝᲓᲘᲜᲘᲡᲒᲐᲜ ყველას სუნთქვა ეკვრის. იერუსალიმში შეკრებილი მოციქულები და უხუცესები გრძნობენ, რომ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღების დრო დადგა. წინადაცვეთის საკითხმა სხვა არანაკლებ მნიშვნელოვანი კითხვები წამოჭრა: უნდა დაიცვან ქრისტიანებმა მოსეს კანონი? უნდა არსებობდეს განსხვავება იუდეველ და უცხოტომელ ქრისტიანებს შორის?
2 ხელმძღვანელმა ძმებმა უკვე ბევრი რამ განიხილეს. ისინი დაფიქრდნენ ღვთის წინასწარმეტყველურ სიტყვასა და თვითმხილველთა ნაამბობზე, რაც იეჰოვას მხარდაჭერაზე მოწმობდა. ყველამ თქვა თავისი სათქმელი; ახლა კი წინადაცვეთის საკითხთან დაკავშირებულ ფაქტებს ერთ დასკვნამდე მიჰყავს ისინი. იეჰოვას სულის ხელმძღვანელობა აშკარაა. მაგრამ მიჰყვებიან ისინი ამ ხელმძღვანელობას?
3. რატომ გვმართებს „საქმეების“ წიგნის ამ ეპიზოდის განხილვა?
3 მოციქულებსა და უხუცესებს წმინდა სულის ხელმძღვანელობის მორჩილებისთვის რწმენა და გაბედულება მოეთხოვებოდათ. მოსალოდნელი იყო, რომ იუდეველ რელიგიურ წინამძღოლებს სულ უფრო შესძულებოდათ ქრისტიანები; ისინი კი, რომლებსაც სურდათ, ყველა მოსეს კანონს დამორჩილებოდა, მოციქულებსა და უხუცესებს წინააღმდეგობას გაუწევდნენ. რას გააკეთებდა ხელმძღვანელი საბჭო? ამ თავის განხილვისას დავინახავთ, როგორ მიიღო გადაწყვეტილება, და როგორ ჰბაძავს იეჰოვას მოწმეების დღევანდელი ხელმძღვანელი საბჭო მის მაგალითს. ჩვენც ამ მაგალითს უნდა მივყვეთ, როცა ქრისტიანული ცხოვრების გზაზე გადაწყვეტილებებისა და სირთულეების წინაშე ვდგებით.
„ამას წინასწარმეტყველთა შემდეგი სიტყვებიც ადასტურებს“ (საქმეები 15:13—21)
4, 5. რომელი წინასწარმეტყველის სიტყვებს ციტირებდა იაკობი მსჯელობისას?
4 ლაპარაკი მოწაფე იაკობმა,a იესოს ნახევარძმამ დაიწყო. როგორც ჩანს, შეხვედრას ის უძღვებოდა. მან ხელმძღვანელი საბჭოს ყველა წევრის სათქმელი თქვა: „სიმონმა ყველაფერი გვიამბო, თუ როგორ მოხედა ღმერთმა პირველად უცხოტომელებს და როგორ გამოარჩია მათგან ხალხი, რომ მისი სახელი ეტარებინათ. ამას წინასწარმეტყველთა შემდეგი სიტყვებიც ადასტურებს“ (საქ. 15:14, 15).
5 სიმონის, იგივე სიმონ-პეტრეს, სიტყვამ და ბარნაბასა და პავლეს მოყვანილმა შემთხვევებმა, შესაძლოა იაკობს ის ბიბლიური მუხლები გაახსენა, რომლებიც განსახილველ საკითხს ჰფენდა ნათელს (იოან. 14:26). იაკობმა ჯერ თქვა, რომ პეტრეს ნათქვამს წინასწარმეტყველთა სიტყვები ადასტურებდა, მერე კი ამოსის 9:11, 12 მუხლები მოიყვანა. ეს წიგნი ებრაული წერილების იმ ნაწილს ეკუთვნოდა, რომელსაც „წინასწარმეტყველთა წიგნებს“ უწოდებდნენ (მათ. 22:40; საქ. 15:16—18). ალბათ შენიშნეთ, რომ იაკობის ციტირებული სიტყვები განსხვავდებოდა იმისგან, რაც დღეს „ამოსის“ წიგნშია ჩაწერილი. იაკობი, როგორც ჩანს, სეპტუაგინტიდან, ებრაული წერილების ბერძნული თარგმანიდან, ციტირებდა.
6. როგორ ჰფენდა ნათელს წმინდა წერილები განსახილველ საკითხს?
6 იეჰოვამ ამოსის პირით იწინასწარმეტყველა, რომ დადგებოდა დრო, როცა ღმერთი აღმართავდა „დავითის დაცემულ კარავს“, ანუ დავითის შთამომავალს მისცემდა მეფობას და დაამყარებდა მესიის სამეფოს (ეზეკ. 21:26, 27). ნიშნავდა ეს იმას, რომ იეჰოვა ებრაელ ერთან განსაკუთრებულ ურთიერთობას აღადგენდა? არა. წინასწარმეტყველების თანახმად უცხოტომელები ღვთის სახელით იწოდებოდნენ. ალბათ, გახსოვთ სულ ცოტა ხნით ადრე ნათქვამი პეტრეს სიტყვები: „ჩვენ [იუდეველ ქრისტიანებსა] და მათ [უცხოტომელ მორწმუნეებს] შორის [ღმერთს] არანაირი განსხვავება არ გაუკეთებია და მათი გულები მათივე რწმენის გამო განწმინდა“ (საქ. 15:9). ამგვარად, როგორც იუდეველებს, ისე უცხოტომელებს შესაძლებლობა ჰქონდათ, გამხდარიყვნენ ღვთის სამეფოს მემკვიდრეები (რომ. 8:17; ეფეს. 2:17—19). არც ერთი ღვთივშთაგონებული წინასწარმეტყველება არ მიანიშნებდა იმაზე, რომ სამეფოს მემკვიდრეობის მისაღებად უცხოტომელი მორწმუნეები წინადაცვეთილები და პროზელიტები უნდა გამხდარიყვნენ.
7, 8. ა) რა თქვა იაკობმა? ბ) როგორ უნდა გავიგოთ მისი სიტყვები?
7 წმინდა წერილებისა და დამაჯერებელი არგუმენტების საფუძველზე იაკობმა იქ შეკრებილ მოციქულებსა და უხუცესებს შესთავაზა: „მე ვფიქრობ, არ გავუძნელოთ უცხოტომელებს ღვთისკენ მოქცევა; მხოლოდ ის მივწეროთ, რომ მოერიდონ კერპთშენაწირს, უზნეობას, დამხრჩვალსა და სისხლს. მოსეს სიტყვებს ხალხი ხომ ისედაც ძველი დროიდან ქადაგებს ყველა ქალაქში და ყოველ შაბათს ხმამაღლა კითხულობს სინაგოგებში“ (საქ. 15:19—21).
8 ზემოთ აღვნიშნეთ, რომ, როგორც ჩანს, შეხვედრას იაკობი უძღვებოდა; ამის გათვალისწინებით, იმაზე მეტი ხომ არ აიღო იაკობმა თავის თავზე, ვიდრე უფლება ჰქონდა და დამოუკიდებლად ხომ არ მიიღო გადაწყვეტილება? არა, მან თქვა, ვფიქრობო, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ ის არ ცდილობდა, სხვების მაგივრად გადაეწყვიტა რამე; იაკობმა უბრალოდ აზრი გამოთქვა მოსმენილი არგუმენტებისა და წმინდა წერილებიდან გამომდინარე, როგორ შეიძლებოდა მოქცეულიყვნენ.
9. რა მოჰყვებოდა შედეგად იაკობის წინადადების გათვალისწინებას?
9 გონივრული იყო იაკობის აზრი? აშკარაა, რომ კი, რადგან მისი წინადადება მოიწონეს მოციქულებმა და უხუცესებმა. რა მოჰყვებოდა შედეგად ამ წინადადების გათვალისწინებას? ერთი მხრივ, უცხოტომელ ქრისტიანებს არ გაუძნელდებოდათ ღვთის მსახურება, რადგან მათგან მოსეს კანონის შესრულებას არ მოითხოვდნენ (საქ. 15:19). მეორე მხრივ, გადაწყვეტილება იმ იუდეველი ქრისტიანების სინდისსაც ითვალისწინებდა, რომლებიც წლების მანძილზე სინაგოგებში ყოველ შაბათს კითხულობდნენ მოსეს სიტყვებს (საქ. 15:21).b იაკობის წინადადების გათვალისწინება განამტკიცებდა იუდეველ და უცხოტომელ ქრისტიანთა ურთიერთობას. რაც ყველაზე მთავარია, ეს გადაწყვეტილება იეჰოვას ნებასთან იქნებოდა შეთანხმებული. მართლაც, არაჩვეულებრივად გადაიჭრებოდა პრობლემა, რომელიც ღვთის ხალხის ერთიანობასა და სულიერ კეთილდღეობას უქმნიდა საფრთხეს! რა შესანიშნავი მაგალითია დღევანდელი ქრისტიანული კრებისთვის!
ალბერტ შრედერი მოხსენებას კითხულობს 1998 წლის საერთაშორისო კონგრესზე.
10. როგორ მიჰყვება დღეს ხელმძღვანელი საბჭო პირველი საუკუნის ხელმძღვანელი საბჭოს მაგალითს?
10 როგორც წინა თავიდან დავინახეთ, პირველი საუკუნის ხელმძღვანელი საბჭოს მსგავსად დღესაც იეჰოვას მოწმეთა ხელმძღვანელი საბჭოc ყველა საკითხში სამყაროს უზენაეს მმართველს, იეჰოვას, და კრების თავს, იესო ქრისტეს, მიმართავს ხელმძღვანელობისთვის (1 კორ. 11:3). ის, თუ როგორ აკეთებენ ამას კარგად ჩანს ალბერტ შრედერის სიტყვებიდან, რომელიც ხელმძღვანელ საბჭოში მსახურობდა 1974 წლიდან თავისი მიწიერი ცხოვრების დასრულებამდე, 2006 წლის მარტამდე. მან თქვა: „ხელმძღვანელი საბჭო ყოველ ოთხშაბათს იკრიბება და შეხვედრის დასაწყისში ლოცვით იეჰოვას წმინდა სულის ხელმძღვანელობას სთხოვს. ყველაფერი კეთდება იმისათვის, რომ ყველა საკითხი და ყველა გადაწყვეტილება ღვთის სიტყვასთან, ბიბლიასთან, იყოს შეთანხმებული“. მილტონ ჰენშელმა, რომელიც დიდხანს მსახურობდა ხელმძღვანელ საბჭოში და რომელმაც 2003 წლის მარტში დაასრულა მიწიერი ცხოვრება, „საგუშაგო კოშკის“ ბიბლიური სკოლა „გალაადის“ 101-ე კლასის კურსდამთავრებულებს ერთი მნიშვნელოვანი კითხვა დაუსვა: „არსებობს დედამიწაზე სხვა რომელიმე ორგანიზაცია, რომლის ხელმძღვანელებიც მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღებამდე ღვთის სიტყვას, ბიბლიას მიმართავენ?“. პასუხი ცალსახაა.
არჩეული ძმების გაგზავნა (საქმეები 15:22—29)
11. როგორ გადაეცა კრებებს ხელმძღვანელი საბჭოს გადაწყვეტილება?
11 იერუსალიმში შეკრებილმა ხელმძღვანელმა საბჭომ წინადაცვეთის საკითხზე ერთსულოვანი გადაწყვეტილება მიიღო. მაგრამ კრებებში ძმებსაც რომ ერთსულოვნად ემოქმედათ, ეს გადაწყვეტილება კრებებისთვის გასაგებად, ადვილად მისაღებად და სიყვარულით უნდა გადაეცათ. როგორ შეიძლებოდა ამის საუკეთესოდ გაკეთება? „საქმეებში“ ნათქვამია: „მოციქულებმა და უხუცესებმა მთელ კრებასთან ერთად გადაწყვიტეს, რომ თავიანთგან აერჩიათ იუდა, რომელსაც ბარსაბასაც ეძახდნენ, და სილა, ხელმძღვანელი ძმები, და პავლესთან და ბარნაბასთან ერთად ანტიოქიაში გაეგზავნათ“. მათ აგრეთვე წერილი დაწერეს და ძმებს გადასცეს, რომ ანტიოქიის, სირიისა და კილიკიის კრებებში წაეკითხათ (საქ. 15:22—26).
12, 13. რა შედეგი მოჰყვებოდა კრებებში ა) იუდასა და სილას გაგზავნას? ბ) ხელმძღვანელი საბჭოს წერილის გაგზავნას?
12 იუდა და სილა, „ხელმძღვანელი ძმები“, ყოველმხრივ მზად იყვნენ, ხელმძღვანელი საბჭოს წარმომადგენლებად ემსახურათ. ოთხი კაცის გაგზავნა იმის მაჩვენებელი იყო, რომ წამოჭრილ კითხვაზე პასუხის გარდა ხელმძღვანელ საბჭოს ახალი მითითებებიც ჰქონდა გადასაცემი. ეს არჩეული კაცები პავლესა და ბარნაბასთან ერთად კრებებს ინახულებდნენ, რაც იერუსალიმში მცხოვრებ იუდეველ ქრისტიანებსა და იუდეის გარეთ მცხოვრებ უცხოტომელ ქრისტიანებს ერთმანეთთან დაახლოებაში დაეხმარებოდათ. ხელმძღვანელმა საბჭომ მართლაც გონივრული და საუკეთესო გადაწყვეტილება მიიღო! ეს კი ღვთის ხალხის მშვიდობასა და ერთიანობას განამტკიცებდა.
13 ხელმძღვანელი საბჭოს წერილი წინადაცვეთის საკითხთან დაკავშირებით არა მხოლოდ კონკრეტული მითითებებით შემოიფარგლებოდა, არამედ უცხოტომელ ქრისტიანებს ანახვებდა, რა უნდა გაეკეთებინათ იეჰოვას კურთხევისა და კეთილგანწყობის მისაღებად. წერილის ძირითად ნაწილში ნათქვამი იყო: „წმინდა სულმა და ჩვენ მართებულად მივიჩნიეთ, მეტი აღარაფერი დაგვეკისრებინა თქვენთვის იმ აუცილებლის გარდა, რომ მოერიდოთ კერპთშენაწირს, სისხლს, დამხრჩვალს და უზნეობას. თუ ამ ყოველივეს მოერიდებით, ხელი მოგემართებათ. მშვიდობით!“ (საქ. 15:28, 29).
14. როგორ ინარჩუნებს იეჰოვას ხალხი ერთობას უთანხმოებით სავსე ქვეყნიერებაში?
14 დღეს ასი ათასზე მეტ კრებაში დაახლოებით 8 მილიონი იეჰოვას მოწმე მსახურობს; ისინი ერთნი არიან რწმენითა და საქმით. როგორ შეიძლება ასეთი ერთობა არსებობდეს არეულ და უთანხმოებით სავსე ქვეყნიერებაში? უპირველეს ყოვლისა, ერთიანობა კრების თავის, იესო ქრისტეს ნათელი და შეუვალი ხელმძღვანელობის შედეგია. ქრისტე „ერთგული და გონიერი მონის“, ხელმძღვანელი საბჭოს, მეშვეობით გვხელმძღვანელობს (მათ. 24:45—47). მის მითითებებს ერთგულად მიჰყვება მსოფლიო საძმო, რაც, თავის მხრივ, ხელს უწყობს ასეთ ერთობას.
გამხნევდნენ და გაიხარეს (საქმეები 15:30—35)
15, 16. როგორ გადაწყდა წინადაცვეთის საკითხი და რამ განაპირობა შედეგი?
15 საქმეების მე-15 თავში ვკითხულობთ, რომ ანტიოქიაში ჩასვლის შემდეგ იერუსალიმიდან გაგზავნილმა ძმებმა „შეკრიბეს მოწაფეები და წერილი გადასცეს“. როგორ იმოქმედა იქაურებზე ხელმძღვანელი საბჭოს წერილში მოცემული მითითებების წაკითხვამ? ისინი გამხნევდნენ და დიდად გაიხარეს (საქ. 15:30, 31). გარდა იმისა, რომ წერილი ჩაუტანეს, იუდა და სილა „ძმებს ამხნევებდნენ და განამტკიცებდნენ“. ბარნაბას, პავლესა და სხვა ძმების მსგავსად, ისინიც წინასწარმეტყველები, ანუ ღვთის ნების განმცხადებლები, იყვნენ (საქ. 13:1; 15:32; გამ. 7:1, 2).
16 აშკარაა, რომ იეჰოვამ წინადაცვეთის საკითხის გადასაჭრელად გადადგმული ყველა ნაბიჯი აკურთხა, რის გამოც ეს საკითხი საუკეთესოდ გადაწყდა. რამ განაპირობა ასეთი შესანიშნავი შედეგი? პირველ რიგში იმან, რომ ღვთის სიტყვაზე დაყრდნობითა და წმინდა სულის ხელმძღვანელობით ხელმძღვანელმა საბჭომ კრებებს ნათელი და დროული მითითებები მისცა; და მეორე — ძმებმა დიდი სიყვარულით გადასცეს კრებებს მიღებული გადაწყვეტილება.
17. რა ბიბლიური საფუძველი აქვს სარაიონო ზედამხედველების საქმიანობას?
17 დღეს იეჰოვას მოწმეთა ხელმძღვანელი საბჭო პირველი საუკუნის ხელმძღვანელი საბჭოს მაგალითს მიჰყვება და დროულ მითითებებს აძლევს მსოფლიო საძმოს. მიღებული გადაწყვეტილებები მას ნათლად და გასაგებად მიაქვს კრებებამდე, მაგალითად, სარაიონო ზედამხედველების მონახულების დროს. ეს თავგანწირული ძმები ერთი კრებიდან მეორეში მიდიან, კრებებს ნათელ მითითებებს აძლევენ და ამხნევებენ. პავლესა და ბარნაბას მსგავსად, რომლებიც „ასწავლიდნენ და სხვებთან ერთად ქადაგებდნენ სასიხარულო ცნობას, იეჰოვას სიტყვას“, ისინიც დიდ დროს უთმობენ მსახურებას (საქ. 15:35) და ჰბაძავენ იუდასა და სილას, რომლებიც „ძმებს ამხნევებდნენ და განამტკიცებდნენ“.
18. რისი გაკეთება მართებს იეჰოვას ხალხს, მისი მხარდაჭერა რომ არ დაკარგონ?
18 რა შეიძლება ითქვას კრებებზე? რისი წყალობით ნარჩუნდება კრებების ერთიანობა და მშვიდობა ამ უთანხმოებით სავსე ქვეყნიერებაში? გავიხსენოთ, რა თქვა მოგვიანებით მოწაფე იაკობმა: „ღვთიური სიბრძნე კი, პირველ ყოვლისა, წმინდაა, მერე მშვიდობიანი, კეთილგონიერი, მორჩილი . . . სიმართლის ნაყოფი მშვიდობიან პირობებში ითესება მშვიდობისმყოფელთათვის“ (იაკ. 3:17, 18). როცა იაკობი ამ სიტყვებს წერდა, არ ვიცით, იერუსალიმში შეკრება ჰქონდა თუ არა მხედველობაში; მაგრამ ფაქტია, რომ, როგორც საქმეების მე-15 თავიდან გავიგეთ, სადაც ერთიანობა და თანამშრომლობაა, მხოლოდ იქ არის იეჰოვას მხარდაჭერა.
19, 20. ა) საიდან ჩანს, რომ ანტიოქიის კრებაში მშვიდობა და ერთობა იყო? ბ) რაზე შეეძლოთ პავლესა და ბარნაბას ყურადღების გადატანა?
19 მშვიდობა და ერთობა ანტიოქიის კრებაში ადვილად შესამჩნევი იყო. ანტიოქიელ ძმებს არ უკამათიათ იერუსალიმიდან ჩამოსულ ძმებთან, პირიქით, ისინი მადლიერნი იყვნენ იუდასა და სილას სტუმრობისთვის და მხოლოდ მას შემდეგ გაუშვეს ისინი იერუსალიმში მოციქულებსა და უხუცესებთან, რაც „იქ რამდენიმე ხანი დაჰყვეს“ (საქ. 15:33).d შეგვიძლია დარწმუნებული ვიყოთ, რომ მოგზაურობიდან დაბრუნებული ძმების მონათხრობით იერუსალიმელი ძმებიც გაიხარებდნენ. იეჰოვას წყალობა იყო ის, რომ მათ ასე კარგად შეასრულეს თავიანთი მისია!
20 ანტიოქიაში მყოფ პავლესა და ბარნაბას ახლა შეეძლოთ მთელი ყურადღება სამქადაგებლო საქმიანობის ზედამხედველობაზე გადაეტანათ. იმავე საქმეს აკეთებენ სარაიონო ზედამხედველები, როცა მათთვის გამოყოფილ რაიონებში კრებებს ინახულებენ (საქ. 13:2, 3). ეს იეჰოვას ხალხისთვის დიდი კურთხევაა! მომდევნო თავში განვიხილავთ, როგორ აკურთხა იეჰოვამ ეს ორი გულმოდგინე მქადაგებელი და რა გააკეთებინა მათ.
დღეს ქრისტიანები სულიერ საზრდოს ხელმძღვანელი საბჭოსა და მისი წარმომადგენლების მეშვეობით იღებენ.
a იხილეთ ჩარჩო „უფლის ძმა იაკობი“.
b იაკობი გონივრულად მოიქცა, როცა მოსეს სიტყვები მოიხსენია, რომლებშიც კანონებიც ეწერა და ისიც, თუ კანონის მიცემამდე როგორ ეპყრობოდა ღმერთი თავის მსახურებს და რას ითხოვდა მათგან. მაგალითად, „დაბადებიდან“ კარგად ჩანს ღვთის თვალსაზრისი სისხლზე, მრუშობასა და კერპთაყვანისმცემლობაზე (დაბ. 9:3, 4; 20:2—9; 35:2, 4). ამგვარად იეჰოვამ საყოველთაო პრინციპები გააცხადა, და ეს პრინციპი ეხებოდა ყველას, როგორც იუდეველს, ისე უცხოტომელს.
c იხილეთ ჩარჩო „დღევანდელი ხელმძღვანელი საბჭო“.
d ზოგ თარგმანში 34-ე მუხლში ნათქვამია, რომ სილამ არჩია, ანტიოქიაში დარჩენილიყო (საქართველოს საპატრიარქოს გამოცემა). მაგრამ, როგორც ჩანს, ეს მუხლი შედარებით ახალ ხელნაწერებში იქნა ჩამატებული.
-