დახმარება აღმოუჩინე მათ, ვინც ფარას ჩამოსცილდა

„იხარეთ ჩემთან ერთად, დაკარგული ცხვარი ვიპოვე“ (ლუკ. 15:6).

1. რით დაამტკიცა იესომ, რომ მზრუნველი მწყემსი იყო?

იეჰოვას მხოლოდშობილ ძეს, იესო ქრისტეს ბიბლიაში „დიდებული მწყემსი“ ეწოდება (ებრ. 13:20). წმინდა წერილებში მის შესახებ ნაწინასწარმეტყველები იყო, რომ დედამიწას მოევლინებოდა; ის იქნებოდა მზრუნველი მწყემსი, რომელიც ისრაელის „დაკარგულ ცხვრებს“ მოძებნიდა (მათ. 2:1—6; 15:24). როგორც მწყემსმა შეიძლება გასწიროს თავი ცხვრის დასაცავად, ისე იესომ გასწირა თავი და გამოსასყიდი გაიღო იმ ცხვრისმაგვარი ადამიანების სახსნელად, რომლებიც ირწმუნებდნენ, რომ მის მსხვერპლს ხსნის ძალა ჰქონდა (იოან. 10:11, 15; 1 იოან. 2:1, 2).

2. რატომ ჩამოსცილდა ზოგი ქრისტიანი ღვთის ფარას?

² სამწუხაროდ, ზოგს, ვინც ერთ დროს აფასებდა იესოს მსხვერპლს და ღმერთს თავიც მიუძღვნა, დღეს აღარ აქვს ქრისტიანულ კრებასთან ურთიერთობა. შესაძლოა გულგატეხილობის, ჯანმრთელობის გაუარესების თუ სხვა პრობლემების გამო გაუნელდათ ენთუზიაზმი და ამიტომ გახდნენ არააქტიურები. ისინი შინაგან სიმშვიდესა და სიხარულს მხოლოდ იმ შემთხვევაში დაიბრუნებენ, თუ კვლავ ღვთის ფარასთან ერთად იქნებიან. ეს კარგად ჩანს 23-ე ფსალმუნიდან. დავითმა დაწერა: „იეჰოვაა ჩემი მწყემსი, არაფერი მომაკლდება“ (ფსალმ. 23:1). ვინც ღვთის ფარაშია, სულიერი გაგებით მართლაც არაფერი აკლია, რასაც ნამდვილად ვერ ვიტყვით მათზე, ვინც ამ ფარას ჩამოსცილდა. ვის შეუძლია მათი დახმარება და როგორ? რისი გაკეთება შეიძლება იმისთვის, რომ ისინი ღვთის სამწყსოს დაუბრუნდნენ?

ვის შეუძლია დახმარება?

3. როგორ დაგვანახვა იესომ, რომ ღვთის ‘საძოვრის დაკარგული ცხვრის’ გადასარჩენად დიდი ძალისხმევაა საჭირო?

³ ღვთის ‘საძოვრის დაკარგული ცხვრის’ გადასარჩენად დიდი ძალისხმევაა საჭირო (ფსალმ. 100:3). ეს რომ თვალნათლივ დაენახვებინა მოწაფეებისთვის, იესომ ასეთი მაგალითი მოიყვანა: „კაცს ასი ცხვარი რომ ჰყავდეს და ერთ მათგანს გზა აებნას, არ მიატოვებს მთაში ოთხმოცდაცხრამეტს და არ წავა იმ ერთი გზააბნეულის საძებრად? და თუ იპოვა, ჭეშმარიტებას გეუბნებით, მას უფრო მეტად შეხარის, ვიდრე ოთხმოცდაცხრამეტს, რომლებსაც გზა არ აბნევიათ. ასევე არ სურს ჩემს ზეციერ მამას ერთი ამ მცირეთაგანის დაღუპვა“ (მათ. 18:12—14). ვის შეუძლია დაეხმაროს იმ ცხვრისმაგვარ ადამიანებს, რომლებიც ღვთის ფარას ჩამოშორდნენ?

4, 5. როგორ უნდა ეპყრობოდნენ უხუცესები ღვთის ფარას?

⁴ უხუცესებმა მათი დახმარება რომ შეძლონ, პირველ რიგში, უნდა ახსოვდეთ, რომ ღვთის ფარა არის იეჰოვასთვის მიძღვნილი ხალხის კრება, ‘ღვთის საძოვრის ძვირფასი ფარა’ (ფსალმ. 79:13). მათ სათუთი მზრუნველობა სჭირდებათ, რაც იმას ნიშნავს, რომ მოსიყვარულე მწყემსები პირადად უნდა დაინტერესდნენ თითოეული მათგანით. სამწყემსო მონახულების დროს მეგობრულმა საუბარმა შეიძლება კარგი შედეგები გამოიღოს. თუ დაკარგული ცხვარი იგრძნობს მწყემსის სიყვარულს, ამან შეიძლება სასიკეთოდ იმოქმედოს მასზე და ფარაში დაბრუნების სურვილი გაუღვივოს (1 კორ. 8:1).

⁵ ღვთის ფარის მწყემსების მოვალეობაა დაკარგული ცხვრების მოძებნა და მათთვის დახმარების აღმოჩენა. პავლე მოციქულმა ეფესოელ ქრისტიან უხუცესებს შეახსენა: „ყურადღება მიაქციეთ საკუთარ თავს და მთელ სამწყსოს, რომლის ზედამხედველებადაც წმინდა სულმა დაგნიშნათ, რათა დამწყემსოთ ღვთის კრება, რომელიც მან საკუთარი ძის სისხლით შეიძინა“ (საქ. 20:28). მსგავსი მითითება სულითცხებულ ძმებს პეტრე მოციქულმაც მისცა: „მწყემსეთ თქვენთვის მობარებული ღვთის სამწყსო, ოღონდ არა იძულებით, არამედ ხალისით, არა უპატიოსნო შემოსავლის სიყვარულით, არამედ გულმოდგინებით. ნუ იბატონებთ მათზე, ვინც ღვთის საკუთრებაა, არამედ მაგალითი იყავით სამწყსოსთვის“ (1 პეტ. 5:1—3).

6. განსაკუთრებით დღეს რატომ საჭიროებს ღვთის ცხვარი მწყემსების მზრუნველობას?

⁶ ქრისტიანმა უხუცესებმა „კარგ მწყემსს“, იესოს უნდა მიჰბაძონ (იოან. 10:11). მას აღელვებდა ღვთის ფარის მდგომარეობა. როდესაც სიმონ-პეტრეს უთხრა, აძოვე ჩემი ბატკნებიო, ამით იესომ ხაზი გაუსვა ღვთის ფარაზე ზრუნვის აუცილებლობას (წაიკითხეთ იოანეს 21:15—17). ღვთის ცხვარი განსაკუთრებით დღეს საჭიროებს უხუცესთა მზრუნველ ხელს, ვინაიდან სატანა გააფთრებით ცდილობს ღვთის მსახურთა ერთგულების შერყევას. ის მათი სისუსტეებით სარგებლობს და ცდილობს, რომ იეჰოვას ცხვარი ქვეყნიერების გავლენაში მოაქციოს და ცოდვაში გახვიოს (1 იოან. 2:15—17; 5:19). სატანის მსხვერპლი განსაკუთრებით არააქტიურები შეიძლება გახდნენ. ამიტომაც სჭირდებათ მათ დახმარება, რომ ‘სულით იარონ’ (გალ. 5:16—21, 25). მათთვის დახმარების გაწევა შესაძლებელია მხოლოდ ლოცვით, ღმერთზე მინდობით, წმინდა სულის ხელმძღვანელობითა და ბიბლიის მიზანმიმართული გამოყენებით (იგავ. 3:5, 6; ლუკ. 11:13; ებრ. 4:12).

7. რამდენად მნიშვნელოვანია, რომ უხუცესებმა მწყემსონ მათთვის მიბარებული ფარა?

⁷ ძველად ისრაელში მწყემსები ცხვრის დასამწყემსად გრძელ სახრეს ხმარობდნენ. ფარეხში შესვლისა თუ იქიდან გამოსვლის დროს ცხვარს ‘სახრის ქვეშ უნდა გაევლო’. ასე ითვლიდა მწყემსი ცხვარს, რომ არც ერთი მათგანი არ დარჩენოდა უყურადღებოდ (ლევ. 27:32; მიქ. 2:12; 7:14). ქრისტიანი მწყემსებიც ყურადღებით უნდა მოეკიდონ ღვთის სამწყსოს თითოეულ წევრს, რომელიც ღმერთმა მათ ჩააბარა (შეადარეთ იგავების 27:23). სწორედ სამწყემსო მონახულებებია უხუცესთა საბჭოს განხილვის ერთ-ერთი უმთავრესი საგანი. ისინი მსჯელობენ, თუ რა სახით შეიძლება გაეწიოს დახმარება მათ, ვინც ღვთის ფარას ჩამოშორდა. როგორც ბიბლიაში წერია, იეჰოვა მოძებნის თავის ცხვარს და იზრუნებს მათზე (ეზეკ. 34:11). ღმერთს სიამოვნებს, როდესაც უხუცესები უყურადღებოდ არ ტოვებენ გზააბნეულ ცხვარს და ფარაში აბრუნებენ.

8. რა და რა სახის დახმარების გაწევა შეუძლიათ უხუცესებს სულიერად დასუსტებული და-ძმებისთვის?

⁸ როდესაც უხუცესი ავადმყოფ და-ძმებს ინახულებს, ეს მათ სიხარულსა და მხნეობას მატებს. იგივე შეიძლება ითქვას იმ შემთხვევაზეც, როდესაც უხუცესები პირადად ინტერესდებიან სულიერად დასუსტებული თანამორწმუნის მდგომარეობით. მასთან მისულმა უხუცესებმა შეიძლება წაიკითხონ ბიბლიიდან რომელიმე მუხლი, მასთან ერთად განიხილონ რომელიმე სტატია, ძირითადი აზრები კრების შეხვედრებიდან, ილოცონ მასთან ერთად და ასე შემდეგ. უხუცესებს შეუძლიათ ისიც აღნიშნონ, თუ როგორ გაუხარდებოდათ და-ძმებს მათი დანახვა კრების შეხვედრებზე (2 კორ. 1:3—7; იაკ. 5:13—15). სულ რაღაც ერთმა მონახულებამ, ერთმა სატელეფონო ზარმა თუ ერთმა წერილმაც კი შეიძლება კარგი შედეგი გამოიღოს. გარდა ამისა, ღვთის ფარას ჩამოშორებული თანაქრისტიანის დახმარება თავად უხუცესსაც მოუტანს სიხარულს.

ერთიანი ძალისხმევა

9, 10. უხუცესების გარდა, კიდევ ვინ უნდა დაინტერესდეს სულიერად დასუსტებული და-ძმების მდგომარეობით?

⁹ ცხოვრების რიტმი დღეს იმდენად სწრაფია და დროც იმდენად დაძაბულია, რომ ჩვენ შესაძლოა ვერც კი შევნიშნოთ, თუ როგორ შორდება თანამორწმუნე კრებას (ებრ. 2:1). მაგრამ იეჰოვას არც ერთი ცხვარი არ რჩება უყურადღებოდ. თითოეული მათგანი ისევე ძვირფასია, როგორც სხეულის თითოეული ნაწილი. ამიტომ ყველანი უნდა დავინტერესდეთ ჩვენი და-ძმების მდგომარეობით და ვიზრუნოთ ერთმანეთზე (1 კორ. 12:25). შენ თუ გაქვს და-ძმების მიმართ ასეთი დამოკიდებულება?

¹⁰ მართალია, ძირითადად, უხუცესების პასუხისმგებლობაა დაკარგული ცხვრების მოძებნა და დახმარება, მაგრამ კრების სხვა წევრებსაც შეუძლიათ მათთვის ყურადღების მიქცევა და ასეთი სახით უხუცესების მხარდაჭერა. ჩვენი მოვალეობაა, რომ გავამხნეოთ სულიერად დასუსტებული და-ძმები და დავეხმაროთ, რომ კრებას დაუბრუნდნენ. რა სახის დახმარება შეიძლება გაეწიოთ მათ?

11, 12. რა შეიძლება დაგევალოს სულიერად დასუსტებული და-ძმების დასახმარებლად?

¹¹ ზოგჯერ უხუცესებმა შეიძლება რომელიმე გამოცდილ მაუწყებელს დაავალონ, რომ ბიბლიის შესწავლა ჩაუტაროს არააქტიურ ძმას ან დას, რომელსაც დახმარება სურს. ამის მიზანი ის არის, რომ მათ „თავდაპირველი სიყვარული“ განიახლონ (გამოცხ. 2:1, 4). თუ მაუწყებელი მასთან ერთად განიხილავს იმ მასალას, რომელიც მისი არყოფნის დროს განიხილებოდა კრების შეხვედრებზე, არააქტიური ქრისტიანი სულიერად გამხნევდება.

¹² თუ უხუცესები გთხოვენ, რომ შესწავლა ჩაუტარო არააქტიურ მაუწყებელს, სთხოვე იეჰოვას, რომ გიხელმძღვანელოს და შენი ძალისხმევა აკურთხოს. „შენი საქმეები იეჰოვას მიანდე და შენი გეგმები განმტკიცდება“, — ვკითხულობთ ბიბლიაში (იგავ. 16:3). წინასწარ იფიქრე, რომელ ბიბლიურ მუხლებსა და გამამხნევებელ აზრებს განიხილავ მათთან. მიჰბაძე პავლე მოციქულს (წაიკითხეთ რომაელების 1:11, 12). პავლეს ერთი სული ჰქონდა, როდის ნახავდა რომაელ ქრისტიანებს, რათა მათთვის ‘სულიერი ძღვენი ეწილადებინა’, განემტკიცებინა ისინი და თავადაც გამხნევებულიყო. განა ჩვენც ასეთი განწყობით არ უნდა ვეხმარებოდეთ ღვთის ფარას ჩამოშორებულ ცხვრებს?

13. რაზე შეიძლება ისაუბროთ შესწავლის დროს?

¹³ შესწავლის დროს შეგიძლია ჰკითხო, თუ როგორ გაიგო ჭეშმარიტება. აღძარი, რომ გაიხსენოს წარსულის ის სასიამოვნო მოგონებები, რომლებიც მას კრების შეხვედრებთან, სამქადაგებლო მსახურებასთან თუ კონგრესებთან აკავშირებს. თუ ერთად გიმსახურიათ და საინტერესო შემთხვევა გქონიათ, გაახსენე. გაუზიარე ის სიხარული, რომელიც შენთვის იეჰოვასთან დაახლოებას მოაქვს (იაკ. 4:8). დაანახვე, რამდენად მადლიერი ხარ იმისათვის, რასაც იეჰოვა თავისი მსახურებისთვის აკეთებს, განსაკუთრებით კი იმისთვის, რომ განსაცდელების დროს გვანუგეშებს და იმედს გვაძლევს (რომ. 15:4; 2 კორ. 1:3, 4).

14, 15. როგორ დაეხმარება არააქტიურებს იმ კურთხევების გახსენება, ერთ დროს რომ ჰქონდათ?

¹⁴ კარგი იქნება, თუ გაახსენებ მას იმ კურთხევებს, რომლებიც კრებასთან მჭიდრო თანამშრომლობის დროს ჰქონდა, მაგალითად, როგორ იზრდებოდა სულიერად, როდესაც ღვთის სიტყვას და მის განზრახვებს ეცნობოდა (იგავ. 4:18). როდესაც ‘სულით დადიოდა’, გაცილებით იოლად უმკლავდებოდა ცოდვის ჩადენის ცდუნებას (გალ. 5:22—26). სუფთა სინდისი კი საშუალებას აძლევდა, რომ იეჰოვასთვის მიემართა ლოცვით და ჰქონოდა ‘ღვთის მშვიდობა, რომელიც ნებისმიერ აზრს აღემატება და იცავს გულებსა და გონებას’ (ფილ. 4:6, 7). გაითვალისწინე ეს მხარეები, გამოავლინე გულწრფელი ინტერესი და ყოველმხრივ ეცადე, რომ შენი სულიერი ძმა იქნება თუ და, სიყვარულით წაახალისო, რათა ღვთის ფარას დაუბრუნდეს (წაიკითხეთ ფილიპელების 2:4).

¹⁵ დავუშვათ, უხუცესი ინახულებს არააქტიურ ცოლ-ქმარს და ახსენებს იმ დროს, როდესაც მათ ღვთის სიტყვიდან პირველად გაიგეს ჭეშმარიტება. მაშინ მათ დიდი სიხარული იგრძნეს, დაინახეს, რამხელა სიბრძნე იდო ჭეშმარიტებაში და ცრუ რელიგიის ტყვეობისგან გათავისუფლდნენ (იოან. 8:32). გულები მადლიერებით ევსებოდათ, როდესაც უფრო ახლოს ეცნობოდნენ იეჰოვას, ხედავდნენ, რამდენად მოსიყვარულე ღმერთია და რაოდენ დიდებული განზრახვები აქვს (შეადარეთ ლუკას 24:32). შეახსენე მათ, რომ იმ ქრისტიანებს, რომლებიც ღვთისთვის მიძღვნის თანახმად ცხოვრობენ, იეჰოვასთან ახლო ურთიერთობისა და ლოცვის ბრწყინვალე შესაძლებლობა აქვთ. გულთბილად წაახალისე ისინი, რომ კვლავ გამოეხმაურონ „ბედნიერი ღვთის [იეჰოვას] დიდებულ სასიხარულო ცნობას“ (1 ტიმ. 1:11).

კვლავაც აგრძნობინე სიყვარული

16. მოჰყევით შემთხვევას, რომელიც აჩვენებს, რომ სულიერად დასუსტებულის დახმარებას კარგი შედეგები მოაქვს.

¹⁶ პრაქტიკულია ეს რჩევები? რასაკვირველია. ერთი ქრისტიანი, რომელიც 12 წლის იყო, როცა სამეფოს შესახებ მაუწყებლად დაიწყო მსახურება, 15 წლის ასაკში არააქტიური გახდა. მოგვიანებით მსახურებაში კვლავ აქტიურად ჩაება და ახლა უკვე 30 წელიწადზე მეტია, რაც სრული დროით მსახურობს. მის სულიერ გამოჯანმრთელებას დიდად შეუწყო ხელი ერთი ქრისტიანი უხუცესის მხარდაჭერამ. რამდენად მადლიერი იქნებოდა იგი ამისათვის!

17, 18. რომელი თვისებებია საჭირო მათ დასახმარებლად, ვინც ღვთის ფარას ჩამოსცილდა?

¹⁷ ქრისტიანებს სიყვარული აღძრავს, რომ დაეხმარონ არააქტიურებს და კრებაში დააბრუნონ. თავის მიმდევრებს იესომ მოუწოდა: „ახალ მცნებას გაძლევთ: გიყვარდეთ ერთმანეთი. როგორც მე შეგიყვარეთ, თქვენც ისე გიყვარდეთ ერთმანეთი. ჩემი მოწაფეები რომ ხართ, იმით გაიგებენ, რომ ერთმანეთი გეყვარებათ“ (იოან. 13:34, 35). ჭეშმარიტი ქრისტიანები სიყვარულით გამოირჩევიან. განა ეს სიყვარული იმ მონათლულმა ქრისტიანებმაც არ უნდა იგრძნონ, რომლებიც შეიძლება არააქტიურები გახდნენ? რა თქმა უნდა. თუმცა მათ დასახმარებლად სხვა ქრისტიანული თვისებებიცაა საჭირო.

¹⁸ მაინც რომელი თვისებები? ესენია: თანაგრძნობა, სულგრძელობა, სიკეთე და რბილი ხასიათი. ზოგჯერ შეიძლება პატიებაც გახდეს საჭირო. პავლე მოციქულმა დაწერა: „შეიმოსეთ სათუთი გრძნობით — თანაგრძნობით, სიკეთით, თავმდაბლობით, რბილი ხასიათითა და სულგრძელობით . . . მოუთმინეთ და მთელი გულით აპატიეთ ერთმანეთს, თუ ვინმეს მიმართ ჩივილის მიზეზი გაქვთ. როგორც იეჰოვამ გაპატიათ მთელი გულით, თქვენც ისე აპატიეთ ერთმანეთს. გარდა ამისა, შეიმოსეთ სიყვარულით, რადგან ის გამაერთიანებელი სრულყოფილი კავშირია“ (კოლ. 3:12—14).

19. რატომ არ იქნება ფუჭი ჩვენი ძალისხმევა, თუ ყველანაირად დავეხმარებით არააქტიურ და-ძმებს, რომ ღვთის სამწყსოს დაუბრუნდნენ?

¹⁹ მომდევნო სტატიაში განვიხილავთ, თუ რა მიზეზების გამო შეიძლება ჩამოსცილდეს ქრისტიანი ღვთის სამწყსოს. განვიხილავთ იმასაც, თუ როგორ უნდა მივიღოთ კრებაში ასეთი და-ძმები. აგრეთვე დავინახავთ, რომ მათ დასახმარებლად გაწეული ძალისხმევა უშედეგოდ არ ჩაივლის. დღეს ბევრი მთელ თავის სიცოცხლეს სიმდიდრის დაგროვებას უძღვნის, მაგრამ ერთი ადამიანის სიცოცხლეც კი გაცილებით ძვირად ფასობს, ვიდრე მთელი ქვეყნიერების სიმდიდრე. ამის ხაზგასასმელად იესომ დაკარგული ცხვრის მაგალითი მოიყვანა (მათ. 18:12—14). ღრმად ჩაიბეჭდეთ გონებაში ეს აზრი და ყველანაირად ეცადეთ, რომ დროული დახმარება აღმოუჩინოთ იეჰოვას ძვირფას ცხვარს.

დაეხმარე მათ, რომ მალევე დაუბრუნდნენ კრებას

„ვისთან წავიდეთ? შენა გაქვს მარადიული სიცოცხლის სიტყვები“ (იოან. 6:68).

1. მას შემდეგ, რაც იესო ბევრმა მისმა მოწაფემ მიატოვა, რა უთხრა მას პეტრემ?

ერთხელ იესო ბევრმა მოწაფემ მიატოვა იმის გამო, რომ მის ერთ-ერთ სწავლებას არ დაეთანხმნენ. მაშინ იესომ თავის მოციქულებს ჰკითხა: „თქვენც ხომ არ გინდათ წასვლა?“ პეტრემ უპასუხა: „უფალო, ვისთან წავიდეთ? შენა გაქვს მარადიული სიცოცხლის სიტყვები“ (იოან. 6:51—69). წასასვლელი მართლაც არსად ჰქონდათ. იმ დროს იუდაიზმი ვერ შესთავაზებდა მათ „მარადიული სიცოცხლის სიტყვებს“, რასაც დღესაც ვერ შემოგვთავაზებს დიდი ბაბილონი, ცრუ რელიგიური სამყარო. მათთვის, ვინც ჩამოშორდა ღვთის ფარას, მაგრამ უნდა, რომ კვლავ გაუხაროს გული იეჰოვას, სწორედ ახლაა „გამოღვიძების საათი“ და ღვთის ფარაში დაბრუნების დრო (რომ. 13:11).

2. რა არის გასათვალისწინებელი, როდესაც საკითხი იმას ეხება, რაც შეიძლება სამართლებრივი კომიტეტის საქმე იყოს?

² იეჰოვას აღელვებდა ისრაელის დაკარგული ცხვრების მდგომარეობა (წაიკითხეთ ეზეკიელის 34:15, 16). ქრისტიან უხუცესებსაც აღელვებთ ფარას ჩამოშორებული ქრისტიანების მდგომარეობა და მოვალენიც არიან, რომ დაეხმარონ მათ. მაგრამ როგორ უნდა მოიქცეს ის მაუწყებელი, რომელსაც უხუცესებმა დაავალეს, რომ არააქტიურ დას ან ძმას ბიბლიის შესწავლა ჩაუტაროს, მაგრამ მოგვიანებით გაირკვევა, რომ მას სერიოზული ცოდვა ჰქონია ჩადენილი? ნაცვლად იმისა, რომ გამოარკვიო ამ კონფიდენციალური საკითხის დეტალები, რაც შეიძლება სამართლებრივი კომიტეტის საქმე იყოს, ურჩიე, რომ თავად დაელაპარაკოს უხუცესებს. თუ თვითონ არ დაელაპარაკება უხუცესებს, მაშინ შენ დაელაპარაკე (ლევ. 5:1; გალ. 6:1).

3. რა რეაქცია ჰქონდა იმ კაცს, რომელმაც დაკარგული ცხვარი იპოვა?

³ როგორც წინა სტატიაში აღვნიშნეთ, ერთხელ იესომ მაგალითი მოიყვანა ერთი კაცის შესახებ, რომელსაც ასი სული ცხვარი ჰყავდა. როდესაც ერთი დაკარგა, მიატოვა დანარჩენი ოთხმოცდაცხრამეტი და დაკარგულის მოსაძებნად წავიდა, და რომ იპოვა, მის სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა (ლუკ. 15:4—7). ასეთივე სიხარულს ვგრძნობთ ჩვენც, როცა არააქტიური და ან ძმა კრებას უბრუნდება. მოსიყვარულე უხუცესები თუ კრების სხვა წევრები არააქტიურ და-ძმებს უყურადღებოდ არ ტოვებენ. მათაც უნდათ, რომ ისინი ღვთის სამწყსოს დაუბრუნდნენ, იგრძნონ ღვთის მხარდაჭერა, მფარველობა და მიიღონ კურთხევები (კან. 33:27; ფსალმ. 91:14; იგავ. 10:22). რით შეუძლიათ კრების წევრებს მათთვის დახმარების გაწევა?

4. რა კუთხით შეიძლება გალატელების 6:2, 5-ის განხილვა?

⁴ მათ შეუძლიათ რბილად გაუმახვილონ არააქტიურს ყურადღება იმაზე, თუ როგორ უყვარს იეჰოვას თავისი სამწყსო, და რომ ჩვენგან მხოლოდ იმას ითხოვს, რისი გაკეთებაც შეგვიძლია, მაგალითად, ბიბლიის გამოკვლევას, ქრისტიანულ შეხვედრებზე სიარულსა და სამეფოს შესახებ სასიხარულო ცნობის ქადაგებას. ამით შეიძლება წაახალისონ იგი, რომ კრებას დაუბრუნდეს. აგრეთვე შეუძლიათ წაუკითხონ გალატელების 6:2, 5 და აღნიშნონ, რომ ქრისტიანები ერთმანეთის ტვირთს ატარებენ, თუმცა ღვთის წინაშე „თითოეული თავის სატარებელს ატარებს“, და მათ მაგივრად სხვა ვერავინ იქნება ღვთის ერთგული.

იქნებ ცხოვრებისეული საზრუნავი გახდა მიზეზი?

5, 6. ა) რატომ უნდა მოვუსმინოთ ყურადღებით იმ არააქტიურ დას ან ძმას, რომელიც გულს გვიშლის? ბ) რა შეგიძლია გააკეთო იმისათვის, რომ არააქტიურმა ქრისტიანმა დაინახოს, რამდენად სახიფათოა კრებისგან განმარტოება?

⁵ დახმარება რომ შეძლონ, უხუცესებმა თუ სხვა მოწიფულმა ქრისტიანებმა ყურადღებით უნდა მოუსმინონ იმ არააქტიურ თანამორწმუნეებს, რომლებიც მათ გულს გადაუშლიან. დავუშვათ, უხუცესი ინახულებს ცოლ-ქმარს, რომლებიც კრებას „ცხოვრებისეული საზრუნავის“ გამო ჩამოშორდნენ (ლუკ. 21:34). შესაძლოა მათი სულიერი დასუსტება ფინანსურმა პრობლემებმა ან ოჯახში დამატებითმა პასუხისმგებლობამ გამოიწვია. მათ შეიძლება დაასკვნეს, რომ მდგომარეობას შეიმსუბუქებდნენ, თუ შეწყვეტდნენ კრების შეხვედრებზე დასწრებას, მაგრამ უხუცესს შეუძლია აუხსნას, რომ კრებისგან განმარტოება გამოსავალი ნამდვილად არ არის (წაიკითხეთ იგავების 18:1). უხუცესმა შეიძლება ტაქტიანად ჰკითხოს მათ: დღეს უფრო ბედნიერები ხართ თუ მაშინ, როცა კრების შეხვედრებს ესწრებოდით? გაუმჯობესდა მას შემდეგ თქვენი ოჯახური ცხოვრება? დღეს თუ არის იეჰოვას სიხარული თქვენი სიმაგრე? (ნეემ. 8:10)

⁶ ასეთი კითხვების დასმით არააქტიურმა დამ ან ძმამ შეიძლება დაინახოს, რომ სწორედ კრებასთან ურთიერთობის გაწყვეტამ განაპირობა სულიერად მისი დასუსტება და ის, რომ დღეს კვლავინდებურად ბედნიერი აღარ არის (მათ. 5:3; ებრ. 10:24, 25). შესაძლოა სიხარულიც იმიტომ დაკარგა, რომ აღარ ქადაგებს სასიხარულო ცნობას (მათ. 28:19, 20). ასეთ შემთხვევაში როგორი მოქმედება იქნებოდა მისი მხრიდან გონივრული?

7. რისკენ შეგვიძლია აღვძრათ ისინი, ვინც ღვთის ფარას ჩამოშორდა?

⁷ იესომ თავის მოწაფეებს უთხრა: „დაუკვირდით საკუთარ თავს, რომ გული არ დაგიმძიმდეთ გადამეტებული ჭამა-სმითა და ცხოვრებისეული საზრუნავით . . . მაშ, იფხიზლეთ და მუდამ იმის ვედრებაში იყავით, რომ თავი დააღწიოთ მოსახდენს“ (ლუკ. 21:34—36). მათ, ვინც ღვთის ფარას ჩამოშორდა, შესაძლოა სურთ, რომ კვლავ იგრძნონ ის სიხარული, რომელიც ერთ დროს ჰქონდათ. თუ ასეა, შეგვიძლია აღვძრათ ისინი, რომ ლოცვაში ღმერთს წმინდა სული და ხელმძღვანელობა სთხოვონ და შემდეგ ლოცვის შესაბამისად მოიქცნენ (ლუკ. 11:13).

იქნებ დაბრკოლდა?

8, 9. რა შეიძლება აღნიშნოს უხუცესმა მასთან, ვინც დაბრკოლდა?

⁸ ვინაიდან არასრულყოფილები ვართ, შეიძლება უთანხმოება მოგვივიდეს თანაქრისტიანთან და ეს გახდეს დაბრკოლების მიზეზი. მაგალითად, ზოგი იმან დააბრკოლა, რომ რომელიმე სამაგალითო ქრისტიანი უღირსად მოიქცა. თუ და ან ძმა ამის გამო გახდა არააქტიური, მონახულების დროს უხუცესს შეუძლია აუხსნას, რომ იეჰოვა არავის აბრკოლებს, და რატომ უნდა შეწყვიტოს მან ღმერთთან ან მის ხალხთან ურთიერთობა?! განა კვლავაც არ უნდა ემსახუროს ღმერთს იმაში დარწმუნებული, რომ „დედამიწის მოსამართლემ“ კარგად იცის, რაც მოხდა, და პრობლემას საუკეთესოდ მოაგვარებს?! (დაბ. 18:25; კოლ. 3:23—25). მაგალითად, თუ ადამიანი ფეხს წამოჰკრავს რამეს და წაიქცევა, განა ადგომას არ ეცდება?!

⁹ არააქტიურს რომ დაეხმაროს, უხუცესს შეუძლია აღნიშნოს, რომ ზოგი, ვინც დაბრკოლდა, გარკვეული დროის შემდეგ იმ დასკვნამდე მივიდა, რომ თურმე არც ისე საგანგაშოდ ყოფილა საქმე. შეიძლება ის პრობლემა, რამაც დააბრკოლა, უკვე მოგვარებულიც კი იყოს. გარდა ამისა, თუ იგი იმიტომ დაბრკოლდა, რომ მის წინააღმდეგ უხუცესებმა გარკვეული ზომები მიიღეს, ლოცვამ და მომხდარის გაანალიზებამ შეიძლება დაანახვოს, რომ ნაწილობრივ თვითონაც იყო დამნაშავე, და მიღებულ ზომებს არ უნდა დაებრკოლებინა (ფსალმ. 119:165; ებრ. 12:5—13).

იქნებ რომელიმე სწავლება დააყენა ეჭვქვეშ?

10, 11. როგორი მსჯელობა შეიძლება წარიმართოს მასთან, ვინც რომელიმე ბიბლიურ სწავლებას არ ეთანხმება?

¹⁰ ზოგი შეიძლება იმიტომ ჩამოსცილდა ღვთის ფარას, რომ ეჭვი შეიტანა რომელიმე ბიბლიურ სწავლებაში. ეგვიპტის მონობიდან გათავისუფლებულმა ისრაელებმა „დაივიწყეს [ღვთის] საქმეები“, რაც ღმერთმა მათ საკეთილდღეოდ გააკეთა, და „არ დაელოდნენ მის რჩევას“ (ფსალმ. 106:13). არააქტიურს შეიძლება დაეხმაროს იმის შეხსენება, რომ დღეს მსუყე სულიერ საზრდოს „ერთგული და გონიერი მონა“ გვაწვდის (მათ. 24:45). მან ხომ ამ საზრდოს მეშვეობით გაიგო ჭეშმარიტება! მაშ, რაღა უშლის ხელს, რომ კვლავ ჭეშმარიტების გზით იაროს?! (2 იოან. 4)

¹¹ უხუცესმა მას შეიძლება გაახსენოს ის შემთხვევა, როდესაც მოწაფეებმა იმის გამო მიატოვეს იესო, რომ არ დაეთანხმნენ მის ერთ-ერთ სწავლებას (იოან. 6:53, 66). ქრისტესთან და მის ერთგულ მიმდევრებთან ურთიერთობის გაწყვეტის შემდეგ ისინი უეჭველად დასუსტდებოდნენ სულიერად და სიხარულსაც დაკარგავდნენ. ვინც ქრისტიანულ კრებასთან ურთიერთობა გაწყვიტა, მიიღებს ის სხვაგან მსუყე სულიერ საზრდოს? რა თქმა უნდა, ვერ მიიღებს!

იქნებ სერიოზული ცოდვა აქვს ჩადენილი?

12, 13. რა სახის დახმარების გაწევა შეიძლება იმ არააქტიური ქრისტიანისთვის, რომელიც აღიარებს, რომ სერიოზული ცოდვა ჩაიდინა?

¹² ზოგი იმიტომ წყვეტს ქადაგებას და კრების შეხვედრებზე დასწრებას, რომ სერიოზული ცოდვა აქვთ ჩადენილი. შეიძლება ფიქრობენ, რომ თუ ჩადენილ ცოდვას აღიარებენ უხუცესების წინაშე, გაირიცხებიან. მაგრამ ეს არ მოხდება, თუ აღარ სჩადიან იმავე ცოდვას და გულწრფელად ინანიებენ (2 კორ. 7:10, 11). პირიქით, მათ კრება თბილად მიიღებს და უხუცესებიც აღმოუჩენენ სულიერ დახმარებას.

¹³ დავუშვათ, უხუცესების დავალებით დახმარებას უწევ არააქტიურს. როგორ უნდა მოიქცე, თუ გითხრა, რომ სერიოზული ცოდვა აქვს ჩადენილი? როგორც აღვნიშნეთ, ნაცვლად იმისა, რომ დეტალების გარკვევას შეეცადო, ურჩიე, უხუცესებს მიმართოს. თუ მათ ვერ დაელაპარაკება, მაშინ შენ უნდა მოიქცე იმ პრინციპის თანახმად, რომელიც ბიბლიაში წერია (წაიკითხეთ ლევიანების 5:1). ეს იმის მაჩვენებელი იქნება, რომ პატივს მიაგებ ღვთის სახელს და კრების კეთილდღეობაზე ზრუნავ. უხუცესები თავად გადაწყვეტენ, როგორ დაეხმარონ მას, ვისაც კრებაში დაბრუნებისა და ღვთის ნების თანახმად ცხოვრების სურვილი აქვს. უხუცესების მხრიდან შეიძლება საჭირო გახდეს გარკვეული ზომების მიღებაც, რისკენაც მათ სიყვარული აღძრავთ (ებრ. 12:7—11). თუ იგი აღიარებს, რომ ღვთის წინაშე ცოდვა ჩაიდინა, მაგრამ აღარ სჩადის იმავე ცოდვას და გულწრფელად ინანიებს, უხუცესები დაეხმარებიან, რომ იეჰოვამ აპატიოს (ეს. 1:18; 55:7; იაკ. 5:13—16).

გზასაცდენილ შვილს სიხარულით ხვდებიან

14. იესოს იგავის მიხედვით, რა დაემართა გზასაცდენილ შვილს?

¹⁴ ვისაც არააქტიურის დახმარება დაევალა, შეუძლია შეახსენოს მას იესოს იგავი, რომელიც ჩაწერილია ლუკას 15:11—24-ში. ამ იგავის მიხედვით, ერთი ახალგაზრდა კაცი აღვირახსნილ ცხოვრებას იწყებს და მთელ თავის მემკვიდრეობას ფლანგავს. ბოლოს ხედავს, სადამდე მიჰყავს ასეთ ცხოვრებას; ენატრება ლუკმაპური, ოჯახი, და ამიტომ შინ ბრუნდება. ჯერ კიდევ შორსაა, როცა მამა ხედავს, გარბის მასთან შესაგებებლად, კისერზე ეხვევა და კოცნის. მამა ხარობს შვილის დაბრუნებით. ამ იგავმა შესაძლოა აღძრას არააქტიური, რომ კრებას დაუბრუნდეს. ვინაიდან ეს ქვეყნიერება მალე განადგურდება, იგი დაუყოვნებლივ უნდა დაბრუნდეს „ოჯახში“.

15. რა მიზეზების გამო ტოვებს ზოგი კრებას?

¹⁵ უმეტესობა ისე როდი ტოვებს კრებას, როგორც გზასაცდენილმა შვილმა დატოვა ოჯახი. ეს პროცესი თანდათანობით ხდება, ისე როგორც მოტივტივე ნავი შორდება ნელ-ნელა ნაპირს. ზოგს იმდენად მძიმე ტვირთად აწევს ცხოვრებისეული საზრუნავი, რომ იეჰოვასთან ურთიერთობა მათთვის მეორეხარისხოვანი ხდება. ზოგს კრების რომელიმე წევრის საქციელი აბრკოლებს, ხოლო ზოგი ეჭვქვეშ აყენებს ამა თუ იმ ბიბლიურ სწავლებას. ზოგი კი იმიტომ აღარ ესწრება კრების შეხვედრებს, რომ სერიოზული ცოდვა აქვთ ჩადენილი. როგორც არ უნდა იყოს, ზემოთ განხილული რჩევების გათვალისწინებით შეძლებ, დაეხმარო ღვთის ფარას ჩამოშორებულ და-ძმებს, რომ ვიდრე დროა, დაუბრუნდნენ კრებას.

„შინ დაბრუნებას გილოცავ, შვილო!“

16—18. ა) როგორ დაეხმარა ერთი უხუცესი იმ ძმას, რომელიც წლების მანძილზე იყო არააქტიური? ბ) რატომ გახდა ეს ძმა არააქტიური, როგორ დაეხმარა მას უხუცესის გულწრფელი ინტერესი, და როგორ შეხვდნენ კრებაში?

¹⁶ ერთი ქრისტიანი უხუცესი გვიამბობს: „ჩვენი კრების უხუცესებს აღელვებთ არააქტიურთა მდგომარეობა და ინახულებენ ხოლმე მათ. მაფიქრებდა ერთი ძმის მდგომარეობა, რომელსაც ადრე ბიბლიას ვასწავლიდი. ამ ძმას მძიმე ცხოვრება ჰქონდა და დაახლოებით 25 წლის განმავლობაში იყო არააქტიური. მე მას ავუხსენი, რომელი ბიბლიური პრინციპები დაეხმარებოდა. გარკვეული ხნის შემდეგ კრების შეხვედრებზე დასწრება დაიწყო და ბიბლიის შესწავლის სურვილიც გამოთქვა, რადგან უნდოდა, რომ კვლავ კრების სრულფასოვანი წევრი გამხდარიყო“.

¹⁷ რატომ გახდა ეს ძმა არააქტიური? ის იხსენებს: „ქვეყნიურ საქმეებს უფრო და უფრო მეტ დროს ვუთმობდი. შევწყვიტე პირადი შესწავლა, მსახურება და კრების შეხვედრებზე დასწრება. ვერც კი მივხვდი, როგორ ჩამოვშორდი კრებას. მაგრამ ერთი უხუცესი გულწრფელად დაინტერესდა ჩემი მდგომარეობით, რომლის დახმარებითაც კრებას დავუბრუნდი“. მას შემდეგ, რაც ამ ძმასთან შესწავლა დაიწყეს, იგი ბევრი პრობლემისგან გათავისუფლდა. ის ამბობს: „მივხვდი, რომ ძალიან მაკლდა იეჰოვას სიყვარული, ღვთისა და მისი ორგანიზაციის ხელმძღვანელობა“.

¹⁸ როგორ შეხვდნენ ამ ძმას კრებაში? ის ჰყვება: «ისე ვგრძნობდი თავს, როგორც გზასაცდენილი შვილი იესოს იგავიდან. ერთი მოხუცი და, რომელიც ჯერ კიდევ 30 წლის წინ იყო ჩვენს კრებაში და დღემდე ერთგულად მსახურობს, თბილად შემხვდა და მითხრა: „შინ დაბრუნებას გილოცავ, შვილო!“ მისი სიტყვები გულზე მალამოდ დამედო. მართლაც ისე ვგრძნობდი თავს, როგორც საკუთარ სახლში. მინდა, გულწრფელი მადლიერება გამოვხატო იმ სიყვარულისთვის, სითბოსა და მოთმინებისთვის, რომელიც ჩემდამი იმ უხუცესმა და მთელმა კრებამ გამოავლინეს. დავინახე, როგორ ჰყვარებიათ იეჰოვაც და მოყვასიც, რაც დამეხმარა, რომ ღვთის ფარას დავბრუნებოდი».

დაანახვე დაუყოვნებლივ დაბრუნების აუცილებლობა

19, 20. როგორ აღვძრათ არააქტიურები, რომ დაუყოვნებლივ დაუბრუნდნენ სამწყსოს და როგორ დავანახოთ, რომ იეჰოვა მათგან შეუძლებელს არ მოელის?

¹⁹ ჩვენ ვცხოვრობთ ქვეყნიერების ბოლო დღეებში, რომლის განადგურებაც გარდაუვალია. ამიტომ, აღძარი არააქტიურები, რომ დაუყოვნებლივ დაიწყონ კრების შეხვედრებზე სიარული. შეახსენე, რომ სატანა ყოველ ღონეს ხმარობს, რათა მათ იეჰოვასთან ურთიერთობა გაუფუჭოს და აფიქრებინოს, რომ ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობის მიტოვებით გაიადვილებენ ცხოვრებას. დაარწმუნე, რომ მხოლოდ იმ შემთხვევაში გამოცოცხლდებიან, თუ იესოს ერთგული მიმდევრები იქნებიან (წაიკითხეთ მათეს 11:28—30).

²⁰ ისიც შეახსენე, რომ ღმერთი ჩვენგან იმაზე მეტს არ მოელის, ვიდრე შეგვიძლია. მაგალითად, როდესაც ლაზარეს და, მარიამი, იესოს ზოგიერთმა მოწაფემ იმის გამო განსაჯა, რომ მას სიკვდილის წინ ძვირფასი ნელსაცხებელი სცხო, იესომ უთხრა მათ: „თავი დაანებეთ . . . მან ის გააკეთა, რაც შეეძლო“ (მარ. 14:6—8). მან გაჭირვებული ქვრივის მიერ ტაძარში გაღებული მცირედი შესაწირავიც დააფასა. ამ ქვრივმაც ის გააკეთა, რაც შეეძლო (ლუკ. 21:1—4). უმეტესობა ჩვენგანისთვის შეუძლებელი არ არის ქრისტიანულ შეხვედრებზე დასწრება და სამეფოს შესახებ ქადაგება. იეჰოვას დახმარებით ამას არააქტიურთა უმეტესობაც შეძლებს.

21, 22. რაში უნდა დაარწმუნო ისინი, ვისაც იეჰოვასთან დაბრუნების სურვილი აქვს?

²¹ თუ ქრისტიანს, რომელიც ღვთის ფარას ჩამოშორდა, ერიდება კრების წევრებთან შეხვედრა, შეახსენე, როგორი სიხარულით მიიღეს გზასაცდენილი შვილი. კრება ასეთივე სიხარულით მიიღებს ფარას ჩამოშორებულ ცხვარს. აღძარი არააქტიურები, რომ დაუყოვნებლივ შეეწინააღმდეგონ ეშმაკს და ღმერთს დაუახლოვდნენ (იაკ. 4:7, 8).

²² დიდი სიხარული ელით მათ, ვინც იეჰოვას დაუბრუნდება (გოდ. 3:40). ისინი ადრეც უდავოდ ბედნიერები იქნებოდნენ, როდესაც იეჰოვას ერთგულად ემსახურებოდნენ. მაგრამ, თუ დაუყოვნებლივ დაუბრუნდებიან იეჰოვას, კიდევ უფრო მეტ კურთხევას მიიღებენ.