ბაალის წინასწარმეტყველებმა დაიწყეს ‘ხტომა სამსხვერპლოს წინ, რომელიც გამართეს’. მთელი დილა მოუხმობდნენ: „ხმა გაგვეც, ბაალ!“ მაგრამ ბაალი არ პასუხობდა (მესამე მეფეთა 18:26). მაშინ ელიამ დაუწყო მათ დაცინვა: „მაგრად დაუყვირეთ, რადგან ღმერთია იგი!“ (მესამე მეფეთა 18:27). ბაალის წინასწარმეტყველებმა თავის სერვაც კი დაიწყეს მახვილებითა და შუბებით — ამ ჩვეულებას წარმართები ხშირად მიმართავდნენ თავიანთი ღმერთებისთვის თავის შესაცოდებლადb (მესამე მეფეთა 18:28).

შუადღე გადასული იყო, „ისინი კი ისევ ქადაგად იყვნენ დავარდნილი“ — ამ ფრაზაში ასეთი აზრი დევს, რომ ისინი მძვინვარედ და თავშეკავების გარეშე მოქმედებდნენ.