იეჰოვა შეუძლებელს არ გვთხოვს

1. რა გრძნობებთან შეიძლება გვიწევდეს დროდადრო ბრძოლა და რატომ?

¹ იეჰოვას კანონებისა და პრინციპების შესაბამისად ცხოვრებას არაფერი სჯობს. ეს მომავლისთვის მტკიცე საფუძველის ჩაყრაშიც გვეხმარება (ფსალმ. 18:8—12; 1 ტიმ. 6:19). სატანის წუთისოფელი კი ბევრ პრობლემას გვიქმნის. ჩვენი არასრულყოფილი სხეულიც გვიმატებს სირთულეებს. ხანდახან, შესაძლოა, თავს ვეღარ ვართმევთ ბიბლიური ვალდებულებების შესრულებას (ფსალმ. 39:13; 54:2—9). შეიძლება ვფიქრობდეთ კიდეც, შევძლებთ კი ყველაფრის შესრულებას, რასაც იეჰოვა გვთხოვს. რა დაგვეხმარება ამ დროს, რომ შევინარჩუნოთ სულიერი წონასწორობა?

2. რას მოელის იეჰოვა ჩვენგან?

² იეჰოვას მცნებები არ არის დამამძიმებელი. იეჰოვა არასოდეს გვთხოვს ზედმეტს. მისი მცნებები არ არის დამამძიმებელი და ჩვენს კეთილდღეობას ემსახურება (რჯლ. 10:12, 13; 1 იოან. 5:3). იეჰოვას კარგად ესმის, რა სისუსტეებთან გვიწევს ბრძოლა და „ახსოვს, რომ მტვერი ვართ“ (ფსალმ. 102:13, 14). ღმერთი გულმოწყალედ ჩვენს მსახურებას მაშინაც კი ღებულობს, თუ ჩვენი შესაძლებლობები შეზღუდულია (ლევ. 5:7, 11; მარ. 14:8). იეჰოვა გვიწვევს, მას მივანდოთ ჩვენი ტვირთი და გვარწმუნებს, რომ დაგვეხმარება ერთგულების შენარჩუნებაში (ფსალმ. 54:23; 1 კორ. 10:13).

3. როგორ გვაძლიერებს იეჰოვა, რომ შევძლოთ მოთმინება?

³ მოთმინება გვმართებს. ბიბლიაში ჩაწერილია, თუ როგორ შეინარჩუნეს ერთგულება ელიამ, იერემიამ და პავლემ. მათი მაგალითებიდან ვხედავთ, რომ საჭიროა მოთმინება (ებრ. 10:36). იეჰოვა მათ მხარში ედგა გაჭირვებისა და გულგატეხილობის დროს (3 მეფ. 19:14—18; იერ. 20:7—11; 2 კორ. 1:8—11). აგრეთვე გვამხნევებს ჩვენს დროში მცხოვრები და-ძმების ერთგულებაც (1 პეტ. 5:9). ასეთ მაგალითებზე ფიქრი გვეხმარება, არ მივეცეთ გულგატეხილობას.

4. რატომ არის მნიშვნელოვანი, ყოველთვის გვახსოვდეს ღვთის აღთქმები?

⁴ ღვთის აღთქმებისადმი იმედი „სულისათვის არის ღუზასავით“ (ებრ. 6:19). ამან აღძრა აბრაამი და სარა, რომ მიეღოთ იეჰოვას მითითება: მათ დატოვეს მშობლიური კერა და აღთქმულ უცხო ქვეყანაში დაიწყეს ცხოვრება. იმედი აძლიერებდა მოსესაც, რომ უშიშრად დაეჭირა ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობის მხარე. ეს ამაგრებდა იესოს, რომ აეტანა წამების ძელზე ტანჯვა (ებრ. 11:8—10, 13, 24—26; 12:2, 3). თუ ჩვენს გულებშიც ანთია ღვთის მიერ აღთქმული სამართლიანი ახალი ქვეყნიერების იმედი, ეს დაგვეხმარება სიმტკიცის შენარჩუნებაში (2 პეტ. 3:11—13).

5. რატომ იქნებოდა გამამხნევებელი წარსულში ჩვენ მიერ გამოვლენილი ერთგულების გახსენება?

⁵ ძალებს შეგვმატებს იმის გახსენებაც, თუ წარსულში როგორ ერთგულებას, თავგანწირულობასა და გაბედულებას ვავლენდით მსახურებაში (ებრ. 10:32—34). ეს შეგვახსენებს იმ სიხარულს, რომელსაც მაშინ განვიცდიდით, როდესაც იეჰოვასადმი სრულ ერთგულებას ვავლენდით და, ასეთი სახით, ვაკეთებდით იმას, რასაც ის ჩვენგან მოითხოვს (მათ. 22:37).