„ძღვენი“ იეჰოვასთვის

12, 13. რა გაგებით იქნებიან „ძმები“ იერუსალიმში მიყვანილი ძვ. წ. 537 წლიდან?

¹² აღდგენის შემდეგ იერუსალიმი, სადაც სამღვდელოება განაახლებს მსახურებას, წმინდა თაყვანისმცემლობის ცენტრი იქნება სამშობლოდან გაფანტული იუდაელებისთვის. ბევრ მათგანს დიდი გზის გავლა მოუწევს იერუსალიმში ყოველწლიურ დღესასწაულებზე დასასწრებად. ღვთის მიერ აღძრული ესაია წერს: „წამოიყვანენ შენს ძმებს ყოველი ხალხიდან ძღვნად უფლისათვის ცხენებით და ეტლებით, ტახტრევნებით, ჯორებით და აქლემებით ჩემს წმიდა მთაზე, იერუსალიმში, ამბობს უფალი, როგორც ისრაელიანებს მიაქვთ ძღვენი სუფთა ჭურჭლებით საუფლო სახლში. მათგანაც ავიყვან მღვდლებად და ლევიანებად“ (ესაია 66:20, 21).

¹³ ზოგი ‘ძმა ყოველი ხალხიდან’ ორმოცდამეათე დღის დღესასწაულზე იმყოფებოდა, როდესაც სულიწმიდა გადავიდა იესოს მოწაფეებზე. ცნობაში ნათქვამია: „იერუსალიმში იმყოფებოდნენ იუდეველნი, ღვთის მოშიში ხალხი, ყველა იმ ერიდან, რომელნიც კი ცისქვეშეთში არიან“ (საქმეები 2:5). ისინი იერუსალიმში ღვთისთვის იუდეველთა წესით თაყვანსაცემად იმყოფებოდნენ, მაგრამ იესო ქრისტეს შესახებ კეთილი ცნობის მოსმენის შემდეგ მრავალმა მათგანმა ირწმუნა ის და მოინათლა.

14, 15. ა) როგორ შეკრიბეს ცხებულმა ქრისტიანებმა სულიერი „ძმები“ პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ და როგორ იქნენ ისინი მირთმეული იეჰოვასთვის „ძღვნად სუფთა ჭურჭლებით“? ბ) როგორ ‘აიყვანა მღვდლად’ ზოგი მათგანი იეჰოვამ? გ) ვინ იყო ზოგი ის ცხებული ქრისტიანი, რომლებმაც სულიერი ძმების შეკრებაში მიიღეს მონაწილეობა? (იხილეთ ამ გვერდზე მოცემული ჩარჩო).

¹⁴ სრულდება თუ არა ეს წინასწარმეტყველება ბოლო დღეებში? დიახ, ნამდვილად. I მსოფლიო ომის შემდეგ იეჰოვას ცხებულმა მსახურებმა საღვთო წერილიდან გაიგეს, რომ ღვთის სამეფო ზეცაში 1914 წელს დამყარდა. ბიბლიის გულდასმით გამოკვლევით მათ შეიტყვეს, რომ უნდა შეკრებილიყვნენ სამეფოს სხვა მემკვიდრეები, ანუ „ძმები“. უდრეკი მსახურები „ქვეყნის კიდემდე“ მოგზაურობდნენ სხვადასხვა სატრანსპორტო საშუალებით, რათა მოეძებნათ ცხებულთა დარჩენილი ნაწილის მომავალი წევრები, რომელთაგანაც მრავალი ქრისტიანული სამყაროს ეკლესიებში იყო. პოვნის შემდეგ ისინი ძღვნად იქნენ იეჰოვასთვის მირთმეული (საქმეები 1:8).

¹⁵ ცხებულები, რომლებიც პირველ წლებში შეიკრიბნენ, არ ფიქრობდნენ, რომ იეჰოვა მათ ისეთებს მიიღებდა, როგორებიც ბიბლიის ჭეშმარიტების შეცნობამდე იყვნენ. მათ ნაბიჯები გადადგეს სულიერად და მორალურად განსაწმენდად, რათა წარდგენილიყვნენ, როგორც „ძღვენი სუფთა ჭურჭლებით“ ანუ, პავლე მოციქულის სიტყვების თანახმად, შესაძლებელი ყოფილიყო მათი წარდგენა ‘უბიწო ქალწულად ქრისტეს წინაშე’ (2 კორინთელთა 11:2). მცდარი დოქტრინების უარყოფის გარდა, ცხებულებს უნდა ესწავლათ, როგორ შეენარჩუნებინათ მტკიცე ნეიტრალიტეტი ამ წუთისოფლის პოლიტიკურ საქმეებში. სათანადოდ განწმენდის შემდეგ, 1931 წელს, იეჰოვამ თავის მსახურებს გულმოწყალედ მისცა თავისი სახელის ტარების, ანუ იეჰოვას მოწმეებად წოდების ნება (ესაია 43:10—12). მაგრამ როგორ ‘აიყვანა ზოგი მღვდლებად’ იეჰოვამ? ცხებულ ქრისტიანთა ეს ჯგუფი „სამეფო სამღვდელოების, წმიდა ერის“ ნაწილი გახდა, რომელიც ქების მსხვერპლს სწირავს ღმერთს (1 პეტრე 2:9; ესაია 54:1; ებრაელთა 13:15).

[ჩარჩო 409 გვერდზე]

ცხებულები — ძღვენი იეჰოვასთვის ყველა ერიდან

1920 წელს ხუან მუნისი შეერთებული შტატებიდან ესპანეთში, ხოლო შემდეგ არგენტინაში გაემგზავრა, სადაც ცხებულთა კრებები ჩამოაყალიბა. 1923 წლიდან ჭეშმარიტების სინათლემ დასავლეთ აფრიკაშიც გაანათა, როდესაც მისიონერმა უილიამ ბრაუნმა (ხშირად ბიბლიის ბრაუნად წოდებული) სამეფოს ცნობის ქადაგება დაიწყო სიერა-ლეონეში, განაში, ლიბერიაში, გამბიასა და ნიგერიაში. ამავე წელს კანადელი ჯორჯ იანგი ბრაზილიაში ჩავიდა, მოგვიანებით კი არგენტინაში, კოსტა-რიკაში, პანამაში, ვენესუელასა და საბჭოთა კავშირშიც კი იმოგზაურა. დაახლოებით ამ პერიოდში ედვინ სკინერი გემით გაემგზავრა ინგლისიდან ინდოეთში, სადაც მრავალი წელი დაჰყო მკის საქმეში.