1947 წლის 22 მარტს, მას შემდეგ, რაც ბოსტონში მცხოვრებმა ალბანელმა ძმებმა გაიგეს მომხდარის შესახებ, ენვერ ჰოჯას ალბანელი იეჰოვას მოწმეების მხარდასაჭერად ორგვერდიანი წერილი მისწერეს. წერილში ისინი ხსნიდნენ, რომ იეჰოვას მოწმეები არ წარმოადგენდნენ საფრთხეს მთავრობისთვის და, რომ რელიგიურმა მოწინააღმდეგეებმა მათ ცრუბრალდებები წაუყენეს, რადგან მოწმეების პუბლიკაციები სამართლიანად ამხელდა მათ არაქრისტიანულ ქმედებებს. წერილის ბოლოს ეწერა: „როცა გაერთიანებული ერების ორგანიზაციაში ალბანეთის დელეგაცია, რომელსაც ბატონი კაპო ხელმძღვანელობდა, ბოსტონს ეწვია, ჩვენ მათ სასტუმროში ვესტუმრეთ. ბატონმა კაპომ თბილად მიგვიღო და გულისყურით მოგვისმინა“. წლების განმავლობაში ჰოსნი კაპოს ალბანეთში ერთ-ერთი უმაღლესი თანამდებობა ეკავა. ეს თხოვნა თხოვნად დარჩა და ალბანეთში იეჰოვას მოწმეებს სულ უფრო და უფრო მეტი პრობლემები ექმნებოდათ.

[სურათი 142 გვერდზე]

ორგვერდიანი წერილი, რომელიც ბოსტონში მცხოვრებმა ალბანელმა ძმებმა გაუგზავნეს ენვერ ჰოჯას