მთავრობა უფრო და უფრო შეუწყნარებელი ხდებოდა რელიგიის მიმართ. ქრისტიანული ნეიტრალიტეტის დაცვის გამო, ალბანეთში მცხოვრები იეჰოვას მოწმეები უარს ამბობდნენ ჯარში წასვლაზე და პოლიტიკაში მონაწილეობაზე (ესაია 2:2—4; იოანე 15:17—19). ამის გამო ბევრი მათგანი ციხეში იჯდა, სადაც არაფერს აჭმევდნენ. ძირითადად, სულიერი დები, რომლებიც ციხის გარეთ იმყოფებოდნენ, ურეცხავდნენ ტანსაცმელს და უმზადებდნენ საჭმელს.

მალე, ლიუკე ჰეკა, მიჰელ სვესი, ლანითე პეპე და სხვა პასუხისმგებელი ძმები შრომა-გასწორების კოლონიაში გაგზავნეს.