რას გულისხმობდა მოციქული პავლე „საზეიმო სვლაში“?

▪ პავლემ დაწერა: „მადლობა ღმერთს, რომელიც ყოველთვის საზეიმო სვლაში მიგვიძღვება ქრისტესთან ერთად და ჩვენით ყველგან ავრცელებს თავის შესახებ ცოდნის სურნელებას! ღვთისთვის ჩვენ ქრისტეს ტკბილი სურნელება ვართ გადარჩენისა და დაღუპვის გზებზე მყოფთათვის. ამ უკანასკნელთათვის სიკვდილის სურნელება ვართ სასიკვდილოდ, პირველთათვის კი — სიცოცხლის სურნელება სასიცოცხლოდ“ (2 კორინთელები 2:14—16).

პავლე მოციქული საუბრობდა რომაულ ჩვეულებაზე, როდესაც ხალხი მტერზე გამარჯვებულ მხედართმთავარს ზარ-ზეიმით ხვდებოდა. ასეთ დროს ქუჩაში მიჰქონდათ ნადავლი, მიჰყავდათ ტყვეები, მიერეკებოდნენ შესაწირავად გამზადებულ ხარებს; ხალხი ხმამაღალი შეძახილებით განადიდებდა გამარჯვებულ მხედართმთავარსა და მის ჯარს. მსვლელობის ბოლოს კი ხარებს სწირავდნენ და ბევრ ტყვეს სიკვდილით სჯიდნენ.

აქ გამოყენებული მეტაფორა ანუ „ქრისტეს ტკბილი სურნელება“, რაც ზოგისთვის გადარჩენას და ზოგისთვის კი დაღუპვას ნიშნავს, „როგორც ჩანს, აღებულია რომაული ჩვეულებიდან, კერძოდ, საკმევლის კმევიდან, რომელიც საზეიმო მსვლელობის დროს სრულდებოდა, — ნათქვამია ერთ-ერთ ენციკლოპედიაში. — ეს სურნელი, რომელიც ტრიუმფალურ გამარჯვებაზე მიუთითებდა, ტყვეებს შეახსენებდა, რომ მათ, ალბათ, სიკვდილით დასჯიდნენ“ (The International Standard Bible Encyclopedia).a

[სურათი 23 გვერდზე]

რომაელთა ტრიუმფალური სვლის ფრაგმენტი, ახ. წ. II საუკუნე

[საავტორო უფლება]

Photograph taken by courtesy of the British Museum