„კისერზე დაიდგით ბაბილონის მეფის უღელი“

(იერემია 21:1—51:64)

იერემიამ განაჩენი წარმოთქვა იუდას ბოლო ოთხ მეფეზე, ცრუ წინასწარმეტყველებზე, ბოროტ მწყემსებსა და უზნეო მღვდლებზე. იეჰოვამ ერთგულ ისრაელთა დარჩენილი ნაწილი შეადარა კარგ ლეღვს და თქვა: „თვალს დავიჭერ მათზე მათივე სასიკეთოდ“ (იერემია 24:5, 6). 25-ე თავში მოცემული სამი წინასწარმეტყველება დაწვრილებით განიხილება მომდევნო თავებში.

მღვდლები და წინასწარმეტყველები იერემიას მოსაკლავად შეითქვნენ. იერემია ეუბნებოდა მათ, რომ ბაბილონის მეფის მსახურები გამხდარიყვნენ. მეფე ციდკიას იერემიამ უთხრა: „კისერზე დაიდგით ბაბილონის მეფის უღელი“ (იერემია 27:12). მაგრამ „ის, ვინც ფანტავს ისრაელს, შეკრებს მას [ისრაელს]“ (იერემია 31:10). რექაბელებმა მორჩილების გამო მიიღეს დაპირება. დაპატიმრებული იერემია „მცველების ეზოში გადაიყვანეს“ (იერემია 37:21). ბაბილონელებმა იერუსალიმი გაანადგურეს და მოსახლეობის უმეტესობა ტყვედ წაასხეს. იერემია, მწერალი ბარუქი და ზოგიერთი სხვა იუდეველი ქვეყანაში დატოვეს. მიუხედავად იერემიას გაფრთხილებისა, შეშინებული ხალხი ეგვიპტეში გაიქცა. 46—51 თავებში ჩაწერილია იერემიას ცნობა სხვა ერების შესახებ.

იერუსალიმი ცეცხლს მისცეს

(იერემია 52:1—34)

დადგა ძვ. წ. 607 წელი, ციდკიას მეფობის მე-11 წელი. ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორს 18 თვეა, რაც იერუსალიმი ალყაში ჰყავს. ნაბუქოდონოსორის მეფობის მე-19 წელს, მეხუთე თვის მეშვიდე დღეს ნებუზარადანი, მცველთა უფროსი მივიდა იერუსალიმში (2 მეფეები 25:8). ქალაქის გალავნის გარეთ დაბანაკებული ნებუზარადანი, როგორც ჩანს, აკვირდება სიტუაციას და მოქმედების გეგმას ადგენს. სამი დღის შემდეგ, მეხუთე თვის მეათე დღეს, ის შევიდა იერუსალიმში და გადაწვა ქალაქი (იერემია 52:12, 13).

იერემიამ დაწვრილებით აღწერა იერუსალიმის დაცემა. ის გოდებდა ანუ მოთქვამდა ამის გამო. ეს მოთქმა ბიბლიის წიგნ „გოდებაში“ ჩაიწერა.