გადარჩენა, რომელიც ალყის დროს გამოვლენილ მორჩილებას მოჰყვა

16. როგორ გამოავლინა იეჰოვამ თანაგრძნობა იუდეველებისადმი ძვ. წ. 607 წელს, როდესაც ბაბილონელებმა იერუსალიმი ალყაში მოაქციეს?

¹⁶ ღვთის თანაგრძნობა მორჩილი ადამიანებისადმი კიდევ ერთხელ გამოვლინდა იერუსალიმის განადგურებისას, ძვ. წ. 607 წელს. როდესაც იერუსალიმი ალყაში იყო მოქცეული, იეჰოვამ უთხრა იუდეველებს: „აჰა, დამიდევს თქვენს წინაშე სიცოცხლის გზა და სიკვდილის გზა. ვინც დარჩება ამ ქალაქში, მახვილით ან შიმშილით ან შავი ჭირით მოკვდება. ვინც გავა და ჩაბარდება ქალდეველებს, რომელთაც ალყაში ვყავართ, გადარჩება და ნადავლად ექნება საკუთარი სიცოცხლე“ (იერემია 21:8, 9). მიუხედავად იმისა, რომ იერუსალიმის მკვიდრნი განადგურებას იმსახურებდნენ, იეჰოვამ ამ კრიტიკულ მომენტშიც კი თანაგრძნობა გამოავლინა მათ მიმართ, ვინც დაემორჩილა ამ მოწოდებასb.

17. ა) რომელ ორ საკითხში გამოიცადა იერემია მორჩილებასთან დაკავშირებით? ბ) რა მხრივ არის ჩვენთვის სასარგებლო იერემიას ვაჟკაცური მორჩილების მაგალითი?

¹⁷ ეჭვგარეშეა, იუდეველებისთვის იმის თქმით, რომ მტერს ჩაჰბარებოდნენ, იერემიას მორჩილებაც იცდებოდა. დავიწყოთ იმით, რომ იერემია ღვთის სახელის გულმოდგინე დამცველი იყო. მას არ უნდოდა, რომ მტრებს, რომლებიც გამარჯვებას უსიცოცხლო კერპებს მიაწერდნენ, ღვთის სახელი შეელახათ (იერემია 50:2, 11; გოდება იერემიასი 2:16). გარდა ამისა, იერემიამ იცოდა, რომ თუ ხალხს ეტყოდა, მტერს ჩაჰბარებოდნენ, საკუთარ სიცოცხლეს საფრთხეში ჩაიგდებდა; ბევრი მის სიტყვებს არასწორად გაიგებდა და მეამბოხედ შერაცხავდა. მაგრამ მას არ შეშინებია და მორჩილად აუწყებდა იეჰოვას სიტყვებს (იერემია 38:4, 17, 18). იერემიას მსგავსად, ჩვენც ისეთ ცნობას ვქადაგებთ, რომელიც ხალხს ნაკლებად სიამოვნებს. ზუსტად ამ ცნობის გამო შეიძულეს იესო (ესაია 53:3; მათე 24:9). ასე რომ, მოდი ნუ ‘შეგვეშინდება ხალხის’. იერემიას მსგავსად, ვაჟკაცურად დავემორჩილოთ იეჰოვას და მთლიანად მივენდოთ მას (იგავნი 29:25).