ფაქტებს გაცნობილმა მოწაფემ დაასკვნა, რომ „იესო არის ქრისტე, ძე ღვთისა“b (იოანე 20:31).

იესოს ძალიან ახლო ურთიერთობა ჰქონდა ღმერთთან. ამიტომ მას შეეძლო უფრო ნათლად დაენახვებინა ხალხისთვის შემოქმედი (ლუკა 10:22; იოანე 1:18). მან დაადასტურა, რომ მამასთან ეს სიახლოვე ზეცაში დაიწყო, სადაც ღმერთთან ერთად ქმნიდა ყოველ ცოცხალსა და არაცოცხალს (იოანე 3:13; 6:38; 8:23, 42; 13:3; კოლასელთა 1:15, 16).

შემოქმედთან ახლო ურთიერთობისა და მასთან მსგავსების საფუძველზე იესომ თქვა: „ვინც მე მიხილა, მამა იხილა“ (იოანე 14:9). აგრეთვე: „არავინ იცის ვინ არის მამა, გარდა ძისა. . . და იმისა, ვისაც ძემ უნდა განუცხადოს“ (ლუკა 10:22). მაშასადამე, როცა ვიგებთ, რას ასწავლიდა და რას აკეთებდა იესო დედამიწაზე, უფრო ახლოს ვეცნობით შემოქმედს. მოდით ეს იმ ადამიანების მაგალითებზე განვიხილოთ, რომლებსაც იესოსთან ჰქონდათ ურთიერთობა.

სამარიელი ქალი მიხვდა, რომ იესოსთან შეხვედრა მისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო. მისი წინანდელი რელიგიური მსახურება მიმართული იყო გერიზიმის მთაზე თაყვანისმცემლობისკენ, რაც ბიბლიის მხოლოდ პირველ ხუთ წიგნს ეფუძნებოდა. იუდეველები ერიდებოდნენ სამარიელებს, რომელთაგანაც მრავალი, ისრაელის ათი ტომისა და სხვა ხალხების შერეული ოჯახების შთამომავლები იყვნენ. იესო სრულიად საპირისპიროდ იქცეოდა! მიუხედავად იმისა, რომ „ისრაელის სახლის დაღუპულ ცხვრებთან“ იყო გამოგზავნილი, ის მზად იყო, ესწავლებინა ამ სამარიელისთვის (მათე 15:24). ამ შემთხვევისას იესომ აირეკლა იეჰოვას მზადყოფნა — მიეღო გულწრფელი ადამიანები ყველა ერიდან (მესამე მეფეთა 8:41–43). დიახ, იეჰოვასა და იესოსთვის უცხოა ბრმა რელიგიური მტრობა, რითაც გაჟღენთილია დღევანდელი მსოფლიო. ამის ცოდნამ უნდა მიგვიზიდოს შემოქმედისა და მისი ძისკენ.

იესოსა და სამარიელი ქალის შემთხვევიდან სხვა რამის სწავლაც შეგვიძლია. იმ დროს ის ცხოვრობდა კაცთან, რომელიც მისი ქმარი არ იყო (იოანე 4:16–19). მაგრამ ამან იესოს ხელი არ შეუშალა მასთან საუბარში. უეჭველად, სამარიელი ქალი ძალიან მადლობელი იყო ასე პატივისცემით მოპყრობისთვის. ის კი გამონაკლისი არ ყოფილა. როცა ზოგი იუდეველი წინამძღოლი (ფარისეველი) იესოს აკრიტიკებდა მომნანიებელ ცოდვილებთან სადილობის გამო, უთხრა მათ: „მკურნალი ჯანმრთელებს კი არა, სნეულებს სჭირდებათ. წადით და ისწავლეთ, რას ნიშნავს: ‘წყალობა მსურს და არა მსხვერპლი’“ (მათე 9:10–13). იესომ დახმარების ხელი გაუწოდა ხალხს, რომელსაც ამძიმებდა საკუთარი ცოდვების — ღვთის კანონებისა და ნორმების დარღვევის — ტვირთი. რა მანუგეშებელია იმის ცოდნა, რომ ღმერთი და მისი ძე ეხმარებიან მათ, რომლებსაც პრობლემები აქვთ თავიანთი წარსულის გამო! (მათე 11:28–30)c.

მოდით იმასაც მივაქციოთ ყურადღება, რომ იესო სამარიელ ქალს გულთბილად და ინტერესით ესაუბრა. რატომ არის ეს მნიშვნელოვანი? იმ დროს იუდეველ მამაკაცებს ასწავლიდნენ, რომ ხალხში არ დალაპარაკებოდნენ ქალებს, ცოლებსაც კი. იუდეველ რაბინებს მიაჩნდათ, რომ ქალებს არ შეეძლოთ ღრმა სულიერი სწავლების ათვისება, და მათ „ჭკუათხელობას“ აწერდნენ. ზოგი ამბობდა: „უკეთესია, რჯულის სიტყვები დაიწვას, ვიდრე ქალს გადაეცეს“. იესოს მოწაფეები ასეთ ატმოსფეროში აღიზარდნენ; ამიტომ, როცა დაბრუნდნენ, „გაუკვირდათ, რომ იგი დედაკაცთან საუბრობდა“ (იოანე 4:27). ეს შემთხვევა — როგორც მრავალი სხვა — ცხადყოფს, რომ იესო მამამისის ანარეკლი იყო, რომელმაც შექმნა მამაკაცი და ქალი და რომელიც ორივეს პატივისცემის ღირსად თვლიდა (დაბადება 2:18).

მეთევზის თვალსაზრისი

ახლა მოდით იესოს მისი ორი ახლო მეგობრის, პეტრესა და იოანეს თვალით შევხედოთ. ეს უბრალო მეთევზეები მისი პირველი მიმდევრები იყვნენ (მათე 4:13–22; იოანე 1:35–42). ფარისევლები მათ ‘უწიგნურ და უმეცარ ადამიანებად’ თვლიდნენ, „მიწის ხალხის“ წარმომადგენლებად (ამჰაარეც), რომლებსაც ისინი ზემოდან დაჰყურებდნენ, რადგან რაბინებივით არ იყვნენ განსწავლულები (საქმეები 4:13; იოანე 7:49). მრავალ ასეთ ადამიანს, რომელიც ‘მაშვრალი და ტვირთმძიმე’ იყო რელიგიური ტრადიციების დამცველთა უღელქვეშ, სულიერი განათლება სწყუროდა. სორბონის პროფესორმა შარლ გინიებერმა თქვა, რომ „მათი გულები მთლიანად იაჰვეს [იეჰოვას] ეკუთვნოდა“. იესომ არ აქცია ზურგი იმ თავმდაბალ ხალხს და მათზე წინ არ დააყენა მდიდარი და გავლენიანი პირები. პირიქით, მან თავისი სწავლებებითა და ადამიანებისადმი მოპყრობით მათ მამა გააცნო (მათე 11:25–28).

პეტრემ საკუთარ თავზე გამოსცადა, თუ როგორ ზრუნავდა იესო ადამიანებზე. მალე, მას შემდეგ, რაც ის იესოს მსახურებაში შეუერთდა, სიდედრი ავად გაუხდა — ციებ-ცხელება შეეყარა. იესო მივიდა პეტრეს სახლში, ქალს ხელი მოჰკიდა და ისიც მაშინვე განიკურნა. ზუსტად როგორ მოხდა ეს განკურნება ჩვენ არ ვიცით. ექიმებიც ყოველთვის ვერ ხსნიან, თუ როგორ ინკურნება ზოგიერთი დაავადება, მაგრამ ფაქტია, რომ ქალს ციებ-ცხელებამ გაუარა. განკურნების მეთოდზე უფრო მნიშვნელოვანი იმის გაგებაა, რომ ავადმყოფებისა და დატანჯულების განკურნებით იესო სიბრალულს ავლენდა მათ მიმართ. მას ნამდვილად სურდა, დახმარებოდა ხალხს, რაც მამამისის სურვილიც იყო (მარკოზი 1:29–31, 40–43; 6:34). ამ შემთხვევიდან პეტრემ დაინახა, რომ შემოქმედი აფასებს თითოეულ პიროვნებას და ზრუნავს მათზე (1 პეტრე 5:7).

მოგვიანებით იესო იერუსალიმის ტაძრის ქალთა ეზოში იმყოფებოდა. ის ხედავდა, თუ როგორ ყრიდა ხალხი შესაწირავს საგანძურში. მდიდრები ბევრს ყრიდნენ. იესოს ყურადღება მიიპყრო ერთმა ღარიბმა ქვრივმა, რომელმაც უმნიშვნელო ღირებულების ორი მონეტა ჩააგდო. იესომ პეტრეს, იოანესა და სხვებს უთხრა: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ამ ღარიბმა ქვრივმა საგანძურში ყველა ჩამდებზე მეტი ჩადო. ვინაიდან ყველამ თავისი სიუხვისაგან ჩადო, ამან კი თავისი სიმწირისაგან ჩადო, ყველაფერი რაც კი რამ გააჩნდა“ (მარკოზი 12:41–44).

ეს მაგალითი გვიჩვენებს, რომ იესო კარგ თვისებებს ეძებდა ადამიანებში და აფასებდა მათ მცდელობას. როგორ ფიქრობთ, რა გავლენა იქონია ამან პეტრესა და სხვა მოციქულებზე? იესოს მაგალითიდან პეტრემ დაინახა იეჰოვას თვისებები და მოგვიანებით ფსალმუნში ჩაწერილი სიტყვები გაიმეორა: „ღვთის თვალები მიპყრობილია მართალთა მიმართ, ყურები კი — მათი ვედრების მიმართ“ (1 პეტრე 3:12; ფსალმუნი 33:16, 17). ნუთუ არ გიზიდავთ შემოქმედი და მისი ძე, რომლებიც ცდილობენ, კარგი იპოვონ თქვენში და შეისმინონ თქვენი თხოვნა?

იესოსთან დაახლოებით ორწლიანი ურთიერთობის შემდეგ პეტრე დარწმუნდა, რომ იესო მესია იყო. ერთხელ იესომ თავის მოწაფეებს ჰკითხა: „რას ამბობს ხალხი, ვინა ვარ მე?“ მან სხვადასხვა პასუხი მიიღო. შემდეგ ჰკითხა: „თქვენ რაღას იტყვით: ვინ ვარ მე?“ პეტრემ დაჯერებულად უპასუხა: „შენ ქრისტე ხარ“. შეიძლება უცნაური მოგეჩვენოთ იესოს შემდეგი სიტყვები; მან „გააფრთხილა ისინი, რომ არავისთვის ეთქვათ“ ამის შესახებ (მარკოზი 8:27-30; 9:30; მათე 12:16). რატომ? იესო ჯერ კიდევ დედამიწაზე იყო და არ უნდოდა, რომ ხალხს დასკვნები მხოლოდ ყურმოკრულის საფუძველზე გამოეტანა. გონივრულია, არა? (იოანე 10:24–26). არსი იმაში მდგომარეობს, რომ შემოქმედს მსგავსად სურს, მის შესახებ ცოდნა მყარი ფაქტების გამოკვლევით მივიღოთ. მას სურს, რომ ჩვენი რწმენა ფაქტებზე იყოს დაფუძნებული (საქმეები 17:27).