იობის შემთხვევა ისეა აღწერილი, რომ წიგნი „იობი“ ლიტერატურულ შედევრად არის ცნობილი. უფრო მეტიც, ეს წიგნი პასუხს სცემს ისეთ კითხვებს, როგორიცაა: რატომ იტანჯებიან კარგი ადამიანები? რატომ უშვებს იეჰოვა ბოროტებას? შეუძლიათ არასრულყოფილ ადამიანებს ღვთისადმი ერთგულების შენარჩუნება? წიგნი „იობი“, რომელიც ღვთის შთაგონებით დაწერილი სიტყვის, ბიბლიის, ნაწილია, დღესაც კი ‘ცოცხალი და მოქმედია’ (ებრაელები 4:12).

რას ვსწავლობთ:

1:8—11; 2:3—5. როგორც იობის შემთხვევა გვიჩვენებს, იეჰოვასადმი ერთგულების გამოვლენისთვის, მისთვის მოსაწონი საქმისა და სიტყვის გარდა, აუცილებელია, სწორი მოტივები გვქონდეს მსახურებაში.

1:21, 22. როდესაც იეჰოვასადმი ერთგულებას ვინარჩუნებთ ყველანაირი სიტუაციის დროს, ამით ვამტკიცებთ, რომ სატანა ცრუა (იგავები 27:11).

2:9, 10. იობის მსგავსად, მტკიცე რწმენა უნდა გამოვავლინოთ მაშინაც კი, როცა ოჯახის წევრები არ აფასებენ ჩვენს სულიერ მიზნებს ან ზეგავლენას ახდენენ, რომ კომპრომისზე წავიდეთ ან მივატოვოთ რწმენა.

2:13. მეგობრებს არ შეეძლოთ ენუგეშებინათ იობი ღმერთსა და მის განზრახვებზე საუბრით, რადგან მათ არ ჰქონდათ სულიერი ხედვა.

რას ვსწავლობთ:

4:7, 8; 8:5, 6; 11:13—15. პიროვნება თუ განსაცდელში ჩავარდება, სწრაფად არ უნდა დავასკვნათ, რომ მან მოიმკა ის, რაც დათესა, და ღვთის კეთილგანწყობილება დაკარგა.

4:18, 19; 22:2, 3. ჩვენი რჩევა დაფუძნებული უნდა იყოს ღვთის სიტყვაზე და არა პირად თვალსაზრისზე (2 ტიმოთე 3:16).

10:1. სიმწარემ იმდენად შთანთქა იობი, რომ ის არ ფიქრობდა იმაზე, თუ კიდევ რა შეიძლებოდა ყოფილიყო მისი ტანჯვის მიზეზი. თუ რაღაცის გამო ვიტანჯებით, ამან ძალიან არ უნდა დაგვამწუხროს, მით უმეტეს ვიცით, რომ საკამათო საკითხებში ვართ ჩაბმულნი.

14:7, 13—15; 19:25; 33:24. სატანამ როგორი განსაცდელიც უნდა დაგვატეხოს, მათ დაძლევაში აღდგომის იმედი დაგვეხმარება.

16:5; 19:2. ჩვენი სიტყვებით გული კი არ უნდა ვატკინოთ სხვებს, არამედ უნდა გავამხნევოთ და გავაძლიეროთ (იგავები 18:21).

22:5—7. რჩევები, რომლებიც უსაფუძვლო ფაქტებზეა დაფუძნებული, არ არის სასარგებლო და, უფრო მეტიც, საზიანოა.

27:2; 30:20, 21. ერთგულების შენარჩუნებისთვის აუცილებელი არ არის სრულყოფილება. იობი უსამართლოდ ადანაშაულებდა ღმერთს.

27:5. თავად იობზე იყო დამოკიდებული, შეინარჩუნებდა თუ არა უმწიკვლობას. უმწიკვლობის გამოსავლენად საჭიროა, ადამიანს ძლიერ უყვარდეს ღმერთი. ამიტომ იეჰოვასადმი ძლიერი სიყვარული უნდა განვივითაროთ.

28:1—28. ადამიანებმა იციან, სად არის დედამიწის სიმდიდრე. მის ძიებაში ისინი მიწისქვეშ კვალავენ გზას, სადაც შორსმხედველი მტაცებელი ფრინველის თვალიც კი ვერ აღწევს. მაგრამ ღვთიური სიბრძნის მისაღებად აუცილებელია იეჰოვასადმი შიში.

29:12—15. მზადყოფნით უნდა გამოვავლინოთ გულმოწყალება მათ მიმართ, რომლებიც ამას საჭიროებენ.

31:1, 9—28. იობი თავს არიდებდა ფლირტს, მრუშობას, უსამართლობას, სხვებისადმი უმოწყალოდ მოპყრობას, მატერიალიზმსა და კერპთაყვანისმცემლობას, რითაც მაგალითი დაგვიტოვა.

რას ვსწავლობთ:

32:8, 9. სიბრძნე მხოლოდ ასაკის მატებასთან ერთად არ მოდის. სიბრძნისთვის საჭიროა ღვთის სიტყვის ცოდნა და წმინდა სულით ხელმძღვანელობა.

34:36. ჩვენი ერთგულება მაშინ ჩანს, როცა ამა თუ იმ სახით ‘ბოლომდე ვიცდებით’.

35:2. ელიჰუ ვიდრე ლაპარაკს დაიწყებდა, ყურადღებით ისმენდა მათ საუბარს (იობი 10:7; 16:7; 34:5). ქრისტიანმა უხუცესებმა რჩევის მიცემამდე ყურადღებით უნდა მოუსმინონ თანაქრისტიანს, გაეცნონ ფაქტებს და კარგად გაერკვნენ საკითხში (იგავები 18:13).

37:14; 38:1—39:30. იეჰოვას საოცარ საქმეებზე — მის მიერ გამოვლენილ ძალასა და სიბრძნეზე — დაფიქრება მოწიწების გრძნობას გვიღვივებს. აგრეთვე, გვეხმარება იმის დანახვაში, რომ ღვთის უზენაესობის გამართლება უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე პირადი ინტერესები (მათე 6:9, 10).

40:1—4. როდესაც ყოვლისშემძლის მიმართ უკმაყოფილების გამოთქმის ცდუნების წინაშე ვდგავართ, ‘პირზე ხელი უნდა ავიფაროთ’.

40:15—41:34. მართლაც, როგორი ძლიერია ბეჰემოთი და ლევიათანი (ნიანგი)! ღვთის მსახურებაში განსაცდელების ატანისას გვჭირდება შემოქმედის ძალა, რომელმაც შექმნა ძლიერი ცხოველები. ეს ძალა კი გვაძლიერებს (ფილიპელები 4:13).

42:1—6. იეჰოვას სიტყვის მოსმენა და მისი ძალის შესახებ შეხსენება დაეხმარა იობს, ‘ეხილა ღმერთი’, ანუ გაეგო ჭეშმარიტება მის შესახებ (იობი 19:26). ამის შედეგად მან შეიცვალა აზროვნება. როდესაც საღვთო წერილის საფუძველზე გვეძლევა მითითება, მზად უნდა ვიყოთ, რომ ვაღიაროთ შეცდომები და მოვახდინოთ ცვლილებები.

გამოვიმუშაოთ „იობის მოთმინება“

იობის წიგნიდან გამომდინარე, ცხადია, ღმერთი არ არის პასუხისმგებელი ადამიანთა ტანჯვაზე. ამაში სატანაა დამნაშავე. ვინაიდან ღმერთმა დაუშვა დედამიწაზე ბოროტება, ამით შესაძლებლობა მოგვცა, პირადად გამოვხატოთ ჩვენი პოზიცია, თუ ვის მხარეზე ვდგავართ იეჰოვას უზენაესობასა და ჩვენ მიერ ერთგულების გამოვლენასთან დაკავშირებულ საკამათო საკითხებში.

იობის მსგავსად, ყველა, ვისაც იეჰოვა უყვარს, გამოიცდება. იობის შემთხვევა რწმენას გვინერგავს, რომ ჩვენ შევძლებთ სირთულეების დაძლევას. აგრეთვე შეგვახსენებს, რომ ჩვენი პრობლემები მარადიულად არ გაგრძელდება. „თქვენ გსმენიათ იობის მოთმინებაზე და გინახავთ, რა გააკეთა იეჰოვამ მისთვის ბოლოს“, — ნათქვამია იაკობის 5:11-ში. იეჰოვამ აკურთხა იობი ერთგულების გამო (იობი 42:10—17). მართლაც, რა საოცარი მომავალი გველის — მარადიული სიცოცხლე სამოთხეში დედამიწაზე! იობის მსგავსად, მოდი ვიყოთ გადაწყვეტილებით აღსავსე, შევინარჩუნოთ ერთგულება (ებრაელები 11:6).