მღვდლები ‘მრავალს აბრკოლებენ’

(მალაქია 1:1—2:17)

იეჰოვა თავის გრძნობებს ისრაელის მიმართ შემდეგი სიტყვებით გამოხატავს: „მე მიყვარხართ“. მაგრამ მღვდლებს სძულთ ღვთის სახელი. როგორ? ‘მათ წაბილწული პური მიაქვთ სამსხვერპლოზე’ და „კოჭლი და სნეული“ ცხოველი მიჰყავთ შესაწირავად (მალაქია 1:2, 6—8).

მღვდლები ‘მრავალს აბრკოლებენ’. ხალხი ‘ერთმანეთს ვერაგულად ექცევა’. ზოგს უცხოელი ცოლი მოჰყავს. სხვები ‘ვერაგულად ექცევიან თავიანთი ახალგაზრდობის ცოლს’ (მალაქია 2:8, 10, 11, 14—16).

„მოვა თავის ტაძარში ჭეშმარიტი უფალი“

(მალაქია 3:1—4:6)

„უეცრად მოვა თავის ტაძარში ჭეშმარიტი უფალი [იეჰოვა ღმერთი] . . . შეთანხმების მაცნესთან [იესო ქრისტესთან]“ ერთად. ღმერთი ‘მოვა, რომ გაასამართლოს’ თავისი ხალხი და იჩქარებს დაამოწმოს ყველა ბოროტის წინააღმდეგ. გარდა ამისა, დაიწერება „სამახსოვრო წიგნი“ იეჰოვას მოშიშთათვის (მალაქია 3:1, 3, 5, 16).

„ღუმელივით გავარვარებული დღე“ დადგება და ყველა ბოროტს შთანთქავს. ამ დღის დადგომამდე ღმერთი გაგზავნის წინასწარმეტყველს, რათა გული მოუბრუნოს „მამებს ძეებისკენ და ძეებს მამებისკენ“ (მალაქია 4:1, 5, 6).