1, 2. ა) როგორ მიეცა დასაბამი ქორწინებას? ბ) რა დასკვნის გაკეთება შეეძლოთ პირველ მამაკაცსა და ქალს ქორწინებასთან დაკავშირებით? (იხილეთ სურათი ამავე გვერდზე)

ქორწინება ადამიანთა ცხოვრებაში ჩვეულებრივი მოვლენაა. იმის ცოდნა, თუ როგორ და რა მიზნით ჩაეყარა საფუძველი ქორწინებას, დაგვეხმარება, სწორი წარმოდგენა გვქონდეს ამ კავშირზე და უფრო მეტად გავიხაროთ იმ კურთხევებით, რომლებიც ქორწინებას უნდა ახლდეს თან. პირველი ადამიანის, ადამის შექმნის შემდეგ ღმერთმა ცხოველები მიუყვანა მას, რათა სახელები დაერქმია მათთვის. მაგრამ „არ ჰყავდა კაცს დამხმარე, შემავსებელი“. ამიტომ ღმერთმა ღრმა ძილი მოჰგვარა მას, ნეკნი ამოუღო, მისგან ქალი შექმნა და მიუყვანა კაცს (წაიკითხეთ დაბადების 2:20—24). ამგვარად, ქორწინებას დასაბამი ღმერთმა მისცა.

² იესომ გაიმეორა იეჰოვას სიტყვები: „მიატოვებს კაცი მამას და დედას, მიეკვრება ცოლს და ორნი ერთი ხორცი იქნებიან“ (მათ. 19:4, 5). ის ფაქტი, რომ ღმერთმა პირველი ქალი ადამის ნეკნისგან შექმნა, ალბათ, დაანახვებდა პირველ წყვილს, რამდენად მჭიდრო და მტკიცე უნდა ყოფილიყო მათი კავშირი. ღვთის განზრახვა არ ითვალისწინებდა განქორწინებას ან ერთზე მეტი მეუღლის ყოლას.

ქორწინების როლი იეჰოვას განზრახვაში

3. რა იყო ქორწინების ერთ-ერთი უმთავრესი მიზანი?

³ ადამი აღფრთოვანებული იყო თავისი მშვენიერი მეუღლით, რომელსაც მოგვიანებით ევა დაარქვა. ის მისი შემავსებელი და დამხმარე უნდა ყოფილიყო. ორივე, ცოლიც და ქმარიც, ყოველდღე შეუწყობდა ხელს ერთმანეთის ბედნიერებას, თუ ღირსეულად შეასრულებდნენ თავიანთ როლს (დაბ. 2:18). ქორწინების ერთ-ერთი უმთავრესი მიზანი დედამიწაზე ადამიანების გამრავლება იყო (დაბ. 1:28). თუმცა შვილებს ეყვარებოდათ მშობლები, ისინი მიატოვებდნენ მათ და თავიანთ ოჯახებს შექმნიდნენ. დედამიწა აივსებოდა ადამიანებით, რომლებიც თანდათანობით სამოთხედ გადააქცევდნენ მას.

4. რა დაემართა პირველ ქორწინებას?

⁴ ადამმა და ევამ ბოროტად გამოიყენეს ნების თავისუფლება და ეურჩნენ იეჰოვას, რითაც უდიდესი დარტყმა მიაყენეს პირველივე ქორწინებას. „ძველმა გველმა“, სატანა ეშმაკმა, შეცდომაში შეიყვანა ევა და დააჯერა, რომ „სიკეთისა და ბოროტების შეცნობის ხის“ ნაყოფს თუ შეჭამდა, განსაკუთრებულ ცოდნას მიიღებდა, რის წყალობითაც თავად დაადგენდა, რა იყო კარგი და რა ცუდი. ევამ ქმრის დაუკითხავად მიიღო გადაწყვეტილება, რითაც ოჯახისთავისადმი უპატივცემულობა გამოავლინა. ღმერთს არც ადამი დაემორჩილა. მას უარი არ უთქვამს ევას შეთავაზებულ აკრძალულ ნაყოფზე (გამოცხ. 12:9; დაბ. 2:9, 16, 17; 3:1—6).

5. რის სწავლა შეგვიძლია ადამისა და ევას მიერ იეჰოვასთვის გაცემული პასუხიდან?

⁵ როცა ღმერთმა პასუხი მოსთხოვა მათ ჩადენილი საქციელისთვის, ადამმა ცოლი დაადანაშაულა და ღმერთს უთხრა: „შენ რომ ქალი მომიყვანე, მან მომცა იმ ხის ნაყოფი და მეც ვჭამე“. ევამ კი გველს დააბრალა ყველაფერი და თქვა, რომ მან მოატყუა (დაბ. 3:12, 13). ეს თავის გამართლების უსუსური მცდელობა იყო და მეტი არაფერი! დაუმორჩილებლობისთვის პირველ წყვილს იეჰოვას წინაშე მსჯავრი დაედო. მათი მაგალითი ჩვენთვის გამაფრთხილებელია. ცოლ-ქმარი ბედნიერი რომ იყოს, თითოეულმა თავისი წილი პასუხისმგებლობა უნდა იტვირთოს და უნდა დაემორჩილოს იეჰოვას.

6. როგორ განმარტავდით დაბადების 3:15-ს?

⁶ ედემის ბაღში მომხდარის მიუხედავად, პირველი ბიბლიური წინასწარმეტყველებით იეჰოვამ იმედი ჩაუსახა კაცობრიობას (წაიკითხეთ დაბადების 3:15). პირველ ურჩ სულიერ ქმნილებას „ქალის“ შთამომავალი გაანადგურებდა. ამ წინასწარმეტყველების მეშვეობით იეჰოვამ მიანიშნა, თუ რა განსაკუთრებული ურთიერთობა ჰქონდა იმ უამრავ მართალ სულიერ ქმნილებასთან, რომლებიც ზეცაში ემსახურებოდნენ მას. მოგვიანებით წმინდა წერილებიდან ცხადი გახდა, რომ ღმერთი ცოლთან შედარებული ორგანიზაციის წარმომადგენელს გამოგზავნიდა, რომელიც გაანადგურებდა ეშმაკს და იეჰოვას თავდაპირველი განზრახვის თანახმად, მორჩილ ადამიანებს დედამიწაზე მარადიულად ცხოვრების შესაძლებლობას მისცემდა, რაც პირველმა წყვილმა დაკარგა (იოან. 3:16).

7. ა) რა გავლენა მოახდინა ადამისა და ევას ურჩობამ ქორწინებაზე? ბ) ბიბლიის თანახმად, რა მოეთხოვება ცოლ-ქმარს?

⁷ ადამისა და ევას ურჩობამ არა მხოლოდ მათ ქორწინებას მიაყენა დარტყმა, არამედ ყველა მათი შთამომავლის ქორწინებასაც. მაგალითად, როგორც ევა, ისე ყველა მისი შთამომავალი ქალი განიცდიდა ორსულობისა და მშობიარობის ძლიერ ტკივილებს. ცოლს ქმრისკენ ექნებოდა ლტოლვა, ქმარი კი იბატონებდა ცოლზე და, როგორც ეს დღეს ბევრ ოჯახში ხდება, სასტიკადაც კი მოეპყრობოდა მას (დაბ. 3:16). ბიბლიის თანახმად, ქმარმა სიყვარულით უნდა გასწიოს მეთაურობა, ცოლი კი უნდა დაემორჩილოს ქმარს, როგორც მეთაურს (ეფეს. 5:33). ღვთისმოშიში მეუღლეები ოჯახის ბედნიერებისთვის ერთად იღვწიან, ამიტომ უთანხმოებების გამომწვევი სიტუაციები იშვიათად ან საერთოდ არ იქმნება.

ადამის დროიდან წარღვნამდე

8. როგორ კნინდებოდა ქორწინება ადამის დროიდან წარღვნამდე?

⁸ ვიდრე ადამი და ევა ცოდვისა და არასრულყოფილების შედეგად დაიხოცებოდნენ, მათ ვაჟები და ასულები ეყოლათ (დაბ. 5:4). მათმა პირმშომ კაენმა საკუთარი და ან ახლო ნათესავი მოიყვანა ცოლად. პირველი, ვისზეც ბიბლია ამბობს, რომ ორი ცოლი ჰყავდა, კაენის შთამომავალი ლამექი იყო (დაბ. 4:17, 19). ადამიდან ნოეს დროს მომხდარ წარღვნამდე მხოლოდ ერთეულები სცემდნენ იეჰოვას თაყვანს. მათ შორის იყო აბელი, ენოქი, ნოე და მისი ოჯახი. ნოეს დროს „ჭეშმარიტი ღვთის ძეებმა დაინახეს, რომ მშვენიერნი იყვნენ ადამიანთა ასულები, და მოჰყავდათ ცოლებად, ვინც მოეწონებოდათ“. ხორცშესხმული ანგელოზებისა და ქალების არაბუნებრივი კავშირის შედეგად იბადებოდნენ ჰიბრიდები, რომელთაც ნეფილიმები ეწოდათ. ისინი მოძალადეები იყვნენ. ამასთან, „გამრავლდა დედამიწაზე ადამიანთა ბოროტება და მათი გულის ზრახვები მუდამ ბოროტი იყო“ (დაბ. 6:1—5).

9. როგორ გაანადგურა იეჰოვამ ნოეს დროს ბოროტი ადამიანები და რას ვსწავლობთ აქედან?

⁹ ბოროტების გასანადგურებლად იეჰოვამ ნოეს დღეებში წარღვნა მოავლინა. იმ პერიოდში ადამიანები იმდენად იყვნენ დაკავებულები ყოფითი საქმეებით, მათ შორის ქორწინებით, რომ ყური არ ათხოვეს „სიმართლის მქადაგებელ ნოეს“, რომელიც მოახლოებული განადგურების შესახებ აფრთხილებდა მათ (2 პეტ. 2:5). იესომ ნოეს დროს არსებული მდგომარეობა ჩვენს დროში არსებულ მდგომარეობას შეადარა (წაიკითხეთ მათეს 24:37—39). დღეს ადამიანთა უმეტესობას არ სურს, მოისმინოს ღვთის სამეფოს შესახებ სასიხარულო ცნობა, რომელიც ამ ბოროტი ქვეყნიერების აღსასრულის დადგომამდე მთელ მსოფლიოში იქადაგება ყველა ხალხისთვის დასამოწმებლად. მოდი არასდროს დავუშვათ, რომ ოჯახთან დაკავშირებულმა საკითხებმა, მათ შორის ქორწინებამ და შვილების აღზრდამ, დაგვავიწყოს, რომ იეჰოვას დღე სადაცაა დადგება!

წარღვნიდან იესოს დრომდე

10. ა) რა იყო ცხოვრების წესად ქცეული ბევრ კულტურაში? ბ) რა მაგალითი დაგვიტოვეს აბრაამმა და სარამ?

¹⁰ მიუხედავად იმისა, რომ ნოესა და მის სამ ვაჟს თითო ცოლი ჰყავდათ, პატრიარქების დროს პოლიგამია ჩვეულებრივი მოვლენა იყო. უზნეობა ბევრ კულტურაში ცხოვრების წესი და რელიგიური რიტუალების ნაწილი გახდა. როცა აბრამი (აბრაამი) და მისი ცოლი სარაი (სარა) ღვთის მითითებისამებრ ქანაანში დასახლდნენ, იქ ქორწინების შეურაცხმყოფელი წეს-ჩვეულებები იყო გავრცელებული. იეჰოვამ გადაწყვიტა, გაენადგურებინა იქაური ქალაქები — სოდომი და გომორა, რადგან მათი მკვიდრნი უკიდურეს გარყვნილებას სჩადიოდნენ ან იწყნარებდნენ მას. აბრაამი ღირსეულად უძღვებოდა ოჯახს, სარა კი სამაგალითო მორჩილებას ავლენდა ქმრის მეთაურობის მიმართ (წაიკითხეთ 1 პეტრეს 3:3—6). აბრაამმა იზრუნა, რომ მისი ვაჟი ისაკი იეჰოვას თაყვანისმცემელზე დაქორწინებულიყო. ისაკის ვაჟ იაკობს მსგავსი დამოკიდებულება ჰქონდა ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობისადმი. მისი ვაჟები ისრაელის 12 ტომის მამამთავრები გახდნენ.

11. როგორ იცავდა მოსეს კანონი ისრაელებს?

¹¹ მოგვიანებით იეჰოვამ იაკობის (ისრაელი) შთამომავლებს დაუდო შეთანხმება. პატრიარქალურ ეპოქაში ქორწინებასთან დაკავშირებულ ძირითად ჩვეულებებს, მათ შორის მრავალცოლიანობას, მოსეს კანონი არეგულირებდა. ის კრძალავდა ცრუთაყვანისმცემლებზე ქორწინებას, რათა ისრაელები სულიერად დაცულები ყოფილიყვნენ (წაიკითხეთ კანონის 7:3, 4). ქორწინებაში სერიოზული პრობლემების დროს მეუღლეები დახმარებას უხუცესებისგან იღებდნენ. ღალატის, საფუძვლიანი თუ უსაფუძვლო ეჭვიანობის შემთხვევაში გათვალისწინებული უნდა ყოფილიყო კანონში ჩაწერილი მითითებები. გაყრა ნებადართული იყო, თუმცა კანონით დადგენილი წესების დაცვა მოითხოვებოდა. კაცს შეეძლო გაყროდა თავის ცოლს, თუ „რაღაც უწესოს“ უპოვიდა (კან. 24:1). დაკონკრეტებული არ არის, რა შეიძლებოდა ყოფილიყო „უწესო“, თუმცა გონივრულია დავასკვნათ, რომ მასში უმნიშვნელო რამ არ იგულისხმებოდა (ლევ. 19:18).

ნუ მოექცევით მეუღლეს ვერაგულად

12, 13. ა) როგორ ექცეოდა ზოგი მამაკაცი თავის ცოლს მალაქიას დროს? ბ) რა მოხდება, თუ მონათლული ქრისტიანი სხვის მეუღლესთან დაიჭერს საქმეს?

¹² წინასწარმეტყველ მალაქიას დროს ბევრი იუდეველი ვერაგულად იქცეოდა და ნებისმიერი საბაბით ეყრებოდა ცოლს. ისინი ტოვებდნენ თავიანთი ახალგაზრდობის ცოლს, რათა ახალგაზრდა ქალებზე დაქორწინებულიყვნენ, რომელთაგან ზოგი შესაძლოა წარმართიც კი იყო. დედამიწაზე იესოს მსახურების დროსაც იუდეველი მამაკაცები ვერაგულად იქცეოდნენ და თავიანთ ცოლებს „ნებისმიერი მიზეზით“ ეყრებოდნენ (მათ. 19:3). მაგრამ იეჰოვა ღმერთისთვის საძულველი იყო ასეთი მიზეზით გაყრა (წაიკითხეთ მალაქიას 2:13—16).

¹³ დღეს იეჰოვას ხალხისთვის ყოვლად მიუღებელია მეუღლის ღალატი. დავუშვათ მონათლული დაქორწინებული მამაკაცი ან ქალი სხვის მეუღლესთან მრუშობს და თავის მეუღლესთან გაყრის შემდეგ მასზე ქორწინდება. თუ შემცოდველი არ ინანიებს, კრების სიწმინდის შესანარჩუნებლად ის კრებიდან ირიცხება (1 კორ. 5:11—13). კრებაში დასაბრუნებლად მან „მონანიების შესაფერისი ნაყოფი“ უნდა გამოიღოს (ლუკ. 3:8; 2 კორ. 2:5—10). დადგენილი არ არის, რამდენი დრო უნდა გავიდეს გარიცხვიდან აღდგენამდე. მიუხედავად იმისა, რომ ღვთის ხალხში მეუღლის ღალატს იშვიათად აქვს ადგილი, მასზე თვალის დახუჭვა დაუშვებელია. გულწრფელი მონანიების დასამტკიცებლად ადამიანს საკმაო ხანი, შესაძლოა ერთი წელი ან მეტი დასჭირდეს. აღდგენის შემთხვევაშიც კი ის პასუხს აგებს „ღვთის სასამართლო ტახტის წინაშე“ (რომ. 14:10—12; იხილეთ 2006 წლის 15 სექტემბრის „საგუშაგო კოშკი“, გვ. 29, 30).

ქორწინება ქრისტიანულ კრებაში

14. რა მიზანს ემსახურებოდა კანონი?

¹⁴ მოსეს კანონი 1500 წელზე მეტხანს განაგებდა ისრაელთა ცხოვრებას. როგორც მესიამდე მიმყვანი აღმზრდელი, ის ეხმარებოდა ღვთის ხალხს, ოჯახური თუ სხვა საკითხების მოგვარებისას ხსომებოდათ ღვთის სამართლიანი პრინციპები (გალ. 3:23, 24). ქრისტეს სიკვდილმა კანონი გააუქმა, რის შემდეგაც ღმერთმა საფუძველი ჩაუყარა ახალ ღონისძიებას (ებრ. 8:6). ზოგი რამ, რის უფლებასაც მანამდე კანონი იძლეოდა, ახლა აღარ იყო ნებადართული.

15. ა) რა ნორმა არის ქრისტიანულ კრებაში დადგენილი ქორწინებასთან დაკავშირებით? ბ) რა უნდა გაითვალისწინოს ქრისტიანმა, როცა განქორწინებაზე ფიქრობს?

¹⁵ ზოგიერთი ფარისევლის დასმულ კითხვაზე იესომ უპასუხა, რომ მოსეს კანონით დაშვებული გაყრა თავიდანვე არ იყო ღვთის განზრახვის ნაწილი (მათ. 19:6—8). ამგვარად იესომ მიანიშნა, რომ ედემის ბაღში ღვთის მიერ ქორწინებისთვის დადგენილი ნორმა ქრისტიანებსაც უნდა დაეცვათ (1 ტიმ. 3:2, 12). როგორც „ერთი ხორცი“, მეუღლეები უნდა მიჰკვროდნენ ერთმანეთს და ღვთისა და ერთმანეთის სიყვარულით უნდა განემტკიცებინათ ცოლ-ქმრული კავშირი. ხელახლა დაქორწინების ერთადერთი კანონიერი საფუძველი ღალატი იყო (მათ. 19:9). წინასწარმეტყველ ოსიას მსგავსად, რომელმაც აპატია თავის მრუშ ცოლს, გომერს, უდანაშაულო მეუღლესაც შეუძლია აპატიოს მომნანიებელ მეუღლეს, რომელმაც უზნეობა ჩაიდინა. იეჰოვამ მსგავსად აპატია თავის მომნანიებელ ერს, რომელიც სულიერ მრუშობაში იყო დამნაშავე (ოს. 3:1—5). აღსანიშნავია ისიც, რომ, თუ ცოლმა ან ქმარმა იცის მეუღლის მრუშობის შესახებ და მასთან სქესობრივ კავშირს ამყარებს, ეს პატიების ტოლფასია და განქორწინებისთვის მას ბიბლიური საფუძველი აღარ აქვს.

16. რა თქვა იესომ დაუქორწინებლობაზე?

¹⁶ მას შემდეგ, რაც იესომ მიანიშნა, რომ ჭეშმარიტი ქრისტიანებისთვის გაყრის ერთადერთი საფუძველი უზნეობა იქნებოდა, მან ისაუბრა მათზე, ვისაც დაუქორწინებლობის ძღვენი ჰქონდა. ამ ძღვნის შესახებ იესომ თქვა: „ვისაც შეუძლია შეთვისება, შეითვისოს“ (მათ. 19:10—12). ბევრმა დაუქორწინებლობა აირჩია, რათა მოუცდენლად ემსახუროს იეჰოვას. ისინი შესაქები არიან ამისთვის!

17. რა დაეხმარება ქრისტიანს, რომ მიიღოს დაქორწინების ან დაუქორწინებლობის გადაწყვეტილება?

¹⁷ თითოეულმა თავად უნდა გადაწყვიტოს, დაქორწინდეს თუ დაუქორწინებელი დარჩეს და შეძლებს თუ არა, შეითვისოს დაუქორწინებლობის ძღვენი. პავლე მოციქული დაუქორწინებლობას ურჩევდა ქრისტიანებს, თუმცა მან აღნიშნა: „რადგან სიძვა ყველგან არის გავრცელებული, ყოველ მამაკაცს ჰყავდეს თავისი ცოლი და ყოველ ქალს — თავისი ქმარი“. შემდეგ დასძინა: „თუ თავშეკავება არა აქვთ, დაქორწინდნენ, რადგან უმჯობესია დაქორწინდნენ, ვიდრე ვნებით აღიგზნონ“. დაქორწინება შეიძლება დაეხმაროს ადამიანს, არ აჰყვეს ვნებას და მასტურბაციის ან უზნეობის მახეში არ გაებას. ამასთან, გასათვალისწინებელია ასაკი, როგორც ეს მოციქულის სიტყვებიდან ჩანს: „თუ ვინმეს მიაჩნია, რომ დაუქორწინებლისთვის შეუფერებლად იქცევა და თუ ახალგაზრდული ვნებები დაუცხრა, რაც ასეც უნდა იყოს, როგორც ენებოს, ისე მოიქცეს, არ შესცოდავს, დაქორწინდეს“ (1 კორ. 7:2, 9, 36; 1 ტიმ. 4:1—3). ჩვენ არ უნდა ვუბიძგოთ ვინმეს დაქორწინებისკენ მხოლოდ იმიტომ, რომ დაიკმაყოფილოს ვნებები, რომლებიც ზოგჯერ ახალგაზრდულ წლებში მოზღვავებულია. ასეთი ადამიანი შეიძლება მზად არ იყოს ოჯახური პასუხისმგებლობების ასაღებად.

18, 19. ა) რა არის საჭირო ქრისტიანული ოჯახის შესაქმნელად? ბ) რა იქნება განხილული მომდევნო სტატიაში?

¹⁸ ქრისტიანული ოჯახის შესაქმნელად მამაკაცი და ქალი იეჰოვას მიძღვნილი მსახურები უნდა იყვნენ და ის მთელი გულით უნდა უყვარდეთ. მათ ძლიერ უნდა უყვარდეთ ერთმანეთიც და უნდა სურდეთ, ცოლქმრული კავშირი შეკრან. ისინი უამრავ კურთხევას მიიღებენ, რადგან ბიბლიური რჩევის თანახმად ქორწინდებიან „უფალში“ (1 კორ. 7:39). ეჭვგარეშეა, დაქორწინების შემდეგ მათ ესმით, რომ ბედნიერი ქორწინებისთვის რჩევები ბიბლიაში უნდა ეძებონ.

¹⁹ ჩვენ ვცხოვრობთ ბოლო დღეების მიწურულს, როცა ბევრი ავლენს ისეთ თვისებებს, რომლებიც ხელს უშლის ოჯახურ ბედნიერებას (2 ტიმ. 3:1—5). მომდევნო სტატიაში მოყვანილი ბიბლიური რჩევები დაქორწინებულ ქრისტიანებს დაეხმარება, გაუმკლავდნენ ჩვენი დროისთვის დამახასიათებელ სირთულეებს. თავის სიტყვაში იეჰოვამ მოგვცა საჭირო მითითებები, რომლებიც გვეხმარება, გავიხაროთ ბედნიერი ოჯახური ცხოვრებით და მის ხალხთან ერთად ვიაროთ მარადიული სიცოცხლისკენ მიმავალ გზაზე (მათ. 7:13, 14).

1. ოჯახური ცხოვრების ბედნიერი დასაწყისის მიუხედავად, რას უნდა ელოდნენ დაქორწინებულები? (იხილეთ სურათი ამავე გვერდზე)

ქორწილის დღეს ნეფე-პატარძალი ბედნიერი შესციცინებს ერთმანეთს. შეუძლებელია მათი ბედნიერება სიტყვებით გადმოიცეს. ტრფობის პერიოდში მათი სიყვარული იმდენად გაძლიერდა, რომ მზად არიან, ქორწინების აღთქმა დადონ და ერთგულება შეჰფიცონ ერთმანეთს. ცხადია, როცა ორი ადამიანი ცხოვრებას ერთმანეთს უკავშირებს და ახალ ოჯახს ქმნის, ორივესგან ცვლილებების მოხდენა მოითხოვება. თუმცა ღვთის სიტყვა ბრძნულ რჩევებს აძლევს ყველას, ვინც ქორწინდება, რადგან ქორწინების დამფუძნებელს სურს, ყველამ გაიხაროს ბედნიერი ცოლქმრობით (იგავ. 18:22). მიუხედავად ამისა, ბიბლია არ მალავს იმ ფაქტს, რომ არასრულყოფილების გამო წყვილებს „ხორციელი გასაჭირი ექნებათ“ (1 კორ. 7:28). როგორ შეუძლიათ წყვილებს ამ გასაჭირის შემსუბუქება? როგორ უნდა შეუწყოს ცოლ-ქმარმა ხელი საკუთარ ბედნიერებას?

2. რა და რა სახის სიყვარული უნდა გამოხატონ წყვილებმა?

² ბიბლიაში დიდი ყურადღება ექცევა სიყვარულის აუცილებლობას. ქორწინებაში საჭიროა ნაზი და თბილი გრძნობების (ბერძნულად ფილია) გამოვლენა. რომანტიკული სიყვარული (ეროს) ცოლ-ქმარს სიამოვნებას ანიჭებს, ოჯახის წევრებს შორის არსებული თბილი გრძნობების (სტორგე) გამოხატვა კი მნიშვნელოვანია, როცა ოჯახში ბავშვები ჰყავთ. თუმცა ბედნიერი ქორწინების საწინდარი პრინციპებით მართული სიყვარულია (აგაპე). ამ სიყვარულის შესახებ მოციქული პავლე წერდა: „თითოეულ თქვენგანს ისე უყვარდეს თავისი ცოლი, როგორც საკუთარი თავი, ცოლი კი დიდ პატივს უნდა სცემდეს ქმარს“ (ეფეს. 5:33).

თითოეულის როლი

3. რამდენად ძლიერ უნდა უყვარდეს ცოლ-ქმარს ერთმანეთი?

³ პავლე წერდა: „ქმრებო, გიყვარდეთ თქვენი ცოლები, როგორც ქრისტემ შეიყვარა კრება და თავი გასწირა მისთვის“ (ეფეს. 5:25). იესოს რომ მიჰბაძონ, მის მიმდევრებს ისევე უნდა უყვარდეთ ერთმანეთი, როგორც იესომ შეიყვარა ისინი (წაიკითხეთ იოანეს 13:34, 35; 15:12, 13). ქრისტიან ცოლ-ქმარს შორის სიყვარული იმდენად ძლიერი უნდა იყოს, რომ აუცილებლობის შემთხვევაში თავიც კი გასწირონ ერთმანეთისთვის. თუმცა სერიოზული უთანხმოებების დროს ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ამის სურვილი გაუჩნდეთ. მაგრამ პრინციპებით მართული სიყვარული (აგაპე) „ყველაფერს იტანს, ყველაფერი სწამს, ყველაფრის იმედი აქვს და ყველაფერს ითმენს“. ასეთი სიყვარული „არასოდეს მთავრდება“ (1 კორ. 13:7, 8). თუ ღვთისმოშიშ ცოლ-ქმარს ეხსომება, რომ ერთმანეთს სიყვარული და ერთგულება აღუთქვეს, ეს დაეხმარება მათ, გაითვალისწინონ იეჰოვას აღმატებული პრინციპები და ერთად მოაგვარონ ნებისმიერი პრობლემა.

4, 5. ა) რა ევალება ქმარს, როგორც ოჯახისთავს? ბ) როგორი დამოკიდებულება უნდა ჰქონდეს ცოლს მეთაურობის მიმართ? გ) რა ცვლილებების მოხდენა მოუწია ერთ წყვილს?

⁴ პავლე თითოეული მეუღლის ვალდებულების შესახებ წერდა: „ცოლები დაემორჩილონ ქმრებს, როგორც უფალს, რადგან ქმარი ცოლის თავია, როგორც ქრისტეა კრების თავი“ (ეფეს. 5:22, 23). თუმცა ეს არ აკნინებს ცოლის მდგომარეობას. პირიქით, ეს ეხმარება ქალებს, შეასრულონ ღვთისგან დაკისრებული როლი, რაზეც იეჰოვამ თქვა: „არ არის კარგი კაცის [ადამის] მარტო ყოფნა. შევუქმნი დამხმარეს, შემავსებელს“ (დაბ. 2:18). მოსიყვარულე „კრების თავის“, ქრისტეს მსგავსად ქრისტიანმა ქმარმა სიყვარულით უნდა გასწიოს მეთაურობა. შედეგად, ცოლი თავს დაცულად იგრძნობს და სიამოვნებით დაემორჩილება, მხარში ამოუდგება და პატივისცემით მოეპყრობა მას.

⁵ დაქორწინებულებისგან რომ ცვლილებების მოხდენა მოითხოვება, ეს ერთი დის, კეიტის^[1] სიტყვებიდანაც ჩანს: „გათხოვებამდე დამოუკიდებელი ვიყავი და საკუთარ თავზე თავად ვზრუნავდი, დაქორწინების შემდეგ კი ქმარზე მინდობა უნდა მესწავლა. ეს ყოველთვის ადვილი არ იყო, თუმცა იეჰოვას რჩევების გათვალისწინებამ ერთმანეთთან ძალიან დაგვაახლოვა“. მისი მეუღლე ფრედი ამბობს: „ჩემთვის გადაწყვეტილებების მიღება ადვილი არასდროს ყოფილა. ახლა ეს კიდევ უფრო რთული გახდა, რადგან ორი აზრის გათვალისწინება მიხდება. მაგრამ იეჰოვას ლოცვაში ხელმძღვანელობას ვთხოვ და გულისყურით ვუსმენ ჩემს მეუღლეს, ამიტომ დღითი დღე მიადვილდება გადაწყვეტილებების მიღება. ჩვენ კარგად ვავსებთ ერთმანეთს!“.

6. როგორ ხდება სიყვარული ცოლ-ქმარს შორის „გამაერთიანებელი სრულყოფილი კავშირი“ პრობლემების დროს?

⁶ ცოლქმრული კავშირი მაშინ არის მტკიცე, როცა ორივე ითვალისწინებს ერთმანეთის სისუსტეებს. ისინი უთმენენ და მთელი გულით პატიობენ ერთმანეთს. შეცდომისგან დაზღვეული არავინ არის. ამიტომ მათ შეუძლიათ ისწავლონ საკუთარ შეცდომებზე, იყვნენ მიმტევებლები და „გამაერთიანებელ სრულყოფილ კავშირად“ სიყვარული აქციონ (კოლ. 3:13, 14). „სიყვარული სულგრძელი და კეთილია . . . განაწყენებას არ ითვლის“ (1 კორ. 13:4, 5). გაუგებრობები რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მოგვარდეს. ქრისტიანი წყვილი უნდა ეცადოს, ნებისმიერი უთანხმოება მზის ჩასვლამდე მოაგვაროს (ეფეს. 4:26, 27). მობოდიშება თავმდაბლობასა და გაბედულებას მოითხოვს, მაგრამ თუნდაც ისეთი სიტყვები, როგორიცაა, „მაპატიე, რომ გული გატკინე“, გააადვილებს პრობლემის მოგვარებას და წყვილს უფრო მეტად დააახლოებს ერთმანეთთან.

სითბოსა და სინაზის განსაკუთრებული მოთხოვნილება

7, 8. ა) რა რჩევებს აძლევს ბიბლია წყვილებს სქესობრივ ურთიერთობასთან დაკავშირებით? ბ) რატომ უნდა მოეპყროს ცოლ-ქმარი ერთმანეთს თბილად?

⁷ ბიბლიაში ჩაწერილია ბრძნული რჩევები, რომლებიც წყვილებს ეხმარება, ცოლქმრული მოვალეობის მიმართ გაწონასწორებული დამოკიდებულება ჰქონდეთ (წაიკითხეთ 1 კორინთელების 7:3—5). აუცილებელია, რომ მეუღლეებმა ერთმანეთის გრძნობები და მოთხოვნილებები გაითვალისწინონ. თუ ცოლი სითბოსა და სიყვარულს არ გრძნობს, ქმართან ინტიმური ურთიერთობა მისთვის შეიძლება არასასიამოვნო იყოს. ბიბლია ქმრებს მოუწოდებს, რომ ცოლებს „შეძენილი ცოდნის თანახმად“ მოექცნენ (1 პეტ. 3:7). სქესობრივი კავშირი ნაძალადევი არ უნდა იყოს, ის ბუნებრივად უნდა მოხდეს. მიუხედავად იმისა, რომ ქალებთან შედარებით მამაკაცები ჩვეულებრივ უფრო სწრაფად აღიგზნებიან, სქესობრივი კავშირისთვის ორივე მზად უნდა იყოს ემოციურად.

⁸ ბიბლია მკაცრ წესებსა და საზღვრებს არ ადგენს ინტიმური ურთიერთობის დროს ალერსთან დაკავშირებით, თუმცა მოიხსენიებს სიყვარულის გამოხატვის ფორმებს (ქებ. 1:2; 2:6). ქრისტიანი ცოლ-ქმარი სითბოსა და ნაზ გრძნობებს უნდა ავლენდეს ერთმანეთის მიმართ.

9. რატომ არის სხვის მიმართ რომანტიკული გრძნობების განვითარება მიუღებელი?

⁹ თუ მეუღლეებს ძალიან უყვართ ღმერთი და მოყვასი, ისინი არაფერს და არავის მისცემენ უფლებას, რომ მათ ცოლქმრულ კავშირს დაემუქროს. პორნოგრაფიით გატაცება ზოგ შემთხვევაში ცოლ-ქმარს შორის დაძაბული ურთიერთობის მიზეზი გახდა, ზოგ შემთხვევაში კი — ოჯახის დანგრევის მიზეზი. ყოველი ღონე უნდა ვიხმაროთ, რომ არ გავებათ პორნოგრაფიის მახეში და არ განვივითაროთ რომანტიკული გრძნობები სხვის მიმართ. იმის შთაბეჭდილებაც კი არ უნდა შევქმნათ, რომ ვიღაცასთან ფლირტი გვაქვს, რადგან ასეთი საქციელი მეუღლის მიმართ სისასტიკე იქნებოდა. თუ გვეხსომება, რომ ღვთისთვის დაფარული არ არის ჩვენი ფიქრები და საქციელი, გაგვიძლიერდება სურვილი, ღვთის მოსაწონად მოვიქცეთ და ზნეობრივი სიწმინდე შევინარჩუნოთ (წაიკითხეთ მათეს 5:27, 28; ებრაელების 4:13).

როცა ურთიერთობა იძაბება

10, 11. ა) რამდენად ხშირია განქორწინება? ბ) რას ამბობს ბიბლია განცალკევებით ცხოვრებაზე? გ) რა დაეხმარება წყვილებს, ნაჩქარევად არ გადაწყვიტონ განცალკევებით ცხოვრება?

¹⁰ თუ ცოლ-ქმარს შორის სერიოზული პრობლემები მოუგვარებელი რჩება, შეიძლება მათ მიიჩნიონ, რომ გამოსავალი განცალკევებით ცხოვრება ან განქორწინებაა. ზოგ ქვეყანაში ქორწინებათა ნახევარზე მეტი განქორწინებით მთავრდება. მიუხედავად იმისა, რომ ქრისტიანულ კრებაში განქორწინება ხშირი არ არის, ღვთის ხალხში ოჯახური პრობლემების მატება სერიოზულ ყურადღებას იმსახურებს.

¹¹ ბიბლია გვირჩევს: „ცოლი არ გაშორდეს ქმარს, მაგრამ თუ გაშორდება, აღარ გათხოვდეს, ან ქმარს შეურიგდეს. ნურც ქმარი მიატოვებს ცოლს“ (1 კორ. 7:10, 11). მეუღლეებმა განცალკევებით ცხოვრების გადაწყვეტილება ზერელედ არ უნდა მიიღონ. სერიოზული პრობლემების დროს განცალკევებით ცხოვრება შეიძლება საუკეთესო გამოსავლად მოეჩვენოთ, მაგრამ ხშირად ის უფრო მეტი პრობლემის მიზეზი ხდება. მას შემდეგ, რაც გაიმეორა ღვთის სიტყვები, რომ კაცი მიატოვებდა მამასა და დედას და ცოლს მიეკვრებოდა, იესომ თქვა: „ვინც ღმერთმა შეაუღლა, კაცი ნუ დააშორებს მათ“ (მათ. 19:3—6; დაბ. 2:24). ეს ნიშნავს, რომ არც ქმარს აქვს მათი დაშორების უფლება, „ვინც ღმერთმა შეაუღლა“, და არც ცოლს. იეჰოვას თვალში ცოლქმრული კავშირი მთელი სიცოცხლე გრძელდება (1 კორ. 7:39). თუ ცოლ-ქმარს ეხსომება, რომ ღვთის წინაშე ყველა აგებს პასუხს, ისინი ყველაფერს გააკეთებენ, რომ პრობლემები გართულებამდე მოაგვარონ.

12. რატომ შეიძლება მოინდომოს მეუღლეთაგან ერთ-ერთმა განცალკევებით ცხოვრება?

¹² ზოგჯერ ოჯახური პრობლემის მიზეზი შეიძლება არარეალური მოლოდინი იყოს. როცა ბედნიერი ქორწინების შესახებ ოცნება აუხდენელი რჩება, ადამიანს შეიძლება დაუკმაყოფილებლობის გრძნობა დარჩეს, თავი მოტყუებულად იგრძნოს და გული გაუქვავდეს. პრობლემის მიზეზი შეიძლება იყოს განსხვავებული ტემპერამენტი და აღზრდა, ზოგჯერ კი — ფულთან, მშობლებთან და შვილების აღზრდასთან დაკავშირებული საკითხები. თუმცა დაქორწინებულ ქრისტიანთა უმეტესობა მიჰყვება ღვთის ხელმძღვანელობას და ორივე მხარისთვის მისაღებ გამოსავალს პოულობს. ისინი ქებას იმსახურებენ ამისთვის.

13. როდის არის გამართლებული განცალკევებით ცხოვრება?

¹³ უკიდურეს შემთხვევაში განცალკევებით ცხოვრება შეიძლება გამართლებული იყოს. ოჯახზე ზრუნვის მოვალეობის განზრახ შეუსრულებლობის, ფიზიკური ძალადობისა და სულიერობისთვის სერიოზული საფრთხის შემთხვევაში ზოგმა შეიძლება განცალკევებით ცხოვრება გადაწყვიტოს. ქრისტიანმა წყვილებმა, რომელთაც სერიოზული პრობლემები აქვთ, დახმარებისთვის უხუცესებს უნდა მიმართონ. ეს გამოცდილი ძმები დაეხმარებიან მათ, რომ მიჰყვნენ ღვთის სიტყვაში ჩაწერილ რჩევებს. ცოლქმრული პრობლემების გადაჭრისას საჭიროა, ლოცვაში ვთხოვოთ იეჰოვას წმინდა სული და დახმარება, რათა ბიბლიური პრინციპები გავითვალისწინოთ და წმინდა სულის ნაყოფი გამოვავლინოთ (გალ. 5:22, 23).^[2]

14. რას ურჩევს ბიბლია ქრისტიანებს, რომელთა მეუღლეებიც ჯერ არ ემსახურებიან იეჰოვას?

¹⁴ ზოგი ქრისტიანის მეუღლე ჯერ არ ემსახურება იეჰოვას. ბიბლიაში მოყვანილია საფუძვლიანი მიზეზები, თუ რატომ უნდა დარჩნენ ერთად ასეთი წყვილები (წაიკითხეთ 1 კორინთელების 7:12—14). მეუღლე, რომელიც იეჰოვას მსახური არ არის, მორწმუნე მეუღლის წყალობით განწმენდილად ითვლება მიუხედავად იმისა, აცნობიერებს თუ არა ამას. შვილები, რომლებიც მათ ეყოლებათ, „წმინდებად“ ჩაითვლებიან და ღვთის მფარველობის ქვეშ იქნებიან. პავლე მსჯელობს: „რა იცი შენ, ცოლო, იქნებ იხსნა ქმარი? ანდა რა იცი შენ, ქმარო, იქნებ იხსნა ცოლი?“ (1 კორ. 7:16). იეჰოვას მოწმეთა თითქმის ყველა კრებაშია ისეთი და ან ძმა, რომელიც ამგვარად „იხსნა“ თავისმა მეუღლემ.

15, 16. ა) რას ურჩევს ბიბლია ქრისტიან ცოლებს, რომელთა მეუღლეებიც იეჰოვას მსახურები არ არიან? ბ) როგორ უნდა მოიქცეს ქრისტიანი, თუ ურწმუნო მეუღლეს „გაშორება სურს“?

¹⁵ მოციქული პეტრე ქრისტიან ცოლებს ურჩევს, დაემორჩილონ ქმრებს, „რათა ისინი, ვინც სიტყვას არ ემორჩილებიან, უსიტყვოდ იქნენ მოპოვებულნი ცოლების საქციელით“, როცა დაინახავენ, რომ ცოლები სუფთად იქცევიან და დიდ პატივისცემას ავლენენ ქმრების მიმართ. ცოლმა შეიძლება ქმარი ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობისკენ ღვთის თვალში ძალიან ძვირფასი „სიმშვიდითა და რბილი ხასიათით“ უფრო მიიზიდოს, ვიდრე ქრისტიანულ მრწამსზე გამუდმებული ლაპარაკით (1 პეტ. 3:1—4).

¹⁶ როგორ უნდა მოიქცეს ქრისტიანი, თუ მისი მეუღლე, რომელიც მის რწმენას არ იზიარებს, განცალკევებით ცხოვრებას მოინდომებს? ბიბლიაში წერია: „თუ ურწმუნოს გაშორება სურს, გაშორდეს, ასეთ შემთხვევაში ძმა ან და იძულებული არ არის, დარჩეს მასთან, რადგან ღმერთმა მშვიდობისკენ მოგიწოდათ“ (1 კორ. 7:15). ეს არ ნიშნავს, რომ ქრისტიანს ხელახლა დაქორწინების ბიბლიური საფუძველი აქვს. მეორე მხრივ, ის ვალდებული არ არის, მეუღლე აიძულოს, მასთან დარჩეს. განცალკევებამ შეიძლება გარკვეულწილად განმუხტოს სიტუაცია. ქრისტიანს შეუძლია იმედი დაიტოვოს, რომ მეუღლე, რომელსაც გაშორება სურს, დაბრუნდება, მოისურვებს მასთან ერთად ოჯახის შენარჩუნებას და საბოლოოდ იეჰოვას მსახური გახდება.

რა უნდა იყოს უმთავრესი დაქორწინებულთათვის

17. რა უნდა იდგას პირველ ადგილზე ქრისტიანი წყვილების ცხოვრებაში?

¹⁷ ჩვენ „ბოლო დღეების“ მიწურულს, „მძიმე, ძნელად ასატან დროში“ ვცხოვრობთ (2 ტიმ. 3:1—5). მაგრამ ქვეყნიერების უარყოფითი გავლენა ნაკლებად იმოქმედებს ჩვენზე, თუ სულიერად ძლიერები დავრჩებით. პავლე მოციქული წერდა: „დრო ცოტაღა დარჩა. ამიტომ ცოლიანები იყვნენ, როგორც უცოლოები, . . ქვეყნიერებით მოსარგებლენი — როგორც მისით არასრულად მოსარგებლენი“ (1 კორ. 7:29—31). ამ სიტყვებით პავლე არ მოუწოდებდა მეუღლეებს, უარი ეთქვათ თავიანთი მოვალეობების შესრულებაზე. თუმცა იმის გამო, რომ დრო ცოტა იყო დარჩენილი, მათ პირველ ადგილზე სულიერი საკითხები უნდა დაეყენებინათ (მათ. 6:33).

18. როგორ შეუძლიათ ქრისტიანებს გაიხარონ ბედნიერი ცოლქმრობით?

¹⁸ თუმცა ძალიან მძიმე დროში ვცხოვრობთ და გარშემო ბევრი ოჯახი ინგრევა, ქორწინებაში ბედნიერების მიღწევა შეუძლებელი არ არის. დანამდვილებით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ დაქორწინებულ ქრისტიანებს, რომლებიც იეჰოვას ხალხს შორის რჩებიან, ითვალისწინებენ ბიბლიურ რჩევებს და მიჰყვებიან იეჰოვას წმინდა სულის ხელმძღვანელობას, ვერავინ და ვერაფერი დააშორებს (მარ. 10:9).