„მფრინავი გველეშაპი“ ფილისტიმის წინააღმდეგ

4. რას წინასწარმეტყველებს ესაია ფილისტიმისთვის გამოტანილ განაჩენში?

⁴ პირველად ესაია ყურადღებას ფილისტიმელებზე ამახვილებს. „ასეთი განაჩენი იყო მეფე ახაზის სიკვდილის წელს. ნუ გიხარია, ფილისტიმის ქვეყანავ, რომ დაილეწა შენი მგვემელის კვერთხი, რადგან გველის ფესვიდან გამოვა უნასი და მისი ნაშიერი მფრინავი გველეშაპი იქნება“ (ესაია 14:28, 29).

5, 6. ა) რა მხრივ იყო ყუზია გველივით ფილისტიმელებისთვის? ბ) ვინ იყო ხიზკიაჰუ ფილისტიმის ქვეყნისთვის?

⁵ ყუზია საკმაოდ ძლიერი მეფე იყო და შეეძლო ფილისტიმელთა მოგერიება (მეორე ნეშტთა 26:6—8). ამ მტრულად განწყობილი მეზობლებისთვის გველივით იყო ყუზია, რომლის კვერთხიც გამუდმებით გვემდა მათ. მისი სიკვდილის ანუ ‘კვერთხის დალეწვის’ შემდეგ ღვთის ერთგული იოთამი მეფობდა, რომლის დროსაც ხალხი „ძველებურად სცოდავდა“. იოთამის შემდეგ ახაზი გამეფდა. მის დროს მდგომარეობა შეიცვალა და ფილისტიმელებმა იუდაში თარეში დაიწყეს (მეორე ნეშტთა 27:2; 28:17, 18). მაგრამ მდგომარეობა კიდევ ერთხელ იცვლება. ძვ. წ. 746 წელს მეფე ახაზის სიკვდილის შემდეგ ტახტზე ახალგაზრდა ხიზკიაჰუ ადის. ფილისტიმელები ძლიერ ცდებიან, თუ ფიქრობენ, რომ ყველაფერი ძველებურად გაგრძელდება. ხიზკიაჰუ მათი დაუძინებელი მტერი ხდება. ყუზიას შთამომავალი (მისი „ფესვიდან“ გამოსული „ნაშიერი“) ხიზკიაჰუ „მფრინავ გველეშაპს“ ჰგავს — საოცარი სისწრაფით გადადის შეტევაზე, ელვისებურად ესხმის თავს მტრებს და ისე ავლებს მუსრს, თითქოს გესლავსო მათ.

⁶ წინასწარმეტყველებაში ნამდვილად სათანადოდ არის აღწერილი ეს ახალი მეფე. ხიზკიაჰუმ „დაამარცხა ფილისტიმელები ღაზამდე და მისი მხარე საყარაულო გოდოლიდან ციხე-ქალაქამდე“ (მეოთხე მეფეთა 18:8). აშურის მეფის, სანხერიბის, მემატიანეთა ისტორიული ჩანაწერების მიხედვით, ფილისტიმელები ხიზკიაჰუს მორჩილნი ხდებიან. „უპოვართათვის“ ანუ იუდას დასუსტებული სამეფოსთვის მშვიდობისა და მატერიალური კეთილდღეობის დრო დგება, ხოლო ფილისტიმის ქვეყანაში — შიმშილობა მძვინვარებს (წაიკითხეთ ესაია 14:30, 31).

8. ა) რით ჰგავს ზოგი ქვეყანა დღეს ფილისტიმს? ბ) ძველი დროის მსგავსად რას აკეთებს იეჰოვა დღეს თავისი ხალხის დასაცავად?

⁸ ფილისტიმის მსგავსად, ზოგი ქვეყანა ჩვენს დროშიც სასტიკ წინააღმდეგობას უწევს ღვთის თაყვანისმცემლებს. იეჰოვას ქრისტიან მოწმეებს ციხეებსა და საკონცენტრაციო ბანაკებში აპატიმრებდნენ, მათ საქმიანობას კრძალავდნენ და მრავალ მათგანს ხოცავდნენ. მოწინააღმდეგეები კვლავაც ‘ლაშქრობენ წმიდანის სულზე’ (ფსალმუნი 93:21). მტრებისთვის ქრისტიანები „უპოვარნი“ და „ღარიბ-ღატაკნი“ არიან, მაგრამ იეჰოვას მხარდაჭერით მათ სულიერი საზრდო არ აკლიათ, მაშინ როდესაც ღვთის ხალხის მტრები შიმშილობენ (ესაია 65:13, 14; ამოსი 8:11). როდესაც იეჰოვა ხელს მოუღერებს თანამედროვე ფილისტიმელებს, „უპოვარნი“ დაცული იქნებიან. სად ჰპოვებენ ისინი თავშესაფარს? „ღვთის სახლეულებთან“, რომლის ქვაკუთხედიც იესო ქრისტეა (ეფესელთა 2:19, 20). მათი მფარველი „ზეციური იერუსალიმი“, ღვთის ზეციერი სამეფო, იქნება, რომლის მეფეც იესო ქრისტეა (ებრაელთა 12:22; გამოცხადება 14:1, სსგ).