ფორმულა, რომელმაც მსოფლიო შეცვალა

აინშტაინმა 1905 წლის სექტემბერში გამოაქვეყნა კიდევ ერთი ნაშრომი, რომელიც ფარდობითობის სპეციალური თეორიის მათემატიკურ დანამატად იქნა მიჩნეული. მასში შედიოდა ფორმულა E=mc², რაც მოკლედ გადმოსცემდა აინშტაინის მიღწევებს. ამ ფორმულის თანახმად, ატომის დაშლის შედეგად მიღებული ენერგია უდრის სხეულის მასისა და სინათლის სიჩქარის კვადრატის ნამრავლს.

[დიაგრამა⁄სურათები 28 გვერდზე]

(სრული ტექსტი იხილეთ პუბლიკაციაში)

E სხეულის ენერგია

= უდრის

m სხეულის მასისა და

c² სინათლის სიჩქარის კვადრატის ნამრავლს

c² ნიშნავს c გამრავლებული c-ზე, ანუ 300 000 კმ/წმ გამრავლებული 300 000 კმ/წმ-ზე.

იმის გამო, რომ c² ძალიან დიდი ციფრია (90 000 000 000), სხეულის მასის მცირე მოცულობა უზარმაზარ ენერგიად გარდაიქმნება. როდესაც ურანიუმის ატომი იყოფა, ის სწრაფად გარდაიქმნება ორ უფრო მცირე ზომის ატომად; ამავე დროს ის კარგავს მასის 0,1 პროცენტს. ეს უმცირესი ზომის ატომი გამოყოფს უზარმაზარ ენერგიას.

გამოთავისუფლებული ენერგია

ნებისმიერი ნივთიერება, რომლის მასაც მხოლოდ ერთი გირვანქაა (დაახლოებით 450 გრამი), მთლიანად გარდაიქმნება ენერგიად:

◼ რომელიც ტოლია 11 მილიარდი კილოვატი საათის.

◼ რომელიც საჭიროა დედამიწის გარშემო მანქანით 180 000-ჯერ შემოსავლელად.

◼ რომელიც საჭიროა იმისათვის, რომ უდიდესმა ტანკერმა დედამიწას 400-ჯერ შემოუაროს.

◼ რომელსაც მთელი შეერთებული შტატები ერთ დღეში მოიხმარს.

ასე ხდება უკუპროცესის დროსაც. ერთი ატომის შექმნას უზარმაზარი ენერგია სჭირდება.