„მათ სუნი ასდით და ბინძური ლოთები არიან. არაფერი აბადიათ და კაცმა არ იცის, ვინ არიან. საერთოდ არაფერი გააჩნიათ“. რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს, — იმ მოხალისეების სიტყვების თანახმად, რომლებიც ჩენსტოხოვაში (პოლონეთი) უსახლკარო ადამიანებს ეხმარებიან, — ჩვეულებრივ, ხალხს სწორედ ასეთი წარმოდგენა აქვს მათზე, ვისაც საკუთარი ჭერი არ გააჩნია.

უსახლკარო ადამიანებზე ფიქრის დროს „შიში და უსიამოვნო გრძნობა გვეუფლება . . . მაგრამ მათაც ჩვენსავით აქვთ შიმშილის შეგრძნება. ასეთი ადამიანები საკმაოდ ბევრნი არიან და მათ რეალური დახმარება სჭირდებათ, — ნათქვამია ზემოთ მოხსენიებულ მოხალისეთა მიერ გამოქვეყნებულ ვებ–გვერდზე. — ვიმედოვნებთ, რომ . . . გამოჩნდებიან ადამიანები, რომლებიც გამოეხმაურებიან ამ ხალხის გასაჭირს“. რამდენად სერიოზულია მათი გასაჭირი და კონკრეტულად რას საჭიროებენ ისინი?

გამოთვლების თანახმად, პოლონეთში, რომლის მოსახლეობაც დაახლოებით 40 მილიონია, 300 000-მდე უსახლკარო ადამიანი ცხოვრობს. თუმცა ზუსტი რიცხვი არავინ იცის, რადგან ერთ კონკრეტულ ადგილზე მათი რეგისტრაცია არ ხდება და ისინი ერთი ადგილიდან მეორეზე გადადიან. ზოგი ფიქრობს, რომ რეალური რიცხვი ნახევარ მილიონს უნდა აღწევდეს!