მე-19 საუკუნეში აღმოჩენილ იქნა ორი ასეთი ფასდაუდებელი სირიული ხელნაწერი. ერთი მათგანი თარიღდება მეხუთე საუკუნით. ის იყო ერთ-ერთი იმ უამრავი სირიული ხელნაწერიდან, რომელიც ბრიტანეთის მუზეუმმა 1842 წელს ეგვიპტის უდაბნოში არსებული ნიტრიის მონასტრისგან შეიძინა. ამ ხელნაწერს უწოდეს კიურტონის სირიული თარგმანი, რადგან ის აღმოაჩინა მუზეუმის ხელნაწერთა საცავის მცველმა უილიამ კიურტონმა. ამ ძვირფას დოკუმენტში შესული იყო ოთხი სახარება შემდეგი თანმიმდევრობით: მათე, მარკოზი, იოანე და ლუკა.

დღეს საყოველთაოდ აღიარებულია, რომ ჩვენამდე მოღწეული კიურტონის ხელნაწერები და სინური ხელნაწერები მეორე საუკუნის მიწურულს ან მესამე საუკუნის ადრეული პერიოდით დათარიღებული ძველი სირიული სახარებების ასლებია.