მაგალითად, არტურ და რობერტა გონსალესები თავიანთ სამი წლის ვაჟთან, დალტონთან, ერთად 1989 წელს შეერთებული შტატებიდან საცხოვრებლად ბელიზში გადავიდნენ. „ყველაზე რთული იყო სტაბილური, მაღალანაზღაურებადი სამსახურის დატოვება და ისეთ ქვეყანაში გადასვლა, სადაც ბევრს სამუშაო არ ჰქონდა“, — გვიამბობს რობერტა.

„მთავარია, ენდო იეჰოვას, — დასძენს არტური. — როცა ბიბლიაში აბრაამის შესახებ წავიკითხე, დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა იმან, როგორ დატოვა მან ყველაფერი — მისთვის ჩვეული გარემო, სახლი და ნათესავები. მაგრამ იეჰოვა ზრუნავდა მასზე. ერთ-ერთი სირთულე, რომლის წინაშეც აღმოვჩნდით, იყო ბელიზის კრეოლის სწავლა. მაგრამ ჩვენ მივენდეთ იეჰოვას და ისიც მხარში გვედგა“.

მარცხნიდან მარჯვნივ: დალტონი, რობერტა, არტური და არტურის დედა, მართა გონსალესი