ÑƖM MBƲ PƖWƐ ƐSƆTƆM TAA YƆ | KIÐE TƐƐ TƆM 9-11
“Ɛyaa kpeekpe kaaka yɔɔdaɣ kʋyʋmaɣ”
Yehowa kaasidi kaañamtʋ tɩnaa mba paawɛ Babɛɛlɩ yɔ pa-kʋnʋŋ nɛ pamɩzɩ ɖama. Sɔnɔ, ɛwɛɛ nɛ ekpeɣliɣ samaɣ sɔsɔɔ nakɛyɛ ŋga kalɩnɩ ajɛɛ kpeekpe taa yɔ nɛ ɛwɩlɩɣ-kɛ “ndomee [yaa kʋnʋŋ] kele kele” se pɩsa “nɛ pe-kpeekpe payaa [Yehowa] hɩɖɛ nɛ pɛkpɛndɩ palabɩ-ɩ tʋmɩyɛ.” (Sof 3:9; Nat 7:9) ‘Kʋnʋŋ kele kele’ ŋgʋ, ŋgʋ lɛ Yehowa nɛ ɛ-tamaɣ ŋga kɛwɛ Bibl taa yɔ, pɔ-yɔɔ toovenim tɔm.
Pɩsa nɛ ɛyʋ kpɛlɩkɩ kʋnʋŋ kɩfalʋʋ lɛ, tɔm pe kɩfana ɖeke kpɛlɩkʋʋ tɩmaɣ. Pɩpɔzʋʋ se ɛkpɛlɩkɩ mba pɔyɔɔdʋʋ kʋnʋŋ ŋgʋ yɔ pa-maɣzɩm. Mbʋ ɖɔɖɔ pɩsa nɛ ɖɩkpɛlɩkɩ kʋnʋŋ kele kele lɛ, pɩpɔzʋʋ se ɖɩlɛɣzɩ ɖa-maɣzɩm. (Rom 12:2) Pɩwɛɛ se ɖiwolo pʋyɔɔ nɛ ɖɩlɛɣzɩɣ ɖa-maɣzɩm mbʋ; mbʋ yekina nɛ nɔɔ kʋɖʋmaɣ wɛɛ Ɛsɔ samaɣ hɛkʋ taa.—1Kɔ 1:10.