ÑƖM MBƲ PƖWƐ ƐSƆTƆM TAA YƆ | KEƔSI 134-140
Ɛzɩma Ɛsɔ lɩzɩ-ɖʋ yɔ pɩwɛ piti
Daviid kpaɣ alɩwaatʋ nɛ ɛmaɣzɩ Ɛsɔ wɛtʋ kɩbandʋ ndʋ tɩnaɣaɣ kaɣlaa wondu kɩlɩzɩtʋ taa yɔ tɩ-yɔɔ. Piyeba nɛ ɛtɛ ɛ-taa se ɛkpakɩɣ e-wezuu tɩŋa nɛ ɛlabɩnɩ Yehowa sɔɔlɩm.
Daviid kpaɣ alɩwaatʋ nɛ ɛmaɣzɩ wondu kɩlɩzɩtʋ yɔɔ camɩyɛ lɛ, piseɣti-i nɛ ɛɖɛyɩ Yehowa:
“Ñɛ mɛnsɛɣ ye sɔnɔ mɛnkɛ pʋyʋ kɩbanʋ yɔ”
“Pɩtɩkɛ se ŋtaasɩ mɔ-yɔɔ, pama-m mɛɛsaɣ tɛɛ mon-ɖoo taa lɛ”
“Maakɛ sogolaɣ lɛ, ñɛ-ɛza naɣaɣ-m; pʋcɔ ɩpaɣzɩ lɛ, man-kɩyakɩŋ tɩŋa kaawɛ ña-takayaɣ taa”