-
«គេនឹងហៅក្រុងនោះថាព្រះយេហូវ៉ាស្ថិតនៅទីនោះ»ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតដល់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវរៀបចំឡើងវិញហើយ!
-
-
៤. តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីពីកំណត់ហេតុអំពីវិភាគទានជូនព្រះយេហូវ៉ា?
៤ តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីពីកំណត់ហេតុអំពីវិភាគទានជូនព្រះយេហូវ៉ា? ដំបូង ព្រះយេហូវ៉ាញែកដីទុកសម្រាប់វិភាគទានពិសេស ហើយបន្ទាប់មកបែងចែកដីធ្លីសម្រាប់កុលសម្ព័ន្ធនីមួយៗ។ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបញ្ជាក់ថារាស្ត្ររបស់លោកត្រូវផ្ដោតសំខាន់ទៅលើមណ្ឌលនៃការគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ (អេគ. ៤៥:១) ការបែងចែកទឹកដីដូច្នេះ ច្បាស់ជាផ្ដល់មេរៀនជាច្រើនដល់ជននិរទេស។ ពួកគេត្រូវចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត។ ស្រដៀងគ្នាដែរសព្វថ្ងៃនេះ យើងចាត់ទុកសកម្មភាពដែលទាក់ទងនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះជាអ្វីសំខាន់បំផុត។ សកម្មភាពទាំងនោះមានដូចជា ការសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ ការចូលរួមកិច្ចប្រជុំគ្រិស្តសាសនិក និងការចូលរួមកិច្ចបម្រើផ្សាយជាដើម។ ពេលយើងធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីការកំណត់ថាអ្វីជាអាទិភាព នោះយើងតែងតែចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍លោកជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។
-
-
‹អ្នករាល់គ្នាត្រូវញែកដីទុកជាវិភាគទានដល់ព្រះ›ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតដល់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវរៀបចំឡើងវិញហើយ!
-
-
ឃ. «ដីដែលជាវិភាគទានបរិសុទ្ធ»
ដីនេះក៏បានត្រូវរៀបរាប់ថាជា«ចំណែកបរិសុទ្ធ»ដែរ។ ផ្ទៃដីផ្នែកខាងលើគឺសម្រាប់«ពួកលេវី»។ ដីនេះជា«អ្វីដែលបរិសុទ្ធ»។ រីឯផ្ទៃដីផ្នែកកណ្ដាលគឺជា‹វិភាគទានបរិសុទ្ធទុកសម្រាប់ពួកសង្ឃ›។ ដីនេះ«ទុកសម្រាប់សង់ផ្ទះរបស់ពួកគេ»និង«ជាកន្លែងពិសិដ្ឋសម្រាប់វិហារព្រះ»។
-