КʹЬЛАМА 140
Ва Әʹмьре Һәр-Һәйи!
1. Бьдә тö бәр чʹәʹве хwә,
Кö мәрьв тʹәв һәв дьжин.
Еш у мьрьн тʹöнә бә,
Әв дьнйа дәрбаз бә.
(ЛЕWӘГӘРʹАНДЬН)
Дьл у ша бьстьре,
Бьби хwәйе пʹаре.
Wе бе әw рʹож кö бежи,
«Ва әʹмьре һәр һәйи!»
2. Кал у пир wе щаһьл бьн,
Бәдән жи wе бе еш бьн.
Зор у щәфа кʹöта бьн,
Һесьр wе паqьж бьн.
(ЛЕWӘГӘРʹАНДЬН)
Дьл у ша бьстьре,
Бьби хwәйе пʹаре.
Wе бе әw рʹож кö бежи,
«Ва әʹмьре һәр һәйи!»
3. Шабун бә щьнәтеда,
Әʹмьр wе пʹьрʹ дьреж бә.
Wе бьстьрен Хwәдерʹа,
Бежьн кö рʹази нә.
(ЛЕWӘГӘРʹАНДЬН)
Дьл у ша бьстьре,
Бьби хwәйе пʹаре.
Wе бе әw рʹож кö бежи,
«Ва әʹмьре һәр һәйи!»
(Öса жи бьньһерʹә Иб. 33:25; Зәб. 72:7; Әʹйан. 21:4).