Сәра: Тʹәмам. «Жь нава ԝан һʹәму тәрәԝьлед чолейә кӧ Хӧдан Хԝәде әʹфьрандьбун, йе һәри һʹьләкʹар мәʹр бу. Әԝи готә жьне: ‹Рʹасти Хԝәде готийә ԝәки жь һʹәму даред бахчә гәрәке нәхԝьн?› Кʹӧлфәте готә мәʹр: ‹Жь бәред даред бахчә әм дькарьн бьхԝьн. Ле жь бәре ԝе дара кӧ нава бахчәда йә, Хԝәде гот нәхԝьн у дәст нәдьне, ԝәки һун нәмьрьн›. Мәʹр готә кʹӧлфәте: ‹На, һун тʹӧ щар намьрьн, ле Хԝәде занә, ԝе рʹожа гава һун жь ԝе бьхԝьн, чʹәʹвед ԝәйе вәбьн у бьбьнә мина Хԝәде, ԛәнщи у хьрабийе жь һәв дәрхьн›».

Мәйрәм: Аликива бежьн, әре. Ле Мире-щьна нә тʹәне әв пьрс пешда ани, һәла бьньһерʹә рʹеза 5. Тә тедәрхьст әԝи диса чь Һеԝайерʹа гот?

Сара: Әԝи гот, кӧ һәгәр Һеԝа ве бәре бьхԝә, ԝи чахи ԝе чʹәʹве ԝе вәбә.

Мәйрәм: Әре у кӧ әԝе бьбә мина Хԝәде у ԝе бьзаньбә ча ԛәнщийе жь хьрабийе һәв дәрхә. Бь ԝе йәке Мире-щьна хԝәст бьда кʹьфше, ԝәки Хԝәде тьштәки баш жь мәрьва вәдьшерә.

Сара: Ньһа фәʹмдари йә.

Мәйрәм: Тә дит, Мире-щьна диса пьрсәк пешда ани.

Сара: Кʹижан пьрс?

Мәйрәм: Мире-щьна хԝәст бежә, ԝәки Һеԝайерʹа у һʹәму инсанәтерʹа ԝе дьһа баш бә бе рʹебәрийа у сәрԝертийа Хԝәде бьжин. Йаһоԝа заньбу, ԝәки ԝәʹдә лазьм ә сәва кӧ Мире-щьна гьлийед хԝә избат кә. Ләма жи Хԝәде изьн да, ԝәки Мире-щьна ԝәʹдәлу бьбә сәрԝере ве дьне. У әв чәтьнайед дәр-доре мә избат дькьн, ԝәки нә кӧ Хԝәде ле Мире-щьна сәрԝере ве дьне йә.d Ле Хԝәде мә бе чʹарә нәһишт.