КʹЬЛАМА 132
Әм Бунә Йәк
(Дәстпебун 2:23, 24)
1. Шькьр Хwәде пʹешкеш да мьн,
Тö йи ханьм у дәлала мьн.
Ньһа ида тʹәне ниньм,
Тö йи һәвала мьн.
Вьр шунда, әм бәдәнәк ьн,
Хwәде бьдә мә кʹәрәмкьрьн.
Ньһа әм һәврʹа зәwьщин
Әм ида малбәт ьн.
Хwәдерʹа әме хьзмәт бькьн.
Чьqас сал һәрʹьн,
Һәвдö әме һʹьз бькьн.
Әм бәр Хwәде сонде дьхwьн
Һʹәта сах бьн, тʹьме амьн бьн.
Wәрә әм Хwәде рʹумәт кьн,
Әме һәв абадин һʹьз кьн.
(Öса жи бьньһерʹә Дәстп. 29:18; Wаиз. 4:9, 10; 1 Корн. 13:8).