Eger em cewaba duayeke xwe nestînin, em dikarin ji xwe bipirsin: Gelo ez ji bo tiştê rast dua dikim? Gelek caran, em difikirin ku em dizanin ji bo me tiştê herî baş çi ye. Lê belkî ev daxwaza me ne ji bo xêra me ye. Dema ku em difikirin ku em çareya problemekê dizanin û ji bo wê dua dikin, belkî çareyeke baştir heye. Û dibe ku hin tiştên ku em dixwazin ne li gor armanca Yehowa ne (1. Yûhena 5:14). Mesela, ka bala xwe bide serpêhatiya dê û bavekî ku ji Yehowa dixwest ku zarokên wan di rêya rastiyê de bimînin. Ev daxwaza wan ewilî maqûl xuya dike. Lê Yehowa zorê nade tu kesî ku jê re xizmetê bike. Ew dixwaze ku her kes, heta zarokên me jî, ji dil ji wî re îbadetê bikin (5. Mûsa 10:12, 13; 30:19, 20). Loma, dê û bav dikarin ji Yehowa bixwazin ku gotinên wan bigihîjin dilê zarokên wan. Bi vî awayî, ew dikarin alî zarokên xwe bikin ku ew ji Yehowa hez bikin û bibin dostê wî (Methelokên Silêman 22:6; Efesî 6:4). w23.11 21 par. 5; 23 par. 12

Çima muhîm e ku em dilê hevdû ava bikin, û ev yek çawa hezkirina me nîşan dide? Li gor çavkaniyekê, peyva ku Pawlosê şandî di vê ayetê de bi kar aniye tê maneya ku kesek “di rojên zehmet de li kêleka yekî disekine û cesaretê dide wî”. Dema ku em di rojên reş û tarî de dilê xwişk yan birayekî xweş dikin, em alî wî dikin ku ew dîsa rabe ser piyan û li ser rêya jiyanê dewam bike. Her cara ku em di ber dilê kesekî de diçin, em hezkirina xwe nîşanî wî didin (2. Korîntî 7:6, 7, 13). Dilşewatî û teselîkirin bi hev ve girêdayî ne. Yekî dilşewat dixwaze qewetê bide kesên din û xem û derdên wan siviktir bike. Yanî pêşîn dilê me bi kesekî dişewite û dû re em di ber dilê wî de diçin. Gotinên Pawlosê şandî bala me dikişînin ser vê girêdanê. Pawlos Yehowa wek “Bavê dilovaniyê û Xwedayê hemû handanê [teseliyê]” bi nav kir (2. Korîntî 1:3). w23.11 9-10 par. 8-10

Hemû şagirtên Îsa Mesîh dikarin bikevin tengasiyê. Bala xwe bide serpêhatiya Pawlosê şandî. Wî ji kesên li bajarê Selanîkê re wisa gotibû: “Çaxê em li ba we bûn, me ji pêşî ve ji we re gotibû ku emê tengahiyan bikişînin û wek ku hûn dizanin wisa jî çêbû” (1. Selanîkî 3:4). Û Pawlos ji Korîntiyan re wisa nivîsandibû: “Birano, em naxwazin ku hûn ji tengahiyên ku me li herêma Asyayê kişandin bêhay bin. … Me hêviya xwe ji jiyanê jî birrî” (2. Korîntî 1:8; 11:23-27). Îro xizmetkarên Xwedê jî dikarin rastî tengasiyan werin (2. Tîmotêyos 3:12). Ji bo ku tu baweriya xwe bi Îsa Mesîh tînî û tu li ser rêya wî dimeşî, belkî heval û merivên te tehde li te dikin. Ji ber ku tu dixwazî di her tiştî de rast û durist bî, gelo hevalkar yan serkarê te problem ji te re derxistine? (Îbranî 13:18). Ji ber ku te ji kesên din re behsa hêviya xwe kiriye, gelo hukûmetê tehde li te kiriye? Tengasiya me her çi be jî, Pawlos dibêje ku gerek em kêfxweş bin. w23.12 10-11 par. 9-10